ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 17 Γενάρη 2006
Σελ. /40
Οι τάσεις της κοινής γνώμης...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα σεβαστό ποσοστό της κοινής γνώμης αντιμετωπίζει με δυσπιστία, καχυποψία έως και απόρριψη, τόσο τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Η τάση αυτή επιβεβαιώθηκε από μια ακόμη δημοσκόπηση (βαρόμετρο VPRC για τον ρ/σ «Σκάι»), σύμφωνα με τα αποτελέσματα της οποίας σχεδόν τέσσερις στους δέκα πολίτες απορρίπτουν και τους δυο βασικούς εκπροσώπους του δικομματισμού.

Το γεγονός δεν είναι καθόλου περίεργο καθώς πολλαπλασιάζονται και οξύνονται συνεχώς τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, από τη μια, και, από την άλλη, γίνεται λίγο πολύ φανερή στην κοινή γνώμη η πολιτική συμπόρευση και η σύμπλευση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο του ευρωμονοδρόμου, παρά τους όποιους μεταξύ τους «τσακωμούς» και κοκορομαχίες για επιμέρους ζητήματα.

Από την άλλη, βέβαια, αυτή η - στον έναν ή άλλο βαθμό -απόρριψη των δυο κομμάτων, δε συνεπάγεται αυτόματα την οριστική και τελεσίδικη απόρριψη του περιεχόμενου και της ουσίας της πολιτικής τους και, ακόμη περισσότερο, την υποστήριξη μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής. Σίγουρα, όμως, δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις και πρόσφορο έδαφος, το οποίο μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν οι κομμουνιστές, απλώνοντας και δυναμώνοντας στο έπακρο την πολιτική και ιδεολογική τους δουλιά.

... και ο «τρίτος πόλος»

Υπάρχουν κι άλλοι, που εξετάζουν με προσοχή και ενδιαφέρον τις προαναφερόμενες τάσεις της κοινής γνώμης και, ιδιαίτερα, τη σχεδόν μόνιμη πλέον αμφισβήτηση των βασικών εκπροσώπων του δικομματισμού από μεγάλο μέρος της τελευταίας. Και δεν εννοούμε, βέβαια, τις ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ή αυτές των άλλων κομμάτων. Τούτο, έτσι κι αλλιώς, είναι αναμενόμενο. Μιλάμε για ορισμένους ισχυρούς κύκλους από το χώρο της πλουτοκρατίας και των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, που προβληματίζονται και ερωτοτροπούν με την ιδέα της δημιουργίας του λεγόμενου «τρίτου πόλου». Με τη δημιουργία, δηλαδή, ενός «τρίτου κόμματος εξουσίας», που θα επιχειρήσει το διεμβολισμό του δικομματικού πολιτικού σκηνικού και θα καταστεί ρυθμιστικός παράγοντας, εισπράττοντας την προαναφερόμενη αμφισβήτηση.

Οπως καταλαβαίνετε, οι σχετικές διεργασίες δεν αφορούν στη δημιουργία ενός κόμματος, με ουσιαστικά διαφορετική πολιτική απ' αυτή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα της όποιας φορεσιάς επιλεγεί για το εγχείρημα, όταν και αν αυτό πραγματοποιηθεί. Ισα ίσα, πέρα από την ικανοποίηση των πολιτικών και οικονομικών φιλοδοξιών όλων όσοι ερωτοτροπούν με την ιδέα της δημιουργίας του, ένας ακόμη βασικός στόχος είναι η χειραγώγηση της λαϊκής αμφισβήτησης, η εκτόνωση και το χώνεμά της, σ' ένα ανώδυνο για την πολιτική του ευρωμονοδρόμου σχήμα.

Μια μεγάλη φυλακή

Μήπως, έχετε συγγενείς ή φίλους στις ΗΠΑ και αποφασίσατε, μετά τις αποκαλύψεις ότι παρακολουθούνται οι τηλεφωνικές και κάθε λογής ηλεκτρονικές επικοινωνίες (διαδίκτυο, κλπ.) από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, να επικοινωνείτε μαζί τους με τον παλιό, κλασικό τρόπο της αλληλογραφίας; Εάν ναι, σας πληροφορούμε ότι η αμερικανική Υπηρεσία Προστασίας Συνόρων και Τελωνείων, που υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, παρακολουθεί την αλληλογραφία και έχει την άδεια της κυβέρνησης να ανοίγει και να ελέγχει την προσωπική αλληλογραφία. Η νέα, ωμή παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων -ακόμη και των όσων προβλέπει το Αμερικανικό Σύνταγμα και οι νόμοι - ήρθε στο φως, όταν συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κάνσας παρατήρησε ότι μία επιστολή από συνάδελφό του στις Φιλιππίνες είχε ανοιχτεί και ξανασφραγιστεί, πριν φτάσει τελικά στα χέρια του.

Περιττό, να πούμε, βέβαια, ότι ακολούθησε η παραδοχή του γεγονότος από την Υπηρεσία Προστασίας Συνόρων, μαζί με τη δικαιολογία περί προστασίας των Αμερικανών πολιτών από τους τρομοκράτες. Ωραία προστασία... Εχουν ουσιαστικά μετατρέψει τις ΗΠΑ - τη χώρα της ελευθερίας, όπως συνηθίζουν να την ονομάζουν ορισμένοι - σε μια μεγάλη φυλακή, όπου οι πάντες και τα πάντα παρακολουθούνται - τουλάχιστον...

Αναρωτιόμαστε, γιατί δεν παίρνουν ριζικά μέτρα, που θα τους κοστίζουν και πολύ λιγότερο. Για παράδειγμα, να βάλουν στη φυλακή όλους τους Αμερικανούς.

Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τα σπασμένα

Πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ ήταν υπέρ της διεύρυνσης του τότε ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Πάντα, βέβαια, με πρόσχημα την ικανοποίηση των αναγκών του καταναλωτή και με δόλωμα τη δήθεν αύξηση των θέσεων εργασίας. Στην πραγματικότητα, γιατί τότε ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι της αντίστοιχης αγοράς και στόχευαν στην ολοκληρωτική εξόντωση όσων μπακάλικων και μικροκαταστημάτων πώλησης τροφίμων υπήρχαν ακόμη.

Τώρα, καθώς η επέλαση των πολυεθνικών μεγαθηρίων βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη και η κυριαρχία των εγχώριων σούπερ μάρκετ δέχεται σοβαρά χτυπήματα, η σχετική έρευνα του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Σούπερ Μάρκετ Ελλάδας (ΣΕΣΜΕ), ανάμεσα σε μέλη και μη μέλη του Συνδέσμου, έδωσε τα εξής συμπεράσματα: Η διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων δεν έφερε ούτε αύξηση των θέσεων εργασίας, ούτε αύξηση του τζίρου. Το ίδιο αποτέλεσμα αναμένεται και από το ενδεχόμενο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.

Με άλλα λόγια, η πολιτική των εκάστοτε κυβερνώντων στήριζε και στηρίζει τους «μεγάλους», βασίζεται στην καπιταλιστική λογική «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» και υποχρεώνει τους εργαζόμενους να πληρώνουν τα σπασμένα ολωνών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Είναι χρέος στους αγώνες

Ο αντικομμουνισμός, όπως αποδεικνύεται από την Ιστορία, είναι το προανάκρουσμα μιας νέας αντιδραστικής επίθεσης του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης κατά των εργαζομένων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Ηδη ζούμε μια εποχή στην οποία το έμβλημα της επίθεσης αυτής είναι: Περισσότεροι πόλεμοι, περισσότερη ανεργία, περισσότερη φτώχεια. Αυτό το τρίπτυχο της νεοταξίτικης πολιτικής συμπληρώνεται από την ένταση της καταστολής και τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων. Επομένως, δεν είναι τυχαία η νέα αντικομμουνιστική έξαρση, εκδήλωση της οποίας είναι και το «μνημόνιο» του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Οι ιθύνοντες κύκλοι αυτής της εκστρατείας δε θέλουν μόνο να ξαναγράψουν την Ιστορία, αλλά (το σημαντικότερο) να εξουδετερώσουν, ακόμα και να εξαλείψουν από προσώπου Γης τον κομμουνισμό και όσους πιστεύουν και αγωνίζονται γι' αυτόν. Στρέφονται κατά της μοναδικής δύναμης που συνένωσε την επαναστατική θεωρία και την επαναστατική πράξη για να προσδώσει αυτοτελή οντότητα στην εργατική τάξη, στον αγώνα της κατά της εκμετάλλευσης, για την απελευθέρωσή της και μαζί την απελευθέρωση όλης της κοινωνίας. Στρέφονται συνολικά κατά των αγώνων για μια καλύτερη ζωή, επομένως και κατά όλων όσοι παλεύουν να ανατρέψουν τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, και είναι πολλοί αυτοί οι ριζοσπάστες αγωνιστές μαζί με τους κομμουνιστές. Ξέρουν ότι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία της κοινωνικής εξέλιξης, με όσα πισωγυρίσματα και αν μεσολαβήσουν, με τη δράση των μαζών και αυτό πάνε να εμποδίσουν.

Η απόκρουση, λοιπόν, αυτής της νέας αντικομμουνιστικής πρόκλησης δεν είναι υπόθεση μόνο των κομμουνιστών. Είναι υπόθεση κάθε εργαζόμενου αφού αυτός είναι τελικά ο στόχος. Τα δικαιώματά του, οι κατακτήσεις του, οι προσδοκίες και οι ελπίδες του, όλα αυτά που αποτελούν το συλλογικό συμφέρον της εργατικής τάξης, είναι στο στόχαστρο της επίθεσης.

Οσο μελάνι κι αν χυθεί, όσα «μνημόνια» κι αν παρουσιαστούν, όσα λόγια κι αν ειπωθούν, δεν μπορούν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη των λαών δύο πρωταρχικές αλήθειες.

Η πρώτη, ότι κάθε κατάκτηση, κάθε δικαίωμα των εργαζομένων, αποτέλεσμα της πάλης του εργατικού κινήματος, έχει την ανεξίτηλη σφραγίδα της δράσης του κομμουνιστικού κόμματος. Κάθε σελίδα της εποποιίας των λαών για τις δημοκρατικές ελευθερίες, την ανεξαρτησία, την απόκρουση του φασισμού, είναι γραμμένη με αίμα εκατομμυρίων κομμουνιστών.

Η δεύτερη, ότι η ύπαρξη και ανάπτυξη της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου ήταν όχι μόνο το αντίπαλο δέος στον σήμερα αποχαλινωμένο ιμπεριαλισμό, αλλά και το ζωντανό παράδειγμα των σοσιαλιστικών κατακτήσεων. Αποτελούσε σταθερό σημείο αναφοράς των εργαζομένων σ' όλο τον κόσμο και μέτρο σύγκρισης των δύο συστημάτων.

Την Πέμπτη, στις 6.30 μ.μ., στα Προπύλαια, στη συγκέντρωση που διοργανώνει το ΚΚΕ, κατά του αντικομμουνιστικού «μνημονίου» του Συμβουλίου της Ευρώπης, η πρόσκληση απευθύνεται σε κάθε εργαζόμενο. Για την υπεράσπιση όχι μόνο των δικαιωμάτων του, αλλά και της τιμής της τάξης του, της αξιοπρέπειάς του. Για να συμβάλει στην απόκρουση της αντιδραστικής επίθεσης των ιμπεριαλιστών, στην προσβολή που συνιστά ο αντικομμουνισμός για την ιστορική του μνήμη και τους αγώνες του, τους προηγούμενους και αυτούς που έρχονται.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ