***

Στοιχεία και "επιδόσεις", που αποτελούν σήμα κατατεθέν για την αξία και των σημερινών κυβερνητικών υποσχέσεων, αλλά και μαρτυρία για το τι επέρχεται στην Ελλάδα της εποχής του Σαντέρ, του "μονόδρομου της σύγκλισης", του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ. Εχουμε, λοιπόν, και λέμε:

• Την περίοδο 1980 - 1997, το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας, απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο, τριπλασιάστηκε και από τα 6,8 δισ. δολάρια έφτασε στα 18,3 δισ. δολάρια. Για να φανεί, δε, ακόμα καλύτερα πόσο η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ "αναβάθμισε" τη χώρα, αρκεί το εξής στοιχείο. Στο διάστημα 1980 - '93, το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας, απέναντι στις χώρες της ΕΕ και μόνο, αυξήθηκε 35,8 φορές...
• Το 1980, οι εισαγωγές της Ελλάδας από τις χώρες της ΕΕ αποτελούσαν το 42% του συνόλου των εισαγωγών, ενώ το 1996 το ποσοστό έφτασε στο 63,9%. Δείγμα του βαθμού της εξάρτησης της χώρας από το ιμπεριαλιστικό κέντρο των Βρυξελλών. Οσο για τις εξαγωγές της χώρας προς την ΕΕ, μέσα σε ένα χρόνο, το 1996 έναντι του 1995, μειώθηκαν κατά 5,5%... Ας σημειωθεί ότι το 1996 συνέπιπτε με την τρίτη χρονιά, που η χώρα "καρπωνόταν" τα κονδύλια του Β ΚΠΣ...
• Το 1980, η Ελλάδα είχε πλεόνασμα 3,3 δισ. δραχμές στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο, αλλά το 1981, πρώτη χρονιά της ένταξης στην ΕΟΚ, παρουσιάστηκε έλλειμμα ύψους 377 εκατ. δολαρίων, ενώ το 1995 το έλλειμμα εκτινάχτηκε στα 198,2 δισ. δραχμές. Αξίζει να αναφερθεί το εξής: Ειδικά σε ό,τι αφορά το γεωργικό ισοζύγιο με την ΕΕ, η χώρα μας από ένα έλλειμμα της τάξης 87,3 δισ. δραχμών το 1991 (χρονιά της Συνθήκης του Μάαστριχτ) έφτασε το 1995 να εμφανίζει έλλειμμα της τάξης των 281,1 δισ. δραχμών έναντι της ΕΕ. Αύξηση κατά 222%!
• Το 1979 το μέσο εισόδημα των Ελλήνων ανερχόταν στο 58% της ΕΟΚ, αλλά το 1995 βυθίστηκε στο 46,8%. Αλλωστε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, που δημοσιεύτηκαν στις αρχές Ιούλη, "οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι οι χαμηλότερα αμειβόμενοι στην Ευρώπη". Είδες το "πακέτο" Ντελόρ;...
• Οσο για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, μετά από δυο "πακέτα Ντελόρ" και μετά από 5 χρόνια εφαρμογής της πολιτικής του Μάαστριχτ, η αξία των εισοδημάτων τους έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1982!
• Το 1994 - πρώτη χρονιά του Β ΚΠΣ - το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών ήταν 121 εκατ. δολάρια. Τρία χρόνια μετά, το 1997, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά ...3.866% και ανήλθε στα 4,8 δισ. δολάρια.
• Οι τιμές και οι επιδοτήσεις που πήρε ο αγρότης το 1994 είναι μικρότερες κατά 1 - 66%, σε σχέση με τις τιμές και τις επιδοτήσεις που θα έπαιρνε, αν πληθωρίζονταν στα επίπεδα του 1994 οι τιμές και οι επιδοτήσεις του 1980, δηλαδή προ της ένταξης. Ποιος νοιάζεται, όμως, αφού, όπως λέει ο κ. πρωθυπουργός, οι αγρότες έχουν και την επιλογή να ασχοληθούν με τον ...αγροτοτουρισμό;
• Οι γεωργικές επενδύσεις μειώθηκαν σε σταθερές τιμές κατά 30% τη δεκαετία του 1980, έναντι της δεκαετίας του '70, ενώ το 1993 οι γεωργικές επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου μειώθηκαν σε σταθερές τιμές έναντι του 1992 κατά 15,5% και το 1994 σε σχέση με το 1993 κατά 7,4%.
• Το διάστημα 1981 - 1994, οι συνολικές εισπράξεις της χώρας από την ΕΕ ("πακέτα", επιδοτήσεις κλπ.) ήταν 7,1 τρισ. δραχμές. Θέλουν οι "ευρωλιγούρηδες" να προσθέσουν και το Β ΚΠΣ των 8 τρισ. δραχμών, από το οποίο - σημειωτέον - δεν έχει εκταμιευτεί ούτε το 40%; Ας το προσθέσουν. Την ίδια περίοδο (μέχρι το '97), η χώρα κατέβαλε ίδιους πόρους 2,9 τρισ. δραχμές και είχαμε εμπορικό έλλειμμα 18,3 τρισ. δραχμές. Ας κάνουν μόνοι τους τις προσθαφαιρέσεις...
• Μέσα στην περίοδο 1988 - 1991 (καθόλου τυχαία περίοδος, αρκεί να μετρήσει κανείς τους "σταθμούς" του Μάαστριχτ και της Συνθήκης του Αμστερνταμ, αλλά και ότι μέσα στο διάστημα αυτό "έτρεξε" το "πακέτο Ντελόρ"), το δολάριο ανατιμήθηκε έναντι της δραχμής κατά 64,1% (από τις 182 πήγε στις 299 δραχμές), το μάρκο ανατιμήθηκε κατά 53% (από τις 110 πήγε στις 167 δραχμές), το ECU ανατιμήθηκε κατά 46% (από τις 225 πήγε στις 328 δραχμές).
• Το χρέος του δημόσιου τομέα την πενταετία 1987 - 1992 διπλασιάστηκε και από τα 17,1 τρισ. δραχμές έφτασε στα 38,9 τρισ. δραχμές.
• Ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας από τα 236,6 δισ. δραχμές το 1990, έφτασε το 1997 στα 1.229 δισ. δραχμές. Δηλαδή, την περίοδο που θα "έρεε" στην Ελλάδα ο "πακτωλός" του Ντελόρ, η υποθήκευση του μέλλοντος του τόπου αυξήθηκε κατά 419%, μόλις...

Πάντως, μη νομίζετε ότι τα πράγματα είναι άσχημα για όλους. Διότι υπάρχουν και εκείνοι που συμμετέχουν στο "φαγοπότι" και συμμετέχουν στο τραπέζι ξεκοκαλισμάτων και των "πακέτων" και των "μεγάλων έργων". Αντί άλλης απόδειξης, αρκεί ένα στοιχείο: Η αύξηση καταθέσεων Ελλήνων επιχειρηματιών στο εξωτερικό, από 4.841 δισ. δολάρια το 1988, εκσφενδονίστηκε στα 14.896 δισ. δολάρια το α' εξάμηνο του '96.

Οποιος θέλει, ας κάνει τις πολιτικές συνεπαγωγές.

***

Ποια είναι τα αποτελέσματα;

- Τα γνωρίζουν τα 2 εκατομμύρια Ελληνες, που, με βάση τα επίσημα στοιχεία της Κομισιόν, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

- Τα γνωρίζουν οι 500.000 άνεργοι και οι χιλιάδες των μισοεργαζόμενων της μερικής απασχόλησης, που, όπως δήλωνε πρόσφατα η κυβέρνηση, ο αριθμός τους δε θα μεγαλώσει (σ.σ.: εκεί φτάσαμε, να εμφανίζουν ως προεκλογική υπόσχεση ότι μισό εκατομμύριο άνθρωποι θα παραμείνουν άνεργοι!).

- Τα γνωρίζουν τα εκατομμύρια των μισθωτών και των συνταξιούχων, που αφαιμάζονται από τα προγράμματα ευρωσύνθλιψης προς τέρψιν των αφεντικών του Ντελόρ και του Σαντέρ.

Παρά, όμως, αυτή την πασιφανή αλήθεια, η κυβέρνηση έχει επιλέξει την "αλήθεια" του προεκλογικού παραμυθιάσματος, που, όσο πλησιάζουμε προς τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, θα εντείνεται. Νομίζει ότι με τη φαιά προπαγάνδα περί "πακέτων", με εγκαίνια των ...μακετών των "μεγάλων έργων" και με ψηφοθηρικές εξέδρες στημένες στους χώρους όπου συντελούνται σκάνδαλα ...σκανδαλώδους ξεπουλήματος του τόπου (Σπάτα, Μετρό, Ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου), θα εγκλωβίσει τα λαϊκά στρώματα.

***

Πρώτον, τα προηγούμενα "πακέτα" (όπως θα γίνει και με τα επόμενα) φαγώθηκαν μεταξύ των "ημετέρων" βιομηχάνων και άλλων ...αναξιοπαθούντων.

Δεύτερον, για κάθε μία δραχμή που εισπράττεται από την ΕΕ, η χώρα πληρώνει τρεις. Αυτά που, δήθεν, μας "χαρίζουν" τα έχουμε πληρώσει τρίδιπλα, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει ενδοιασμό, όχι μόνο να ενταφιάζει τον τόπο, αλλά να "τάζει" και γλέντι με ...κόλλυβα. Ξένα κόλλυβα, φυσικά.

Τρίτον, αυτά τα περιβόητα "έργα" και "πακέτα" έχουν σαφή χαρακτήρα: Την παγιοποίηση της Ελλάδας ως διαμετακομιστικό κέντρο των πολυεθνικών, ως "φορτοεκφορτωτή" των προϊόντων τους, ως "χαμάλη" και "σερβιτόρο" τους. Κανένα έργο ενίσχυσης της παραγωγικής βάσης δε συντελείται. Ολα έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό. Πώς θα γίνουν δρόμοι και γέφυρες.

Τέταρτον, την ώρα που η κυβέρνηση ξεζουμίζει δεκάδες "ζωντανά" τρισεκατομμύρια από τον ελληνικό λαό (για τη "σύγκλιση", για τις νέες στρατιωτικές δαπάνες, για τους Ολυμπιακούς κλπ.), αισθάνεται ότι απέναντι σε αυτά τα "ζωντανά" τρισεκατομμύρια πρέπει να παρατάξει τα τρισεκατομμύρια του "κοπανιστού αέρα".

Πέμπτον,ακόμα κι αν η κυβέρνηση μοιράσει κάποια "ξεροκόμματα" προς άγραν ψήφων, θα είναι από εκείνα που θα πέσουν από το τραπέζι με τα αποφάγια των μεγαλοσχημόνων, και θα χρησιμοποιηθούν σαν δόλωμα για να υποκλέψει την ψήφο εκείνων, που, αμέσως μετά, και με την "έγκρισή τους" (!), όπως θα διατείνεται, θα τους "κλέψει" και την τσέπη.

Οι εργαζόμενοι, δυο δεκαετίες, σχεδόν, αιχμαλωτισμένοι στο ιμπεριαλιστικό κέντρο των Βρυξελλών, με πολύ νωπές τις μνήμες από τις συνέπειες του Μάαστριχτ, που εν χορώ επικύρωσαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ, έχουν κάθε λόγο να συγκρίνουν τη ζωή τους με ό,τι τους έχουν τάξει μέχρι τώρα. Ο "λογαριασμός" που θα προκύψει, και που ήδη έχουν πληρώσει, θα είναι ένα τίποτα μπροστά σ' αυτόν που θα κληθούν να πληρώσουν μετά, αν και πάλι αφεθούν να εξαπατηθούν.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ