ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 16 Ιούλη 2002
Σελ. /32
Η τρομοκρατία και οι μπίζνες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο Ντικ Τσέινι είναι αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και, μάλλον - σύμφωνα με τους κανόνες ασφαλείας του Λευκού Οίκου - συνεχίζει να... κρύβεται, όταν ο Πρόεδρος κάνει δημόσιες εμφανίσεις. Είτε κρύβεται, πάντως, είτε όχι, ξέρει καλά να φροντίζει τα συμφέροντά του. Σύμφωνα με όσα έγραψε πρόσφατα η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», η εταιρία «Kellogg Brown & Root» (KBR), μονάδα της μεγάλης πετρελαϊκής εταιρίας του Ντάλας, «Halliburton Company», στην οποία ο προαναφερόμενος ήταν διευθύνων σύμβουλος, έχει κερδίσει τεράστια ποσά, ιδιαίτερα στα πλαίσια του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας». Μόνον από τη συνεργασία της με το αμερικανικό Πεντάγωνο τα έσοδα της εταιρίας έχουν ανέλθει τα τελευταία χρόνια στα 2,5 δισ. δολάρια. Η KBR είναι σήμερα αποκλειστικός προμηθευτής του αμερικανικού Ναυτικού και του Στρατού Ξηράς σε τομείς, όπως οι κατασκευές, οι γεννήτριες ενέργειας και η μεταφορά καυσίμων. Το δημοσίευμα, μάλιστα, συνοδεύεται από πίνακα των πρόσφατων συμβολαίων που έχει αποσπάσει η εταιρία από το Πεντάγωνο, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η συντήρηση και διαχείριση αεροπορικής βάσης των ΗΠΑ στην Τουρκία. Σημειώνει δε, ότι ελάχιστες εταιρίες φαίνεται να διαθέτουν τόσο ισχυρούς και πολύμορφους δεσμούς, με το Πεντάγωνο...

Η ... εσωστρέφεια

«Μια ροπή εσωστρέφειας», που χαρακτηρίζει έντονα το ΠΑΣΟΚ, τον τελευταίο καιρό, ευθύνεται για το δυσμενές κλίμα, λέει ο Π. Ευθυμίου, σε χτεσινή συνέντευξή του στο «Εθνος». Εμείς, θα τον συμβουλεύαμε, να μελετήσει τα αποτελέσματα έρευνας της ICAP, που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα. Οπως, για παράδειγμα, τα στοιχεία, που αφορούν στις μεταβολές τιμών προϊόντων και υπηρεσιών στα έτη 1999 έως 2001. Οι τιμές των τροφίμων, σε πείσμα του επίσημου πληθωρισμού, αυξήθηκαν τα χρόνια 1999, 2000 και 2001 κατά 11%, 14% και 18%, αντίστοιχα. Των ειδών ένδυσης και υπόδησης κατά 9%, 8% και 8%. Των υπηρεσιών μεταφοράς και επικοινωνιών κατά 5%, 11% και 15% τα αντίστοιχα χρόνια, ενώ και στις υπόλοιπες κατηγορίες (στέγαση, υγεία, εκπαίδευση, αναψυχή, κλπ.) οι αυξήσεις κυμαίνονται από 4 έως 6%.

`Η, τα στοιχεία της μεταβολής της οικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών, στην ίδια χρονική περίοδο. Το 2001, για παράδειγμα, το 43% δηλώνει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης, το 44% στασιμότητα και μόνον το 13% βελτίωση. Πιστεύει, άραγε, ο κ. υπουργός ότι όλ' αυτά οφείλονται στην ...εσωστρέφεια και όχι στη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης; Πολύ περισσότερο, όταν, την ίδια περίοδο, οι ρυθμοί αύξησης του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη;

Χωρίς καταληκτική ημερομηνία η κοροϊδία

Το νοσοκομείο στο Χαϊδάρι θεμελιώθηκε ως «Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Δ. Αττικής» το 1995. Ο πρώτος οργανισμός του ήταν για «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής» και κατέληξε σε «Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής» με την επωνυμία «Αττικόν».

Ο φακός του «Ρ» αποτύπωσε χτες την αρχή και το τέλος των επωνυμιών, μέχρι σήμερα. Τα επίσημα εγκαίνια του νοσοκομείου έκανε ο Κ. Σημίτης στις 6.3.2000, όπως απαιτούσαν τότε οι προεκλογικές ανάγκες. Χτες έγινε η έναρξη λειτουργίας του διαγνωστικού κέντρου και των εξωτερικών ιατρείων. Και ο δεσπότης που έκανε τον χτεσινό αγιασμό θυμήθηκε ότι έκανε και τον αγιασμό το 1995 στη θεμελίωση του νοσοκομείου.

Ο διοικητής του νοσοκομείου, Ν. Πολύζος, στην ομιλία του είπε ότι «ένα νοσοκομείο τέτοιας εμβέλειας χρειάζεται μια δεκαετία για να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει πλήρως». Μάνι μάνι, δηλαδή, πάμε στο 2005. Ομως, λίγο αργότερα ο υπουργός Υγείας, Κ. Στεφανής, μιλώντας στους δημοσιογράφους για τη λειτουργία των κλινικών έλεγε ότι θα «είναι μια εξελικτική πορεία» που δεν «έχει καταληκτική ημερομηνία».

Επεσε διάνα, λοιπόν, η στήλη που στις 5/1/2002 έγραψε: «Το ότι θα περάσουν Μάηδες και Ιούνηδες μέχρι την πλήρη λειτουργία του νοσοκομείου στο Χαϊδάρι είναι σίγουρο. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι πόσα εγκαίνια προεκλογικά ή... ΠεΣΥ αρχικά θα δούμε ακόμη, ενώ ο πολίτης της Δυτικής Αττικής θα συνεχίσει να μην έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας που χρειάζεται».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η τελευταία (;) υπηρεσία της «17 Ν»

Το ακούσαμε πολλές φορές τις τελευταίες μέρες και από διαφορετικά πρόσωπα, στα «παράθυρα» της τηλεόρασης: «Είναι προσβολή στη μνήμη των θυμάτων της "17 Νοέμβρη", την ώρα που οι αρχές πλησιάζουν στην εξάρθρωσή της, να ακούγονται απόψεις περί προστασίας των δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων..!». Δημοσιογράφοι και πολιτικοί, όσοι υποστηρίζουν αυτήν την άποψη, είναι προφανές ότι απαντούν στο δίλημμα που προβάλλει η κυβέρνηση, διαλέγοντας την «ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου» από τις ελευθερίες και τα δικαιώματα!

Πλειοδοτούν στο χρηματιστήριο του πόνου των οικογενειών των θυμάτων και του αποτροπιασμού για τη δολοφονική δράση των τρομοκρατών, για να νομιμοποιήσουν την «αντιτρομοκρατική» δικτατορία. Φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι τα συγκεκριμένα πρόσωπα (τα οποία, εξάλλου, και κατά το παρελθόν προσέφεραν ανάλογες υπηρεσίες), αλλά το ότι η κυβερνητική επιχείρηση για την ενεργοποίηση των πάσης φύσεως «τρομονόμων» παίρνει σχήμα και φωνή στα μέσα ενημέρωσης, με προφανή σκοπό τη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος στη λεγόμενη «κοινή γνώμη» για την προώθηση των σχεδίων της.

Η κυβέρνηση έθεσε ήδη σε ισχύ τον «τρομονόμο», που ψήφισε (μαζί με τη Νέα Δημοκρατία) το 2001, έφερε για κύρωση στη Βουλή τη διεθνή «αντιτρομοκρατική συμφωνία» του 1998, εφαρμόζει ήδη τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, μετά την 11η Σεπτέμβρη. Ετοιμάζει και νέες νομοθετικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση του «αντιτρομοκρατικού» της οπλοστασίου. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί το κλίμα που δημιούργησε η ίδια (με τη βοήθεια της συντριπτικής πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης), για να δικαιολογήσει την επιβολή ενός νέου καθεστώτος, το οποίο έχει δύο κύρια χαρακτηριστικά: Την περιστολή και την κατάργηση κάθε εγγύησης για την προστασία του πολίτη από την αυθαιρεσία του κράτους και τη δημιουργία μιας «γκρίζας ζώνης» μεταξύ της «τρομοκρατίας» και των ενοχλητικών μαζικών κινημάτων, οργανώσεων, κομμάτων, αλλά και προσώπων, τα οποία αμφισβητούν τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές και μάχονται για την ανατροπή τους.

Ο κοινός παρονομαστής των «τρομονόμων» και των «τρομοσυμφωνιών» είναι η εξαιρετική ενίσχυση των αστυνομικών και των δικαστικών αρχών, που αποκτούν δικαιώματα «υπεράνω του νόμου» (παρακολουθήσεις, έρευνες, συλλήψεις, ανακρίσεις, χωρίς την τήρηση ούτε των στοιχειωδών εγγυήσεων). Το δεύτερο κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι θεωρούν τα μαζικά κινήματα ως «θερμοκήπια» της τρομοκρατίας. Στόχος τους είναι να σιγήσουν μια και καλή οι «ενοχλητικές» φωνές.

Καθώς, λοιπόν, οι ψηφίδες της υπόθεσης «17 Νοέμβρη» μπαίνουν στη θέση τους, όλα δείχνουν ότι αυτή η οργάνωση προσφέρει την τελευταία (;) της υπηρεσία στο πολιτικό σύστημα και τους υπερατλαντικούς «συμμάχους». Συνεπής με όλη την ιστορία της...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ