Αυτά λένε τις μέρες αυτές οι κυβερνώντες και οι λοιποί οπαδοί του «ευρωμονοδρόμου», σχετικά με το Κυπριακό και τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Με άλλα λόγια, επιχειρούν να κρύψουν, ότι, για μια ακόμη φορά, θυσίασαν το Κυπριακό - όπως και άλλα παρόμοια ζητήματα, π.χ. τις αυθαίρετες διεκδικήσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο, κλπ. - στις επιδιώξεις των «μεγάλων συμφερόντων». Κι ενώ, καλλιεργούν -εμμέσως πλην σαφώς - το ενδεχόμενο να προστεθούν άλλα 10 με 15 τουλάχιστον χρόνια βαλτώματος του Κυπριακού, την ίδια στιγμή, κάνουν «πλάτες» στην επαναφορά ενός «εξωραϊσμένου» «σχεδίου Ανάν», για ένα ανάλογο «κλείσιμο» του Κυπριακού.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και όσοι - με τον έναν ή άλλον τρόπο - την ανέχονται ή κάνουν πως δεν τη βλέπουν και καλλιεργούν αυταπάτες, χρεώνονται με σοβαρές ευθύνες.
Ενα πολύ καλό... ανέκδοτο ανακοίνωσε χτες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τους αγρότες: «Το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα της χώρας μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της EUROSTAT, εκτιμάται ότι το 2004 θα εμφανίσει άνοδο κατά 2,8%»...
Προφανώς στην αύξηση του αγροτικού εισοδήματος θα συνέβαλε η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ από τις 8 Μάρτη και έπειτα. Μια πολιτική που έδωσε πλήρη ασυδοσία στους εμποροβιομηχάνους να ισοπεδώσουν τις τιμές σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα. Βέβαια, ο κύριος Μπασιάκος θα πρέπει να βγάλει και μια ανακοίνωση για τα στοιχεία του 9μήνου του 2004 που ανακοίνωσε πρόσφατα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, όπου γίνεται λόγος για μείωση των αγροτικών τιμών κατά 4,1% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2003 και αύξηση του κόστους παραγωγής, κατά 6,2%. Ομως ο υπουργός βολεύεται από την ανακοίνωση της Στατιστικής Υπηρεσίας της ΕΕ, που με διάφορες αλχημείες εμφανίζει το αγροτικό εισόδημα αυξημένο.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί ακόμα ότι η EUROSTAT εμφανίζει το αγροτικό εισόδημα αυξημένο κατά 2,8%, επειδή εκτός των άλλων εκτιμά ότι μέσα στο 2004 ο αγροτικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα, έχουν μειωθεί κατά 2,6%! Ας δοκιμάσει, όμως, ο κ. Μπασιάκος να πάει στα χωριά της Ελλάδας να πει από κοντά στους αγρότες πόσο αυξήθηκε το εισόδημά τους!..
Μέχρι τώρα οι έμποροι έκαναν μια προσπάθεια στις επίσημες τοποθετήσεις τους να μην «μπερδεύουν» το παράνομο εμπόριο («παραεμπόριο») με το υπαίθριο. Η προσπάθεια, όταν αφορούσε τους μεγαλοκαταστηματάρχες, σίγουρα δεν ήταν πάντα πετυχημένη, αλλά τα προσχήματα τηρούνταν ως ένα βαθμό.
Οι αναφορές όμως που γίνονται τις τελευταίες μέρες από κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες - και βεβαίως από ορισμένους μικρότερους που παρασύρονται από τους πρώτους - για το «παραεμπόριο» και τον «αθέμιτο ανταγωνισμό» που προκύπτει από το παζάρι του Πειραιά και τους πάγκους του, απέναντι στους καταστηματάρχες που πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, από ό,τι φαίνεται είναι ιδιαίτερα υπερβολικές.
Στο παρελθόν, οι μεγαλοκαταστηματάρχες - και όσοι επιδιώκουν να γίνουν τέτοιοι - αναφέρονταν στην «κακή ποιότητα» των προϊόντων που διακινούνται από πλανόδιους, είτε νόμιμους, είτε «παράνομους». Τώρα μιλούν για αθέμιτο ανταγωνισμό συγκρίνοντας, σύμφωνα με τη δική τους άποψη, δεύτερης ποιότητας είδη, διαφορετικά και ανόμοια μεταξύ τους.
Τελικά, τι συμβαίνει; Στεγασμένοι και πλανόδιοι έμποροι πουλάνε τα ίδια προϊόντα, αλλά οι δεύτεροι τα πουλάνε πιο φθηνά επειδή έχουν λιγότερα πάγια έξοδα; Κι αν συμβαίνει αυτό, γιατί πρέπει να αλλάξει; Για ν' αγοράζει ακριβότερα ο εργαζόμενος; Μήπως, πρέπει να ψάξουν σε άλλη κατεύθυνση τις αιτίες των προβλημάτων τους οι μικρέμποροι;
Η μια είχε πρωτοσέλιδο τίτλο χτες την προκήρυξη 4.147 θέσεων σε υπουργεία, δήμους και ΔΕΚΟ. Η άλλη, τα «2.500 Ι.Χ. σε τιμή ευκαιρίας» στον ΟΔΔΥ. Η τρίτη, την... αποκάλυψη του «σαμποτάζ στον προϋπολογισμό του 2004» και η τέταρτη τη «μεγάλη ληστεία και στα σκουπίδια του "2004"». Για τις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες μιλάμε, οι οποίες ακολουθούν τη γνωστή τακτική «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε». Οπως ακριβώς έκαναν οι φιλοΠΑΣΟΚικές εφημερίδες, μέχρι τον περασμένο Μάρτη, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση και τώρα έχουν ανακαλύψει τη λιτότητα, την ακρίβεια, την ανεργία, το φοροκυνηγητό των λαϊκών στρωμάτων κλπ, κλπ. Προφανώς, έχουν την εντύπωση, ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους και, μάλιστα, ανέξοδα. Στο χέρι σας είναι...
Είναι φανερό πως η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται ούτε με «ξόρκια» ούτε με λόγια. Αυτό που χρειάζεται είναι η αλλαγή κατεύθυνσης, η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων, η πάλη για το σύνολο των αιτημάτων και διεκδικήσεων, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.