Πάντως η νέα διαγνωστική μέθοδος μπορεί να φωτίσει και τα σκοτεινά μονοπάτια του εγκεφάλου και να καταγράψει τις άλλοτε «σκοτεινές» ασθένειες. Ομως ο εγκέφαλος εξακολουθεί να παραμένει χάος, αναφέρθηκε στη συνέντευξη. Οπότε δημοσιογράφος αναφώνησε: «Τότε ζήτω το χάος. Για να μπορέσει κι ο άνθρωπος να διατηρήσει κάτι το προσωπικό...».

Πράγματι, την... αδικήσαμε την «Ιντεραμέρικαν» στο σχετικό σχόλιο του περασμένου Σαββάτου. Ενα λάθος στη μετατροπή των ευρώ σε δραχμές έκανε την κερδοφορία της, το πρώτο εξάμηνο του 2004, πολύ περισσότερο εντυπωσιακή, όπως σημειώνεται και στην επιστολή που μας έστειλε ο διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης. Το σωστό, λοιπόν, είναι το εξής: Τα κέρδη της «Ιντεραμέρικαν» στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους ήταν 12,8 εκατ. ευρώ ή 4,365 δισ. δρχ.

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, η πολιτική ουσία δεν αλλάζει. Οπως σημειώναμε και το Σάββατο, τα προαναφερόμενα δισ. των κερδών -όπως κι αυτά των άλλων ασφαλιστικών εταιρειών- είναι αποτέλεσμα των «πολύμορφων και αντιλαϊκών συνεπειών της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας», στην οποία ομνύουν απαρασάλευτη πίστη τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ. Αλλωστε, ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι εάν υπήρχε μια πολιτική ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών του λαού στους συγκεκριμένους τομείς, δε θα υπήρχαν περιθώρια όχι μόνο για επιχειρηματικά κέρδη, αλλά και γι' αυτή την ίδια την ύπαρξη και δράση της όποιας επιχείρησης.

ΥΓ: Τα όσα υπόλοιπα αναφέρει η «Ιντεραμέρικαν» στην επιστολή της, σχετικά με τις δραστηριότητες και την «επιχειρηματική αποστολή» της, δεν αφορούν στα όσα έλεγε το σχόλιό μας. Σημειώνουμε μόνον ότι οι ριζικά διαφορετικές απόψεις μας δεν αφορούν μόνον ή κυρίως στον «ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα», αλλά στην οικοδόμηση μιας άλλης, σοσιαλιστικής κοινωνίας, χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Στην Ελλάδα της παραγωγικής υποβάθμισης, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια κλίματος ανασφάλειας στους πολίτες, ωθούν στη ραγδαία ανάπτυξη του κλάδου των ιδιωτικών υπηρεσιών ασφάλειας («σεκιούριτι»). Σύμφωνα με μελέτη του ICAP, ο κλάδος αυτός αναπτύσσεται με ετήσιο ρυθμό 27,5% και οι προοπτικές ανάπτυξης, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι ακόμα καλύτερες.

Αλλά, δε χρειάζεται να ξέρει κάποιος τα στατιστικά στοιχεία για να πειστεί ότι οι «σεκιούριτι» «ανθίζουν». Αρκεί να ρίξει μια ματιά γύρω και θα δει «σεκιουριτάδες» παντού - αυτοί και οι «ατζέντηδες» των καλλιτεχνών είναι τα νέα, «τραβηχτικά επαγγέλματα» - να «φυλάνε» δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους και να «προστατεύουν» ανθρώπους. Τους βλέπεις από τις εισόδους και τους διαδρόμους των νοσοκομείων, τις πόρτες ξενοδοχείων και μπαρ, μέχρι στις συναυλίες και σε άλλες εκδηλώσεις, σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους.

Το θέμα, όμως, είναι ότι οι «σεκιούριτι», χωρίς να λύνουν το πραγματικό πρόβλημα ασφάλειας των πολιτών - αυτό, άλλωστε, είναι χρέος της αστυνομίας - έρχονται να επιβαρύνουν κι άλλο το κλίμα αστυνομοκρατίας και τρομοκράτησης που εμπεδώνεται, τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη των κυβερνήσεων...