Συνεχίστηκαν αυτές τις μέρες οι «διανομές τροφίμων» από τη νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή, το «κοινωνικό έργο» της όπως το παρουσιάζει. Πρόκειται για ρεσιτάλ υποκρισίας και προκλητικότητας. Πέρα από το γεγονός ότι απευθύνεται «μόνο σε Ελληνες», διχάζοντας τους βιοπαλαιστές, στοχοποιώντας πρόσφυγες και μετανάστες, βγάζοντας «λάδι» τον καπιταλισμό και τα δεινά που επιφυλάσσει συνολικά για τα λαϊκά στρώματα, με δυο συσσίτια πασχίζει να ξεπλύνει τις πομπές της για το γεγονός ότι: Κάνει τον πλασιέ μεγαλοεργοδοτών, ψάχνοντας να τους εξασφαλίσει φτηνούς εργάτες με εξευτελιστικά μεροκάματα των 14 και 18 ευρώ, δίχως δικαιώματα (εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, δημοκρατικά), για τα οποία λέξη δε βρίσκει να πει στις πάμπολλες και μακροσκελείς ανακοινώσεις της. Επιτίθεται σε μαθητές και εργάτες που αγωνίζονται ενάντια στα μέτρα συγκυβέρνησης/ΕΕ. Μέσα στη Βουλή υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα εφοπλιστών και μεγαλοξενοδόχων. Στο «πρόγραμμά» της ζητά επιδοτήσεις για τους φαρμακοβιομήχανους, βάζει τους μεγαλοεργολάβους στο χρυσοφόρο «παιχνίδι» εξόρυξης και εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του τόπου. Αναζητά ιμπεριαλιστές συμμάχους στη Ρωσία. Συστημική ως το μεδούλι, καμώνεται κι αυτή το «φίλο του λαού».

Δεν θα τα καταφέρει, ούτε στο διχασμό του λαού, ούτε στον αποπροσανατολισμό και το αλυσόδεμά του. Η εργατική τάξη στέκεται εμπόδιο σε τέτοιες δόλιες μεθοδεύσεις, πρέπει και μπορεί να τους απομονώσει. Με οργανωμένο αγώνα κόντρα σε κάθε ανάχωμα του συστήματος και τσιράκι της μεγαλοεργοδοσίας, με σαφή στόχο ο λαός να γίνει κύριος του πλούτου που παράγει.

Σήμερα η ζωή των ατόμων με προβλήματα όρασης και ακοής μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, σε βαθμό που να ενταχθούν πολλοί ακόμη και στην παραγωγή. Ωστόσο, αυτό δεν ενδιαφέρει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που κουμαντάρουν όλη την οικονομία και την κοινωνία, γιατί οι εφεδρείες σε εργατικό δυναμικό είναι πολλές. Με τη σειρά τους, οι επιχειρηματίες που εμπορεύονται ιατροφαρμακευτικό υλικό, θεραπευτικά μέσα και υπηρεσίες Πρόνοιας, εκπαίδευσης κ.λπ., αντιμετωπίζουν αυτήν την κατηγορία των ανθρώπων σαν πελάτες τους. Το ίδιο και το κράτος. Ετσι, όσοι δεν έχουν να πληρώσουν καταδικάζονται στην αμορφωσιά και στη συντριπτική τους πλειοψηφία στην ανεργία και την περιθωριοποίηση.

Το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών και το Εθνικό Ιδρυμα Κωφών βρίσκονται κυριολεκτικά υπό διάλυση, καθώς το κράτος έχει ελαχιστοποιήσει τη χρηματοδότηση και πλέον μόνο όσες οικογένειες έχουν χρήματα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Από 300 τυφλούς συνολικά που στηρίζονταν στα διάφορα δημόσια κέντρα πριν από 25 χρόνια, σήμερα στηρίζονται μόλις 80 και μάλιστα χωρίς τις κατάλληλες υπηρεσίες, χωρίς θέρμανση, χωρίς τα στοιχειώδη υλικά, εκπαιδευτικούς, προσωπικό φύλαξης. Δεν υπάρχουν επιμελητές στα οικοτροφεία, στη σχολή Τυφλών στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη για τα τυφλά παιδιά και πλέον φιλοξενούνται ελάχιστα παιδιά, ενώ οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι.

Το Εθνικό Ιδρυμα Κωφών έκλεισε το ειδικό δημοτικό σχολείο και η ηγεσία της Ομοσπονδίας των Κωφών το λειτουργεί πλέον σαν κέντρο παροχής πιστοποίησης πνευματικής γλώσσας με το ...αζημίωτο. Από 700 παιδιά κωφά που υποστηρίζονταν συνολικά πριν 30 χρόνια, σήμερα από το Εθνικό Ιδρυμα Κωφών στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη υποστηρίζονται ελάχιστα. Ιδιωτικοποιημένη και πανάκριβη είναι και η διερμηνεία στη νοηματική γλώσσα, με αποτέλεσμα οι κωφοί να χάνουν την επαφή τους με το περιβάλλον, να μην είναι σε θέση να διευθετήσουν ούτε τις πιο πρακτικές και απαραίτητες ανάγκες τους.