Το φορτηγό πλοίο «Σαν Μάρκος», λέει ένα από τα στοιχεία αυτά, πήρε πιστοποιητικά αξιοπλοΐας από τον «Ελληνικό Νηογνώμονα» το Σεπτέμβρη του 1993. Το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου, το πλοίο φτάνει στο λιμάνι του Κέιπ Τάουν και όπως βεβαιώνει το υπουργείο Μεταφορών της Ν. Αφρικής είχε «δύο τρύπες στο περίβλημα του Νο 1 αμπαριού. Οι τρύπες, μήκους 10 μέτρων και βάθους 6 μέτρων, ήταν η μία απέναντι στην άλλη».
Και, όμως, ο Κλάδος Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων (ΚΕΕΠ) του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας βεβαιώνει εγγράφως: «Ωστόσο, από τους ελέγχους που έχουν σήμερα διενεργηθεί στον "Ελληνικό Νηογνώμονα", δεν έχουν προκύψει στοιχεία τέτοια και τόσα, που να δικαιολογούν την εκ μέρους μας, κίνηση της διαδικασίας επιβολής κυρώσεων ή και άρσεως της εξουσιοδοτήσεως που του έχει χορηγηθεί»!
Δηλαδή, πόσοι ναυτεργάτες πρέπει να πνιγούν, για να συγκινηθούν στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας;..
Οσοι νομίσατε προς στιγμήν ότι έτσι απλά χάνει δίκες ο Γιαννόπουλος, γελαστήκατε. Διότι μπορεί η υπόθεση Γιαννόπουλου - Τριανταφυλλόπουλου να έκλεισε για το δικαστήριο, αλλά «όχι για το λαό», βεβαιώνει ο Ευάγγελος σε τρισέλιδη(!) «κριτική επί της αποφάσεως» και αποφαίνεται ότι η δίκη συνεχίζεται σε διάφορα άλλα στάδια, εκ των οποίων το πρώτο είναι το λαϊκό δικαστήριο...
Οσοι σπεύσατε, πάντως, να σχολιάσετε ότι ο Ευάγγελος θυμήθηκε τον παλιό... αντιστασιακό εαυτό του, πάλι γελαστήκατε. Απλώς τον «αυριανικό» εαυτό του στο κανάλι «29» θυμήθηκε, αφού -όπως εξηγεί- το λαϊκό δικαστήριο θα γίνει με την παρουσίαση των τηλεοπτικών κασετών της τετραήμερης διαδικασίας...
Πρόκειται, άραγε, για τις κασέτες που «κατάσχεσε» -όπως τον είδαμε στις οθόνες μας να κραυγάζει- κατά τη διάρκεια της επεισοδιακής δίκης; Πάντως, τον πληροφορούμε, αν δεν το ξέρει, ότι ανάλογη «λαϊκή δίκη» με την προβολή κασετών από την ίδια δίκη, κάνει και ο αντίδικος.
Επομένως, το ορθόν, είναι ότι θα έχουμε να κάνουμε ξανά, με μια ιστορική... αντιδίκη.
Η προπαγάνδιση της άκριτης και μαζικής εισαγωγής της πληροφορικής στα σχολεία από το δημοτικό σε όλα τα μαθήματα, χωρίς καμία ουσιαστική μελέτη σχετικά με την ψυχοσωματική και κοινωνική σύνθεση και τις ανάγκες της κάθε ηλικίας, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της διημερίδας που διοργάνωσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Υπουργείου Παιδείας, το περασμένο Σαββατοκύριακο, με θέμα: «Οι νέες τεχνολογίες στην κοινωνία και στον πολιτισμό».
Με την επίφαση της ανάγκης εισαγωγής των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, η διημερίδα εξελίχθηκε σε προβολή της θεωρίας της παγκοσμιοποίησης και της «κοινωνίας της πληροφορίας» σύμφωνα με τις ανάγκες των πολυεθνικών. Δεν έλειψαν και τα ιδεολογήματα περί ανταγωνιστικότητας, ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και της ανάγκης «προσαρμογής» του συνδικαλιστικού κινήματος στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Η εισαγωγή της πληροφορικής από το δημοτικό σε όλα τα μαθήματα, ακόμα και τα θρησκευτικά, προβάλλεται ως απαίτηση της εποχής!
Μέσα από αυτό το εγχείρημα προωθείται η απαξίωση του ρόλου του παιδαγωγού, ενώ ταυτόχρονα οι μεγάλες πολυεθνικές που ελέγχουν την πληροφορική θα αποκομίσουν τεράστια κέρδη από τα πακέτα λογισμικών προγραμμάτων για δεκάδες αντικείμενα, που θα προορίζονται για να... μορφώσουν τους νέους όπως οι ίδιες επιθυμούν και τα συμφέροντά τους προτάσσουν. (Βλέπε, εκπαιδεύσιμοι, καταρτίσιμοι, απασχολήσιμοι).
Μήπως γνωρίζετε εσείς κάποιο παράδειγμα, απροσχημάτιστης πολεμικής επίθεσης και εισβολής του ΝΑΤΟ ενάντια σε ανεξάρτητη χώρα; Αν ξέρετε, πληροφορήστε τον κ. Χ. Σολάνα, πρώην γγ του ΝΑΤΟ, γιατί αυτός δεν ξέρει τίποτε για το φόνο... Βέβαια, σε σχετική Ερώτηση της Λ. Κανέλλη, που μετέχει στις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Ενωσης της ΔΕΕ, ο κ. Σολάνα, όχι μόνο σήκωσε τους ώμους του, γεμάτος απορία, αλλά και παρακάλεσε να του πει κάποιος ένα σχετικό παράδειγμα.
Μα, θα πείτε, τότε, τι έγινε πέρυσι στη Γιουγκοσλαβία; Πώς καταλαβαίνει, δηλαδή, τα γεγονότα αυτά ο κ. Σολάνα; Τρεις υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε: Πρώτον, να θεωρεί ότι δεν έγινε απολύτως τίποτε και όλα είναι της φαντασίας μας. Δεύτερον, να θεωρεί μεν τη Γιουγκοσλαβία ανεξάρτητη χώρα, αλλά να μη θεωρεί τους ανελέητους βομβαρδισμούς και τη μετέπειτα εισβολή και κατοχή του Κοσσυφοπεδίου, ως πολεμική ενέργεια. Τρίτον, να μη θεωρεί τη Γιουγκοσλαβία, ως ανεξάρτητη χώρα.
Οποιο κι από τα τρία, πάντως, και αν ισχύει - όπως και ο οποιοσδήποτε συνδυασμός τους - φανερώνει πόσο επικίνδυνος και χωρίς την παραμικρή αναστολή είναι ο άνθρωπος αυτός. Και να σκεφθείτε ότι σήμερα κατέχει τη θέση του κοινοτικού επιτρόπου της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑΑ). Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Για τα συμφέροντα της «νέας τάξης», βέβαια...
Αυτό το χρονικό διάστημα, οι εργαζόμενοι ενωμένοι, αντιμετωπίζουν με αποφασιστικότητα τη διεύθυνση της επιχείρησης, συνεπείς με το ταξικό τους συμφέρον, αγωνιστές και υπερασπιστές των δικαιωμάτων τους. Η διεύθυνση της εταιρίας απειλεί με απολύσεις, προσπαθεί να κάμψει τους εργαζόμενους συλλογικά και ατομικά, συγκαλεί συνελεύσεις προσωπικού, στήνει κάλπες, πιέζει το σωματείο. Τίποτα όμως δεν καταφέρνει. Οι αξιώσεις της είναι προκλητικές, απαράδεκτες, υπερβολικές. Θέτει υπό καθημερινή διαπραγμάτευση το μεροκάματο.
Κάθε πλέον μας
στοιχείο
στων κομπιούτερ
το αρχείο,
τόσο ύψος,
έχει ο δείνα,
τόσα παίρνει
κάθε μήνα
και «τα έχει»,
με μια Ντίνα!
*
Κάθε πλέον
δεδομένο
θα το έχουνε
γραμμένο,
τούτος είναι
από την Κρήτη,
μια ελιά φέρει
στη μύτη
και μικρός είχε
κοκίτη!
*
Καθετί
θα 'χουν στο χέρι
και θ' ανοίγουν
το «δεφτέρι»,
χμ! αυτός όλο
φωνάζει
κι επιπλέον
Μαρξ διαβάζει,
πιάστον, ύποπτος
μας μοιάζει!