ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πρόκληση οι φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αποτελεί θρασύτατη πρόκληση πρώτου μεγέθους και ηχηρό χαστούκι στο «πρόσωπο» του λαού η νέα μείωση των φόρων στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που προωθεί η κυβέρνηση. Την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν βρεθεί σε απόλυτο αδιέξοδο και σε απόγνωση από τα ατέλειωτα «ραβασάκια» που παίρνουν από την εφορία, τα χαράτσια μέσω της ΔΕΗ, τους έμμεσους φόρους σε καύσιμα, τρόφιμα κ.ο.κ., ταυτόχρονα με την άγρια σφαγή στους μισθούς και τις συντάξεις, το κυβερνητικό επιτελείο σχεδιάζει να απαλλάξει ουσιαστικά τις επιχειρήσεις από πάσης φύσεως φόρους στο όνομα της ανάπτυξης και των επενδύσεων. Στην πραγματικότητα ετοιμάζονται να κάνουν πράξη την προεκλογική δέσμευση των κομμάτων της συγκυβέρνησης για μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη και τα μερίσματα των επιχειρήσεων στο 15% ή και στο 10% (από 20% και 25% αντίστοιχα που είναι σήμερα). Την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγές στη φορολογία των επιχειρήσεων προανήγγειλε ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης, μιλώντας στο ετήσιο φορολογικό συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Ας σημειωθεί ότι τα πρώτα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που δημοσίευσαν χτες τα «Νέα», δείχνουν ότι ο φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων θα είναι 700 εκατ. ευρώ χαμηλότερος σε σχέση με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού, που ανέρχονταν σε μόλις 2,2 δισ. από τα 56,3 δισ. των συνολικών εσόδων του προϋπολογισμού... Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση βαδίζει σε ολοένα και μεγαλύτερη απαλλαγή του κεφαλαίου από φορολογικά και άλλα «βάρη» (π.χ. εργοδοτικές εισφορές), εκτός των άλλων, γιατί έχει αποφασίσει να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο από υπηρεσίες Πρόνοιας, από το δημόσιο τομέα Υγείας, τις συντάξεις κλπ. Η φιλολαϊκή διέξοδος δεν μπορεί παρά να αναζητηθεί σε πορεία ρήξης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια, την πολιτική τους και την εξουσία τους.

Τσουβαλιάζουν ΠΑΜΕ και «Χρυσή Αυγή»...

«Ομάδες του ΠΑΜΕ και της "Χρυσής Αυγής" προσπάθησαν να επιβάλλουν απεργιακές κινητοποιήσεις και στο εργοστάσιο του Βόλου (σ.σ. της "Ελληνικής Χαλυβουργίας") αλλά δεν τα κατάφεραν και απωθήθηκαν από τους εργαζόμενους» αναφέρει μεταξύ άλλων το «Κυριακάτικο Εθνος» σε 4σέλιδο δημοσίευμα με το οποίο προσπαθεί να ... αντιπαραβάλει τις επιχειρήσεις που αναπτύσσονται επειδή υπάρχει «κοινωνική ειρήνη» και εκείνες που κλείνουν γιατί γίνονται αγώνες. Προσπερνάμε το συμπεράσμα που «ακτινοβολεί» όλο το δημοσίευμα για το πόσο επικίνδυνες είναι για την οικονομία και τις εταιρείες οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Για το θέμα έχουν απαντήσει στοιχειοθετημένα με ανακοινώσεις και οι χαλυβουργοί με το σωματείο τους, αναδεικνύοντας μέσα από συγκεκριμένες περιπτώσεις ότι η συνεργασία με την εργοδοσία όχι μόνο δεν έσωσε θέσεις εργασίας και δικαιώματα, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να αποπροσανατολιστούν οι εργαζόμενοι, να οδηγηθούν κυριολεκτικά σαν πρόβατα επί σφαγή νομιμοποιώντας και καθαγιάζοντας τους ίδιους τους σφαγείς τους. Αλλωστε, τις επιχειρήσεις τις κλείνει η οικονομική κρίση, ο οξύτατος ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών, η μεταφορά επιχειρήσεων στο εξωτερικό με εργασιακές συνθήκες γαλέρας για τεράστια κερδοφορία, οι οποίες επιδοτούνται και από το κράτος για αυτή τη μεταφορά. Στη Βουλγαρία μόνο, 800 επιχειρήσεις, δημιούργησαν 100.000 θέσεις εργασίας, όπως είπε πρόσφατα ο Πρόεδρός της.

... υπονομεύοντας πολύπλευρα τους δίκαιους αγώνες

Το ζήτημα που προκαλεί - τουλάχιστον - έκπληξη είναι η έλλειψη (;) στοιχείων των ρεπόρτερ του «Εθνους»: Καλά, δεν άκουσαν ποτέ ότι η «Χρυσή Αυγή» στο Βόλο όχι μόνο δεν είχε πρόταση για απεργία ή οποιονδήποτε αγώνα, αλλά τάχθηκε από την αρχή και με κάθε τρόπο ενάντια στην κινητοποίηση των εργαζομένων; Δεν άκουσαν ότι ο Πυρήνας Μαγνησίας της «Χρυσής Αυγής» διακινούσε ανακοίνωση με την οποία δικαιολογούσε τις εργοδοτικές αξιώσεις για δουλειά με 500 ευρώ μες στα καμίνια της χαλυβουργίας, τονίζοντας πως «η πρόταση της Ελληνικής Χαλυβουργίας προς τους εργαζόμενους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά»; Με την οποία αναπαρήγαγε το γνωστό εκβιασμό ότι όσοι δε δέχονται να δουλέψουν όπως απαιτεί η κερδοφορία του εργοδότη θα χάσουν τη δουλειά τους και γι' αυτό σημείωνε ότι δεν πρέπει να γίνει απεργία γιατί το ζητούμενο «είναι να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να μην βρεθεί ο κόσμος στον δρόμο»;

Γι' αυτές τις παρεμβάσεις της «Χρυσής Αυγής» δεν άκουσαν τίποτα οι ρεπόρτερ του «Εθνους»; Γιατί αφήνουν υπονοούμενα και επιχειρούν να ταυτίσουν δυνάμεις που στηρίζουν διαμετρικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα; Γιατί καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν οι ταξικές δυνάμεις, που αναδεικνύουν πως η στήριξη των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι αδιέξοδη και για τους εργαζόμενους και για την ανάπτυξη υπέρ του λαού, με τη «Χρυσή Αυγή» που με κάθε ευκαιρία επιβεβαιώνει πως προκειμένου να προστατευτούν οι ανάγκες των μονοπωλίων είναι έτοιμη να κάνει οτιδήποτε, στρεφόμενη με κάθε τρόπο ενάντια στην εργατική - λαϊκή οικογένεια. Βολεύει όμως την αστική προπαγάνδα αυτή η προβοκατόρικη τακτική για να χτυπιούνται οι αγώνες...

Να γίνει υπόθεση του λαού

Η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων, είναι μια ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη παρέμβαση του Κόμματος, που μπορεί και πρέπει να γίνει όπλο στα χέρια του λαϊκού κινήματος. Η κατάθεση της πρότασης νόμου είναι απόδειξη της συνέπειας του ΚΚΕ. Οχι μόνο επειδή δεσμεύτηκε προεκλογικά γι' αυτή την πρωτοβουλία, αλλά και επειδή είναι ο μόνος αταλάντευτος εχθρός των καπιταλιστών, της πολιτικής και της εξουσίας τους της ΕΕ, που με μοχλό τα μνημόνια επιβάλλουν την πιο βαθιά αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική για να αντιμετωπίσουν την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου. Και το ΚΚΕ συνδέει την πάλη ενάντια σε μνημόνια, δανειακές, μεσοπρόθεσμο και εφαρμοστικούς, ενιαία, με την πάλη ενάντια στα μονοπώλια. Ολ' αυτά τα αντιπαλεύει στη Βουλή και στο κίνημα γιατί είναι στρατηγική της ΕΕ, της κυβέρνησης και της ντόπιας πλουτοκρατίας σε βάρος του λαού. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που όχι μόνο δε δεσμεύεται από αυτή τη στρατηγική, αλλά καλεί το λαό να την αντιπαλέψει, να την ανατρέψει.

Γι' αυτό είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να δώσει ριζοσπαστικό περιεχόμενο στην πάλη για την κατάργηση των μνημονίων, των συμφωνιών και των νόμων που τα συνοδεύουν. Η κατάργηση των μνημονίων, η αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους, είναι πολιτικά αιτήματα - κρίκοι που μπορούν να μαχητικοποιήσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα, να συσπειρώσουν λαϊκές δυνάμεις ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση. Η ικανοποίηση των τριών αυτών αιτημάτων είναι σήμερα όροι απαραίτητοι για την ανακούφιση του λαού και ταυτόχρονα κρίκος για την πολιτικοποίηση της πάλης, τη στοχοποίηση του πραγματικού δυνάστη του λαού. Για το δυνάμωμα της αντιμονοπωλιακής πάλης στο εθνικό πεδίο, της αλληλεγγύης με τα αντιμονοπωλιακά κινήματα στις άλλες χώρες της ΕΕ.

Τα λεγόμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα, που προεκλογικά δημαγωγούσαν με την κατάργηση των μνημονίων, έχουν πλέον όλα τραβηχτεί στη θέση της συγκυβέρνησης για αναδιαπραγμάτευση. Πρώτος και καλύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ. Προεκλογικά μιλούσε για καταγγελία και κατάργηση των μνημονίων, ύστερα απέκλεισε τις «μονομερείς ενέργειες» και κατέληξε να μιλά για αναδιαπραγμάτευση. Η πορεία του ήταν προδιαγεγραμμένη, στο βαθμό που υπερασπίζεται την ΕΕ και την Ευρωζώνη, θέλει πάση θυσία να παραμείνει η χώρα σ' αυτή και αντιλαμβάνεται το κεφάλαιο σαν μοχλό της όποιας ανάπτυξης και «ανασυγκρότησης» της οικονομίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωντανή απόδειξη ότι κατάργηση των μνημονίων και παραμονή στην ΕΕ είναι όροι ασύμβατοι μεταξύ τους.

Οπως ασύμβατα είναι η λαϊκή ευημερία με την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των καπιταλιστών. Ο λαός πρέπει να εμπιστευθεί τη δύναμή του. Να ζητήσει απ' όλα τα κόμματα να πάρουν θέση απέναντι στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ. Να κάνει δική του υπόθεση το αίτημα της πλήρους ενημέρωσης για τις συμφωνίες με την τρόικα, που δεν έφτασαν καν στη Βουλή. Να απαιτήσει την κατάργησή τους, με όρους μαζικής πολιτικής πάλης. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος, απαλλαγμένου από αυταπάτες για λύσεις από τα πάνω και μέσα στην ΕΕ, είναι σήμερα η μόνη διέξοδος για να περπατήσει ο λαός προς τη νίκη. Σ' αυτόν τον αγώνα, το ΚΚΕ θα σταθεί πρωτοπόρα δύναμη, μέσα κι έξω από τη Βουλή.