Στη ρότα του αποπροσανατολισμού του λαού, τα αστικά ΜΜΕ και εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας αξιοποιούν και παρουσιάζουν τις παρεμβάσεις των μονοπωλίων, υπέρ της μιας ή της άλλης μορφής διαχείρισης του χρέους στην Ελλάδα, ως «ανθελληνικές» ή «φιλελληνικές».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το προχτεσινό πρωτοσέλιδο του γερμανικού περιοδικού «Focus», που απεικονίζει τον Παρθενώνα σχεδόν βυθισμένο στη θάλασσα και δίπλα το κεφάλι ενός αρχαιοελληνικού αγάλματος, στο οποίο έχει παραμείνει ένα χαρτονόμισμα των 200 ευρώ και τίτλο: «Χάθηκαν τα λεφτά μας;». Να θυμίσουμε ότι αντίστοιχες αιχμές περί «ανθελληνισμού» του γερμανικού περιοδικού - όπως και άλλων γερμανικών αστικών εντύπων - είχαν υπάρξει και προηγούμενα, όταν είχε στο πρωτοσέλιδο την Αφροδίτη της Μήλου ως ζητιάνα, καθώς και πέρσι που την είχε παρουσιάσει να κάνει μια άσεμνη χειρονομία υπό τον τίτλο «προδότες στην ευρωπαϊκή οικογένεια».
Τα αστικά ΜΜΕ της Γερμανίας, που κατά καιρούς εμφανίζονται με λαϊκίστικους τίτλους και δημοσιεύματα, δεν κατατρέχονται από κάποιου είδους ανθελληνισμό. Ούτε και όταν καταγράφουν ρεπορτάζ και μιλούν για «σκληρά μέτρα» στον «πολύπαθο ελληνικό λαό», το κάνουν ορμώμενοι από κάποια φιλελληνικά αισθήματα.
Ο ρόλος τους είναι να πλασάρουν στο γερμανικό λαό και σε όλους τους υπόλοιπους λαούς, τα σενάρια εκείνα που επεξεργάζεται μερίδα της γερμανικής πλουτοκρατίας για ένα ισχυρό ευρώ με μικρότερη Ευρωζώνη. Οπως και στην Ελλάδα, έτσι και στη Γερμανία, τα αστικά ΜΜΕ είναι ταγμένα στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας και της εξουσίας της και ανάγοντας την προπαγάνδα σε επιστήμη αποπροσανατολίζουν το λαό, ζυμώνοντας τα σχέδια της άρχουσας τάξης, επιδιώκοντας να ταυτίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας με εκείνα του λαού.
Αντίστοιχα, συμφέροντα εκφράζουν και διάφορες ηθικιστικές κορόνες «φιλελλήνων», όπως για παράδειγμα άρθρο του εκπροσώπου της Βραζιλίας στο ΔΝΤ, Πάουλο Νορουέιρα Μπατίστα, με το οποίο σημειώνει: «Πιστεύω ότι η χώρα σας έχει αδικηθεί (...) Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή σφαγιάζεται από μία άνευ προηγουμένου κρίση. Η δημοσιονομική προσαρμογή που έχει επιτύχει είναι τεράστια (...) Η ύφεση το 2011 αποδεικνύεται ότι είναι βαθύτερη από ό,τι αναμενόταν (...) Η χρηματοδοτική στήριξη που λαμβάνει η Ελλάδα δεν αρκεί. Καθίσταται ολοένα και πιο βέβαιο αυτή τη στιγμή ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια πιο φιλόδοξη και πιο εκτεταμένη αναδιάρθρωση του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους της».
Ομως, όσο κι αν προβάλει ηθικιστικά το ζήτημα, μιλώντας για «αδικίες» κ.λπ., ο Βραζιλιάνος εκπρόσωπος στο ΔΝΤ δεν εκφράζει παρά την άποψη μιας μερίδας της πλουτοκρατίας, που ζητάει εδώ και τώρα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, όπως άλλωστε ζήτησε και ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ο λαός να μην πατήσει τη «μπανανόφλουδα» των δήθεν «φιλελληνικών» αισθημάτων εκπροσώπων του κεφαλαίου, να μη διαλέξει τον «καλύτερο» καπιταλιστή. Η προπαγάνδα του κεφαλαίου προσπαθεί να τσιγκλίσει τον πατριωτισμό του λαού για να τον αποπροσανατολίσει και να τον στρέψει στην υποστήριξη των συμφερόντων της μιας ή της άλλης μερίδας της πλουτοκρατίας. Το συμφέρον του λαού δε βρίσκεται στη διαχείριση του χρέους και της καπιταλιστικής κρίσης εντός του συστήματος, αλλά στη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση, για αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Η οργή και η αγανάκτηση του καθενός να γίνει πράξη αντίστασης, να πάρουν σάρκα και οστά, να μετατραπούν σε απόφαση για προσωπική συμμετοχή, στη συνέλευση του σωματείου, στη συγκέντρωση της γειτονιάς, στο συλλαλητήριο. Να γίνει ζωντανή δύναμη πάλης και σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτή η μαζική συμμετοχή, η λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία μπορούν να δώσουν ώθηση στον αγώνα, αντοχή στις δυσκολίες του, να γίνουν το υπόβαθρο της πιο πλατιάς αλληλεγγύης, κάνοντας το σύνθημα «Ολοι για έναν και ένας για όλους» καθημερινή στάση ζωής.