Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Στατιστική Υπηρεσία), που επιβεβαιώνουν το βάθεμα της φτώχειας για το λαό μέσω των επίσημων και μόνο δραματικών ποσοστών αύξησης της ανεργίας, επικαλείται η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) για να καυχηθεί για την ακρίβεια των προβλέψεών της από το καλοκαίρι του 2010. Τότε, λέει, το είχε προβλέψει ότι μέσα στον επόμενο χρόνο θα χαθούν περίπου 300.000 θέσεις δουλειάς. Εντάξει, λοιπόν. Καλή δουλειά κάνει σε επίπεδο Στατιστικής η Συνομοσπονδία με τα επιμέρους τμήματά της. Κατά τα άλλα; Μετά την πρόβλεψη, τι έκανε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ για να αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις; Μήπως ανασκουμπώθηκε και άλλαξε ρότα για να μπει μπροστά στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ και να οργανώσει την αντιμονοπωλιακή δράση και τον αγώνα ενάντια στην πολιτική ξεκληρίσματός τους; Μήπως συντάχθηκε με το ταξικό εργατικό κίνημα για την κοινή πάλη ενάντια στις αντιλαϊκές - αντεργατικές πολιτικές κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας; Μήπως πήρε σβάρνα τα μαγαζιά, τις βιοτεχνίες, τα σωματεία για να κινητοποιήσει και να αφυπνίσει τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες; Το αντίθετο. Οι ηγεσίες των παρατάξεων της πλειοψηφίας της ΓΣΕΒΕΕ παρέμειναν πιστοί συνομιλητές της κυβέρνησης και άλλων υποστηρικτών της λογικής του μονόδρομου, των επιλογών της ΕΕ, των μονοπωλίων και της πλουτοκρατίας. Υπονόμευσαν τις αγωνιστικές διαθέσεις της βάσης του κινήματος, εξαντλώντας τη στάση τους σε διατυπώσεις αντίθεσης σε επιμέρους θέματα διαχείρισης των επιλογών κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Οταν έφτασε, δε, ο κόμπος στο χτένι, εκτόνωσε την πίεση που δέχτηκε από τη βάση σε μια απόφαση για συμμετοχή στην πανελλαδική κινητοποίηση στις 19 του Οκτώβρη, κι αυτό ήταν όλο. Τέτοιες πλειοψηφίες τις απομονώνει το συνδικαλιστικό κίνημα και τραβάει μπροστά με την ΠΑΣΕΒΕ και τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις.

Στα 148 εκατ. ευρώ έφτασε η «τρύπα» του ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας), που δυσκολεύεται να καλύψει τις τεράστιες ταρίφες των μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και το ζήτημα της αύξησης του τέλους ΑΠΕ σε βάρος των καταναλωτών ξαναμπαίνει επιτακτικά.

Στο μεταξύ, μέχρι το τέλος του 2011 η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα μπουν στο ταμείο του ΔΕΣΜΗΕ 50 εκατ. ευρώ από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, αλλά και πάλι δεν αρκούν για το κόστος της «πράσινης» ανάπτυξης, που έχει μετατραπεί σε μια αρένα υπερκερδοφορίας από τις μεγάλες ενεργειακές εταιρείες που κυριαρχούν στο χώρο.

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει ήδη καταθέσει σχετικές προτάσεις, οι επιχειρηματίες ζητούν ακόμη και κατάργηση του τέλους, προκειμένου να θεσμοθετηθεί ένας πιο σίγουρος τρόπος εξασφάλισης των πληρωμών τους και η κυβέρνηση προσανατολίζεται να χαρατσώσει τον κόσμο.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η ΔΕΗ έχει ζητήσει αυξήσεις περίπου 20% στους λογαριασμούς από την αρχή του χρόνου, διότι δεν μπορεί - κοτζάμ ιδιωτικοποιημένη εταιρεία - να πληρώσει από την τσέπη της για το κόστος εκπομπής ρύπων, ενώ θέλει και να γεμίσει τα ταμεία της για τις επενδύσεις που θα ενισχύσουν την αξία της μπροστά στο νέο γύρο ιδιωτικοποίησης.

Οι διεργασίες ένα μόνο σκοπό έχουν. Πως, τελικά, το «φουσκωμένο» λογαριασμό θα τον πληρώσει ο κόσμος και όλοι οι ιδιώτες θα εξασφαλίσουν τα «λεφτά τους». Γι' αυτό κοπιάζει και η κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες. Και τώρα, που όσα είχε καταγγείλει το ΚΚΕ κι ακόμη περισσότερα γίνονται πραγματικότητα, είναι καιρός να βγουν συμπεράσματα και να μετουσιωθούν σε πράξεις αντίστασης και πάλη για μια άλλη οικονομία και εξουσία, λαϊκή. Γιατί οι κεφαλαιοκράτες και τα τσιράκια τους ούτε εύκολα χορταίνουν ούτε έλεος θα δείξουν...