«Παραμένουμε σε αυτή τη θέση. Η αρμόδια επιτροπή ολοκληρώνει το έργο της. Πιστεύουμε ότι σύντομα τα αρμόδια υπουργεία θα είναι σε θέση να προωθήσουν το σχετικό νομοσχέδιο στην επιτροπή της Βουλής». Αυτά δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας για το νομοσχέδιο που θα αφορά -κατά την κυβέρνηση- την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Ενός νομοσχεδίου που με πρόσχημα το χτύπημα της τρομοκρατίας, θεσμοθετεί την πάταξη των ατομικών ελευθεριών των πολιτών.

«Παραμένουμε σε αυτή τη θέση». Είναι, πραγματικά, αξιοσημείωτη η σταθερότητα της κυβέρνησης σε αυτό, αλλά και σε αλλά εξ ίσου σοβαρά θέματα. Οπως αυτό του νομοσχεδίου για τους μετανάστες, του οποίου οι διατάξεις έχουν χαρακτηριστεί ανεφάρμοστες ακόμα και από τον «Συνήγορο του Πολίτη». Διατάξεις με ρατσιστικό περιεχόμενο που δείχνουν την επιμονή της κυβέρνησης στη μηδενική πολιτική μετανάστευσης. Αποκαλύπτουν την πολιτική της βούληση που θέλει τη «νομιμοποίηση» των μεταναστών στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας. Το νομοσχέδιο την ερχόμενη βδομάδα θα κατατεθεί για ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής.

Σταθερά στην επιβολή άγριας καταστολής...

Εχει προηγηθεί η σταθερότητα της κυβέρνησης στην προώθηση της στενότερης αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, στην υλοποίηση του ηλεκτρονικού φακελώματος, της υλοποίησης της συνθήκης Σένγκεν, της συνθήκης για την Ευροπόλ, η μεταφερόμενη ευρωαστυνομία... Δεν πρέπει να παραλείψουμε το χτύπημα εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, που έχουν διαμορφώσει ασφυκτικές συνθήκες σε πολλούς χώρους δουλιάς.

Σταθερότητα στη συστηματική, ύπουλη διάβρωση των δημοκρατικών κατακτήσεων της ελληνικής κοινωνίας. Σταθερότητα της κυβέρνησης στη δημιουργία εκείνου του πλέγματος αντιδραστικών νόμων και πρακτικών που, στην ουσία, καταργούν το σύστημα προστασίας και αυτών των αστικών ελευθεριών. Φαίνεται ότι σκοπός της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης είναι η δημιουργία καθεστώτος αυταρχίας. Η τελευταία αποτελεί κομμάτι της παγκόσμιας αυταρχίας που ήδη καθιερώνεται μέσω διακρατικών συνθηκών, διεθνών οργανισμών οικονομικής και... άλλης ολοκλήρωσης όπως είναι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Μέσα στο παιχνίδι αυτό είναι και ο ΟΗΕ. Πρόσφατα στο Παλέρμο της Ιταλίας υπογράφτηκε σύμβαση η οποία με πρόσχημα την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος παγκοσμιοποιεί την παραβίαση ατομικών ελευθεριών.

Στόχος είναι ο κόσμος να αισθάνεται μια απειλούμενη κρατική βία εναντίον του. Αυτή η «δαμόκλειος σπάθη» θα κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων όσοι αντιδρούν στην κατεστημένη τάξη πραγμάτων, αλλά και όσων θέλουν μια καλύτερη ζωή ή παλεύουν κατά των επιπτώσεων που έχουν οι αντιλαϊκές πολιτικές. Στο στόχαστρο του όπλου του εγχώριου, αλλά και του παγκόσμιου εξουσιαστή μπαίνουν όλοι όσοι αγωνίζονται για την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων.

Χαρακτηριστικές είναι οι ρυθμίσεις που ετοιμάζονται με το πρόσχημα της πάταξης της τρομοκρατίας. Εδώ πρέπει να τονιστεί η αμέριστη συμπαράσταση του Αμερικανού πρέσβη Νίκολας Μπερνς στην κυβέρνηση γι' αυτό το ζήτημα. Αλλωστε, υπεύθυνοι της αμερικανικής κυβέρνησης είχαν ζητήσει επανειλημμένα την ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου. Και φυσικά «απαιτείται διεθνής συνεργασία» κατά τον Ν. Μπερνς. Είναι γνωστό ότι στα αμερικανικά λεξικά η λέξη τρομοκρατία περιλαμβάνει εθνικοαπελευθερωτικά και πολιτικά κινήματα αλλά και κράτη που δε θέλουν να μπουν με... το στανιό στο παγκόσμιο μαντρί της υπερδύναμης. Οι αμερικανικές εκθέσεις για την τρομοκρατία στην Ελλάδα περιλάμβαναν φωτογραφίες με αντιΝΑΤΟικές κινητοποιήσεις.

«Δεν είναι νομικό το θέμα», μας υπογράμμισε ο δικηγόρος Σπύρος Φυτράκης, μέλος της συντονιστικής επιτροπής της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη». «Για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας υπάρχει πλήρες νομικό πλαίσιο», προσθέτει. «Με το νέο πλαίσιο περιστέλλονται βασικά δικονομικά δικαιώματα, αλλά και συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες. Οσον αφορά τα πρώτα υπάρχει πρόβλεψη να καταργηθεί η δυνατότητα ελέγχου των πληροφοριών των μαρτύρων και να εισαχθούν αποδεικτικά μέσα που θα προσβάλουν την αξιοπρέπεια του κατηγορούμενου. Γίνεται προσπάθεια να καταργηθεί ένα πλαίσιο διατάξεων που τυποποιείται στο σύστημά μας ως δίκαιη δίκη. Από την άλλη υπάρχει κατεύθυνση κατάργησης του μεικτού ορκωτού συστήματος (ένορκοι), σύστημα που καθορίζεται από το Σύνταγμα με ειδική μνεία στα πολιτικά αδικήματα, τα οποία δικάζονται από τα μεικτά ορκωτά δικαστήρια».

Στην ουσία «η κατεύθυνση ότι τα νομοθετήματα αφορούν το οργανωμένο λεγόμενο έγκλημα αποβλέπει να αποπολιτικοποιήσει τα πολιτικά αδικήματα και να περιορίσει τον ελεύθερο πολιτικό και κοινωνικό διάλογο και τις ελευθερίες των πολιτών», τόνισε ο Σ. Φυτράκης.

Οσον αφορά το νομοσχέδιο για τους μετανάστες, η κυβέρνηση προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην πρόληψη και την καταστολή, αλλά η πλάστιγγά της γέρνει προς τη δεύτερη. «Στην ουσία η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να προχωρήσει στην αναγκαία προϋποθεση για την αντιμετώπιση του ζητήματος, που είναι η νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν σήμερα στη χώρα μας και η παροχή σε αυτούς ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στον εργασιακό τομέα, στις κοινωνικές παροχές κλπ.», μάς τόνισε ο δικηγόρος Δημήτρης Καλτσώνης, μέλος της συντονιστικής επιτροπής της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη».

Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει τη μετανάστευση σαν έγκλημα, διατηρώντας την ακραία ποινικοποίηση παραβάσεων διοικητικού χαρακτήρα. Επιδεινώνεται το καθεστώς αποκλεισμού τού χωρίς χαρτιά μετανάστη από κάθε πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, δομές υγείας και ασφάλισης. Εξαιρεί ρητά τους, χωρίς χαρτιά, μετανάστες από την προστασία βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων και επιλέγει μια λύση μερικής νομιμοποίησης, που θα κρατήσει στην «παρανομία» μεγάλο αριθμό μεταναστών, διατηρώντας αλλά και συντηρώντας τα κυκλώματα εκμετάλλευσης των μεταναστών. «Στην ουσία η κυβέρνηση θέλει να κρατήσει ανοιχτή την παράνομη - «μαύρη» αγορά εργασίας» προσθέτει ο Δ. Καλτσώνης. Παράλληλα, εισάγει καταδοτικές διατάξεις απειλώντας με ποινικές κυρώσεις όσους πολίτες δεν καταδίδουν τους παράνομους μετανάστες στις αρχές.

Η αντιμετώπιση των πολιτικών προσφύγων είναι χειρότερη. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης από 24,5%, που ήταν το ποσοστό έγκρισης αιτήσεων χορήγησης πολιτικού άσυλου το 1995, φτάσαμε στο 9,7% το πρώτο εξάμηνο του 2000.

Τα παραπάνω δείχνουν ένα σοβαρό κίνδυνο και την προσπάθεια της άρχουσας τάξης να επιβάλλει τη «σιγή των ταξικών όπλων». Τα τελευταία, όμως, συνεχίζουν να ηχούν. Είναι γεγονός ότι τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα έχουν γίνει νόμοι και άλλα θα γίνουν. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι αποδεκτά και θα εφαρμοστούν. Μπορεί η άρχουσα τάξη να κυβερνά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι «κάνει παιχνίδι» χωρίς αντίπαλο. Και αντίπαλός της είναι κάθε δημοκράτης πολίτης που ανεξάρτητα από τις πολιτικές του πεποιθήσεις παλεύει μέσα από τους ενωτικούς λαϊκούς αγώνες, για να αποτραπούν οι αρνητικές εξελίξεις, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος, για να έρθει το επίπεδο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων.

Είναι μερίδα εκείνης της ηλικιακής γενιάς, αυτοί που σήμερα θεωρούνται οι επιτυχημένοι «της ζωής», που είναι πολύ μικρή για να την πάρεις σοβαρά και «της αριστεράς, που είναι πολύ βαριά για να την κουβαλάς μετά τα πρώτα νιάτα σου».

Ετσι, ο ένας μετά τον άλλον ή την άλλη, που έλαβαν την απαραίτητη κοινωνικοπολιτική καθοδήγηση των ευρωπαϊκών καφενείων - κονδυλίων, εναγκαλιζόμενοι με Αραφάτ και Σαντινίστας, υπό την προϋπόθεση της δημοσίευσης στα έντυπα της Χρήστου Λαδά, τουλάχιστον, ενέγραφαν υποθήκες εξουσίας, παίζοντας τάβλι με την Μελίνα, μυρίζοντας λίγη Νέα Υόρκη από τις διηγήσεις της Δέσπως Διαμαντίδου και καταναλώνοντας σφηνάκια «Μπε 52, Β-52» προς τιμήν των μεγαλύτερων βομβαρδιστικών του ηττηθέντος στο Βιετνάμ γενναίου, θαυμαστού, δυτικού κόσμου.

Κατηφόρισαν στο Κολωνάκι, έστησαν δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νιόνιου ένα πολιτικό κονάκι, άπλωσαν δεσμούς με κουμπαριές στα έγκυρα παραπολιτικά των εφημερίδων και την αντίσταση των αμφίσημων αστερίσκων και περίμεναν στη γωνία την ιδιωτική TV για να ανθίσουν.

Η επιτυχία αδιαμφισβήτητη. Η νεανική οικολογική ανησυχία γίνεται σήμερα κυβερνητική ευαισθησία. Αμα αγοράσεις υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ από την γκλαμουράτη διεθνώς «Γκρινπίς», κινείσαι με το ίδιο κοστούμι άνετα απ' τον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα ως το Εκάλη Κλαμπ και σε κρατάει στον αφρό η ανώδυνη επέκταση της «Πετρόλα».

Αμα έχεις πιάσει την καλή, αλλάζοντας για λόγους πολιτικής διαδρομής την εκπαίδευση απ' τα κέρατα του νηπιαγωγείου της γυναίκας σου, τότε εξ οφίτσιο και νονών γκράτις, περνάς στην ακαδημαϊκή μπίζνες, που επιτρέπει να συγκρίνεις δημοκρατικά την ανωτερότητα ενός Χάρβαρντ με την ευτέλεια ενός πανεπιστημίου της Νις ή του Νόβισαντ.

Οι καλύτεροι έγιναν ή χρηματιστές, ή μέλη της λέσχης Μπίλντεμπεργκ και τσικό της Μανλτίν ή συνεταίροι και συνδαιτυμόνες των λαμπρών αντιστασιακών του λονδρέζικου σίτι, που πλούτισαν ευκολότερα μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Το κύρος της υπομονής και της άψογα καλλιεργημένης ευπατρίδικης ακαδημαϊκής κουλτουρογενούς εξουσίας όποιοι δεν το βρήκαν στα ΜΜΕ και τους «αρτίστι Ιταλογκραικοί», το αναζήτησαν στο «σύνδρομο του ευρωσημίτη». Εδώ κοτζάμ Πάγκαλος παγιδεύτηκε σε γεύματα τεσσάρων, όπως ένας υπέροχος ελέφαντας θα παγιδευόταν από την αποτελεσματική ακινησία μιας κόμπρας, που βγαίνει απ' το καλάθι του Γερμανού τουρίστα - φακίρη σε προάστιο της Καλκούτας και θα γλίτωναν φιλοδοξίες ωσάν της Αννούλας, που μεγάλωσε με τον καημό να γίνει αφίσα κι αυτή, ωσάν τον μύστακα της αρκαδικής σχολής ή την πηχτή γοητεία της εντοπιότητας ενός Πάχτα;

Στο ευρωσύνδρομο Σημίτη δεν ευθυμείς. Πετυχαίνεις μεταγραφή στο σύστημα των αστών του 21ου αιώνα. Αυτών που αποφασίζουν ότι για το καλό της πατρίδας, που είναι πλέον η τσέπη της άρχουσας τάξης τους, τα παιδιά που σπουδάζουν εκεί που φυτρώνει κι ανθεί η νεοταξίτικη νίκη του ανθρωπισμού ή μένουν και γίνονται γιατροί ή γυρίζουν για να τους φτιάξουν τα υδραυλικά του WC που μπούκωσαν μετά το πάρτι.

Αν σκοπεύετε να επενδύσετε τώρα που κληρώνει, ρωτήστε τη μαμά σας. Εκείνη ξέρει. Αλλοτρίωση ΑΕ, αριστερές συμμετοχές σε άυλες δεξιές σταθερές αξίες. Δεν πέφτει ποτέ η μετοχή. Απλώς κάποτε γκρεμίζεται...