ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 7 Μάη 2011
Σελ. /32
Κυβερνητική προπαγάνδα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η τρόικα απαιτεί μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας», ήταν ο πρωτοσέλιδος υπέρτιτλος των χτεσινών φιλοκυβερνητικών «Νέων», τα οποία στο κείμενο του πρώτου θέματος εμφάνιζαν την κυβέρνηση να βρίσκεται «μπροστά σε ισχυρές πιέσεις της τρόικας για περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων». Πρόκειται βέβαια για καθαρή κυβερνητική προπαγάνδα. Πρώτα απ' όλα δεν υπήρξε καμία πίεση από την τρόικα προς την κυβέρνηση γιατί απλά δεν υπήρχε κανένας λόγος. Κυβέρνηση και τρόικα έχουν συμφωνήσει και από κοινού υλοποιούν τις αναδιαρθρώσεις που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και συμπιέζουν διαρκώς την τιμή της εργατικής δύναμης για να διασφαλίσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων. Ολα τα αντεργατικά μέτρα, για τα οποία υποτίθεται ασκεί πίεση η τρόικα, όπως η μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, τα ελαστικά ωράρια, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η απελευθέρωση των απολύσεων κ.ο.κ. είναι μέτρα που βρίσκονταν στο πρόγραμμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Είναι μέτρα που θα υλοποιούσε ακόμα και αν δεν υπέγραφε το μνημόνιο και δεν υπήρχε καμία τρόικα. Η εργασιακή ζούγκλα, δηλαδή οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η εκ περιτροπής εργασία, η μερική και ανασφάλιστη εργασία, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων υπήρχαν πριν έρθει η τρόικα, ακριβώς γιατί αποτελούν την «καρδιά» της επίθεσης του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης. Η απλήρωτη εργασία και η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων αποτελούν την αστείρευτη πηγή για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τρέφουν αυταπάτες. Η μόνη διέξοδος είναι η πάλη για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών, με ανάλογα αιτήματα και διεκδικήσεις, η σύνδεση αυτής της πάλης για έξοδο από την κρίση σε όφελος των εργαζομένων που σημαίνει αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, αλλαγή τάξης στην εξουσία με την οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας και συμπόρευση με το ΚΚΕ για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο, για μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστές, όπου ο παραγόμενος πλούτος θα ανήκει στο λαό που τον παράγει.

Η «χρεοκοπία» των συνεταιρισμών...

Ο εκφυλισμός και απαξίωση της πλειοψηφίας των συνεταιρισμών, οι συνεταιρισμοί - σφραγίδες, η κακοδιοίκηση και υπερχρέωσή τους, που επικαλείται η κυβέρνηση, έχει αιτίες. Βαριές ευθύνες έχουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και η πολιτική της ΚΑΠ. Στο σχετικό νομοσχέδιο που προωθεί για ψήφιση η κυβέρνηση επιχειρείται εκτός των άλλων να μπει «χέρι» στα περιουσιακά στοιχεία όσων συνεταιρισμών κριθούν από την αρχή ή και αργότερα ανενεργοί, οι οποίοι θα τίθενται σε καθεστώς αναγκαστικής εκκαθάρισης και η ακίνητη περιουσία παραχωρείται σε άλλο συνεταιρισμό. Από τους 6.300 περίπου συνεταιρισμούς, που υπάρχουν σήμερα, υπολογίζεται ότι θα μείνουν ενεργοί 200-300. Στη διαδικασία διάλυσης των υπαρχόντων συνεταιρισμών και ενώσεων, που θα προηγηθεί της εφαρμογής του νέου νόμου, αναμένονται εκποιήσεις των περιουσιακών τους στοιχείων και μαζικές απολύσεις συνεταιριστικών υπαλλήλων. Συνεπώς, μικρομεσαίοι αγρότες και συνεταιριστικοί υπάλληλοι επιβάλλεται να συντονίσουν τη δράση και τον αγώνα τους ενάντια σ' αυτό το νομοσχέδιο της ανεργίας και καταστροφής. Η ΠΑΣΥ ποτέ δεν υποστήριξε τους συνεταιρισμούς-σφραγίδες, την κακοδιαχείριση και κακοδιοίκηση στους συνεταιρισμούς και πάντα αναδείκνυε τη χειραγώγηση και τον εκφυλισμό τους. Ούτε υποστηρίζει τη δημιουργία λίγων συνεταιρισμών, που θα λειτουργούν σε όφελος των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών - καπιταλιστών. Σήμερα, είναι ώριμο και αναγκαίο να υπάρξει αγροτική ανάπτυξη σε όφελος του λαού και ενάντια στα μονοπώλια και τους μεγαλοαγρότες. Ανάπτυξη που απαιτεί κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και της γης, με κρατικές καθετοποιημένες αγροτικές παραγωγικές μονάδες και δίπλα τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ετσι θα λυθεί το διατροφικό πρόβλημα σε όφελος του λαού, θα εξασφαλίζεται μόνιμη σταθερή δουλειά και ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, θα αξιοποιούνται όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού με φτηνά, υγιεινά και ποιοτικά προϊόντα, αλλά και τις απαραίτητες πρώτες ύλες στη μεταποιητική βιομηχανία.

Αποπροσανατολισμός με τις τιμές των καυσίμων

Με εκβιασμούς για πρόστιμα μέχρι 1,5 εκατ. ευρώ στους βενζινοπώλες που «δεν συνεμορφώθησαν» με το πλαφόν στην τιμή της βενζίνης απειλεί τώρα η κυβέρνηση, βάζοντας λυτούς και δεμένους στη συντονισμένη προσπάθεια εκφοβισμού του κλάδου, όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών, και παραπλάνησης και κοροϊδίας των λαϊκών στρωμάτων. Αποσιωπώντας συστηματικά την κυβερνητική ευθύνη για το γεγονός ότι οι τιμές της βενζίνης κόντεψαν να φτάσουν τα δύο ευρώ το λίτρο, εξαιτίας αφ' ενός της κερδοσκοπικής δράσης της διύλισης και εμπορίας, αφ' ετέρου των αλλεπάλληλων αντιλαϊκών αυξήσεων στους φόρους, επιλέγει τη μέθοδο της «πυρόσβεσης», του αποπροσανατολισμού και του εντυπωσιασμού ότι δήθεν ενδιαφέρεται για τα λαϊκά εισοδήματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο και συγκαλύπτοντας την κερδοσκοπία των μονοπωλίων. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να γελαστούν ότι πρόκειται για καμιά παρέμβαση που στοχεύει στην προστασία των εισοδημάτων τους. Ακόμα κι αυτές οι τιμές «πλαφόν» «μιλάνε» μόνες τους. Για ποιο ...«όφελος για τον καταναλωτή» έχει το θράσος να μιλάει η κυβέρνηση, όταν και αυτό το «πλαφόν» το προσδιορίζει σε πάνω από 1,7 ευρώ το λίτρο και την ίδια ώρα, σύμφωνα με τους βενζινοπώλες, οι εταιρείες τούς πουλάνε με τιμή χονδρικής ακόμα και πάνω από το πλαφόν λιανικής; Και τι πιο χαρακτηριστικό για τις στοχεύσεις της πολιτικής της, από την ωμότητα με την οποία ο κύριος υπουργός δήλωνε προχτές ότι οι τιμές μιας σειράς περιοχών όπου η βενζίνη πωλείται μέχρι και 1,880 ευρώ το λίτρο δεν είναι πρόβλημα για την κυβέρνηση, καθώς εκεί είναι αποτέλεσμα της ...«άψογης λειτουργίας του ανταγωνισμού»!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα

Από την πρώτη κιόλας ώρα μετά από τις εκλογές του 2009, το ΚΚΕ μίλησε για πόλεμο σε βάρος του λαού, οργανωμένο από την πλουτοκρατία, που επιλέχτηκε να τον διευθύνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Προειδοποίησε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα ότι δεν πρέπει να χάσουν λεπτό στην οργάνωση της αντεπίθεσης. Να απαντήσουν με συμμαχία στα προσχεδιασμένα μέτρα, που με σαφήνεια έγραφαν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Το βάθος και η διάρκεια της κρίσης διεύρυναν το αντιλαϊκό οπλοστάσιο των μέτρων, τα οποία καμιά σχέση δεν έχουν με τα ελλείμματα και το χρέος, όπως προπαγάνδιζαν τα αστικά επιτελεία, αλλά συνδέονται άμεσα με τη μόνιμη επιδίωξη του κεφαλαίου να εξασφαλίζει ολοένα και φτηνότερη εργατική δύναμη.

Το μνημόνιο με την τρόικα εξειδίκευσε τα μέτρα που είχε ανάγκη η πλουτοκρατία και η υπογραφή του συνοδεύτηκε από μια πρωτόγνωρη σε μέγεθος προπαγάνδα περί πτώχευσης για την τρομοκράτηση του λαού. Σήμερα, επιβεβαιώνεται ότι η σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις επιμέρους λεπτομέρειες, ήταν εξ αρχής ψηλά στη λίστα των επιλογών της πλουτοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων, με αναπόφευκτη εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις και του ΔΝΤ, μέλη του οποίου είναι οι χώρες της Ευρωζώνης και άλλα κράτη που κατέχουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου.

Χωρίς κανένας να παραγνωρίζει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που στοιχίζονται πίσω από τη δανειακή συμφωνία, κύριο ζήτημα παραμένει το εξής: Η κρίση και το χρέος είναι πλευρές του ίδιου νομίσματος, της καπιταλιστικής, δηλαδή, κερδοφορίας και της πολιτικής που την υπηρετεί. Είναι και τα δύο απόρροια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Από αυτήν τη σκοπιά, το μνημόνιο δεν ήρθε για να υπηρετήσει την αποπληρωμή του χρέους, αλλά για να συνδράμει την καπιταλιστική κερδοφορία στην καρδιά της, υποβοηθώντας την κυβέρνηση να πάρει μέτρα που είχε ανάγκη το κεφάλαιο, σε συνθήκες κρίσης. Με ή χωρίς μνημόνιο, το ΠΑΣΟΚ δε θα εφάρμοζε άλλη πολιτική, η ΝΔ δε θα ασκούσε φιλολαϊκή αντιπολίτευση.

Με βάση τα παραπάνω, είναι υπόλογοι στο λαό όσοι σήμερα ανακαλύπτουν «υπόγειες συνεννοήσεις» της κυβέρνησης με το ΔΝΤ, αποσπώντας το μνημόνιο από την κρίση και τη φιλομονοπωλιακή της διαχείριση και βγάζοντας από το κάδρο των συνενόχων την ΕΕ, η οποία γνώριζε και συμφωνούσε με τη συμμετοχή του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στην τρόικα. Οσοι σήμερα σκίζουν τα ρούχα τους για τον τρόπο που υπογράφτηκε το μνημόνιο κρύβουν ότι τα μέτρα που αυτό περιλαμβάνει ορίζονται από τις συνθήκες της ΕΕ και τη στρατηγική ΕΕ 2020, εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη - μέλη και παγκόσμια, είναι συνέχεια των ανατροπών που διαχρονικά προώθησε ο δικομματισμός στην Ελλάδα, τόσο σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης, όσο και σε περιόδους ύφεσης. Εκεί είναι η καρδιά του προβλήματος. Εκεί πρέπει να στρέψει τα βέλη του ο λαός. Κόντρα στον αποπροσανατολισμό και τη μοιρολατρία, να παλέψει για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, ανατρέποντας σε κάθε χώρα τα κόμματα που την προωθούν και τη στηρίζουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ