Στις σημερινές συνθήκες, όμως, της «απελευθερωμένης» κίνησης και δράσης του κεφαλαίου και του οξύτατου ανταγωνισμού των επιχειρήσεων, ο παράγοντας που καθορίζει - πολύ περισσότερο από παλιότερα - το πότε, πού, ποια, κλπ., επένδυση θα κάνει ο όποιος κεφαλαιοκράτης είναι η μεγιστοποίηση των κερδών του. Εκτός και σ' αυτό ακριβώς αποβλέπουν οι επισημάνσεις του Αλ. Αλαβάνου, περί κλαδικών πολιτικών, έργων υποδομής και κινήτρων. Σε τέτοια περίπτωση, βέβαια, μπορεί να γίνουν επενδύσεις και, ίσως, υπάρξει μια συγκυριακή και μικρή μείωση της ανεργίας, αλλά οι πραγματικοί κερδισμένοι τελικά θα είναι οι λεγόμενοι επενδυτές, δηλαδή, οι κεφαλαιοκράτες, αφού τα δικά τους κέρδη θα μεγιστοποιηθούν. Και, τέλος πάντων, η πολιτική αυτή ούτε φιλολαϊκή είναι, ούτε αριστερή. Εκτός και ο πρόεδρος του ΣΥΝ έχει βρει - εκτός των άλλων - τη μαγική συνταγή, με την οποία, και οι κεφαλαιοκράτες θα έχουν τα κέρδη που θέλουν και οι εργάτες θα ευημερούν...
Την ώρα που οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι μετράνε ακόμα και το λεπτό προκειμένου να τα βγάλουν πέρα, είναι τουλάχιστον προκλητικό οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να σπαταλάνε 260 χιλιάδες ευρώ (περίπου 90 εκατομμύρια δραχμές) για τη διοργάνωση του συλλαλητηρίου στις 15 Δεκέμβρη, που δεν έγινε! Ναι, καλά διαβάσατε. Το ποσό αναφέρθηκε από τον ταμία της ΑΔΕΔΥ στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής, ο οποίος διευκρίνισε ότι αναλογούν στην ΑΔΕΔΥ τα 78 χιλιάδες ευρώ. Ακόμα χειρότερα, τα λεφτά ξοδεύτηκαν από τους εκπροσώπους του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού για τη διαφήμιση του συλλαλητηρίου. Δεν πήγαν για περιοδείες στα εργοστάσια, για επαφή με τους εργαζόμενους και την άθλια καθημερινότητα που βιώνουν στους χώρους δουλιάς, για την ανάπτυξη της μαζικής δράσης. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να γίνει κάτι τέτοιο, αφού συνυπεύθυνες για το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι και αυτές οι πλειοψηφίες. Ξοδεύτηκαν κατά κύριο λόγο σε διαφημιστικά σποτ, φουσκώνοντας ακόμα πιο πολύ τα πορτοφόλια κάποιων ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Τέσσερις φορές ουσιαστικά έχουν εναλλαχτεί στην εξουσία η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στα 31 μέχρι σήμερα χρόνια από τη Μεταπολίτευση του 1974. Σε όλες τις περιπτώσεις κατάγγελλαν την προκάτοχό τους κυβέρνηση και ωρύονταν για την καμένη γη, τα ερείπια, κλπ, που παρέλαβαν. Κι όταν τα επιχειρήματα αυτά ξεθώριαζαν, τα αντικαθιστούσαν με τα «οράματα», τους «μεγάλους στόχους» και τα «όνειρα», όπως η ένταξη στην τότε ΕΟΚ και νυν ΕΕ, τη μεγάλη και πλούσια αγορά των 250 εκατομμυρίων, την Ενιαία Εσωτερική Αγορά, την ΟΝΕ και το ευρώ, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, κλπ.
Τα ίδια κάνει τώρα και ο Κ. Καραμανλής. Από τη μια, ισχυρίζεται ότι παρέλαβε τεράστια ελλείμματα, δυσθεώρητα χρέη και άδεια ταμεία, ζητώντας από τους εργαζόμενους και το λαό, να σφίξουν ακόμη περισσότερο το ζωνάρι και να υπομείνουν αδιαμαρτύρητα τις προωθούμενες αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές και από την άλλη, υπόσχεται καλύτερες μέρες...
Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, ότι όσο είδαν καλύτερες μέρες οι εργαζόμενοι στις περασμένες δεκαετίες, άλλο τόσο θα τις δουν τα επόμενα χρόνια; Μάλλον, όχι. Οπως εύστοχα σημείωσε προχτές το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, «όποιος από τους δύο και να είναι στην κυβέρνηση, τα κέρδη της πλουτοκρατίας καλά κρατούν, ενώ η φτώχεια απλώνεται».
Αντε να δούμε, τι άλλο θ' ακούσουμε. Σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Κίπρις» έχουν εμφανιστεί ορισμένοι, οι οποίοι ισχυρίζονται πως είναι απόγονοι του σουλτάνου Αμπτουλμετζίτ και διεκδικούν την... κληρονομιά τους στην κατεχόμενη Κύπρο. Στην τελευταία συμπεριλαμβάνεται μεγάλος αριθμός κτημάτων, κυρίως στην Αμμόχωστο και τη Λάρνακα. Η εφημερίδα σημειώνει, μάλιστα, ότι για να διεκδικήσουν την περιουσία θα πρέπει να αποδείξουν ότι όντως είναι απόγονοι του σουλτάνου Αμπτουλμετζίτ. Πάλι καλά, που δεν προβλέπει τίποτε σχετικό το διαβόητο «σχέδιο Ανάν»...