O «Ριζοσπάστης» έχει σαν αρχή του να ενημερώνει πολύπλευρα τους αναγνώστες του για τα όσα πραγματικά συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία, μέσα στο λαϊκό κίνημα, στα άλλα πολιτικά κόμματα, στο Κόμμα μας. Αυτά που γράφει η εφημερίδα μας, η εφημερίδα του ΚΚΕ, τα άρθρα, τα ρεπορτάζ, οι ανακοινώσεις, τα στοιχεία, αφορούν την ουσία των ζητημάτων, αφορούν τις διάφορες ιδεολογικές, πολιτικές πλευρές τους, αφορούν τις αρχές λειτουργίας του Κόμματος, τις οποίες υποστηρίζουμε αταλάντευτα. Αλλες εφημερίδες έχουν κάνει ψωμοτύρι τους τη συκοφαντία, τη διαστρέβλωση, το ψέμα.
Ομως τα μέλη και οι οπαδοί του ΚΚΕ και κριτήριο έχουν και ανάλογη πείρα, αφού ανάλογα ζητήματα από την πλευρά ενός μέρους των αθηναϊκών εφημερίδων και τινών δημοσιογράφων, τα αντιμετωπίζουν συνέχεια εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα παραμονές κάθε Συνεδρίου του Κόμματος. Οι όποιες ψευδολογίες και επιθέσεις κατά του Κόμματος δεν πρόκειται να αγγίξουν στο ελάχιστο τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Οσοι πιστεύουν το αντίθετο είναι μακριά νυχτωμένοι. Ο «Ριζοσπάστης» θα συνεχίσει να ενημερώνει μόνον υπεύθυνα και για όλα τα θέματα που αφορούν το λαό και τον τόπο, σε πείσμα των συγκεκριμένων εφημερίδων.
Δικαιολογημένα λοιπόν ο υπουργός Τύπου και ΜΜΕ Δ. Ρέππας, επικρότησε τον «υπεύθυνο ρόλο» και την «πολύ θετική στάση» των ΜΜΕ που «υποβοήθησαν το έργο» της αστυνομίας. Το κυρίαρχο όμως ζήτημα που ανέδειξε το περιστατικό με τον απαγωγέα, είναι η ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης να αντιμετωπίζει αδιάκριτα τέτοιες περιπτώσεις με βάση το κριτήριο της «αποτελεσματικότητας», της εξουδετέρωσης δηλαδή και εξόντωσης του δράστη. Αυτή η τακτική, αντιγραφή των αντίστοιχων αμερικανικών γκανγκστερικών μεθόδων, είναι που βάζει σε κίνδυνο τις ζωές των ανθρώπων - ομήρων. Και αν αυτή τη φορά δε συνέβη η τραγωδία, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα συμβεί την επόμενη...
Πόσες φορές, άραγε, βγάζει το σακάκι του ο κάθε υποψήφιος κατά τη διάρκεια των προεκλογικών του εμφανίσεων; Είναι, άραγε, εγκληματίας ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, αφού συνελήφθη το 1976 να οδηγεί μεθυσμένος; Ποιος είναι ο καλύτερος υποψήφιος πρόεδρος που προτιμά για συντροφιά, μέσω της οθόνης, την επόμενη τετραετία ο «μέσος Αμερικανός», όταν κάθεται το βράδυ στο σπίτι, τρώγοντας πίτσα και φορώντας παντούφλες;
Αυτά τα βαθιά πολιτικά και υπαρξιακά ερωτήματα βρίθουν στα αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ, όσον αφορά στις σημερινές αμερικανικές εκλογές... αποδίδοντας τρόπον τινά, την κύρια αιτία σε κάποια φαύλα χαρακτηριστικά, των υποψηφίων, των Αμερικανών, της σημαντικότητας αυτής της εκλογικής διαδικασίας. Διενεργείται, λοιπόν, μια αποκρουστική μείξη ανάμεσα στις ιδέες της ποταπότητας και της εξουσίας, της αναξιότητας και της ευτυχίας, της χρησιμότητας και της ατίμωσης.
Πώς θα μπορούσε να αποκρυβεί διαφορετικά, ο πραγματικός πόλεμος που διεξάγεται ανάμεσα στις πολυεθνικές και τα συμφέροντα που έχουν ποντάρει δισ. σε ένα εκ των δύο υποψηφίων; Πώς θα μπορούσε να αποκρυβεί η αλήθεια που ταλανίζει τον αμερικανό λαό, που νιώθει σταδιακά να χάνει ακόμη και αυτό το ψευδεπίγραφο «αμερικανικό όνειρο», χάνοντας και το τελευταίο άλλοθι που τον αποκοίμιζε για χρόνια; Πώς θα μπορούσε να αποκρυβεί η κρισιμότητα αυτών των εκλογών όχι μόνο για το μέλλον των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και κατ' επέκταση όλων των χωρών - υποκειμένων;
Η απόκρυψη μπορούσε να γίνει κατορθωτή μόνο με τη μετατροπή των εκλογών σε μία παντελώς «ανούσια μάχη», με βαρετούς ακόμη και «χαζούς» πρωταγωνιστές, με ένα τεχνηέντως αμφίρροπο αποτέλεσμα. Δηλαδή, ένας πραγματικός θρίαμβος της «δημοκρατίας»... όπως την εννοούν!
- Ελλειμμα
ή πλεόνασμα
τι έχουμε,
κυρ Γιάννο;
**
- Δεν ξέρω ίσια
να σας πω, γιατί
κι εγώ τα χάνω,
έτσι που τα μεγέθη
αυτά τα πάω
κάτω, πάνω,
για ν' αφαιμάζω
το λαό ή δωρεές
να κάνω
σε κάθε «ημέτερο»
πασά, βεζύρη
και σουλτάνο!
**
- Μας μπέρδεψες
μας ζάλισες
με όλ' αυτά λιγάκι,
πες μας, εντέλει,
έχουμε ή όχι
παραδάκι;
**
- Εντάξει ίσια
θα σας πω
τη μέθοδο φενάκη:
Είμαστε «πλην»
για το λαό
και «συν» για τον κοσμάκη!