Την περασμένη Παρασκευή, κλήθηκαν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ για «ενημέρωση», και μάλιστα κατά μόνας, όλοι οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι - Ελληνες, Τούρκοι και Κύπριοι - στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με όσα έλεγε ο Αλ. Παπαχελάς, έχοντας πολυετή εμπειρία ανταποκριτή στις ΗΠΑ, κάτι τέτοιο έχει να γίνει πάρα πολλά χρόνια και φανερώνει το τεράστιο ενδιαφέρον του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το βάρος που ρίχνει προσωπικά ο Κ. Πάουελ στην προώθηση και επιβολή του «σχεδίου Ανάν».

Την ίδια μέρα, όπως και τις αμέσως επόμενες, τα μεγάλα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια και αρκετές εφημερίδες φιλοξένησαν συνεντεύξεις του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών. Το περιεχόμενό τους ήταν παντού το ίδιο: Το «σχέδιο Ανάν» αποτελεί τη μεγάλη και ύστατη ευκαιρία για λύση του Κυπριακού. Το «ναι» αποτελεί μονόδρομο, για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, ενώ οι ΗΠΑ παρέχουν κάθε λογής εγγυήσεις για την πιστή εφαρμογή του. Το ενδεχόμενο του «όχι» καλύτερα να μην το συζητάμε. Σε μια τέτοια περίπτωση όλα είναι ανοιχτά... (άρα, ακόμη και ο όλεθρος...).

ΥΓ: Κατά τ' άλλα, ο αποκλεισμός του ΚΚΕ από τους τηλεοπτικούς σταθμούς και, ιδιαίτερα, από τις εκπομπές της πρώτης ζώνης ακροαματικότητας συνεχίζεται αμείωτος. Εκτός των άλλων, η ενδεχόμενη εμφάνιση των κομμουνιστών στις τηλεοπτικές οθόνες μπορεί να δυσαρεστήσει και τον κ. Πάουελ...

Κέρδη τριμήνου αυξημένα «τουλάχιστον κατά 20%» αναμένουν οι αναλυτές, για τις πέντε μεγαλύτερες τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα. Ετσι, ξεκινούσε η λακωνική είδηση, που δημοσιεύτηκε σε οικονομική εφημερίδα. Τα κέρδη αυτά, όμως, δεν είναι απλά... Είναι υπερκέρδη, λένε κάποιοι. Και δεν έχουν άδικο. Για πολλοστή χρονιά, οι τραπεζίτες αυξάνουν τα κέρδη τους με ποσοστό που είναι διψήφιος αριθμός και, βέβαια, πολλαπλάσιο του πληθωρισμού.

Πάντως, η αύξηση της κερδοφορίας των τραπεζών - και όχι μόνο- δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Είναι συνέπεια, των πολιτικών της «απελευθερωμένης» αγοράς, που αποδείχτηκε στην πράξη σε θερμοκήπιο για την άνθηση της κερδοφορίας των τραπεζικών και άλλων μεγάλων επιχειρήσεων, τις οποίες υπηρέτησαν (και συνεχίζουν να υπηρετούν πιστά) οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.

Συστατικό στοιχείο αυτών των πολιτικών, ήταν από τη μια η ελευθερία (διάβασε ασυδοσία) των τραπεζιτών να επιδίδονται στην τοκογλυφία και των άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών να αυξάνουν όποτε και όσο θέλουν τις τιμές και να εντείνουν το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ενώ από την άλλη η εφαρμογή αντιλαϊκών εισοδηματικών πολιτικών, που διατηρούν τη μισθωτή εργασία στη διατίμηση και τα λαϊκά εισοδήματα στο «γύψο».

Ούτε στους μεν ούτε στους δε

το σχέδιο συμφέρει;

Χαμένοι Τούρκοι κι Ελληνες,

και για τους δυο μαχαίρι,

και κερδισμένοι μοναχά

οι άθλιοι «συνεταίροι».

***

Κι η μια κι άλλη η πλευρά

από το σχέδιο χάνει,

κράτος επάνω στο νησί

δε στήνεται, μα χάνι,

για ν' αλωνίζουνε σ' αυτό

Αγγλοι κι Αμερικάνοι!