Η απόπειρα, να μετατοπίσει τη συζήτηση από τα μέτρα στην «παραγωγική ανασυγκρότηση», παραπέμπει σε προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού μπροστά στην ψήφιση του νέου αντιλαϊκού πακέτου, αλλά δεν περιορίζεται σ' αυτό. Αντίθετα, περιγράφει τα επόμενα βήματα στον «οδικό χάρτη» που συνέταξε για λογαριασμό του κεφαλαίου, με στόχο την ανάκαμψη της κερδοφορίας του, την οποία υπηρετεί και με τα μέτρα που τώρα ετοιμάζεται να ψηφίσει.

Στο πλαίσιο αυτό, σκιαγραφεί δράσεις και παρεμβάσεις για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, ιεραρχεί κλάδους που θα διοχετεύσει τη μερίδα του λέοντος από τις ενισχύσεις, τα προνόμια και τις διευκολύνσεις, με βάση τον σχεδιασμό για «εξωστρέφεια» της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα, ενισχύει παλιές και επιδιώκει νέες κολεγιές με άλλα καπιταλιστικά κράτη, με γνώμονα τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας για λογαριασμό της αστικής τάξης.

Ολο αυτό το ...πανηγύρι για το κεφάλαιο, η κυβέρνηση προσπαθεί να το παρουσιάσει ως τον προθάλαμο της «μετα-μνημόνιο» εποχής, που ξεκινάει με το «τέλος της επιτροπείας», για το οποίο ο λαός καλείται να κάνει τις «τελευταίες» τάχα θυσίες και να αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα όσα ετοιμάζεται να περάσει τις αμέσως επόμενες μέρες από τη Βουλή. Δεν διστάζει μάλιστα να εκβιάσει τα λαϊκά στρώματα ότι κάθε ένσταση και διαμαρτυρία ευνοεί την «αστάθεια» και βάζει σε κίνδυνο την επικείμενη συμφωνία για το χρέος, που αποτελεί «ιερή αγελάδα» για το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και τα κόμματά του.

Ενδεικτική είναι η αποστροφή του πρωθυπουργού στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 την Τρίτη ότι «στάση ευθύνης για την κυβέρνηση, αλλά και για τον πολιτικό κόσμο της χώρας, είναι να μπει ένα τέλος σε αυτήν τη μεγάλη περιπέτεια (...) Αυτά τα μέτρα, για τα οποία μου ασκείτε κριτική, είναι το εξιτήριο από το πρόγραμμα». Κι αν πιστέψουμε την κυβερνητική «Αυγή» (Κυριακή 23/4), ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος «να ηγηθεί ο ίδιος προσωπικά της προσπάθειας επιτάχυνσης των μεγάλων επενδυτικών πρότζεκτ, αλλά και των μεταρρυθμίσεων» και «να ανεβάσει τις στροφές της κυβερνητικής μηχανής».

Επομένως, σύμφωνα με την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, τα μνημόνια «ψυχορραγούν» και τώρα είναι η ώρα να στρέψει ο λαός την προσοχή του στο «πολιτικοοικονομικό σχέδιο της ανασυγκρότησης», που απαιτεί τη «συστράτευση όλων των πολιτικών και παραγωγικών δυνάμεων της χώρας», όπως έγραφε τις προάλλες η «Αυγή».

Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις; Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα κόμματα που «δεν βλέπουν το καθεστώς των μνημονίων ως "ευλογία" ή ως "ευκαιρία"», οι τράπεζες, που «θα πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους ως χρηματοδότες της οικονομίας», οι ιδιώτες καταθέτες και οι επιχειρήσεις που καλούνται να επιστρέψουν στις τράπεζες χρήματα «που "πετάνε" στο εξωτερικό ή θάβονται στα σεντούκια», οι διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν τώρα όλες τις προϋποθέσεις για να μετατρέψουν «τα συσσωρευμένα κέρδη και κεφάλαια» σε «επενδύσεις παραγωγικές και όχι κερδοσκοπικές - αεριτζίδικες».

Με όλους αυτούς, για τους οποίους πλήρωσε με ανείπωτες θυσίες την καπιταλιστική κρίση, ο λαός καλείται τώρα να συμπήξει «εθνικό μέτωπο» για την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση της οικονομίας, με την προσδοκία μάλιστα ότι αυτή θα γίνει με «ισονομία και δικαιοσύνη»! Καλούν το λαό να συνυπογράψει παλιά και νέα μέτρα, να «γράψει στο χιόνι» τις απώλειες που είχε ιδιαίτερα την τελευταία οκταετία, να απεμπολήσει τις σύγχρονες ανάγκες του και να συμβιβαστεί με το «μικρότερο κακό», όπως άλλωστε τον κάλεσε να κάνει ο πρωθυπουργός, στην τελευταία του τηλεοπτική του συνέντευξη.

Τι είπε ο Αλ. Τσίπρας, σχολιάζοντας διαμαρτυρίες των συνταξιούχων ότι τους κόβει κι άλλο τις συντάξεις; «Το 40% των μειώσεων στις συντάξεις σε αυτά τα εισοδήματα δεν τα έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ (...) Πιστεύουν πραγματικά ότι αν στη θέση που κάθομαι εγώ σήμερα ήταν ο κύριος Μητσοτάκης, θα έφερνε κάτι καλύτερο από αυτό που φέρνω εγώ;». Δηλαδή, η αντιλαϊκή πολιτική είναι μονόδρομος, η χαμοζωή και η φτώχεια είναι «κισμέτ» για το λαό και ότι αυτό που καλείται τελικά να επιλέξει είναι ποιος θα τον γδάρει με μεγαλύτερο «τακτ»!

Τι απαντάει, επίσης, στην ίδια συνέντευξη, στις διαμαρτυρίες για τα νέα μέτρα; «Ωραία, αν ήταν στη θέση μου οποιοσδήποτε άλλος σ' αυτή τη δύσκολη στιγμή για τη χώρα, ποια απόφαση θα έπαιρνε; Να δώσει τη δυνατότητα στον Σόιμπλε και την Λαγκάρντ να λένε ότι οι Ελληνες φταίνε για άλλη μια φορά, που θα μείνουν για πάντα στα μνημόνια;». Δηλαδή, η «επιλογή» που δίνει η κυβέρνηση στο λαό είναι να διαλέξει ανάμεσα στη διατήρηση στο διηνεκές των σημερινών μνημονίων και στην υπογραφή νέων (!), όπως γίνεται τώρα με την επικαιροποίηση του 3ου μνημονίου και την υπογραφή ενός ακόμα «παράλληλου» με το ΔΝΤ.

Πρόκειται για συμφωνίες που σηματοδοτούν ενιαία την ανανέωση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα, με επίδικο αυτήν τη φορά τη διευθέτηση του χρέους, την έξοδο της Ελλάδας στις καπιταλιστικές αγορές του χρήματος και την ένταξη στον μηχανισμό ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Για «κερασάκι στην τούρτα», η κυβέρνηση άφησε το καλύτερο: Στη συνέντευξη στον ΑΝΤ1, ο Αλ. Τσίπρας εκτίμησε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια δύναμη, η οποία δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε ένα λεπτό, εάν δεν είχε κοινωνική αποδοχή, τουλάχιστον να πω "κατανόηση" γι΄ αυτά που κάνει και για τον τρόπο που πολιτεύεται. Ξέρει αυτός ο κόσμος και γι' αυτό έβγαινε τότε στους δρόμους και σήμερα δεν βγαίνει ότι εμείς ούτε μίζες πήραμε, ότι εμείς ούτε πάρτι κάνουμε στο ΚΕΕΛΠΝΟ, την ώρα που κόβουμε συντάξεις, ούτε στα εξοπλιστικά, ούτε πήραμε θαλασσοδάνεια (...)».

Δεν φτάνει που ρημάζουν το λαό, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι, τον προκαλούν κι από πάνω, λέγοντας ότι δεν βγαίνει στο δρόμο να διαμαρτυρηθεί όπως πρώτα, επειδή αποδέχεται ή τουλάχιστον «κατανοεί» την πολιτική τους! Πατάνε στη μειωμένη απαιτητικότητα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, για την οποία έχουν συμβάλει τα μέγιστα, και τον καθιστούν συνένοχο στα αντιλαϊκά μέτρα και τις ανατροπές, προετοιμάζοντας τις επόμενες.

Να γιατί χρειάζεται ο λαός να απαντήσει μαχητικά και ταξικά. Και δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία, από το να πλημμυρίσουν με κόσμο οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ την Πρωτομαγιά, να γίνει υπόθεση ακόμα περισσότερων η οργάνωση της πανεργατικής γενικής απεργίας που θα ακολουθήσει.