ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πολιτικές ευθύνες - πολιτική απάντηση

Η αποκάλυψη του βασανισμού κρατουμένων στο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας δεν πρέπει να εκπλήσσει καθώς δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, ούτε κεραυνό εν αιθρία. Επιπλέον, δε φτάνει να προκαλεί αισθήματα οργής και αγανάκτησης, ούτε ξεπλένεται με τις όποιες τιμωρίες των βασανιστών. Καθημερινά, με το πρόσχημα των δήθεν «αθώων» προσαγωγών για αναγνώριση στοιχείων, εκατοντάδες νέοι και εργαζόμενοι αγωνιστές, καθώς και οικονομικοί μετανάστες γίνονται θύματα αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας. Το θέμα είναι βαθιά πολιτικό. Δείχνει το καθεστώς που επιβάλλεται και επικρατεί στα Σώματα Ασφαλείας προκειμένου να εφαρμόζεται η κρατική τρομοκρατία. Αρα, αναδεικνύει και τις ευθύνες των κυβερνήσεων όλων των προηγούμενων χρόνων, και φυσικά της σημερινής της ΝΔ. Αλλωστε, αυτός ο πολυπλόκαμος μηχανισμός καταστολής και βίας δε δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα, αλλά διαμορφώθηκε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και είναι αποτέλεσμα των συνολικότερων πολιτικών που ασκούνται υπέρ της πλουτοκρατίας και κατά των λαϊκών στρωμάτων, στο πλαίσιο πάντοτε της υλοποίησης των αντιδραστικών αρχών, αποφάσεων και κατευθύνσεων της ΕΕ (π.χ., Συνθήκη Σένγκεν, ευρωτρομονόμοι, ευρωφακέλωμα, κλπ.). Οι αντεργατικές πολιτικές συνεχίζονται, η λαϊκή αγανάκτηση διογκώνεται και ως αντίμετρα προβάλλουν τόσο η συκοφάντηση των αγωνιστικών ιδεών, η επιδίωξη τσακίσματος της προσωπικότητας και της συνείδησης αγωνιστών και η βίαιη αντιμετώπιση συνολικά των λαϊκών αγώνων.

Η κρατική βία και αστυνομοκρατία κατά τα αμερικανικά πρότυπα (ανάλογα πρότυπα είναι και αυτά των βασανισμών) απλώνεται στους δρόμους, στους τόπους δουλιάς, στις λαϊκές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Είναι βασικός προσανατολισμός των δυνάμεων καταστολής, στο πλαίσιο του εντεινόμενου αυταρχισμού που καλλιεργείται από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού ενάντια στον «εχθρό λαό». Ετσι μαθαίνουν στα Σώματα Ασφαλείας να αντιμετωπίζουν οποιονδήποτε ξεφύγει έστω και λίγο από το «μέτρο» τους. Με περιορισμό του δικαιώματος στη διαδήλωση, εργοδοτική τρομοκρατία ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, κάμερες παρακολούθησης σε δημόσιους χώρους και σε χώρους εργασίας, μόρφωσης κλπ., προκλητική παρουσία των ΜΑΤ στις λαϊκές διαδηλώσεις, εγκληματική χρήση χημικών, χρωμόσφαιρες και συλλήψεις ανθρώπων στο σωρό, ωμή βία σε βάρος διαδηλωτών, κατασκευή ενόχων και άδικες προφυλακίσεις. Εφαρμογές, όλα τούτα, της πολιτικής τρομοκράτησης του ελληνικού λαού, που τελικά και νομοτελειακά καλλιεργούν το έδαφος για κάθε είδους αστυνομικές αυθαιρεσίες. Και που μάλιστα μένουν ουσιαστικά ατιμώρητα, σε μια έμμεση προτροπή να συνεχιστούν, αφού οι θλιβεροί πρωταγωνιστές τους τίποτε δεν έχουν να φοβούνται.

Τη δράση της κατασταλτικής μηχανής συμπληρώνουν οι απαγωγές Πακιστανών, οι «σκούπες» κατά των μεταναστών, οι προσαγωγές υπόπτων χωρίς στοιχεία γιατί έτσι νομίζουν τα όργανα καταστολής. Και μαζί το αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο για χτύπημα απεργών, επιστράτευση ναυτεργατών, «στήσιμο» «μαθητοδικείων», «αγροτοδικείων», ενώ επέτρεψε ακόμα και την επί 40ήμερο προφυλάκιση 19χρονου φοιτητή με μοναδικό πειστήριο συμμετοχής του σε στημένα επεισόδια τα πράσινα παπούτσια που φορούσε! Οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές έχουν πείρα απ' αυτές τις πρακτικές, όταν δίπλα στο κτήνος που τους βασάνιζε βρισκόταν και ο επιστήμων ιατρός, για να δείξει πού το χτύπημα δε θα αφήσει σημάδι... Το σύστημα θωρακίζεται, λαμβάνει όλο και σκληρότερα μέτρα για να περνά την πολιτική του. Ο λαός πρέπει να βγάλει τα πολιτικά συμπεράσματά του. Να αντισταθεί αγωνιστικά στον αυταρχικό κατήφορο. Αλλά και με την ψήφο του, στηρίζοντας το ΚΚΕ, να αποδυναμώσει το δικομματισμό και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που εκτρέφουν αυτές τις πολιτικές βίας.

Με κοινό στόχο το ΚΚΕ

Η προβοκάτσια που έχει «στηθεί» σε βάρος της αγωνιστικής δημοτικής αρχής του Δήμου Νίκαιας και του κομμουνιστή δημάρχου, Στ. Μπενετάτου, έχει ξεκάθαρο στόχο να χτυπήσει το ΚΚΕ ειδικά στη Β΄ Πειραιά, όπου η ανοδική του πορεία είναι εμφανέστατη, να χτυπήσει συνολικά τις δυνάμεις που αντιστέκονται και μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση των αγώνων των εργαζομένων, συνολικά του λαού. Και σε αυτό το χτύπημα συμμετέχουν όλες ανεξαιρέτως οι δυνάμεις που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό αποδεικνύει το πραξικόπημα στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, όπου αφού απέκλεισαν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και αυτή του ΣΥΝ πήραν απόφαση για στάση εργασίας «αλληλεγγύης» στο άθλιο παιχνίδι που παίζει η παράταξη της ΠΑΣΚΕ στη διοίκηση του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Νίκαιας, ξεφτιλίζοντας ακόμα και την έννοια αγώνας. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι ο υποψήφιος βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στη Β΄ Περιφέρεια Πειραιά Μ. Χάνδακας μέσα από την τοπική εφημερίδα που εκδίδει έχει πάρει κατ' αποκοπή τη διαφήμιση του δημάρχου Πειραιά και στελέχους του ΠΑΣΟΚ Π. Φασούλα, ο οποίος έχει επί μήνες απλήρωτους εργαζόμενους και απειλεί με διωγμό 400, ενώ από την άλλη γράφει λίβελους εναντίον του Δήμου Νίκαιας. Το αποδεικνύει ότι ο Στ. Λογοθέτης, «ανεξάρτητος» δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Νίκαιας, ξαφνικά θυμήθηκε δήθεν τους εργαζόμενους όταν ο ίδιος ως δήμαρχος στον Πειραιά έχει μείνει στην ιστορία ως δήμαρχος που έστειλε τα ΜΑΤ ενάντια σε εργαζόμενους του δήμου το 1994. Αυτά προς το παρόν για να μην ξεχνιόμαστε.

Αθλιότητες στις πλάτες των ανέργων...

Στις πλάτες των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων που δημιουργεί η πολιτική τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επιχείρησαν να στήσουν χτες έναν ακόμα άθλιο δημαγωγικό καυγά. Αφορμή αποτέλεσαν τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για το Μάρτη του 2007, τα οποία εμφανίζουν την ανεργία αυξημένη κατά 0,3% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2006 (9,5% από 9,2%) με αντίστοιχη μείωση του αριθμού των απασχολούμενων (4.418.510, έναντι 4.425.928). Το ΠΑΣΟΚ, πρώτα διά του προέδρου του και μετά με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις στελεχών του, θυμήθηκε την κρυφή ανεργία, τα προγράμματα STAGE, τους μη καταγεγραμμένους ανέργους που διαγράφονται από τις λίστες του ΟΑΕΔ όταν πια χάσουν κάθε ελπίδα να βρουν δουλιά ή αρνούνται να πάνε σε οποιαδήποτε απασχόληση τους στείλει ο Οργανισμός. Από την άλλη μεριά, στη ΝΔ, τόσο μέσω του αρμόδιου υπουργείου, όσο και μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, έσπευσαν (κατά τα ειωθότα κάθε μήνα) να υπερασπιστούν την πολιτική της κυβέρνησης και τη δήθεν αποτελεσματικότητά της στη μείωση της ανεργίας.

Βασιλικότεροι του βασιλέως

Το ότι τα ιδιωτικά ΜΜΕ και κάποιοι που εργάζονται σ' αυτά ως «έμμισθοι κονδυλοφόροι» συγκεκριμένων συμφερόντων υποπίπτουν συχνά σε «ολισθήματα» εμφανή ως προς την παραποίηση της πραγματικότητας ή την «καλλιέργεια» κλίματος, σίγουρα δεν αποτελεί είδηση. Οταν, όμως, κάτι ανάλογο συμβαίνει στην κρατική τηλεόραση ΝΕΤ και μάλιστα κατά τη διάρκεια μεσημεριανού κεντρικού δελτίου ειδήσεων (14 του Ιούνη), από τον δημοσιογράφο που συνοδεύει την υπουργό Εξωτερικών στην περιοδεία της στη Μέση Ανατολή, χωρίς να υπάρξει ούτε μία «διόρθωση», τότε... Ας αφήσουμε τα ευχολόγια και την υποκρισία της υπουργού Εξωτερικών, της κυβέρνησης, και των προκατόχων της, που φέρουν ευθύνη, συμμετέχοντας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για την περιοχή... Οταν, όμως, ο δημοσιογράφος που συνοδεύει την κ. Μπακογιάννη στο Λίβανο χαρακτηρίζει τον πρόεδρο του λιβανικού Κοινοβουλίου, Ναμπίχ Μπέρι, «φωνή της Δαμασκού στη λιβανική πολιτική σκηνή», τότε η κατάσταση σοβαρεύει πολύ...

Ο Μπέρι είναι ηγέτης της σιιτικής «Αμάλ» και συνεργάζεται με την επίσης σιιτική «Χεζμπολάχ». Οντως, οι δύο οργανώσεις έχουν διαφωνήσει με τις ολομέτωπες επιθέσεις που εξαπολύονται από τον κυβερνητικό φιλοαμερικανικό συνασπισμό κατά της Συρίας.

Η υιοθέτηση, όμως, από τον Φ. Παπαθανασίου μιας έκφρασης που ούτε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει χρησιμοποιήσει, όχι για τον πρόεδρο του λιβανικού Κοινοβουλίου, αλλά ανοιχτά ούτε για τον ηγέτη της «Χεζμπολάχ», δεν μπορεί παρά να αποτελεί απόδειξη ότι ενίοτε οι εκτελούντες χρέη προπαγανδιστών συγκεκριμένων συμφερόντων γίνονται και βασιλικότεροι του βασιλέως...

... και ανάγκη για συμπεράσματα

Οι ανακοινώσεις των μεν μοιάζουν με εκείνες που έβγαζαν με κάθε ανάλογη αφορμή οι δε, όταν ήταν κυβέρνηση, και το αντίστροφο. Οπως και πανομοιότυπος είναι ο τρόπος με τον οποίο μαγείρευαν και μαγειρεύουν την ανεργία οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα βραχυπρόθεσμα (και ανασφάλιστα) προγράμματα STAGE, που αξιοποιήθηκαν επί ΠΑΣΟΚ και τώρα διευρύνονται, ή τα προγράμματα κατάρτισης που αποτελούν το χαλί κάτω από το οποίο οι δυο τους κρύβουν μεγάλο ποσοστό της ανεργίας. Οι άνεργοι έχουν εμπειρία να κρίνουν. Εχουν όμως και καθήκον να γυρίσουν στα μούτρα αυτών που τους κοροϊδεύουν τα κουρελόχαρτα των ψηφοθηρικών ανακοινώσεων για ένα ζήτημα όπως η ανεργία, για την ανακύκλωση της οποίας αποκλειστική ευθύνη έχουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και το σύστημα που υπερασπίζονται.