ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η πλέον ... κατάλληλη στιγμή

Γρηγοριάδης Κώστας

Ισως, δεν μπορούσαν να βρουν ...καταλληλότερη χρονική στιγμή. Για τους εμπνευστές της χτεσινής βομβιστικής ενέργειας μιλάμε. Η έκρηξη των τριών ωρολογιακών μηχανισμών, χτες τα ξημερώματα, πίσω από το Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας, έγινε αμέσως πρώτη είδηση στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και ανά τον κόσμο ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ, σε συνδυασμό, βέβαια, με έντονα ερωτήματα για την ασφάλεια των επικείμενων Ολυμπιακών Αγώνων και μπόλικες δόσεις τρομοϋστερίας. Σε κάποια χώρα, μάλιστα, ορισμένα ΜΜΕ έκαναν λόγο για πολλούς τραυματίες και ανεξακρίβωτο αριθμό νεκρών... Λίγες ώρες μετά και κάτω απ' αυτό το κλίμα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γ. Βουλγαράκης, που βρίσκεται από προχτές στις ΗΠΑ, είχε προγραμματισμένες συναντήσεις με τον Αμερικανό ομόλογό του, τον διευθυντή του Εφ Μπι Αϊ και άλλους Αμερικανούς αξιωματούχους.

Ο καθένας, επομένως, μπορεί να φανταστεί το περιεχόμενο των σχετικών συζητήσεων. Οποιος δυσκολεύεται, θυμίζουμε πως ο διευθυντής του Εφ Μπι Αϊ είχε δηλώσει, πριν από λίγους μήνες, ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για ασφαλείς Ολυμπιακούς Αγώνες, όσο είναι ελεύθεροι και δρουν κάποιοι που βάζουν βόμβες και γκαζάκια...

Γι' αυτό και λέμε πως η στιγμή ήταν η πλέον κατάλληλη. Τόσο κατάλληλη, που καταντά ύποπτη...

Πολιτιστικός μανδύας

Τον πολιτιστικό μανδύα φόρεσε η Αμερικανική Πρεσβεία στην Ελλάδα, με την πρόθεση όπως φαίνεται να βελτιώσει το προφίλ της χώρας της στα μάτια των Νεοελλήνων. Η χώρα που έχει βάψει τα χέρια της με το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων επί της Γης, με το αίμα των παιδιών της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, που δολοφονεί ολόκληρους λαούς και ασκεί την τρομοκρατία του ισχυρού παγκοσμίως, λανσάρει πολιτιστικές «ευαισθησίες» μέσω της πρεσβείας της στην Ελλάδα. Ο Αμερικανός πρέσβης είναι ο επίτιμος πρόεδρος του σωματείου «Αμερικανο - Ελληνικό Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου», το οποίο παρουσιάζει το «νέο Πολιτιστικό και Αθλητικό Κέντρο που κατασκευάστηκε σε χώρο ιδιοκτησίας του ACS Athens». Το «Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου», όπως ονομάζεται ο χώρος, εγκαινιάζεται με κύκλο πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ο κ. Μίλερ, άραγε, θα κόψει την κορδέλα; Οπως η χώρα του κόβει τη ζωή και την ελπίδα «των ταπεινών και καταφρονεμένων» του πλανήτη...

Ο ... διάλογος

«Η ΑΔΕΔΥ θα εξαντλήσει κάθε χρονικό περιθώριο διαλόγου... και κάθε δυνατότητα βελτίωσης των όρων του Προεδρικού Διατάγματος, ώστε να συμπεριληφθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμβασιούχοι». Αυτά δήλωσε προχτές ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σπ. Παπασπύρος, πάντα συνεπής στην ...αρχή του διαλόγου. Με τον τρόπο αυτό, τόσα χρόνια τώρα, έκανε πλάτες στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όταν οι τελευταίες ασκούσαν συστηματικά το άθλημα της ρουσφετολογίας και της πολιτικής ομηρίας, στοιβάζοντας εδώ κι εκεί συμβασιούχους. Με το ...διάλογο και πάλι κάνει πλάτες στους νέους κυβερνώντες, οι οποίοι διατηρούν και συνεχίζουν το καθεστώς πολιτικής και εργασιακής ομηρίας χιλιάδων συμβασιούχων, καθώς το Προεδρικό Διάταγμα δεν τους αναγνωρίζει το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη δουλιά.

Ομολογίες...

«Η Διεύρυνση της ΕΕ - 75 εκατομμύρια νέοι πολίτες, το μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ του κόσμου». Ετσι εμφανίζει η ελληνική υπηρεσία του BBC στο διαδίκτυο τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο τίτλος και ο υπότιτλος είναι εξόχως εύστοχος, αφού μέσα σε 14 λέξεις ακυρώνει, αποκαλύπτει, ανατρέπει και λοιδορεί - άθελά του φυσικά - τις χιλιάδες των λέξεων και των λίτρων μελανιού που χύνεται για να αναπαραχθούν, με διάφορους τρόπους, φράσεις κλισέ, όπως «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και «αξίες της ΕΕ». Αυτό είναι το «κεκτημένο» και οι «αξίες» τους: Τα 75 εκατομμύρια νέων καταναλωτών, κατόχων φθηνής εργατικής δύναμης και γενικώς αναλώσιμων «στοιχημένων» στο... «μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ του κόσμου»...

Οι βομβιστές των δικαιωμάτων

Η άρχουσα τάξη και οι μηχανισμοί της καθημερινά προβάλλουν ψευτοδιλήμματα τύπου «αν θέλεις να είσαι ασφαλής, πρέπει να αποδεχτείς και την καταπάτηση ορισμένων δημοκρατικών δικαιωμάτων». Γιατί η «πάταξη της τρομοκρατίας» απαιτεί καταστολή. Πολύ δε περισσότερο που υπάρχει η αναγκαιότητα τέλεσης «ασφαλών» Ολυμπιακών Αγώνων, επομένως απαιτούνται ακόμη πιο σκληρά κατασταλτικά μέτρα. Είναι ένα από τα έωλα επιχειρήματά τους. Γιατί έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι η τρομοκρατία είναι δημιούργημά τους και πρόσχημα για χτύπημα των λαϊκών κινημάτων που δεν υποτάσσονται. Αλλά ακόμη και για τα πρόσθετα μέτρα στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων αυτόματα τίθεται το εξής απλό ερώτημα: Μόλις τελειώσει η διοργάνωση, τα κατασταλτικά μέτρα που επιβάλλουν σήμερα θα αποσυρθούν; Προφανώς όχι και είναι βέβαιο ότι όσοι σήμερα σπεκουλάρουν με τους Ολυμπιακούς, την επαύριο της τελετής λήξης θα βρουν κάποιον άλλο «λόγο», ότι δήθεν η καταστολή θα «χρειάζεται» και για αργότερα.

Ο,τι γίνεται δε γίνεται μόνο για την Ολυμπιάδα. Πολύ περισσότερο, σε διεθνές επίπεδο, δε γίνεται λόγω των χτυπημάτων στη Ν. Υόρκη το 2001 και εντεύθεν. Π.χ., στην ΕΕ από τη Σύνοδο Κορυφής του Τάμπερε τον Οκτώβρη του 1999, αποφασίστηκε η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών. Μάλιστα, η Σύνοδος αυτή βασίστηκε στο αντιδημοκρατικό πλαίσιο που καθόρισε αρκετά χρόνια νωρίτερα η Συνθήκη του Αμστερνταμ. Ηθελαν να πάρουν τέτοια μέτρα και οι επιθέσεις στους «δίδυμους πύργους» ή αργότερα στο μετρό της Μαδρίτης, τους άπλωσαν στο ψωμί το βούτυρο. Οπως αναμένεται να γίνει και με τις χτεσινές εκρήξεις αυτοσχέδιων μηχανισμών έξω από Αστυνομικό Τμήμα στην Αθήνα...

Αν περιοριστούμε στην ελληνική πραγματικότητα, μπορούμε να προεξοφλήσουμε με μεγάλη σιγουριά ότι τουλάχιστον πολλά από αυτά τα μέτρα θα παραμείνουν σε ισχύ και μετά το Σεπτέμβρη του 2004. Το έχουν δηλώσει και επισήμως. Τα μέτρα παίρνονται για να μείνουν. Το σύστημα θωρακίζεται. Η πολιτική εξουσία των κεφαλαιοκρατών ισχυροποιεί τη θέση της, καθώς γνωρίζει ότι η «τάξη» που επιβάλλει, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η εξαθλίωση ολοένα και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, γεννούν δυσαρέσκεια και προϋποθέσεις πάλης. Ο,τι δηλαδή φοβούνται, ό,τι τους χαλά τη σούπα, ό,τι σπεύδουν να καναλιζάρουν, να εγκλωβίσουν, να καταστείλουν με μέτρα αρχικά εκφοβισμού και κατόπιν τιμωρίας. Στην πράξη, κάμερες και μυστικοί αστυνομικοί θα παρακολουθούν και θα καταγράφουν κάθε μας δραστηριότητα. Μόλις κρίνουν τη συμπεριφορά μας ως «παραβατική» - με βάση τα μέτρα και σταθμά που η άρχουσα τάξη ορίζει - θα «επεμβαίνουν», σε βάρος ημών των ιδίων, των δημοκρατικών κατακτήσεων, του λαϊκού κινήματος εν γένει.

Η προωθούμενη παραπέρα συρρίκνωση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας δεν μπορεί να περάσει έτσι. Μπροστά στον αυταρχικό κατήφορο, ο μόνος δρόμος για κάθε προοδευτικό άνθρωπο είναι η αντίσταση για τη διαφύλαξη των κοινωνικών κατακτήσεων και τη διεύρυνσή τους. Η συνειδητοποίηση των κινδύνων που διατρέχουμε και η οργανωμένη μαζική πολιτική δράση μπορούν να φέρουν σημαντικές αλλαγές σε όσα ζούμε. Υπέρ μας.