Αύριο είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην εργασία και η ΓΣΕΕ έδωσε στη δημοσιότητα τη σχετική διακήρυξη του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας. Η τελευταία, λοιπόν, αναφέρεται σε διάφορα ανούσια πράγματα και δε λέει ούτε λέξη για τα ουσιαστικά. Για παράδειγμα, δε λέει λέξη, για την προετοιμαζόμενη τον καιρό αυτό οδηγία από την ΕΕ, περί ετήσιας διευθέτησης του χρόνου εργασίας, η οποία θα δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους έως και 65 ώρες τη βδομάδα κι ακόμη περισσότερο.

Προφανώς, τόσο για το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, όσο και για τη ΓΣΕΕ, η παράταση της εργάσιμης ημέρας, η εντατικοποίηση της δουλιάς, η υπερεκμετάλλευση και το ανηλεές ξεζούμισμα των εργαζομένων, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την Υγεία και την Ασφάλεια στην εργασία.

Σα δεν ντρέπονται...

«...Το Ασφαλιστικό έχει δεχτεί διαδοχικές αντιασφαλιστικές επεμβάσεις από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Ολες κάτω από τον μανδύα του διαλόγου, ο οποίος άλλωστε επανειλημμένα έχει κακοποιηθεί από όλες τις κυβερνήσεις. Μετά τη λήξη κάθε διαλόγου οι εργαζόμενοι έβγαιναν ζημιωμένοι».

Αυτά γράφει - ανάμεσα σε άλλα - στη χτεσινή «Αυγή» ο Αλ. Καλύβης. Να τα θεωρήσουμε, άραγε, ως μια δειλή απόπειρα έμμεσης αυτοκριτικής του ΣΥΝ, για τη στάση και την πρακτική του, όταν έβαζε «πλάτη» σε αντιασφαλιστικές επεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ, κάτω από το μανδύα του διαλόγου; `Η, όταν κατάγγελλε το ΚΚΕ, για την απόφαση του τελευταίου να μη μετέχει σε όργανα προώθησης της λογικής του κοινωνικού εταιρισμού και της ταξικής συναίνεσης, όπως η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ); Μάλλον, είμαστε υπερβολικοί. Αλλωστε, η χτεσινή «Αυγή» δεν καταγγέλλει την ουσία του «κοινωνικού διαλόγου», αλλά τη διαδικασία μεθόδευσής του από την κυβέρνηση της ΝΔ και, ιδιαίτερα, το γεγονός, πως η τελευταία δεν προσέρχεται σ' αυτόν με συγκεκριμένη ατζέντα θεμάτων, προτάσεις και στόχους. Να δείτε, που στο τέλος, θα κάνουν κριτική στην κυβέρνηση ότι καταστρέφει το κλίμα «κοινωνικής συναίνεσης», που είχε οικοδομηθεί τα προηγούμενα χρόνια...

Στα μέσα Απρίλη, πραγματοποιήθηκαν μαζικά φοιτητικά συλλαλητήρια στη Μόσχα και σε άλλες ρωσικές πόλεις, ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της ρωσικής κυβέρνησης. Και το σύνθημα, που κυριάρχησε και ακούστηκε από χιλιάδες νεανικά στόματα ήταν «ο Γκαγκάριν σπούδασε δωρεάν»!

Σε μια εποχή, που ενισχύεται πολύμορφα η παραχάραξη της ιστορίας και η συκοφάντηση του σοσιαλισμού, όπως και η επιχείρηση απαξίωσης ακόμη και της ανυπέρβλητης προσφοράς της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη των λαών, το προαναφερόμενο σύνθημα φαντάζει ακόμη πιο επίκαιρο, ακόμη πιο απαραίτητο, πιο γόνιμο από ποτέ. Και, βέβαια, ξεπερνά τη συγκυρία, όσο σοβαρή κι αν είναι, όπως στην προκειμένη περίπτωση τα σχέδια του σημερινού καθεστώτος της Ρωσίας να αλώσει έως εξαφάνισης ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του σοσιαλισμού: Το εκπαιδευτικό του σύστημα. Αυτό το σύνθημα ίσως να αποτελεί και την πιο ολιγόλογη, όσο και αποστομωτική απάντηση και στους εγχώριους «παπαγάλους» αυτής της επιχείρησης κατασυκοφάντησης.