ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πάντα... Βότσης!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στη «σεξουαλική οικονομία» κατέφυγε και πάλι ο Γιώργος Βότσης της «Ελευθεροτυπίας», με συνέντευξή του στο «Εψιλον», προκειμένου να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Πώς δηλαδή για χρόνια ήταν κολλητάρι του ο Ντάνος Κρυστάλλης, ο ΚΥΠατζής για τον οποίο εκ των υστέρων ο ίδιος ο Βότσης λέει «έκανε δουλιά στα Εξάρχεια ο Κρυστάλλης γιατί και ο ίδιος έβαζε βόμβες, πλάσαρε ναρκωτικά, όπλα, χρηματοδοτούσε διάφορες ενέργειες». Ως εξήγηση για τη σχέση του με τον Κρυστάλλη ο Βότσης επαναλαμβάνει την αυτοχαρακτηριστική φράση που είχε χρησιμοποιήσει και όταν αποκαλύφθηκε ο ρόλος του Κρυστάλλη, δηλαδή το περίφημο «είμαι μαλάκας». Και με την ίδια σοβαρότητα που διατυπώνει αυτόν τον αυτοχαρακτηρισμό, μερικές αράδες πιο κάτω απαντά σε ερώτηση για τη θέση του ΚΚΕ σχετικά με τη «17Ν»: «τη θεωρώ ηλίθια». Ενώ, με περίσσιο θράσος αξιώνει: «Να το βουλώσει η κυρία Παπαρήγα»!

Μετά κι απ' αυτό, τι να σχολιάσουμε; Επαναφέρουμε, απλώς στη μνήμη μας, όσα έχουν πει κατά καιρούς γι' αυτόν ορισμένοι, που είχαν την ατυχία να τον υποστούν, σε άλλα δύσκολα χρόνια.

Ετσι, δε μας ξενίζει και η παρακάτω δήλωσή του: «Η μόνη σοβαρή παρουσία στην τηλεόραση, εκτιμά ο Βότσης, ήταν ο αρχηγός της Αστυνομίας, ο Νασιάκος, λακωνικός, σοβαρός, με άψογα ελληνικά, κέρδιζε την εμπιστοσύνη του ακροατή του».

Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου πως ο Νασιάκος κερδίζει την εμπιστοσύνη ακροατών τύπου Βότση, που για να στηρίξει την ασφαλίτικη εκτίμηση περί «κουμπουροφόρου σταλινισμού» φτάνει στο σημείο να δηλώνει και «αντιεξουσιαστής». Ποιος; Ο Βότσης!

Περιφερειακά δείγματα λιτότητας

Πριν δυο χρόνια (28/7/2000) ο πρώην υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος παρουσίασε το σχέδιο «Υγεία για τον πολίτη» και στις αρχές του 2001 ψηφίστηκε ο νόμος για τη διαβόητη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ. Μία απ' τις κεντρικές ρυθμίσεις του νόμου είναι η - δήθεν - αποκέντρωση του συστήματος με τα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας (ΠεΣΥ).

Ενα δείγμα αυτής της αποκέντρωσης είναι και οι άγριες περικοπές των εφημεριών του Νοσοκομείου Χαλκιδικής, που επέβαλε ο διοικητής του, κ. Αυγολούπης, στη μέση της τουριστικής περιόδου, ενώ οι ανάγκες αυξάνονται κατακόρυφα.

Οι γιατροί κάνουν στάσεις εργασίας, ενώ μετά από σύσκεψη όλων των θεσμικών οργάνων του νοσοκομείου, «ως εκδήλωση έντονης δυσαρέσκειας, και άρνησης συμμετοχής (και συνενοχής) στις περικοπές των υπηρεσιών Υγείας κατετέθησαν και πρωτοκολλήθηκαν οι παραιτήσεις όλων των μελών του Επιστημονικού Συμβουλίου και του διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας», αναφέρεται σε ανακοίνωση των γιατρών, ενώ στο κείμενο που έστειλαν οι παραιτηθέντες γιατροί επισημαίνουν: «Οι παραιτήσεις μας οφείλονται στην έντονη δυσαρέσκεια που αισθανόμαστε από την απαξίωση και υποτίμηση του έργου, το οποίο από κοινού με τους συναδέλφους μας προσφέρουμε αφιλοκερδώς στα θεσμικά όργανα».

Τελικά η περιφερειοποίηση - όπως ονόμασαν τη δήθεν αποκέντρωση - του ΕΣΥ οδηγεί σε «υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας», όπως σημειώνουν και παραιτηθέντες γιατροί.

Εκατόμβες αθώων θυμάτων

Πάνω από 800 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Αφγανιστάν, από αμερικανικούς βομβαρδισμούς, μόνο το τελευταίο εξάμηνο. Η ανατριχιαστική καταγγελία έγινε από την ανθρωπιστική οργάνωση Global Aid και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς». Η οργάνωση κατηγορεί το Πεντάγωνο, ότι έχει προκαλέσει αυτή την εκατόμβη, επειδή βασίζεται άκριτα στις λανθασμένες πληροφορίες για «εχθρούς Ταλιμπάν», που δίνουν οι Αφγανοί πολέμαρχοι. Ταυτόχρονα, οι Αμερικανοί επιτελείς προτιμούν τις όποιες «παράπλευρες απώλειες», ανάμεσα στον ντόπιο πληθυσμό, παρά να στείλουν επί τόπου αμερικανικές μονάδες πεζικού και, ενδεχομένως, να τις θέσουν σε κίνδυνο...

Και να σκεφθείτε, ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει και οι Ταλιμπάν, μαζί με τον πρώην πράκτορα της ΣΙΑ, Οσάμα μπιν Λάντεν, έχουν ηττηθεί...

Πληθωρισμός... δύο ταχυτήτων

«Οι αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού, δεν είναι αυξήσεις» δήλωσε πρόσφατα, ο αρμόδιος υπουργός, Α. Τσοχατζόπουλος, όταν ρωτήθηκε σχετικά από δημοσιογράφους, για τις επικείμενες τότε αυξήσεις της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Η αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ, όμως, που ανακοινώθηκε χτες, ανέρχεται στο 3,85% και είναι, αρκετά πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό. Κι αν λογαριάσουμε και την περσινή αύξηση, κατά 5%, τότε έχουμε μια συνολική αύξηση, που ξεπερνά το 9% και είναι διπλάσια του πληθωρισμού της διετίας.

Προφανώς, αλλιώς λογαριάζει τον πληθωρισμό η κυβέρνηση -και μαζί της οι διάφοροι «στρατηγικοί επενδυτές»- όταν πρόκειται για τιμολόγια της ΔΕΗ, του ΟΤΕ κλπ, και αλλιώς, όταν αποφασίζουν τις... αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και τους εργαζομένους γενικότερα.

Τίνος είναι η «ισχυρή δημοκρατία»;

Περίσσεψαν τις τελευταίες μέρες τα λόγια για τη «δημοκρατία» στη χώρα μας, για τους κινδύνους που διατρέχει, για τη θωράκισή της, μετά τις «επιτυχίες» της κυβέρνησης και του αστυνομικού μηχανισμού στην υπόθεση της «17 Νοέμβρη». «Σήμερα η δημοκρατία μας, πιο ισχυρή από ποτέ, απαντά σε αυτή τη βίαιη πρόκληση, χωρίς να καταφύγει στη βία και την καταστολή», δήλωσε πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Στην πραγματικότητα, ζούμε την εποχή της μεγαλύτερης επιχείρησης που γνώρισε η ανθρωπότητα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με στόχο τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα σε διεθνές επίπεδο.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, εκτός των άλλων, το δόγμα Μπους: «Οποιος δεν είναι μαζί μας, είναι με τους τρομοκράτες», μεταφράστηκε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Οι «τρομονόμοι» και οι «τρομοσυμφωνίες» έγιναν τα ευαγγέλια της Νέας Τάξης. Στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας επιχειρείται η νομιμοποίηση μιας ιδιότυπης «αντιτρομοκρατικής δικτατορίας». Η δημοκρατία παίρνει το πιο σκληρό ταξικό προσωπείο της.

Πόσο, όμως, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού περί «δημοκρατίας, πιο ισχυρής από ποτέ»;

Ο πρωθυπουργικός ισχυρισμός ηχεί τουλάχιστον ειρωνικά στα αυτιά των εργαζομένων, όταν την ίδια στιγμή οι ναυτεργάτες είναι ντυμένοι στο «χακί» της πολιτικής τους επιστράτευσης. Οταν τα «μαθητοδικεία» και τα «αγροτοδικεία» δεν έχουν ακόμη τελειώσει τις δίκες μαθητών και αγροτών που πήραν μέρος στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Και αν αυτά δεν αρκούν, υπάρχουν και τα «αποτυπώματα» της «δημοκρατίας» του κ. Σημίτη στα σώματα των απεργών στο λιμάνι Πειραιά.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, για ευνόητους λόγους, επιχειρούν τώρα, να χρησιμοποιήσουν την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» ως μέσο νομιμοποίησης του αυταρχισμού απέναντι στους εργαζόμενους, στους «απείθαρχους» και τους «ενοχλητικούς». Βεβαίως, ο μείζων κίνδυνος κατά των δημοκρατικών ελευθεριών βρίσκεται στην εφαρμογή των «τρομονόμων». Οχι μόνο γιατί περιστέλλουν (ή καταργούν) τα δικαιώματα των κατηγορουμένων για τρομοκρατική δράση, αλλά κυρίως γιατί παραμένει εξαιρετικά ασαφές το πεδίο της εφαρμογής τους.

Το τελευταίο διάστημα, οι κυβερνητικοί παράγοντες (και όχι μόνο αυτοί) επικαλούνται τις «ευεργετικές» συνέπειες του «τρομονόμου» στην εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη». Αλλά αποσιωπούν το γεγονός ότι με τον ορισμό της τρομοκρατίας που υιοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις όλων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δημιουργείται μια «γκρίζα ζώνη» μεταξύ τρομοκρατίας και μαζικών κινημάτων αντίστασης και ανατροπής, που δίνει τη δυνατότητα να στραφούν οι κάθε είδους «τρομονόμοι» εναντίον εκείνων που δεν είναι ούτε με τον κ. Μπους, ούτε με τον κ. Σημίτη και τη «δημοκρατία» τους.