Αδικο θα ήταν, όμως, αν δε σχολιάζαμε και τη στάση της ΝΔ στο σχετικό θέμα. Οχι μόνο, γιατί το οικοδομημένο τα 28 τελευταία χρόνια στη χώρα μας, αντιλαϊκό και φορομπηχτικό σύστημα φέρει πλατιά φαρδιά και τη δική της υπογραφή. Αλλά και για τη μέγιστη και προκλητικότατη υποκρισία, που χαρακτηρίζει τις σημερινές της θέσεις. Από τη μια, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, ότι εμμένει φορομπηχτικά, επιχειρώντας να καρπωθεί ψηφοθηρικά τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων και από την άλλη «οδύρεται» και «κλαίει», επειδή η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «αντιγράφει» την πολιτική της, ενώ δεν κουράζεται να υπόσχεται στο μεγάλο κεφάλαιο πολύ περισσότερα από τα σημερινά προνόμια, κίνητρα, φορο-διευκολύνσεις, κλπ., κλπ.

Το συμπέρασμα είναι εύλογο και φανερό στον καθένα. Οσο ψεύτικες αποδείχτηκαν οι πάλαι ποτέ υποσχέσεις και συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, άλλο τόσο -τουλάχιστον- είναι κροκοδείλια και τα σημερινά δάκρυα της ΝΔ, για τα «φορο-θύματα» της σημερινής κυβέρνησης. Την ίδια ουσιαστικά πολιτική θα εφαρμόσει κι αυτή αύριο, στο ενδεχόμενο ανάδειξής της στην κυβερνητική εξουσία. Και αυτό θα γίνεται, όσο οι εργαζόμενοι και ο λαός δε συνειδητοποιούν ότι έχουν να κάνουν με «γαϊδούρια, που μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα», όπως λέει και η λαϊκή παροιμία. Οσο οι εργαζόμενοι δε δημιουργούν τις προϋποθέσεις της δικής τους εξουσίας, για να κάνουν πραγματικά κουμάντο στον παραγόμενο απ' αυτούς κοινωνικό πλούτο.

Το 46,4% των συνολικών εισροών κονδυλίων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ) στη χώρα, «διαρρέουν» προς τρίτες χώρες - στη συντριπτική τους πλειοψηφία ευρωπαϊκές - υπό τη μορφή εισαγωγών απ' αυτές, άμεσα συνδεδεμένων με την υλοποίηση των έργων του ΚΠΣ. Αυτό αποκαλύπτει η έκθεση για τις επιπτώσεις του Γ΄ ΚΠΣ, που έδωσε στη δημοσιότητα η Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής του επιτρόπου Μισέλ Μπαρνιέ. Κι αν μιλήσουμε για συγκεκριμένα νούμερα, από τα 44 δισ. ευρώ (15 τρισ. περίπου), που θα εισπράξει η χώρα μας από το Γ΄ ΚΠΣ, μέχρι το 2006, περίπου τα μισά, θα ξαναδοθούν άμεσα πίσω για εισαγωγές εμπορευμάτων, βιομηχανικών προϊόντων και υπηρεσιών, που έχουν σχέση με την εκτέλεση των αντίστοιχων έργων. Και δεν το λέει, βέβαια, η σχετική έκθεση, αλλά ένα ακόμη μεγάλο μέρος του προαναφερομένου ποσού, θα πάει κι αυτό στις μεγάλες ευρωπαϊκές πολυεθνικές, με έμμεσους τρόπους (π.χ. ως κέρδη των ελληνικών θυγατρικών τους, από την εκτέλεση έργων του Γ΄ ΚΠΣ, ή, ως κέρδη από την πολυετή εκμετάλλευση αυτών των έργων - βλέπε: αεροδρόμιο Σπάτων κλπ.).

Ουσιαστικά, δηλαδή, το Γ΄ ΚΠΣ αποτελεί ένα δίαυλο προσπορισμού τεράστιων κερδών για τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές. Και όχι μόνον. Με μοχλό τα κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ, οι Βρυξέλλες καθορίζουν ουσιαστικά τον προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας, ενώ αιχμαλωτίζονται τεράστιοι εθνικοί πόροι, για την εκτέλεση, αμφίβολης - τουλάχιστον - χρησιμότητας και αξιολόγησης, έργων. Συνέπειες, που δεν μπορούν να αποτιμηθούν, αφού αφορούν αυτό το ίδιο το μέλλον της χώρας.