ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα «θύματα» της συναίνεσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο πιο πολύ μιλάει ο πρωθυπουργός για το περιεχόμενο και τη μορφή της συναίνεσης, τόσο περισσότερο φαίνεται πιο καθαρά ποιος είναι ο πραγματικός στόχος. Το παράδειγμα που επικαλέστηκε χτες στη Βουλή ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικό στην κατεύθυνση αυτή. Είπε συγκεκριμένα ο Κ. Καραμανλής: «Αλλες χώρες (η Ισπανία, η Φινλανδία, η Σουηδία) στις οποίες οι κοινωνικοί εταίροι και οι πολιτικές δυνάμεις κάθισαν στο τραπέζι και κατέληξαν σε κάποιες κοινές θέσεις - στα μείζονα ζητήματα, όχι σε όλα - απέφυγαν σοβαρούς κινδύνους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το ίδιο έχουμε, ή θα έπρεπε να έχουμε, υποχρέωση να κάνουμε και εμείς». Πράγματι σ' αυτές τις χώρες τα προηγούμενα χρόνια τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι κοινωνικοί εταίροι είχαν καταλήξει συναινετικά σε ορισμένες αποφάσεις. Ποιος ήταν όμως ο κοινός παρονομαστής τους; Να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι τα ελαστικά ωράρια, τις μειώσεις μισθών, τη μειωμένη ασφάλιση, ακόμα και μαζικές απολύσεις. Ολα αυτά στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, της διάσωσης θέσεων εργασίας κ.ο.κ. Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Οι εταιρείες ενίσχυσαν την κερδοφορία τους εντείνοντας την υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Εννοείται ότι οι εργαζόμενοι που είχαν αποδεχτεί τη συναίνεση δε γλίτωσαν τώρα που χτύπησε η κρίση... Πολύ διαφορετικά όμως θα ήταν τα πράγματα αν αντί της συναίνεσης, είχε προκριθεί η επιλογή της ανασύνταξης και αντεπίθεσης.

Αν δεν υπήρχε ύφεση...

«Δε νοείται συναίνεση με την πολιτική της ύφεσης». Αυτός είναι ο τίτλος στο κεντρικό άρθρο της χτεσινής «ΑΥΓΗΣ» και αυτή είναι η απάντηση που δίνει σε αυτό που ζήτησε ο πρωθυπουργός από όλα τα κόμματα προχτές.

Η «ΑΥΓΗ» και ο ΣΥΝ διατυπώνουν τη συγκεκριμένη πολιτική θέση, ότι δηλαδή σε συνθήκες ύφεσης στο καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να υπάρχει συναίνεση. Με άλλα λόγια, αν δεν υπάρχει ύφεση, αν ο κύκλος της οικονομικής κρίσης στον καπιταλισμό είναι στο στάδιο της αναζωογόνησης ή της ανόδου, αν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη, μπορεί να υπάρχει και συναίνεση με την άρχουσα τάξη και τους πολιτικούς της εκφραστές. ΄Η αλλιώς μπορούν να βρεθούν λύσεις, καθαρά διαχειριστικές, που να ωφελούν και το κεφάλαιο και την εργατική τάξη. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Η «ΑΥΓΗ» εξηγεί αναλυτικά:

«Για να βγουν η χώρα και η Ευρώπη από την κρίση, χρειάζεται στροφή στις ευρωπαϊκές πολιτικές». Είναι οι πολιτικές που έχουν βάλει προ πολλού τους εργαζόμενους στο περιθώριο. Πολιτικές που σε συνθήκες όχι ύφεσης αλλά ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας είχαν σαν αποτέλεσμα η πλουτοκρατία να συγκεντρώσει τεράστια πλούτη, όταν την ίδια στιγμή υλοποιούνταν πολιτικές αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων (μερική απασχόληση που τόσο φανατικά έχουν υλοποιήσει οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ ως δήμαρχοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση).

... και άλλα παραμύθια

«Απαιτούνται προϋπολογισμοί με δημόσιες επενδύσεις και ισχυρά φορολογικά έσοδα, τα οποία όμως θα συγκεντρώνονται με δικαιοσύνη». Δικαιοσύνη την οποία ορίζει εκείνος που συντάσσει τους προϋπολογισμούς, δηλαδή εκείνος που έχει την εξουσία. Δικαιοσύνη δεν είναι για την άρχουσα τάξη, τις κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών και την ΕΕ το να κατεδαφίζεται το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης; Το να ιδιωτικοποιούνται οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, οι μεταφορές; Εκτός αν ο ΣΥΝ εννοεί δικαιοσύνη να παίρνει την «Ολυμπιακή» Ελληνας επιχειρηματίας και όχι ξένος, όπως άλλωστε έχει πει με αφορμή την πώληση της εταιρείας.

Είναι γνωστές οι θέσεις του ΣΥΝ. Είναι θέσεις που λένε να υπάρχει το κεφάλαιο ως κοινωνική σχέση, αλλά με τέτοιο τρόπο που να εκμεταλλεύεται λιγότερο την εργατική τάξη. Να υπάρχει ο καπιταλισμός και τα κέρδη, αλλά με «ανθρώπινο» πρόσωπο, τέτοιο που θα βάζει τον άνθρωπο από πάνω. Απόψεις και θέσεις που συγκροτούν ένα ανθολόγιο σοσιαλδημοκρατίας, με σκοπό τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Μια μάχη στην αντεπίθεση

Η δημοσιοποίηση της Πολιτικής Απόφασης του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, αύριο, Κυριακή, μαζί με τον «Ριζοσπάστη», σηματοδοτεί την έναρξη της κομματικής δράσης που απώτερο στόχο της έχει να γίνουν κοινωνοί της στρατηγικής του Κόμματος, επομένως και αυτοί που θα παλεύουν συνειδητά για τους σκοπούς και τα συμφέροντα του λαού, όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου. Ολοι εκείνοι, δηλαδή, των οποίων τα δίκια θέλει να υπηρετήσει αυτή η απόφαση. Και παραπέρα να γίνουν οι ίδιοι συμμέτοχοι στην προσπάθεια υλοποίησής της.

Αύριο, για όλες τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για τους φίλους του Κόμματος είναι μέρα πανεξόρμησης. Ηδη έχει σχεδιαστεί ή ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός έτσι ώστε αυτή να είναι όσο το δυνατόν πιο επιτυχημένη. Να φτάσει η φωνή του «Ριζοσπάστη» και του Συνεδρίου αύριο όσο πιο πλατιά γίνεται, σε σπίτια εργατικών και λαϊκών οικογενειών, σε χώρους όπου συναντώνται άνθρωποι του μόχθου, να ηχήσει στα πολυσύχναστα σημεία της πόλης αλλά και του χωριού και τη Δευτέρα σε σχολεία και σχολές, σε εργοστάσια, γιαπιά, σε γραφεία, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας, σε κάθε της γωνιά.

Η επιτυχία της πανεξόρμησης είναι υπόθεση όλων μας και θα σημάνει την επιτυχή εκκίνηση της προσπάθειας να γίνουν πράξη όσα αυτή περιλαμβάνει. Αύριο το πρωί, λοιπόν, όλοι στα πόστα μας, νωρίς, αλλά και τις επόμενες μέρες να μην αφήσουμε κανέναν άνθρωπο, εργαζόμενο, γυναίκα, συνταξιούχο, αυτοαπασχολούμενο, αγρότη στον οποίο μπορούμε να απευθυνθούμε χωρίς ένα αντίτυπο της Πολιτικής Απόφασης του 18ου Συνεδρίου. Συνεχίζουμε τη δουλειά που προσυνεδριακά ανοίξαμε, συναντάμε ξανά τους χιλιάδες ανθρώπους με τους οποίους τότε συζητήσαμε για το Συνέδριό μας και τις Θέσεις, αξιοποιούμε εκείνο το πλατύτατο άνοιγμα με στόχο να γίνει ακόμα πιο μεγάλο αυτή τη φορά. Κι αυτή η διαδικασία φυσικά να συμβαδίζει με τη μελέτη και αφομοίωση της Απόφασης σε βαθμό ώστε να είμαστε σε θέση να τη συζητήσουμε, να τη διαδώσουμε, να δρούμε αποτελεσματικά για την προοπτική που χαράζει το ΚΚΕ για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, σε όφελος της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Επιδιώκουμε σ' αυτή τη διαδικασία την ενεργητική συμμετοχή καθενός που προβληματίζεται, αναζητά διέξοδο, εκφράζει διάθεση αντίστασης, αγωνιστικής στάσης.

Σε μια περίοδο που η καπιταλιστική οικονομική κρίση έχει ήδη ξεσπάσει, σε μια περίοδο που δίνουμε τη μάχη της ανασύνταξης του εργατικού λαϊκού κινήματος και της ανάπτυξης αγώνων ώστε να μην πληρώσουν τις συνέπειες τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Σε μια περίοδο που διογκώνεται η λαϊκή οργή και αγανάκτηση, που όλο και περισσότεροι αναζητούν διέξοδο, είναι βέβαιο ότι η προσπάθεια διάδοσης της Απόφασης του Συνεδρίου θα βρει γόνιμο έδαφος να καρπίσει.

Οπως όλες μας τις μάχες έτσι κι αυτή, από αύριο το πρωί, τη δίνουμε όλοι μαζί με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία ότι θα την κερδίσουμε, για το Κόμμα μας και την ισχυροποίησή του, για το δικαίωμα όλων μας, της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να απολαύσουν ένα καλύτερο αύριο, μακριά απ' τα αδιέξοδα και τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Με οδηγό την Απόφαση του 18ου Συνεδρίου, πολύτιμο εργαλείο της δουλειάς μας, συνεχίζουμε.