ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Μάρτη 2005
Σελ. /40
«Εσπασε» η συμμαχία

Γρηγοριάδης Κώστας

Ωραίους συμμάχους διάλεξαν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και από κοντά αυτή της Συνομοσπονδίας των ΕΒΕ, για να κάνουν ...μέτωπο ενάντια στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για το ωράριο. Ποιους διάλεξαν; Τους ιδιοκτήτες των αλυσίδων σούπερ μάρκετ και μεγαλοεργοδότες του εμπορίου, το γνωστό ΣΕΣΜΕ. Με αυτούς που πριν μια βδομάδα έδιναν κοινή συνέντευξη Τύπου και εξηγούσαν ότι θα κάνουν δήθεν και αγώνες. Επέλεξαν να κάνουν συμμαχία με αυτούς που χτες ...διευκρίνισαν διά στόματος προέδρου του ΣΕΣΜΕ ότι «η θέση πως ο ΣΕΣΜΕ είναι κατά των ρυθμίσεων για το ωράριο δεν είναι σωστή»! Για να γίνουν, μάλιστα, οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ απόλυτα σαφείς, ότι δεν έχουν να ...χωρίσουν τίποτα με την κυβέρνηση, ξεκαθάρισαν ότι αυτό που τους ενδιαφέρει σε πρώτο επίπεδο είναι οι νομάρχες να μην μπορούν να περιορίσουν το ωράριο. Το να το μπορούν, να το διευρύνουν δεν τους βρίσκει και τόσο αντίθετους. Πόσο, μάλλον, στο βαθμό που έχουν εξασφαλισμένο ότι τη νύφη θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και όχι τα κέρδη τους.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Θα το δούμε κι αυτό. Μετά τα όσα ευτράπελα συνέβησαν με τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξαναδείξει την... κοινωνική της ευαισθησία. Εχουμε κατά νου το γεγονός ότι η κυβέρνηση θα επιστρέψει τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ - όταν γίνει αυτό... - «κουτσουρεμένα» κατά 20%! Κι αυτό, επειδή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, πριν επιστρέψει τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ στους συνταξιούχους, θα παρακρατήσει το 20%.

Δε φτάνει δηλαδή που τόσα χρόνια τού «κουτσούρευαν» τη σύνταξη, με το εφεύρημα του ΛΑΦΚΑ, τώρα που οι συνταξιούχοι δικαιώθηκαν, η κυβέρνηση τους τα... φορολογεί κι από πάνω με συντελεστή 20%, με πρόσχημα την... ισχύουσα φορολογική νομοθεσία!

Αφού όμως επέλεξαν - κακώς και αδίκως - να τα φορολογήσουν, γιατί δεν τοκίζουν τουλάχιστον τα αναδρομικά του ΛΑΦΚΑ, για όσα χρόνια τους κουτσούρευαν τη σύνταξη παράνομα; Και κάτι ακόμη; Πώς είναι δυνατό να φορολογούνται με συντελεστή 20% τα ψίχουλα των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ για τους συνταξιούχους και την ίδια ώρα να φορολογούνται με συντελεστή μόλις 3% τα «επαναπατριζόμενα» κεφάλαια που είχαν φυγαδεύσει παράνομα στο εξωτερικό οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες;

Είπαμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, αλλά υπάρχουν και όρια.

Τσιμέντο όλα...

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο, λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία. Κι όποιος θέλει να τη μεταφέρει στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας και την εναλλαγή των κομμάτων του δικομματισμού, για δεκαετίες τώρα, θα μπορούσε να πει: Το 'να κόμμα εξυπηρετεί τ' άλλο και τα δυο μαζί το σύστημα. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει στον ίδιο δρόμο με την προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, έχοντας ως επιχείρημα τα πεπραγμένα των προηγούμενων. Εμείς περιοριζόμαστε στην αναφορά ενός μόνον παραδείγματος και, μάλλον, άγνωστου στους πολλούς.

«Πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική της δημιουργίας ενός τεράστιου μητροπολιτικού πάρκου των 5.500 στρεμμάτων (σ.σ. αναφέρεται στο Ελληνικό), υπερβολικού για την Αθήνα...», έλεγε πρόσφατα στην «Καθημερινή» ο βουλευτής της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης. Και το βασικό επιχείρημά του βρισκόταν στο γεγονός, πως «όποτε στο παρελθόν φτιάξαμε έναν μεγάλο χώρο πρασίνου δεν μπορέσαμε να τον διαχειριστούμε σωστά και προς όφελος των κατοίκων. Τρανό παράδειγμα, το άγνωστο στον πολύ κόσμο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθησίας "Αντώνης Τρίτσης" στο Ιλιον, έκτασης 900 στρεμ. που σήμερα είναι εγκαταλειμμένο και απαξιωμένο από τους πολίτες».

Α, ρε κατακαημένη Ελλάδα. Ούτε καν ένα πάρκο χιλίων στρεμμάτων δεν μπορείς να διαχειριστείς. Στο τσιμέντο, όμως, κάνεις θαύματα...

Παραινέσεις...

Συχνές πυκνές είναι τον τελευταίο καιρό οι συμβουλές, οι προτροπές και οι παραινέσεις, που απευθύνουν φιλοΠΑΣΟΚικές εφημερίδες (ιδιαίτερα του συγκροτήματος Λαμπράκη) προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και όλες, λίγο πολύ, σημειώνουν, ότι το ΠΑΣΟΚ «οφείλει να παρουσιάσει το συντομότερο μια συγκεκριμένη, πειστική και ρεαλιστική πρόταση εξουσίας με προοπτική τις εκλογές. Πράγμα που προϋποθέτει και νέες ρήξεις - στο επίπεδο των πολιτικών θέσεων και πρακτικών».

Τι θέλουν, άραγε, να πουν; Δεν τους ικανοποιούν τα όσα είπε, για «τολμηρές ρήξεις και τομές», διαρθρωτικές αλλαγές κλπ., ο Γ. Παπανδρέου στο πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ; Μα, σε ορισμένα σημεία, υπερκέρασε ακόμη και τις θέσεις της ΝΔ (π.χ. για την ανάγκη μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών). `Η, εννοούν, ότι δεν έχει βρει ακόμη η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το κατάλληλο και πειστικό καμουφλάζ των συντηρητικών και αντιλαϊκών της θέσεων, ώστε να ξεγελάσει τους εργαζόμενους και, μάλιστα, στις επόμενες εκλογές; `Η, μήπως και τα δυο μαζί;

Σίγουρα, πάντως, δεν εννοούν και δε ζητούν από τον Γ. Παπανδρέου ρήξεις και τομές του τύπου, κατώτερο μισθό 1.200 ευρώ και κατώτερη σύνταξη 960 ευρώ, αποκλειστικά δημόσια και πραγματικά δωρεάν Παιδεία και Υγεία κλπ., κλπ., όσο κι αν οι θέσεις αυτές θα εξασφάλιζαν μια σίγουρη εκλογική νίκη...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μια σημαντική έκδοση

Ιδιαίτερα ευμενή σχόλια απέσπασε το ειδικό ένθετο του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη», 20/3/2005, που περιείχε τις θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ, για τέσσερα ζητήματα που ταλανίζουν - είτε καθημερινά, είτε με πολύ συχνή περιοδικότητα - πλατιά λαϊκά στρώματα και συγκεκριμένα: Την αντιπλημμυρική προστασία, την αντισεισμική θωράκιση, τη διαχείριση των απορριμμάτων, τις αστικές συγκοινωνίες. Πρόκειται για προβλήματα που συνεχώς επιδεινώνονται και η επιδείνωσή τους αυτή οφείλεται καθαρά στις ταξικές πολιτικές επιλογές για την ανάπτυξη της χώρας που ακολουθούν οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ.

Κοινός παρονομαστής των προβλημάτων αυτών, όπως και σε πολλά άλλα φαινόμενα της καθημερινής μας ζωής - επισημαίνεται και στην εισαγωγή της έκδοσης αυτής του ΚΚΕ - παραμένει μια κραυγαλέα αντίφαση: Ενώ η επιστήμη και η τεχνική μπορούν να δώσουν σήμερα πλήρεις έως και ικανοποιητικές, κατά περίπτωση, λύσεις, η πολιτική βούληση της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκφραστών, είναι η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, η επικυριαρχία του κέρδους σε βάρος των συμφερόντων, των δικαιωμάτων και αναγκών της εργατικής τάξης. Την αντίφαση αυτή τη βιώνουμε καθημερινά. Ενώ η επίλυση των προβλημάτων αυτών, που άπτονται της ποιότητας ζωής και της ασφάλειας του λαού, που βάζουν σε κίνδυνο πολλές φορές την ίδια του τη ζωή, θα έπρεπε να είναι ένα μεγάλο έργο, για τις κυβερνήσεις του δικομματισμού «μεγάλα έργα» είναι μονάχα αυτά που αυξάνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου και χαρατσώνουν αδιάκοπα το λαό, με νέες πρόσθετες έμμεσες φορολογίες.

Το ΚΚΕ καταθέτοντας τις προτάσεις του για τα φλέγοντα αυτά θέματα, δεν αποδεικνύει μόνο ότι βρίσκεται κοντά στον εργαζόμενο και ζει από τα μέσα τα καθημερινά του προβλήματα. Με την έκδοση αυτή, εξοπλίζει το εργατικό και μαζικό κίνημα με ένα ακόμη σημαντικό όπλο στον αγώνα του για καλύτερο περιβάλλον και στη διεκδίκηση καλύτερων όρων ζωής. Το εξοπλίζει με μια φαρέτρα προτάσεων, επιστημονικά τεκμηριωμένων και εφαρμόσιμων. Και το κυριότερο: το βοηθάει να συνειδητοποιήσει βαθύτερα την ανάγκη μιας συνολικής δράσης για την ανατροπή της σημερινής καπιταλιστικής πραγματικότητας που τον έχει καταδικάσει να πνίγεται στα νερά της πρώτης βροχής, να μένει δίπλα από βραδυφλεγείς βόμβες χιλιάδων παράνομων χωματερών, να ταλαιπωρείται καθημερινά στο κυκλοφοριακό κομφούζιο, να τρέμει για το σπίτι του και για τη ζωή του κάθε φορά που γίνεται ένας σεισμός...

Η λύση και των «μικρών» και των μεγάλων προβλημάτων της χώρας - επισημαίνεται με έμφαση στην ίδια έκδοση - δεν είναι θέμα τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό. Επομένως η οριστική επίλυσή τους δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά από τα άλλα προβλήματα των εργαζομένων. Απαιτεί την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, έτοιμης να συγκρουστεί με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και όσα άλλα διαπλέκονται με αυτά. Μια πολιτική, διαμετρικά αντίθετη από αυτήν που ακολουθείται μέχρι τώρα και που μόνο στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας, που προτείνει το ΚΚΕ, μπορεί να ανοίξει τα φτερά της.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ