ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η άλλη όψη της επεμβατικής πολιτικής

Κανένα ίχνος αξιοπιστίας και βαρύτητας δεν έχουν οι φραστικές διακηρύξεις της κυβέρνησης, η οποία, με αφορμή την εύφλεκτη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα Βαλκάνια, υπερασπίζεται με θέρμη το απαραβίαστο των συνόρων και την εδαφική ακεραιότητα της ΠΓΔΜ. Κανέναν δεν μπορεί να πείσει η ελληνική κυβέρνηση, και πολύ περισσότερο τους γειτονικούς λαούς στη Βαλκανική, ότι ακολουθεί μια πολιτική στηριγμένη σε αυτές τις αρχές. Απλούστατα γιατί οι πάντες θυμούνται ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις από την αρχή τάχθηκαν υπέρ του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας και συμμετείχαν σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στο αιματοκύλισμα των λαών, με ομολογημένο ουσιαστικά εκ των προτέρων στόχο την αλλαγή των συνόρων. Η κυβέρνηση Σημίτη καθόλου δεν ανησύχησε για την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, ούτε φαίνεται να υπερασπίζεται το απαραβίαστο των συνόρων στην περίπτωση της Βοϊβοντίνας, όπου μεθοδεύεται η απόσχισή της. Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση Σημίτη δεν μπορεί να στηρίζει και να «πρωταγωνιστεί» στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς της «νέας τάξης» και να εμφανίζεται ταυτόχρονα και ως ένθερμος υποστηρικτής του απαραβίαστου των συνόρων. Είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση Σημίτη δεν ενδιαφέρεται για μια πολιτική αρχών στα Βαλκάνια, αλλά για μια διασφάλιση του «ηγεμονικού» ρόλου σε αυτόν το «ζωτικό χώρο» μέσα από τη συνέχεια της πολιτικής των επεμβάσεων. Η επίκληση του απαραβίαστου των συνόρων απλώς αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Προς κ. Π. Ευθυμίου, υπουργό Παιδείας

Αν δεν το... γνωρίζετε, σας πληροφορούμε, ότι τα διάφορα κολέγια, τα οποία λειτουργούν ως «παραρτήματα» ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας ζουν και βασιλεύουν, παρά τις σχετικές συνταγματικές επιταγές, τις σχετικές δηλώσεις σας και την... αμετακίνητη θέληση της κυβέρνησης, να τα κλείσει. Πληροφορηθήκαμε, μάλιστα, από σχετική ανακοίνωση των σχολαρχών, ότι ο «Βρετανικός Οργανισμός ελέγχου ποιότητας των βρετανικών πανεπιστημίων» βρίσκεται στη χώρα μας και πραγματοποιεί ελέγχους αξιολόγησης των εδώ «παραρτημάτων». Οπως σημειώνουν, δε, με ιδιαίτερη ικανοποίηση οι συντάκτες της ανακοίνωσης, μέσω του ελέγχου αυτού «αναγνωρίζεται και αναβαθμίζεται η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα ελληνικά κολέγια».

Και μπορεί, βέβαια, ο Οργανισμός αυτός, να είναι κάτι σαν τον «Ελληνικό Νηογνώμονα ΑΕ», που πιστοποιεί τη δήθεν ασφάλεια των πλοίων, σύμφωνα με τους «νόμους της αγοράς» και τις εκάστοτε επιθυμίες των εφοπλιστών, αλλά το πλέον σοβαρό ζήτημα βρίσκεται αλλού. Τελικά, ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα; Μπορείτε, μήπως, να απαντήσετε στο ερώτημα αυτό, ώστε να... εκσυγχρονιστούν -εκτός των άλλων- και τα σχολικά βιβλία;

Οι ανησυχίες της Νεολαίας ΣΥΝ

Φανταζόμαστε, εάν κάπου δείτε μια συνέντευξη ενός γραμματέα πολιτικής οργάνωσης νεολαίας, θα περιμένετε να διαβάσετε τις εκτιμήσεις και τις θέσεις της τελευταίας, για τη σημερινή νέα γενιά, τα προβλήματα και τις αγωνίες της, τους προβληματισμούς και τα όνειρά της, κλπ, κλπ. Δε συνέβη αυτό, όμως, και με μια συνέντευξη του γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΝ, Α. Τσίπρα, που διαβάσαμε στο «Βήμα της Κυριακής». Με την ΚΝΕ ξεκίνησε, με αυτή συνέχισε και με την ΚΝΕ τέλειωσε...

Να πούμε, πενία τέχνας κατεργάζεται; Μάλλον, αδικούμε τη θυμοσοφία των προγόνων μας...

Ξέσπασμα κατά της κερδοσκοπίας

Associated Press

Θερίζει το Εϊτζ στη Νότια Αφρική, αφού πάνω από το 10% του πληθυσμού έχει προσβληθεί από την ασθένεια και οι πανάκριβες σύγχρονες θεραπευτικές αγωγές είναι απλησίαστες για το εισόδημα ενός μέσου Νοτιοαφρικανού. Η προσπάθεια, όμως, της κυβέρνησης να εξασφαλίσει φτηνά φάρμακα, βρήκε απέναντί της τις πολυεθνικές των φαρμάκων, που δεν καταλαβαίνουν από ανθρώπινο πόνο και δυστυχία και το μόνο που ξέρουν είναι να μετρούν τα κέρδη τους και να διαπραγματεύονται τις τιμές των μετοχών τους. Αποτέλεσμα; Η κυβέρνηση βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορούμενου και στη θέση του μηνυτή 36 μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες. Αλλά δεν είναι μόνον αυτοί. Στο πλάι της κυβέρνησης βρέθηκαν προχθές χιλιάδες διαδηλωτές, πάσχοντες και μη πάσχοντες, που πλημμύρισαν τους δρόμους της Πρετόριας και καταδίκασαν την κερδοσκοπία των πολυεθνικών των φαρμάκων, όπως φανερώνει και η διπλανή φωτογραφία.

Ας είναι σίγουροι οι όπου Γης οπαδοί και θεραπαινίδες των «νόμων της αγοράς» ότι, αργά ή γρήγορα, τα σημερινά ξεσπάσματα και ρυάκια θα μετατραπούν σε ορμητικό ποτάμι, που θα παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του.

Δημιούργημα μακράς πνοής

Η ταν η απαίτηση των καιρών και, προπάντων, η προσταγή του μέλλοντος που επέβαλε τη δημιουργία της Πανελλαδικής Αγροτικής Συσπείρωσης, η οποία θα οργανώνει και θα συντονίζει τους αγώνες του αγροτικού κινήματος σε πανελλαδικό επίπεδο. Είναι απαίτηση των καιρών διότι οι ξεπουλημένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων - ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ - όχι μόνο αρνούνται να οργανώσουν και να συντονίσουν τον αγώνα της αγροτιάς, αλλά κάνουν και ό,τι μπορούν για να διασπάσουν την ενότητα των αγροτών, να τιθασεύσουν το αγωνιστικό αγροτικό φρόνημα, να υπονομεύσουν την αποτελεσματικότητα του αγροτικού κινήματος, να σμικρύνουν την προοπτική των αγροτικών αγώνων.

Κ αι είναι προσταγή του μέλλοντος, διότι χρέος του συνεπούς αγωνιστικού αγροτικού κινήματος είναι να συγκρουστεί με την αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται μέχρι να την ανατρέψει, αλλά και να επιβάλει την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων των αγροτών και γενικότερα υπέρ του λαού και της χώρας μας.

Απ' αυτή την άποψη, λοιπόν, η Πανελλαδική Αγροτική Συσπείρωση, δεν αποτελεί «εγχείρημα μικράς διαρκείας», αλλά «δημιούργημα μακράς πνοής». Εχει, δε, ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της πήραν αγροτικά στελέχη απ' όλη τη χώρα που πρόσκεινται σε διαφορετικά πολιτικά κόμματα και δυνάμεις και τα οποία στο κάλεσμα συμμετοχής στην Αγροτική Συσπείρωση, που στέλνουν προς όλο τον αγροτικό κόσμο, τονίζουν με έμφαση ότι είναι καλοδεχούμενοι όλοι οι αγωνιστές ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων και των κομματικών προτιμήσεών τους.

Βεβαίως, ήταν αναμενόμενο ότι θα γινόταν προσπάθεια να συκοφαντηθεί εξ αρχής αυτή η πρωτοβουλία και στη συνέχεια να υπονομευτεί και εν τέλει να σταματήσει το εγχείρημα. Σ' αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι προχτεσινοβραδινές δηλώσεις του Β. Αργύρη στη Λάρισα ότι η Αγροτική Συσπείρωση είναι μια υπόθεση του ΚΚΕ. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο επονομαζόμενος και «Πρωτόπαππας» της αγροτιάς, υφυπουργός Γεωργίας έσπευσε να παρέμβει αμέσως για να επηρεάσει, κατά το δυνατόν, την κατάσταση εν τη γενέσει. Με τις δηλώσεις του θέλησε να σμικρύνει το εύρος και την προοπτική της Αγροτικής Συσπείρωσης και ταυτόχρονα κάποιους να προβληματίσει, άλλους να προειδοποιήσει κι άλλους να φοβίσει. Η πρεμούρα του, όμως, δείχνει την αγωνία του ίδιου και της κυβέρνησης μπροστά στο ενδεχόμενο να αποκτήσει το αγροτικό κίνημα ό,τι μέχρι τώρα του έλειπε και μείωνε την αποτελεσματικότητα της πάλης του και την προοπτική του αγώνα της αγροτιάς.

Κι αν η κυβέρνηση, οι εμποροβιομήχανοι - εκμεταλλευτές του αγροτικού μόχθου και οι ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων ευλόγως ανησυχούν για τη δημιουργία της Αγροτικής Συσπείρωσης, ο αγροτικός κόσμος έχει κάθε λόγο να χαίρεται, να ελπίζει και αισιοδοξεί. Διότι η Πανελλαδική Αγροτική Συσπείρωση δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης παρά μόνο την εξυπηρέτηση των αγροτικών συμφερόντων στο παρόν και στο μέλλον. Γιατί θα 'ναι αυτή που θα οργανώσει τον αγώνα για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, που οδηγεί στο μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και, μέσω των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, προωθεί τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών, που θα εξελιχθούν σε νεοτσιφλικάδες. Και θα 'ναι αυτή που θα επιβάλει την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής από μια άλλη φιλοαγροτική - φιλολαϊκή κυβέρνηση, η οποία θα αναπτύξει την αγροτική οικονομία με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού μας.

«Συντάξεις»

Μήνας μπαίνει

μήνας βγαίνει,

πέφτει σύνταξη

«γενναία»,

εν συνόλω

μες στην τσέπη

εκατόν

τριάντα εννέα!

Τα εισπράττει

και αρχίζει

να ψωνίζει