ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων

Icon

Ο Γολγοθάς στις εφορίες είναι ατέλειωτος και δεν αφορά μόνο τις ουρές και την αναμονή...

Από χτες η είδηση που «παίζεται», με αφορμή τα στοιχεία από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων για την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων, είναι η εξής: 1 εκατομμύριο φορολογούμενοι, κυρίως μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι θα πληρώσουν φόρο 979,5 ευρώ. Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αυτό το ποσό αφορά αποκλειστικά και μόνο την εκκαθάριση της δήλωσης. Δηλαδή, ήδη αυτοί οι φορολογούμενοι που θα κληθούν να πληρώσουν τα περίπου 1.000 ευρώ έχουν ήδη πληρώσει στην εφορία όλο το χρόνο ένα ποσό που είναι πολύ μεγαλύτερο. Για παράδειγμα, ένας μισθωτός με καθαρό εισόδημα γύρω στα 1.200 ευρώ και ένα ανήλικο παιδί, έχει ήδη πληρώσει στην εφορία μέσω της μηνιαίας παρακράτησης από το μισθό του, ένα ποσό που φτάνει τις 3.000 ευρώ.

Τώρα, με την υποβολή της δήλωσης και με δεδομένη την κατάργηση του αφορολόγητου, την κατάργηση μιας σειράς φοροαπαλλαγών που αφορούν τα παιδιά, τους τόκους δανείων, τις δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και άλλα, θα πρέπει να πληρώσει άλλα 800, 900 ή 1.000 ευρώ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και βέβαια, η φορολογική επιδρομή έρχεται να προστεθεί στα χαράτσια για τα ακίνητα, στην κατάργηση πολλών επιδομάτων, την κατάργηση του ΕΚΑΣ για χιλιάδες συνταξιούχους, το ανελέητο φοροκυνηγητό στο μικρομάγαζο και το χωραφάκι του φτωχού αγρότη. Οχι πως όλα αυτά δεν είναι γνωστά. Απλά, ο τρόπος που προβάλλεται η είδηση από τα αστικά ΜΜΕ, δίνει την εντύπωση πως τα 979 ευρώ φόρος είναι ο μοναδικός που θα πληρώσει ο μισθωτός για το 2012.

Αλλωστε, υπάρχει κι άλλο ένα στοιχείο που προκύπτει από τις φορολογικές δηλώσεις για το 2012 και είναι ενδεικτικό του τι περνά ο λαός. Σύμφωνα με αυτό, πάνω από 1 εκατομμύριο μισθωτοί εργάτες και συνταξιούχοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, όχι το πραγματικό που είναι πολύ υψηλότερο, αλλά αυτό που καθορίζουν οι αστοί, καθώς δήλωσαν εισόδημα κάτω από 6.000 ευρώ το χρόνο ή λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα...

Οι διαβεβαιώσεις του υπουργού...

Περισσότερα από 1.200 στελέχη της Υγείας -εξαιρουμένων των γιατρών- θα ενταχθούν τις επόμενες μέρες στο καθεστώς της κινητικότητας και πάνω από 6 νοσοκομεία της Αττικής οδηγούνται στην κατάργηση και τη συγχώνευση, που η κυβέρνηση βαφτίζει «αλλαγή του ρόλου τους».

Τα παραπάνω επιβεβαίωσε, με συνέντευξη στην «Καθημερινή» της Κυριακής, ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, προσπαθώντας μάλιστα να παρουσιάσει την κινητικότητα, δηλαδή ένα από τα μέτρα προσαρμογής του δημόσιου τομέα στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, ως «ευκαιρία» και όχι «αναγκαίο κακό».

Ευκαιρία πράγματι, όχι όμως για τον «εξορθολογισμό», όπως ισχυρίζεται ο Αδ. Γεωργιάδης, αλλά για τη διαμόρφωση ακόμα πιο «φτηνών» εργαζομένων και περαιτέρω ενίσχυσης των μονοπωλίων στην Υγεία και της επιχειρηματικής δράσης των συρρικνωμένων δημόσιων μονάδων.

Σε μια προσπάθεια άμβλυνσης των αντιδράσεων, ο υπουργός Υγείας επαναλαμβάνει ότι δε θα υπάρξει καμία απόλυση, όταν το υγειονομικό προσωπικό είναι ήδη ανεπαρκές σε αριθμό για να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες.

Χαρακτηριστικό των κατευθύνσεων της συγκυβέρνησης είναι το γεγονός ότι ο υπουργός υπεραμύνθηκε σθεναρά της απόφασης να ελέγχουν ιδιωτικές εταιρείες τις δαπάνες του ΕΟΠΥΥ, ανακοινώνοντας ότι εντός της βδομάδας θα εκδοθεί η υπουργική απόφαση προς εφαρμογή του μέτρου.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί για τους οποίους κάνει λόγο δε θα ελέγχουν τις «σπατάλες», αλλά την απαρέγκλιτη εναρμόνιση των παροχών στα όρια των δραστικών περικοπών της κρατικής χρηματοδότησης και των παροχών του ΕΟΠΥΥ.

... και οι σύγχρονες ανάγκες

Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του υπουργού Υγείας, η πραγματικότητα όπως έχει ήδη διαμορφωθεί από την κυβερνητική πολιτική δείχνει ότι: Η κυβέρνηση ενοχοποιεί τις παροχές Υγείας και αφαιρεί ακόμα και από τα ελάχιστα υπολείμματα παροχών στη δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επιβάλλει την περαιτέρω αύξηση των άμεσων και ανταποδοτικών πληρωμών για την αγορά ιατρικών, εργαστηριακών εξετάσεων, θεραπειών και φαρμάκων.

Η πολιτική της ενισχύει τα μονοπώλια στην Υγεία και την επιχειρηματική δράση των συρρικνωμένων δημόσιων μονάδων, με ασθενείς που θα πληρώνουν ακριβά και εργαζόμενους υγειονομικούς που θα στοιχίζουν φθηνά, προκειμένου να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας - επιχειρήσεων.

Για το λαϊκό κίνημα, η θέση από τη σκοπιά των σύγχρονων πραγματικών αναγκών είναι μία: καμία συγχώνευση - κατάργηση δημόσιας μονάδας Υγείας, κρεβατιών και εργαστηρίων. Πλήρης κρατική χρηματοδότηση, καμία απόλυση, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, πλήρης και σύγχρονος ιατρικός εξοπλισμός και παροχή όλων των υπηρεσιών Υγείας απολύτως δωρεάν σε όλους, ανεξάρτητα της ασφαλιστικής, εργασιακής, οικονομικής κατάστασης ανεξαρτήτως φύλου και φυλής, χρώματος και θρησκείας.

Τη λύση στα προβλήματα στο χώρο της Υγείας δε θα τη φέρουν ούτε διάφοροι επίδοξοι σωτήρες που ισχυρίζονται ότι μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο μπορούν να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα στην Υγεία.

Αντίθετα: Χρειάζεται οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά κυβερνητικά σχέδια. Απαιτούνται βαθύτερες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές αλλαγές, για ανάπτυξη που θα εξασφαλίζει ένα δημόσιο, σύγχρονο, καθολικό και απολύτως δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

«Σταθερότητα» με θύμα τους λαούς

Σε άτυπη ενημέρωση για τη σημερινή επίσκεψη του Ελληνα υπουργού Αμυνας στις ΗΠΑ και τη συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του, η ελληνική πλευρά αναφέρει ότι «η συνάντηση περιλαμβάνει μια ευρύτερη επισκόπηση της κατάστασης στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική». Σύμφωνα με την ίδια ενημέρωση, «από ελληνικής πλευράς προτεραιότητα αποτελεί η επιβεβαίωση του στρατηγικού χαρακτήρα της Ελλάδος, καθώς και ο σταθεροποιητικός ρόλος της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Η χώρα μας αποτελεί έναν αξιόπιστο εταίρο στην περιοχή, με σταθερή και διαχρονική σχέση και συμβολή στην εμπέδωση της ειρήνης, της συνεργασίας, της ασφάλειας και της σταθερότητας».

Αλήθεια, σε ποια «σταθερότητα» στα Βαλκάνια και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο έχουν συμβάλει διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα; Τα παραδείγματα της τελευταίας μόνο 20ετίας βγάζουν μάτι. Η Ελλάδα αποτέλεσε ορμητήριο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στις αλλεπάλληλες επεμβάσεις για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, που αναζωπύρωσε τα εθνικιστικά μίση στα Βαλκάνια και πυροδότησε νέες εντάσεις και ανταγωνισμούς, με τη χάραξη νέων συνόρων, προσαρμοσμένων στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλίων. Από αυτές της τις υπηρεσίες η αστική τάξη της Ελλάδας κέρδισε μερίδιο από τις βαλκανικές αγορές και φτηνά εργατικά χέρια, αλλά ο λαός δεν είδε κανένα όφελος. Αντίθετα, μεγάλωσαν οι κίνδυνοι ανάφλεξης στην περιοχή, με δεδομένους τους ανταγωνισμούς που συνεχίζονται ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα για επέκταση της επιρροής τους.

Ποια «σταθερότητα» διασφάλισε η συμμετοχή της ελληνικής αστικής τάξης στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε βάρος της Λιβύης; Το μόνο που εξυπηρέτησε ήταν η ανακατανομή των δρόμων και των πηγών ενέργειας ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, με το λιβυκό λαό να σπαράζεται. Το ίδιο έγινε και με το Ιράκ, το Αφγανιστάν. Ακόμα και στο Κυπριακό, η συμμετοχή της Ελλάδας στη διασφάλιση της ιμπεριαλιστικής «σταθερότητας» δεν έφερε τη δίκαιη λύση του ζητήματος, αλλά με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε νομιμοποίηση της διχοτόμησης του νησιού. Το ίδιο θα γίνει και με την αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση σε βάρος του λαού της Συρίας, που επιδιώκουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, έστω και με ανταγωνιστικά συμφέροντα μεταξύ τους και με τη Ρωσία.

Μάλιστα, στην ενημέρωση που διένειμε, το ελληνικό υπουργείο Αμυνας λέει ότι στη συνάντηση των υπουργών Ελλάδας - ΗΠΑ «θα εξετασθούν οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές εξελίξεις και οι προοπτικές βελτίωσης της στρατηγικής συνεργασίας των δύο χωρών, για την εξασφάλιση της περιφερειακής ομαλότητας στην ευρύτερη περιοχή». Δηλαδή, πολεμική προετοιμασία με την πρόθυμη συμμετοχή της Ελλάδας. Οι εξελίξεις χτυπάνε καμπανάκι κινδύνου για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής. Η βαθύτερη ενσωμάτωση στις συμμαχίες, στα σχέδια και τα δόγματα των ιμπεριαλιστικών ενώσεων μετατρέπει το λαό σε θύτη και θύμα. Το εμπόδισμα κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης με λαϊκή πάλη, η αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με ανατροπή της αστικής εξουσίας στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα, είναι η μόνη εγγύηση για σταθερότητα υπέρ των λαών.