Ακάθεκτη στο ...μεταρρυθμιστικό της έργο, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στη «χαριστική βολή» για τον ΟΤΕ και τους εργαζόμενους στον Οργανισμό. Με την τροπολογία που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, επιδιώκεται η διά νόμου βίαιη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ και η ολοκληρωτική παράδοση του - ιδιωτικοποιημένου, ούτως ή άλλως - Οργανισμού σε ξένα ή ντόπια επιχειρηματικά κεφάλαια, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τηλεπικοινωνιών.

Η διακηρυγμένη πρόθεση και οι αποφάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ να παραδώσει ολοκληρωτικά τον ΟΤΕ στο μεγάλο κεφάλαιο δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά η συνέχεια των πολυετών μεθοδεύσεων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, για το ξεπούλημα του Οργανισμού. Πρόκειται για την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μιας δημόσιας επιχείρησης στρατηγικής σημασίας. Πρόκειται για την πολιτική, που είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη στρατηγική της λεγόμενης απελευθέρωσης των αγορών, η οποία από το 1991, στο πλαίσιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, έγινε καταστατικός χάρτης για την ΕΕ και τα κράτη - μέλη της. Στην περίπτωση του ΟΤΕ, έχουμε την πολιτική παράδοσης του «χρυσοφόρου» τομέα των τηλεπικοινωνιών συνολικά στους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας, οι οποίοι, επιδιώκοντας την ενίσχυση της θέσης τους, αναζητούν νέους κλάδους για την τοποθέτηση των συσσωρευμένων κερδών και κεφαλαίων τους.

Οι πρώτες προσπάθειες για ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ εκδηλώθηκαν την περίοδο 1992-1993 επί κυβέρνησης της ΝΔ. Οι καθολικές αντιδράσεις τότε των εργαζομένων, αλλά και τα αλληλοσυγκρουόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, είχαν ως επακόλουθο όχι μόνο τη ματαίωση του εγχειρήματος ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, αλλά και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Με κυρίαρχο προεκλογικό σύνθημα - δέσμευση «μια χρυσή μετοχή στον ΟΤΕ», το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει την κυβερνητική εξουσία το 1993. Η κάλπικη προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ κράτησε μόνο λίγους μήνες. Απαρχή της σταδιακής εκποίησης του ΟΤΕ είναι το 1996, με την πρώτη πώληση σε ιδιώτες «πακέτου» μετοχών του Οργανισμού. Μέχρι την αλλαγή «σκυτάλης» στην κυβερνητική εξουσία από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ, τον Απρίλη του 2004, το ΠΑΣΟΚ είχε παραχωρήσει σε ιδιώτες το 66,3% των μετοχών του ΟΤΕ. Εκτοτε, επί Νέας Δημοκρατίας, μέσω μιας λογιστικής πράξης τον Ιούνη και της υποχρεωτικής επαναγοράς μετοχών τον Αύγουστο του 2004, το ποσοστό του Δημοσίου διαμορφώθηκε στο 48,6% και μετά την πώληση 10% των μετοχών σε ...«επιλεγμένους» επενδυτές το Σεπτέμβρη του 2005, το 38,6% των μετοχών ανήκουν στο Δημόσιο και το 61,4% σε ιδιώτες.

Με το νόμο που ψήφισαν οι κυβερνητικοί βουλευτές στη Βουλή, ουσιαστικά η κυβέρνηση απλά ικανοποιεί ένα πάγιο αίτημα των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Και το αίτημα αυτό δεν είναι άλλο, από την είσοδο στον ΟΤΕ «στρατηγικού επενδυτή» και την παράδοση της διοίκησης του Οργανισμού σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Το αίτημα αυτό έχει τεθεί από την περίοδο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Οι τότε αρμόδιοι, επί διετία, αναζητούσαν «στρατηγικό εταίρο», αλλά δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν τα σχετικά σχέδια. Σήμερα, σαν άξιος συνεχιστής της ίδιας με το ΠΑΣΟΚ πολιτικής, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να ολοκληρώσει το έγκλημα της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που θα επιφέρει για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Ανεξάρτητα από τις θέσεις που σήμερα, για λόγους αντιπολιτευτικής σκοπιμότητας, προβάλλει το ΠΑΣΟΚ, η αλήθεια είναι ότι έχουμε μπροστά μας ένα ακόμα δικομματικό έγκλημα με τον ΟΤΕ, που το ξεκίνησε ο ένας και το ολοκληρώνει ο άλλος, όπως έγινε στο παρελθόν και με τα «Ελληνικά Πετρέλαια» (ΕΛΠΕ), την Εθνική Τράπεζα κλπ. Ειδικά για τον ΟΤΕ, αν τα σχέδια ευοδωθούν, θα κλείσει σχεδόν μια 15ετής περίοδος από την πρώτη προσπάθεια παράδοσής του σε ιδιώτες το 1992 από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ (πρωθυπουργός Μητσοτάκης, υπουργός Οικονομίας ο Στ. Μάνος). Επίσης, εάν περάσει η κυβέρνηση την πολιτική της για τον ΟΤΕ, είναι ολοφάνερο ότι πρόθεσή της είναι να επακολουθήσει η εκχώρηση και άλλων μεγάλων πρώην ΔΕΚΟ στα μονοπώλια, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΠΑ, αμέσως μετά τις επόμενες εκλογές.

Οπως είναι προφανές, με την τελική παράδοση του ΟΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, το κράτος χάνει ολοκληρωτικά ένα ακόμη σημαντικό εργαλείο παρέμβασης, στο νευραλγικό και ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο των τηλεπικοινωνιών. Σ' ένα χώρο στον οποίο τις δύο τελευταίες δεκαετίες πραγματοποιούνται τεράστιες επενδύσεις, καθώς οι τηλεπικοινωνίες συνδέονται άμεσα με νέες τεχνολογίες. Επιπλέον, εύλογα είναι τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί που προκύπτουν για ζητήματα εθνικής ασφάλειας, καθώς, μέσω του ΟΤΕ, υποστηρίζεται το σύνολο των πολιτικών - και όχι μόνον - επικοινωνιών της χώρας, αλλά κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει πώς θα συμπεριφερθεί ο νέος ιδιοκτήτης σε μια περίοδο κρίσης. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο, τέλος, ότι με την έλευση των νέων «στρατηγικών εταίρων» θα έχουμε νέα επιβάρυνση των τιμολογίων, καθώς τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν και πάλι να στηρίξουν την κερδοφορία του τηλεπικοινωνιακού οργανισμού.

Το βέβαιο είναι ότι το ξεπούλημα του ΟΤΕ δε γίνεται ούτε για να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες, ούτε για να ωφεληθούν τάχα οι συνδρομητές, όπως διατείνονται υποκριτικά οι θιασώτες των αποκρατικοποιήσεων. Αντίθετα, το ξεπούλημα του Οργανισμού προωθείται για να ανοίξει ο δρόμος ενίσχυσης της δύναμης των πολυεθνικών μονοπωλίων. Η πλήρης ιδιωτικοποίηση ωφελεί αποκλειστικά τα κέρδη του κεφαλαίου και πλήττει συνολικά τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η απάντηση που επιβάλλεται να δώσουν όλοι οι εργαζόμενοι στη χαριστική βολή που επιφυλάσσει η κυβέρνηση για τον ΟΤΕ, πρέπει να είναι αποφασιστικός και δυναμικός αγώνας για τη ματαίωση των καταστροφικών σχεδίων της κυβέρνησης. Να θέσουν ως κύριο στόχο πάλης τη διεκδίκηση ενός ενιαίου δημόσιου φορέα για τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, ο οποίος δε θα συνυπάρχει με καμίας μορφής ιδιωτική δραστηριότητα. Ο αμιγώς δημόσιος αυτός φορέας - όπως τόνισε και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη Βουλή - «θα λειτουργεί στην υπηρεσία των εργαζομένων και του λαού και προς όφελος, όσο γίνεται στις σημερινές συνθήκες ή στις αυριανές, αυτοδύναμης φιλολαϊκής ανάπτυξης, που είναι ο μόνος δρόμος διεκδίκησης» για το λαό.

Η τροπολογία για τον ΟΤΕ, που ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, προβλέπει:

Την κατάργηση του ελάχιστου ορίου συμμετοχής του ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ (1/3 των μετοχών).

Την κατάργηση του σημερινού περιορισμού για τους ιδιώτες μετόχους, η ψήφος τους στις Γενικές Συνελεύσεις να υπολογίζεται κατ' ανώτατο όριο 5%, ακόμα και αν κατέχουν μεγαλύτερο ποσοστό μετοχών.

Την κατάργηση της μονιμότητας, των ειδικοτήτων, του βαθμολογίου και της εκπαίδευσης για τους εργαζόμενους.

Την κατοχύρωση του απόλυτου διευθυντικού δικαιώματος για προσλήψεις, απολύσεις, αποδοχές, εξέλιξη, μετάθεση, αξιολόγηση, είδος εργασίας.

Το πετσόκομμα των αποδοχών για όσους έχουν προσληφθεί μετά τον Ιούλη του 2005, με κατάργηση των επιδομάτων (π.χ., χρονοεπίδομα 10% επί του βασικού μισθού μετά τον πρώτο χρόνο εργασίας που φτάνει σταδιακά το 80% στο 30ό έτος εργασίας).

Τη δημιουργία δεδομένων που οδηγούν στην ανατροπή του ωραρίου, στην ανατροπή των συλλογικών συμβάσεων και την καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας.