Με το έτσι θέλω, επιδιώκει η κυβέρνηση να παρατείνει κατά ένα χρόνο τη θητεία των διοικήσεων των αγροτικών συνεταιρισμών, που έχουν τριετή διάρκεια.

Ο σχετικός νόμος για τους συνεταιρισμούς που είχε ψηφιστεί το 2000 άνοιξε το παράθυρο, για να μπορεί να γίνει η θητεία των διοικήσεων των συνεταιριστικών οργανώσεων, τετραετής. Ομως, ο ίδιος νόμος όριζε πως οι διοικήσεις μπορούν να εκλέγονται κάθε δύο, κάθε τρία ή κάθε τέσσερα χρόνια, ανάλογα με την απόφαση των γενικών συνελεύσεων. Τώρα, επειδή σε πολλές συνεταιριστικές οργανώσεις λήγει η τριετής θητεία και πρόκειται να γίνουν εκλογές από Οκτώβρη, ενώ σε άλλες όπως και στην ΠΑΣΕΓΕΣ θα γίνουν του χρόνου, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ανακάλυψε ...μια «δυσαρμονία». Το τελευταίο σημειώνεται σε επιστολή που έστειλε στους συνεταιρισμούς ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αλ. Κοντός, ο οποίος αναφέρει, επίσης, ότι πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή και σχετική τροπολογία, ώστε να δοθεί παράταση θητείας ενός έτους. Γιατί, τέτοια πρεμούρα και ποιος δίνει το δικαίωμα να παρεμβαίνει έτσι απροκάλυπτα η κυβέρνηση, στο συνεταιριστικό κίνημα και στις εκλογικές διαδικασίες του;..

Τουλάχιστον προκλητικός προς τα εκατομμύρια των επιβατών που ταξιδεύουν από το λιμάνι του Πειραιά, εμφανίστηκε πρόσφατα ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μανόλης Κεφαλογιάννης. «Η οικογένειά μου ταξιδεύει παραδοσιακά με τις ακτοπλοϊκές γραμμές, εμπιστευόμαστε τις ακτοπλοϊκές εταιρείες για την ασφάλεια και τις ανέσεις που προσφέρουν στο επιβατικό κοινό. Επιλέγουμε τα ημερήσια δρομολόγια για να εκμεταλλευτούμε τα πακέτα των εκπτώσεων των εταιρειών αυτών»... Αυτά είπε λίγο πριν ταξιδέψει για Κρήτη.

Και δεν είναι που τα εισιτήρια έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, δεν είναι που οι καθυστερήσεις και οι ακυρώσεις δρομολογίων οδηγούν στο ζενίθ την αγανάκτηση των επιβατών που ταλαιπωρούνται. Είναι που ο ίδιος και η κυβέρνησή του, με το ΠΔ που καταργεί τα όρια ηλικίας των πλοίων, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή όσων ταξιδεύουν και όσων εργάζονται σ' αυτά, αφού σαπάκια τύπου ΣΑΜΙΝΑ θα ταξιδεύουν κανονικά και με το νόμο...

Προκλητική όμως είναι και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύνταξη στους ανασφάλιστους. Και δε μιλάμε μόνο για το γεγονός ότι και αυτό το ποσό - όταν και όποτε δοθεί- δε θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα προνοιακό βοήθημα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι οι εργαζόμενοι που δεν καταφέρνουν να έχουν τα αναγκαία ένσημα για να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, «πληρώνουν» την πολιτική που ευλογεί και ανέχεται την ανασφάλιστη εργασία. (Ας μην ξεχνάμε και την πρόταση του Γ. Παπανδρέου στο Λαύριο το 2004 για προσλήψεις νέων από τις επιχειρήσεις χωρίς ασφάλιση). Επιπλέον, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που κράτησε σε ισχύ τον νόμο της ΝΔ το 1992, με τον οποίο αυξήθηκε ο αριθμός των αναγκαίων ενσήμων στα 4.500 ένσημα από 4.050 που ήταν πριν. Και όχι μόνο δεν τον κατήργησε, αλλά την τετραετία του εκσυγχρονισμού, με άλλο νόμο αύξησε τον αριθμό των ενσήμων στα 4.500 και για την επικουρική σύνταξη.

Μια τέτοια πολιτική ο λαός μας τη λέει και αλλιώς: «Να σε κάψω Γιάννη... Να σε αλείψω λάδι!».