Γιατί: 180.000 περίπου παιδιά με αναπηρίες ή μαθησιακές δυσκολίες βρίσκονται εκτός ειδικής εκπαίδευσης. 700 μαθητές που είναι εγγεγραμμένοι στα ειδικά σχολεία στην Αττική από την αρχή της σχολικής χρονιάς δεν μπορούν να πάνε για μάθημα γιατί δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μεταφορικά μέσα. Η όποια λύση δίνεται - τελικά και μετά από «εγκλεισμό» των μαθητών στα σπίτια τους - εφαρμόζεται από το νέο έτος, πρόχειρα, με ακατάλληλα μέσα και ωφελεί τους ιδιώτες που θα αναλάβουν τη μεταφορά... Ο υπουργός Παιδείας επαίρεται για την εφαρμογή της υποχρεωτικότητας της ειδικής αγωγής τη στιγμή που έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές και πως με αυτόν τον τρόπο μεταφέρονται πρόσθετα οικονομικά βάρη στις πλάτες των γονιών.
Ας μην προσπαθεί λοιπόν ο υπουργός Παιδείας να βρει ευθύνες στο «κοινωνικό σύνολο» για την «ανάπτυξη θετικών στάσεων απέναντι στην "κατάσταση" της αναπηρίας». Οι ευθύνες για τα παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την ειδική αγωγή, για τους νέους ανάπηρους που δεν έχουν πρόσβαση στη δουλειά, είναι όλες ευθύνες της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης. Γιατί πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρουν οι ανάπηροι και τα προβλήματά τους...
«Η Διπλή Ανάπλαση αποκτά μέγιστη σημασία δημοσίου οφέλους, αφού για την υλοποίησή της θα απασχοληθούν επί δύο χρόνια περίπου 2.000 εργαζόμενοι (οικογένειες), σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης και ανεργίας». Αυτά είπε προχτές ο δήμαρχος Αθήνας Νικήτας Κακλαμάνης, σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί την εμπορευματοποίηση εκατοντάδων στρεμμάτων στον Ελαιώνα και την παράδοσή τους στα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι διαφορετική. Αν ο δήμαρχος Αθήνας κόπτεται τόσο πολύ για την ανεργία και τις θέσεις εργασίας, καλό θα ήταν να ψάξει για υπαίτιους στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της μερικής απασχόλησης, των προγραμμάτων «stage», η διεύρυνση της ανεργίας, η φτώχεια κλπ., είναι έργο των πολιτικών του δικομματισμού, που ειδικά στην Αυτοδιοίκηση είχαν και την αποφασιστική συμβολή των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο δε μάλλον, όταν, υπέρμαχος αυτών των πολιτικών έχει σταθεί και ο ίδιος ο δήμαρχος - ως εξέχον στέλεχος της πρώτης κυβέρνησης της ΝΔ...
«Δεν αντέχει η ελληνική οικονομία να κάνει πάλι πολιτική (σ.σ. παροχών) με δανεικά». Το αιώνιο παραμύθι αναμασάει μονότονα η κυβερνητική προπαγάνδα, με πρώτο και καλύτερο τον Γ. Αλογοσκούφη, κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπη με τη λαϊκή δυσαρέσκεια και το αμείλικτο ερώτημα τι θα κάνει για τη στήριξη του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος. Μπορεί να ακούγεται αγέρωχη η παραπάνω «απάντηση», ωστόσο δεν παύει να είναι ένα τερατώδες ψέμα. Οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις κατέφευγαν στο δανεισμό είτε για να σώσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις που είχαν χρεοκοπήσει αναλαμβάνοντας τα «χρέη» τους είτε για εξοπλισμούς που υπηρετούν τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, είτε, όπως τώρα, για τη «θωράκιση» του τραπεζικού συστήματος... Αυτός είναι ο λόγος που ο δανεισμός της χώρας έχει φτάσει σήμερα σε δυσθεώρητα ύψη ώστε να χρειάζονται 53 δισ. ευρώ το 2009 για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν κατέφυγαν στο δανεισμό για να κάνουν κοινωνική πολιτική. Οι εργαζόμενοι έπαιρναν κάθε χρόνο ένα ελάχιστο μερίδιο από τον εγχώριο παραγόμενο πλούτο, με αποτέλεσμα οι μισθοί να χάνουν διαρκώς έδαφος έναντι των κερδών στη συνολική κατανομή.
Η κάλυψη του πλάνου την πρώτη μέρα έναρξης της εξόρμησης κατά 23,02% αποδεικνύει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν αυτή η μάχη να κερδηθεί. Αρκεί να δοθεί με την αποφασιστικότητα, που απαιτεί το ολοένα και πιο πλατύ άνοιγμα στις λαϊκές δυνάμεις. Με εμπιστοσύνη στους ανθρώπους του μόχθου, που χρόνια τώρα στηρίζουν το ΚΚΕ, αναγνωρίζοντας σ' αυτό έναν συνεπή μαχητή των δικών τους δίκιων, σε όλους όσοι βρεθήκαμε σε κάθε μετερίζι του αγώνα στην πρώτη γραμμή, σε όλους όσοι αναζητούν διέξοδο σε αντίθεση με τη σημερινή πραγματικότητα, ανεξάρτητα αν συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ. Αλλωστε, το κύρος του Κόμματος είναι ψηλά στη συνείδηση πλατιών δυνάμεων που προσδοκούν από μας, αλλά πρέπει να τις βρούμε, να μιλήσουμε μαζί τους, να τους ανοίξουμε το δρόμο συσπείρωσης με την πολιτική του ΚΚΕ, ενίσχυσής του και οικονομικής μαζί.