Και η κυβέρνηση, ο νέος υπουργός Γεωργίας, τι λένε; Για την ώρα, ούτε λέξη. Κάποιοι ισχυρίζονται, βέβαια, ότι θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα ο Κ. Καραμανλής στις σημερινές προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Αναρωτιόμαστε -αν το κάνει...- σε ποια κατεύθυνση θα τα ξεκαθαρίσει. Πάντως, όχι σε αντίθεση με τη λογική του «ευρωμονόδρομου», που σφραγίζει τη συνολική πολιτική της ΝΔ. Επομένως, ας πάρουν τα μέτρα τους οι αγρότες...
Από τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), ανταποκρινόμενη σε σχετική τότε έκκληση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης προς τα φιλειρηνικά κινήματα όλου του κόσμου, για τον καθορισμό της 20ής Μάρτης ως Μέρας Αντίστασης στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, είχε προαναγγείλει τη διοργάνωση αντιπολεμικού συλλαλητηρίου. Εδώ και βδομάδες γίνονται οι σχετικές προετοιμασίες, οι συνεννοήσεις και συντονισμοί με πολλούς άλλους μαζικούς φορείς και κοινωνικές οργανώσεις, οι οποίες εντάθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν από την άλλη μέρα των εκλογών της 7ης Μάρτη.
Και όμως η «Αυγή», κάνοντας ότι δε γνωρίζει όλα τα προηγούμενα, σημειώνει στο χτεσινό της φύλλο: «Το ΚΚΕ δε συμμετέχει στο ενωτικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, αλλά διοργανώνει δικό του στις 11.00 στα Προπύλαια».
Οχι, δεν παραπονιούμαστε για τίποτα. Απλά τα γράφουμε για να σημειώσουμε και να θυμίσουμε ότι το «ενωτικό» συλλαλητήριο του Συντάγματος συνδιοργανώνεται από το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και το ΠΑΣΟΚ (αφού αυτά είναι τα κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτό κι αφού η «Αυγή» θέλει να μιλάει για τους διοργανωτές - μαζικούς φορείς με όρους κομμάτων). Φυσικά, το κάλεσμα το κάνουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και το Φόρουμ, φορείς δηλαδή όπου έχουν την πλειοψηφία, βασικά, το ΠΑΣΟΚ με κολαούζο το ΣΥΝ...
Κι όχι μόνον αυτό. Εκτός των άλλων το ανακοίνωσαν και καθυστερημένα -μετά δηλαδή από το κάλεσμα του ΠΣΕ και της ΕΕΔΥΕ για τα Προπύλαια- το «δικό τους ενωτικό» συλλαλητήριο! Σαν να παραπάει το θράσος τους, έ;
Επί της ουσίας όμως: Κατανοητοί, βέβαια, είναι οι λόγοι, για τους οποίους ο ΣΥΝ, μαζί με το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, τη Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, τις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αποφάσισαν τη διοργάνωση της εκδήλωσής τους σε άλλο χώρο. Απλούστατα, δε συμφωνούν με το αντιιμπεριαλιστικό - αντιπολεμικό πλαίσιο της ΕΕΔΥΕ και του συλλαλητηρίου στα Προπύλαια. Αναμφίβολα, κάτι τέτοιο αποτελεί δικαίωμά τους. Οπως, δικαίωμά τους είναι να καθορίζουν ένα τέτοιο και τόσο ευνουχισμένο πλαίσιο στην εκδήλωση του Συντάγματος, ώστε να συμφωνεί και το ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του οποίου καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν σ' αυτή.
Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να ανακηρύσσονται όσοι δε συμφωνούν μαζί τους «διασπαστές», «απομονωμένοι» (αλήθεια από ποιόν; από τις λαϊκές μάζες του ΣΥΝ;) υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Κι όχι μόνον αυτό. Αποτελεί, επίσης, μια ακόμα ολοφάνερη απόδειξη υποκρισίας, διγλωσσίας, καιροσκοπισμού...
Μια εκτενή, ανοιχτή, επιστολή με τα προβλήματα του ελληνικού τουρισμού και ειδικότερα τα προβλήματα των επιχειρήσεων που αντιπροσωπεύει, έστειλε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Τουρισμού (ΠΟΕΤ) προς την πολιτική ηγεσία του νέου υπουργείου Τουρισμού. Στην επιστολή αυτή, λοιπόν, και δίπλα σε διάφορες διαπιστώσεις, που άλλες στέκουν και άλλες είναι ας πούμε υποκειμενικές, γίνεται και η εξής: Σε ό,τι αφορά στην ΠΟΕΤ, η ανάκαμψη του τουρισμού εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από την ανάκαμψη της ...τσέπης των μελών της.
Το γεγονός, βέβαια, δεν ξαφνιάζει. Αλλωστε, όλοι οι επιχειρηματικοί φορείς έτσι προσεγγίζουν τα θέματά τους, με τη διαφορά ότι χρησιμοποιούν κομψότερες εκφράσεις και πιο «τεχνοκρατικό» ύφος. Η ΠΟΕΤ, όμως, έφτασε στο σημείο να καταγγέλλει πολλές από τις αποφάσεις του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας ότι «εμφορούνται από ακραίες τάσεις και ιδέες, εμπάθεια και μεροληψία». Και γι' αυτό ζητά τη δυνατότητα να προσβάλλονται οι διαιτητικές αποφάσεις - που είναι τελεσίδικες - και να αλλάζουν οι μεσολαβητές και διαιτητές του Οργανισμού με την απομάκρυνση εκείνων που οι αποφάσεις τους δε βολεύουν την εργοδοσία!!!
Κι όλα αυτά, ενώ είναι γνωστό ότι η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των αποφάσεων του ΟΜΕΔ συντάσσεται με την εκάστοτε εισοδηματική πολιτική συντήρησης της μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων!