Αυτή ακριβώς η αντίληψη είναι η ρίζα του κακού, από την οποία απορρέουν όλα όσα γίνονται στο ναό του τζόγου. Στη βάση αυτής της αντίληψης, η κυβέρνηση λειτούργησε σαν ο μεγαλύτερος κράχτης και το πιο φωνακλάδικο παπαγαλάκι, προκειμένου να παρασύρει και εγκλωβίσει εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπενδυτές στη λογική του δήθεν εύκολου πλουτισμού. Η κυβέρνηση, όπως και η ΝΔ, χρησιμοποιεί το Χρηματιστήριο για να εξυπηρετήσει δύο βασικούς στόχους: Πρώτον, για να χειραγωγήσει ιδεολογικά όσο το δυνατόν μπορεί περισσότερους «νοικοκυραίους». Από τη στιγμή που κάποιος εγκλωβίζεται στη λογική του χρηματιστηριακού τζόγου, είναι πολύ περισσότερο ευάλωτος, προκειμένου να υιοθετήσει την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Είναι πολύ πιο εύκολο κάποιος που είναι παγιδευμένος στη Σοφοκλέους να αποδεχτεί ως «αναγκαίες» τις νεοφιλελεύθερες επιλογές που προτείνει η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία, προκειμένου να βγει από το «αδιέξοδο» και να «πάρει πίσω τα λεφτά του». «Πείθεται» πιο εύκολα για την «αναγκαιότητα» των ιδιωτικοποιήσεων, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, κ.ο.κ. Είναι φανερό ότι το Χρηματιστήριο είναι πρώτα και κύρια ένα ιδεολογικό εργαλείο ενσωμάτωσης στα χέρια της άρχουσας τάξης. Δεύτερον, χρησιμοποιείται ως μηχανισμός αναδιανομής των λαϊκών εισοδημάτων, προσφέροντας ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες και το μεγάλο κεφάλαιο. Το χειρότερο είναι ότι δε ληστεύουν μόνο τις οικονομίες όσων επιλέγουν να «παίξουν», αλλά και τον ιερό ιδρώτα και τους κόπους των εργαζομένων, μέσα από το τζογάρισμα των ασφαλιστικών ταμείων που τους προσφέρει ξετσίπωτα η κυβέρνηση.

Κι όμως, παρά το έγκλημα που διεπράχθη στη Σοφοκλέους, ο πρωθυπουργός επιμένει να εμπαίζει και να εξαπατά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ότι το Χρηματιστήριο «είναι μια διέξοδος μακροπρόθεσμης τοποθέτησης των αποταμιεύσεων των νοικοκυριών»! Στην ίδια ακριβώς λογική, κινείται και η ηγεσία της ΝΔ, η οποία «εκλαϊκεύει» ως διέξοδο από την κρίση του Χρηματιστηρίου την επιτάχυνση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών. Δεν υστερεί και η ηγεσία του ΣΥΝ, που καλλιεργεί αυταπάτες πως, τάχα, με θεσμικά μέτρα και τη «θωράκιση της αγοράς», τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.

Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ξεμπερδεύουν οριστικά με τις απάτες και τις αυταπάτες. Η παρέμβαση του ΚΚΕ και στη συζήτηση Βουλή σ' αυτό ακριβώς αποσκοπούσε: Στον απεγκλωβισμό των συνειδήσεων από την κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα ήταν ξεκάθαρη: «Τα λαϊκά στρώματα πρέπει να ξέρουν ότι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από το Χρηματιστήριο, ούτε πρέπει να υποκαταστήσουν με αυτό τον αγώνα τους για την καλυτέρευση της ζωής τους». Ας κρατήσουν οι εργαζόμενοι αυτήν την αλήθεια.