ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Σεπτέμβρη 2018 - Κυριακή 2 Σεπτέμβρη 2018
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ
Κάλπικες προσδοκίες και επιχείρηση «αφοπλισμού» του λαού

Με την έναρξη της περιβόητης... «μεταμνημονιακής περιόδου» μετά τις 21 Αυγούστου, εντάθηκε σε όλη την κλίμακα η κυβερνητική προπαγάνδα εξαπάτησης του λαού για τη «νέα εποχή» που τάχα έρχεται. Στο επίκεντρο του προπαγανδιστικού μπαράζ της κυβέρνησης βρίσκονται τα Εργασιακά, οι συντάξεις και το φορολογικό. Με αλλεπάλληλες συνεντεύξεις, διαρροές και δηλώσεις, προετοιμάζοντας το έδαφος και για τη ΔΕΘ, τα κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για επερχόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού, για «γενναίες αυξήσεις» μέσα από την «επαναφορά των ΣΣΕ», για «μη αναγκαία» εφαρμογή των νέων περικοπών στις συντάξεις, για σχέδια μείωσης ορισμένων φόρων κάποια στιγμή στο μέλλον...

Ο στόχος αυτού του προπαγανδιστικού καταιγισμού είναι πολλαπλός:

Η κυβέρνηση θα επιδιώξει να καλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό, να κρύψει τον ταξικό χαρακτήρα της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολούθησε και ακολουθεί για τη στήριξη του κεφαλαίου, να καλλιεργήσει στάση αναμονής και την ψευδαίσθηση ότι «τώρα γυρίζει το πράγμα».

Επιδιώκει παράλληλα να «φρεσκάρει» χρεοκοπημένες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα με τα οποία μοιράζεται την ίδια αντεργατική στρατηγική, να λανσάρει μια εικόνα ότι τάχα «τώρα εμείς κάνουμε την αρχή με φιλολαϊκά μέτρα, θα κάνουμε κι άλλα στο μέλλον αρκεί να μην ξανάρθουν οι άλλοι».

Πολύ περισσότερο, η κυβέρνηση και μαζί της όλα τα αστικά επιτελεία επιδιώκουν να χαμηλώσουν ακόμα περισσότερο τον πήχη των απαιτήσεων του λαού, να τον απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από τις πραγματικές ανάγκες του. Θέλουν να κάθεται ο λαός με σταυρωμένα τα χέρια να περιμένει μήπως «παγώσει» ή μήπως «αντικατασταθεί» το ένα ή το άλλο αντιλαϊκό μέτρο, την ίδια ώρα που διατηρούνται στο ακέραιο όλα όσα του φόρτωσαν τα προηγούμενα χρόνια και κλιμακώνεται παραπέρα η αντιλαϊκή επίθεση, θέλουν να πανηγυρίζουν οι εργαζόμενοι για λίγα ευρώ παραπάνω στον κατώτατο μισθό, την ίδια ώρα που όχι μόνο δεν αναπληρώνονται οι απώλειές τους αλλά έχουν ήδη θεσμοθετηθεί τα νέα χαράτσια, τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που θα τους τα πάρουν πίσω διπλά και τριπλά.

Το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτέμβρη, η αντίστοιχη κινητοποίηση που ετοιμάζει στις 13 Σεπτέμβρη στην Αθήνα, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να δοθεί μια δυνατή εργατική - λαϊκή απάντηση σε αυτήν την απατηλή προπαγάνδα και σε όλες τις στοχεύσεις της. Είναι η ευκαιρία να μετρηθούν βήματα στην προσπάθεια να ανέβουν η οργάνωση και η πάλη των εργαζομένων και του λαού, για κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων των 3 μνημονίων, για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των προηγούμενων χρόνων, για άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για να βγουν μπροστά οι δικές τους σύγχρονες ανάγκες, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, πλήρη απασχόληση με πλήρη δικαιώματα!

ΦΟΡΟΙ
Διευρυμένη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, βασικό συστατικό των «μεταμνημονιακών μνημονίων»

Η κυβέρνηση με διαρροές και αόριστες υποσχέσεις επιχειρεί γενικά αλλά και ειδικότερα ενόψει ΔΕΘ να καλλιεργήσει κλίμα ψεύτικων προσδοκιών για «μείωση φορολογικών βαρών και συντελεστών» κτλ. Πρόκειται σε κάθε περίπτωση για άλλη μια απάτη αφού η σχετική συζήτηση αφορά βασικά τις επιπλέον φοροαπαλλαγές που σχεδιάζονται για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ως «αναγκαία συνθήκη» για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας τους. Ακριβώς στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, σε ό,τι αφορά το λαό, η συνέχιση και απογείωση της φοροληστείας του καταγράφεται σε όλες τις πρόσφατες συμφωνίες κυβέρνησης και δανειστών.

Τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ...

Τα «ραβασάκια» του ΕΝΦΙΑ που επιδόθηκαν αυτήν τη βδομάδα, είναι ενδεικτικά για το τι έχουν να περιμένουν τα λαϊκά στρώματα.

Στη συμφωνία της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» προβλέπεται μάλιστα η νέα διεύρυνση της φορολογικής βάσης για τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, σε «πλήρη ευθυγράμμιση με τις τιμές αγοράς έως τα μέσα του 2020».

Να σημειωθεί ότι μια πρώτη δόση αναφορικά με τη «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης με τις νέες λεγόμενες «αντικειμενικές τιμές» ξεκίνησε από τα φετινά χαράτσια, σε μια εξέλιξη που έρχεται να πλήξει ακόμη περισσότερο δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά.

Την ίδια ώρα, οι αυξημένες αντικειμενικές τιμές στη λαϊκή κατοικία, πέρα από τον ΕΝΦΙΑ, έρχονται να συμπαρασύρουν προς τα πάνω και μια σειρά από άλλα χαράτσια που συνδέονται με αυτές, όπως οι φόροι σε γονικές παροχές, κληρονομιές, μεταβιβάσεις, ΤΑΠ (μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ), που θα ισχύουν από την 1η Γενάρη του επόμενου έτους.

...πρόγευση για τα επόμενα

Παράλληλα, η κυβέρνηση με τα προνομοθετημένα μέτρα έρχεται να διευρύνει τη φοροληστεία με την περαιτέρω καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου, με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης σε εισοδήματα χαμηλότερα και από αυτά της επίσημης φτώχειας.

Η ένταση της φοροληστείας αποτελεί βασικό πυλώνα της αντιλαϊκής πολιτικής και σε ό,τι αφορά την υπερπαραγωγή «πρωτογενών πλεονασμάτων». Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τα μεγέθη του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 - 2022 που έφερε η κυβέρνηση.

Μεταξύ άλλων προβλέπονται:

  • Τα κρατικά έσοδα από τη φορολογία «φυσικών προσώπων» (μισθοί, συντάξεις κ.ά.) από περίπου 9,1 δισ. το 2018 και το 2019 εκτοξεύονται στα 10,5 δισ. το 2020, που σημαίνει την ενίσχυση της φοροαφαίμαξης κατά 1,4 δισ. ευρώ. Σημείο καμπής είναι το έτος 2020, όταν θα ξεκινήσει η νέα κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου, που προβλέπει τη φορολόγηση ακόμα και εισοδημάτων κοντά στα 500 ευρώ!

Καθόλου τυχαία, η πλευρά του ΣΕΒ, στο πρόσφατο «εβδομαδιαίο δελτίο» της, υπογραμμίζει ότι το αφορολόγητο όριο για μισθούς και συντάξεις στην Ελλάδα διαμορφώνεται στο 60% της μέσης αμοιβής ανά μισθωτό, έναντι 20% κατά μέσο όρο στην ΕΕ.

Σε αυτό το φόντο και ενώ η κυβέρνηση επιχειρεί να διαφημίσει τις υποτιθέμενες «αυξήσεις» - ψίχουλα στον κατώτατο μισθό, έρχεται μέσω της φοροληστείας να αφαιρέσει ένα ακόμη μηνιάτικο από τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους.

Αξίζει ακόμη να καταγραφεί και με ένα παράδειγμα η απάτη των λεγόμενων «αντίμετρων» που διαφημίζει η κυβέρνηση: Για ετήσιο εισόδημα 8.500 ευρώ, που μέχρι σήμερα δεν φορολογείται, με τα ψηφισμένα μέτρα ο φόρος εισοδήματος θα φτάσει στα 570 ευρώ. Σε περίπτωση ενεργοποίησης των «αντίμετρων» (ανάλογα πάντα με το «υπερπλεόνασμα» που θα προκύπτει από τη σφαγή των λαϊκών στρωμάτων), ο συντελεστής θα «μειώνεται» στο 20% από 22% και έτσι η πρόσθετη επιβάρυνση για τον ίδιο φορολογούμενο θα φτάνει στα 519 ευρώ. Ετσι η κυβέρνηση «αν και όταν» θα εμφανίζει ως ανακούφιση τις όποιες ελάχιστες μειώσεις σε όσους επιβαρύνει η ίδια!

  • Οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια), που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση, απογειώνονται από 35,2 δισ. φέτος στα 35,45 δισ. το 2019 (αύξηση 250 εκατ.) και στα 35,7 δισ. το 2020, δηλαδή κατά επιπλέον 250 εκατ. και σωρευτικά 500 εκατ. για την προσεχή διετία.
  • Πρωτογενή πλεονάσματα. Οι αντιλαϊκοί στόχοι, από 6,5 δισ. ευρώ το 2018, απογειώνονται ως εξής: 2019 7,5 δισ., 2020 8,18 δισ., 2021 9,26 δισ., 2022 11 δισ. ευρώ. Στη διάρκεια της επόμενης 4ετίας διογκώνονται κατά 4,5 δισ. ή πάνω από 1 δισ. κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση.

Την ίδια ώρα, ο κρατικός προϋπολογισμός του 2019 θα βρεθεί στο επίκεντρο της πρώτης λεγόμενης «μεταμνημονιακής» «αξιολόγησης», που ξεκινά στις 10 Σεπτέμβρη με την επάνοδο των υψηλόβαθμων κλιμακίων του κουαρτέτου στην Αθήνα. Οπως αναφέρεται στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την ενεργοποίηση του «ενισχυμένου εποπτικού πλαισίου», το ελληνικό κράτος «έχει δεσμευτεί επίσης να εφαρμόσει συγκεκριμένες δράσεις στους τομείς της φορολογικής και δημοσιονομικής διαρθρωτικής πολιτικής, της κοινωνικής Πρόνοιας, της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των αγορών εργασίας και προϊόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης», δηλαδή σε ολόκληρη την γκάμα της αντιλαϊκής πολιτικής.


Α. Σ.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
«Αφήγημα» αποπροσανατολισμού από την επίθεση διαρκείας

Βαδίζοντας προς τη ΔΕΘ, η κυβέρνηση διαμορφώνει πιο έντονα το «μεταμνημονιακό» της «αφήγημα» και στο Ασφαλιστικό. Βασικά στοιχεία αυτού του απατηλού «αφηγήματος» είναι τα εξής: 1) Ο ισχυρισμός ότι οι νέες περικοπές στις συντάξεις από 1/1/2019, με την περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση, «δεν είναι αναγκαίες», καθώς τα ήδη εφαρμοσθέντα μέτρα δημιουργούν πλεονάσματα στο ασφαλιστικό σύστημα. 2) Η υπεράσπιση του νόμου - λαιμητόμου 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου), ο οποίος δήθεν αποκατέστησε τη «δικαιοσύνη» στην Κοινωνική Ασφάλιση. 3) Ο ισχυρισμός πως η εφαρμογή του νόμου αυτού, σε συνδυασμό με την «αποτελεσματική» διαχείριση, δημιούργησαν νέα θετικά δεδομένα στο Ασφαλιστικό, που όμως «κινδυνεύουν» από τις «φιλελεύθερες εμμονές» της ΝΔ.

Με αυτήν την προπαγανδιστική γραμμή, τα κυβερνητικά στελέχη επιχειρούν να «σβήσουν» τα ίχνη του εγκλήματος που διέπραξαν σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης με την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου, να υποβαθμίσουν την τεράστια επιβάρυνση που επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους τα 3,5 χρόνια διακυβέρνησής της, σε συνέχεια των αιματηρών περικοπών των προηγούμενων κυβερνήσεων και τέλος να στήσουν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ πολιτικών δυνάμεων που υπερασπίζονται την ίδια αντιασφαλιστική στρατηγική, η οποία με τη σφραγίδα της ΕΕ στοχεύει στην απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης και στο άνοιγμα πεδίου για τις μπίζνες της ιδιωτικής ασφάλισης.

Ας ψάξουν αλλού για λωτοφάγους...

Παρά τις προπαγανδιστικές κορόνες της κυβέρνησης, συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι έχουν πείρα και δεν πρέπει να ξεχνούν τα πεπραγμένα της.

Θυμίζουμε επιγραμματικά ορισμένα απ' αυτά:

-- Με την ψήφιση του 3ου μνημονίου, το καλοκαίρι του 2015, και τον νόμο 4336, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επέβαλε μια σειρά περικοπές στις καταβαλλόμενες συντάξεις, μεταξύ τους την αύξηση της παρακράτησης για τον κλάδο Υγείας στις κύριες (από το 4% στο 6%) και στις επικουρικές (από 0% σε 6%).

-- Νομιμοποιώντας όλες τις προηγούμενες περικοπές και τις αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που επιβλήθηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προχώρησε σε νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σταδιακά και διαμόρφωσε το 67ο έτος ηλικίας ως το απαιτούμενο όριο, εγκλωβίζοντας σε επιπλέον χρόνια δουλειάς χιλιάδες εργαζόμενους που βρίσκονταν ένα βήμα πριν τη συνταξιοδότηση.

-- Εφαρμόζοντας διάταξη του 2ου μνημονίου, μείωσε κατά 20% τις κατώτερες συντάξεις σε όσους νέους συνταξιούχους δεν είχαν συμπληρώσει το 67ο έτος.

-- Το Μάη του 2016 ακολούθησε ο νόμος 4387, τον οποίο εργαζόμενοι και συνταξιούχοι εύστοχα αποκάλεσαν «νόμο - λαιμητόμο». Με τον νόμο αυτό, το νέο «τσεκούρι» σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους μόνο για την τετραετία 2016 - 2019 «υψώθηκε» στα 8,2 δισ. ευρώ. Πέραν των άλλων δομικών ανατροπών, ο νόμος επέβαλε την πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ, σταδιακά μέχρι το 2019. Μέσα στην πρώτη τετραετία της σταδιακής μείωσής του οι χαμηλοσυνταξιούχοι έχασαν 2,9 δισ. ευρώ...

Ακόμα, με τον νόμο Κατρούγκαλου άρχισε η περικοπή των υφιστάμενων επικουρικών συντάξεων. Μόνο στη συγκεκριμένη τετραετία οι απώλειες υπολογίζονται στο 1,026 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, οι περικοπές στα μερίσματα των δημοσίων υπαλλήλων ανέρχονται στα 832 εκατ. ευρώ, ενώ στους εργαζόμενους επιβλήθηκε πρόσθετη εισφορά για την επικουρική σύνταξη, η οποία μόνο μέσα στα πρώτα 4 χρόνια εφαρμογής της θα αφαιρέσει από τους μισθούς τους 1,251 δισ. ευρώ. Ενδεικτική της «δικαιοσύνης» του νόμου Κατρούγκαλου είναι η εκτίμηση στην Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ότι από τον νέο τρόπο υπολογισμού των νέων συντάξεων, μόλις την πρώτη τετραετία θα «εξοικονομηθούν» 689 εκατ. ευρώ, ενώ η καρατόμηση των νέων συντάξεων χηρείας εκτιμάται ότι θα «αποδώσει» ακόμα 369 εκατ. ευρώ! Πραγματικά, με τον νόμο Κατρούγκαλου οι νέες συντάξεις κατρακύλησαν στο ναδίρ. Χαρακτηριστικά, η μέση νέα κύρια σύνταξη του ΙΚΑ, για τις συντάξεις για τις οποίες βγήκε οριστική απόφαση τον προηγούμενο Γενάρη, είναι μόλις 480,29 ευρώ, όταν το Φλεβάρη του 2015 η μέση κύρια σύνταξη του ΙΚΑ ήταν 708,2 ευρώ!

Αυτόν το νόμο υπερασπίζονται σήμερα τα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, κάνοντάς τον «σημαία» στην άσφαιρη αντιπαράθεσή τους με τη ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Ομως η σκιαμαχία αυτή δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι ο νόμος Κατρούγκαλου δεν είναι τίποτα άλλο παρά το βάθεμα και η κλιμάκωση όλων των αντιασφαλιστικών νομοθετημάτων της προηγούμενης περιόδου. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, το «σπάσιμο» της κύριας σύνταξης σε «εθνική» και «ανταποδοτική», η μείωση των συντάξεων, η περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης και ο περιορισμός της μόνο στο κονδύλι για την «εθνική» σύνταξη, και τόσες άλλες ανατροπές, πρωτοδιατυπώθηκαν στους νόμους 3863 και 3865 του 2010 και βρήκαν την πλήρη ανάπτυξή τους στον νόμο - λαιμητόμο 4387 του 2016.

-- Στη βάση ακριβώς του νόμου Κατρούγκαλου και του περιβόητου «επανυπολογισμού» όλων των συντάξεων ήρθε να πατήσει και ο επόμενος αντιασφαλιστικός νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο ν. 4472/2017, με τον οποίο επιβάλλονται οι νέες περικοπές στις συντάξεις από 1/1/2019, με περικοπή της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς» και μείωση των κύριων και των επικουρικών συντάξεων έως και 18% (δηλαδή νέες περικοπές που φτάνουν να ξεπερνούν και τις δύο συντάξεις το χρόνο!). Οι νέες περικοπές φορτώνουν στους συνταξιούχους νέες απώλειες ύψους 7,8 δισ. ευρώ για την τριετία 2019 - 2021...

Διατηρήθηκαν και επεκτάθηκαν όλες οι προηγούμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές

Με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τους αντιασφαλιστικούς της νόμους μονιμοποιήθηκαν και κλιμακώθηκαν όλες οι προηγούμενες περικοπές στις συντάξεις. Κατά συνέπεια, η υπεράσπισή τους είναι πρωτίστως υπεράσπιση και «ξέπλυμα» όλων των ασφαλιστικών ανατροπών που επιβλήθηκαν μέχρι το 2015 από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως και προετοιμασία εδάφους για την παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης στο Ασφαλιστικό, για τη διατήρηση των πλεονασμάτων του ΕΦΚΑ για τα οποία πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ως εκ τούτου, το γαϊτανάκι των δηλώσεων κυβέρνησης και ΝΔ γύρω από την εφαρμογή ή μη της περικοπής της «προσωπικής διαφοράς» δεν πρέπει να αποκρύψει ότι και οι δύο υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου και στο Ασφαλιστικό. Δεν τους συνδέει μόνο το παρελθόν, με την τήρηση στο ακέραιο όλων των περικοπών των προηγούμενων και με την επιβολή νέων. Τους συνδέει και το μέλλον, ακριβώς γιατί υπηρετούν την ίδια στρατηγική: Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και πιστή εφαρμογή όλων των νόμων, και των δικών της και του ΣΥΡΙΖΑ, υπόσχεται στο κεφάλαιο η ΝΔ. Τήρηση των αντιλαϊκών στόχων για τη μείωση του «κόστους» του Ασφαλιστικού υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων με μείωση της κρατικής επιχορήγησης των συντάξεων μόλις στο 4,8% του ΑΕΠ, με την οποία θα χρηματοδοτείται μόνο η «εθνική σύνταξη», όπως διακηρύσσει στο «αναπτυξιακό» του σχέδιο.

Αυτές ακριβώς οι δεσμεύσεις προς τα μονοπώλια οδηγούν όχι μόνο στις περικοπές που ήδη έχουν ψηφιστεί και προϋπολογιστεί και στο επικαιροποιημένο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο», ανεξάρτητα από την τελική μορφή που θα πάρουν αυτές, στο πλαίσιο και ενδεχόμενων προεκλογικών ελιγμών, αλλά και σε μια διαρκή και μόνιμη επίθεση στις συντάξεις, όπως γίνεται σε όλη την ΕΕ, από όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως αποχρώσεων.


Γ. ΖΑΧ.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Απατηλή προπαγάνδα για να κρυφτεί η αντεργατική κλιμάκωση

Σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά, η κυβέρνηση που επί 3,5 χρόνια, πάνω στο ήδη γονατισμένο εργατικό - λαϊκό εισόδημα από τα χτυπήματα των προκατόχων της, πρόσθεσε αλλεπάλληλες μειώσεις του αφορολόγητου ορίου και νέα χαράτσια, η κυβέρνηση που έχει ήδη ψηφίσει νέα μείωση του αφορολόγητου ώστε η δαγκάνα να «πιάνει» ακόμα και τα ψίχουλα του κατώτατου μισθού, ισχυρίζεται προκλητικά ότι «βασικό μέλημά μας είναι η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων», όπως δήλωσε πρόσφατα η υπουργός Εργασίας.

Η κυβέρνηση που πρόσθεσε ένα σωρό νέα αντεργατικά χτυπήματα, στο απεργιακό δικαίωμα, στην κυριακάτικη αργία, στο χρόνο εργασίας, η κυβέρνηση που διευκόλυνε νομοθετικά τις ομαδικές απολύσεις και τη δράση των «δουλεμπορικών» γραφείων κ.ά., μιλάει για... «υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Η κυβέρνηση που απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες ως «ευχολόγιο» και ως «αντισυνταγματική» την πρόταση νόμου 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων που έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή, για κατώτερο μισθό 751 ευρώ και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, μιλά για «επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων», τη στιγμή που απογειώνεται η «ευελιξία», ενώ θέτει σε εφαρμογή μηχανισμούς που βάζουν μόνιμα στην πρέσα της «ανταγωνιστικότητας» και της «παραγωγικότητας» τους μισθούς των εργαζομένων.

Με νόμο Σαμαρά - Βρούτση ο κατώτατος μισθός

Χωρίς ίχνος ντροπής, τα κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για «άμεσες και γενναίες αυξήσεις σε χιλιάδες εργαζόμενους» μέσα από την «επικαιροποίηση» του κατώτατου μισθού και την επαναφορά της αρχής της επεκτασιμότητας και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης στις Συλλογικές Συμβάσεις.

Πρόκειται βέβαια για συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας:

-- Σε ό,τι αφορά τον κατώτατο μισθό, αφού πρώτα διατήρησε για σχεδόν 4 χρόνια την άθλια ΠΥΣ 6/2012, που τον πετσόκοψε κατά 22%, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ - με δόλωμα την ενδεχόμενη αύξησή του κατά λίγες δεκάδες ευρώ - ετοιμάζεται να βάλει για πρώτη φορά σε εφαρμογή τον μνημονιακό νόμο Σαμαρά - Βρούτση (ν. 4172/2013), με βάση τον οποίο ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται μόνιμα με απόφαση του αστικού κράτους, χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις και με καθοριστικό κριτήριο τη «διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας» και της «παραγωγικότητας», δηλαδή με βάση τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου.

-- Σε ό,τι αφορά τον «υποκατώτατο» μισθό για τους νέους κάτω των 25 ετών, μπορεί ο πρωθυπουργός να δήλωσε την περασμένη Δευτέρα ότι η κυβέρνησή του θα τον καταργήσει, ωστόσο την ίδια μέρα, λίγες μόνο ώρες νωρίτερα, η υπουργός Εργασίας όχι μόνο δήλωσε αόριστα ότι «θα το εξετάσουμε στο χρόνο του...», αλλά επανέφερε και το θέμα της τροποποίησής του, στην κατεύθυνση της παραπέρα γενίκευσής του: Οπου υπάρχει «υποκατώτατος» μισθός στην Ευρώπη, ανέφερε χαρακτηριστικά, συνδέεται με την εμπειρία και όχι με την ηλικία. Πρόκειται για πρόταση που περιλαμβανόταν στο περιβόητο πόρισμα της «επιτροπής εμπειρογνωμόνων», την οποία έχει καταθέσει μεταξύ άλλων και ο ΟΟΣΑ, η οποία, με βάση την εκτεταμένη εργασιακή κινητικότητα μεταξύ κλάδων, οδηγεί σε γενίκευση του «υποκατώτατου» μισθού ανεξαρτήτως ηλικίας, στο όνομα της «απόκτησης εμπειρίας»!

Συλλογικές Συμβάσεις: Στην... «καλή θέληση» των εργοδοτών

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση βάζει σε εφαρμογή τη μόνιμη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό, μιλά για... «επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων» για τις κλαδικές Συμβάσεις, καθώς και για επικείμενη επέκταση κλαδικών ΣΣΕ που είναι σήμερα σε ισχύ και κήρυξή τους ως υποχρεωτικών για όλο τον αντίστοιχο κλάδο.

Τι δεν λένε τα κυβερνητικά στελέχη;

-- Η επέκταση μιας κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης επαφίεται πλέον αποκλειστικά στην... «καλή θέληση» των εργοδοτικών οργανώσεων, αφού με πρόσφατη εγκύκλιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τους έδωσε τη δυνατότητα να μπλοκάρουν όλη τη διαδικασία για την υποχρεωτικότητα μιας κλαδικής ΣΣΕ, απλά και μόνο με το να μην δώσουν το μητρώο μελών τους για να πιστοποιηθεί αν η Σύμβαση καλύπτει το 50%+1 των εργαζομένων...

-- Πολύ περισσότερο, στους «πανηγυρικούς» της περί επικείμενων «γενναίων αυξήσεων», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν λέει κουβέντα για το μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο τμήμα των εργαζομένων που είναι και θα παραμείνουν ξεκρέμαστοι, χωρίς πραγματικό αντίκρισμα στις απολαβές τους, με την τεράστια αύξηση της «ευελιξίας». Αποκρύπτουν ότι το αντεργατικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις διασφαλίζει στη μεγαλοεργοδοσία τη δυνατότητα να παρακάμπτει Συμβάσεις, να εντείνει την εκμετάλλευση, διατηρώντας εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων ακόμα και μέσα στην ίδια επιχείρηση.

Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα που αναφέρουν τα κυβερνητικά στελέχη ως κλάδους στους οποίους κινούνται διαδικασίες για την επέκταση των κλαδικών ΣΣΕ και την κήρυξή τους ως υποχρεωτικών για όλο τον κλάδο. Μεταξύ αυτών φιγουράρουν ο Τουρισμός, οι τράπεζες, τα Πετρέλαια κ.ά., κλάδοι στους οποίους η τεράστια «ευελιξία» μετατρέπει οποιαδήποτε κλαδική Σύμβαση σε κουρελόχαρτο.

Στις Τράπεζες, υπάρχουν 8 διαφορετικές σχέσεις εργασίας, επομένως διαφορετικά μισθολόγια, διαφορετική αμοιβή για την ίδια εργασία. Χιλιάδες εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν το καθεστώς της εργολαβικής και «νοικιασμένης» εργασίας, περνούν σε θυγατρικές εταιρείες ή σε άλλους «συνεργαζόμενες» επιχειρήσεις (εισπρακτικές, χρηματοπιστωτικές κ.ά.). Εξάλλου, η ίδια η κλαδική ΣΣΕ που υπάρχει σήμερα για τους εργαζόμενους που ανήκουν στους Κανονισμούς των τραπεζών έχει υποστεί μειώσεις άνω του 10%, ενώ οι τραπεζοϋπάλληλοι έχουν χάσει μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Στον Τουρισμό, η εργοδοσία χρησιμοποιεί μέχρι και 14 μορφές συμβάσεων απασχόλησης, από επινοικίαση εργαζομένων μέχρι και συμβάσεις μιας μέρας!

Αντίστοιχα στο χώρο των Πετρελαίων, η πλειοψηφία στον κλάδο, ιδιαίτερα σε περιόδους έντασης εργασιών όπως το «shut down» (για συντήρηση), δουλεύουν μέσω εργολάβων. Στα ΕΛΠΕ οι εργολαβικοί ξεκινούν από 500 και μπορεί να φτάσουν και τα 3.000 άτομα, με μειωμένες απολαβές και δικαιώματα...

Καθόλου τυχαία, άλλωστε, πέρα από την απόρριψη της πρότασης νόμου των συνδικάτων για τις ΣΣΕ, που έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ, μόλις πρόσφατα η κυβέρνηση απέρριψε στη Βουλή και την πρόταση του ΚΚΕ, η οποία προέβλεπε, όταν σε μια επιχείρηση, σε έναν όμιλο κ.ο.κ. υπογράφεται μια ΣΣΕ, αυτή να ισχύει και για τους εργολαβικούς εργαζόμενους που δουλεύουν σε αυτήν...


Γ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ