Ας δούμε, όμως, περισσότερο συγκεκριμένα το όλο ζήτημα:

Πρώτον: Η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των σκέψεων και προτάσεων δε φιλοδοξεί καν να αντιμετωπίσει και πολύ περισσότερο να θεραπεύσει τις πραγματικές και βαθύτερες αιτίες της όποιας κρίσης. Δε γίνεται, για παράδειγμα, η παραμικρή πρόταση για την αντιμετώπιση του φαινόμενου της ανέξοδης προεκλογικής υποσχεσιολογίας και της κατοπινής, μετεκλογικής πρακτικής στις αντίθετες ακριβώς κατευθύνσεις. Και όμως το φαινόμενο αυτό, μαζί με τα συμπαρομαρτούντα της ρουσφετολογίας, των πελατειακών σχέσεων, κλπ. αποτελούν μία από τις πλέον κρίσιμες πλευρές της όποιας σημερινής κρίσης. Το σκεπτικό, που συνήθως συνοδεύει τις σχετικές προτάσεις και ιδιαίτερα το περιεχόμενό τους, δίνει την εντύπωση - τουλάχιστον - ότι χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τις πλέον ακραίες εκφράσεις της λεγόμενης πολιτικής κρίσης, για να εισάγει μια σειρά επικίνδυνα για την ύπαρξη και τη λειτουργία των δημοκρατικών ελευθεριών μέτρα. Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται ακόμη περισσότερο από την εξόφθαλμη αναποτελεσματικότητα αρκετών εκ των προτάσεων αυτών. Γεγονός που αναπόφευκτα γεννά εύλογες και έντονες απορίες και ανησυχίες για τις πραγματικές προθέσεις και στόχους των εμπνευστών τους.

Ο καθένας καταλαβαίνει ότι τα φαινόμενα χρηματισμού και διαφθοράς, η πολιτική υποκρισία και διγλωσσία και όλα τα φαινόμενα που χαρακτηρίζουν σήμερα την πολιτική και πρακτική δράση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων δε θα σταματήσουν, επειδή θα υπάρχει ένας λίγο - πολύ ασφυκτικός έλεγχος των οικονομικών - άρα και της δράσης - των κομμάτων. Ακόμη και σήμερα, τα φαινόμενα αυτά αφορούν συνήθως το προσωπικό ταμείο κάποιων πολιτικών και όχι το ταμείο του κόμματός τους...

Δεύτερον: Στον ένα ή άλλο βαθμό, οι προτάσεις αυτές, ενώ δεν αντιμετωπίζουν τα διάφορα φαινόμενα κρίσης και διαφθοράς, ανοίγουν τις πόρτες σ' έναν αρκετά έως πολύ μεγαλύτερο έλεγχο και δυνατότητα παρέμβασης - είτε της κρατικής είτε της δικαστικής εξουσίας, είτε και των δυο - στη λειτουργία και τη δράση των κομμάτων. Γεγονός που βάζει σε αμφισβήτηση το συνταγματικό χαρακτήρα των τελευταίων, ως βασικών, συστατικών στοιχείων του δημοκρατικού πολιτεύματος και επόμενα περιορίζει την ελεύθερη λειτουργία των θεσμών. Εκτίμηση που δεν αποτελεί, απλά και μόνο, το κατάλοιπο κάποιων φόβων από την πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας, αλλά και το λογικό συμπέρασμα από τη σημερινή, βαθιά ανισότιμη, αυταρχική και μικροκομματική συμπεριφορά των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων. Αλλωστε, είναι γνωστά σε όλους τα σχετικά αντιδημοκρατικά μέτρα και περιορισμοί, που ισχύουν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (π. χ. Γερμανία), όπου ακόμη και το απαράγραπτο, ανθρώπινο δικαίωμα στη δουλιά καταστρατηγείται και παραβιάζεται κατάφωρα, ως συνέπεια συγκεκριμένης πολιτικής τοποθέτησης.

Τρίτον: Υπάρχει και άλλο ένα χαρακτηριστικό της γενικότερης λογικής των μέτρων, που έρχεται να ενισχύσει τους προηγούμενους φόβους και ανησυχίες και να βάλει σε μεγαλύτερη δοκιμασία τις προθέσεις και τους στόχους των εμπνευστών τους. Αφορά το γεγονός πως είναι εξ ολοκλήρου αποσπασμένα από το γενικότερο πλαίσιο θεσμών και νόμων, που συνθέτουν το σημερινό πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα από τις πλέον αντιδημοκρατικές εκφράσεις του, ακόμη και απ' αυτές που έχουν άμεση σχέση με τα κόμματα και τη δράση τους. Με ποιο ηθικό δικαίωμα και σθένος, αλήθεια, μιλούν οι διάφοροι προτείνοντες τα μέτρα αυτά, για την καθαρότητα και την ηθική υπόσταση των κομμάτων, όταν την ίδια στιγμή χωρίζουν σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας τις ψήφους των πολιτών; Οταν συντηρούν και ενισχύουν πολύμορφα την ανισοτιμία μεταξύ των κομμάτων και γενικότερα φροντίζουν πάντοτε να έχουν και το καρπούζι και το μαχαίρι στην αποκλειστική τους ιδιοκτησία και χρήση; Και δεν αποτελεί το γεγονός αυτό μια σοβαρότατη ένδειξη - αν όχι απόδειξη - για τον αυριανό τρόπο ερμηνείας και χρήσης των σημερινών προτάσεών τους;

Το καπιταλιστικό, βέβαια, σύστημα αποτελεί αντικειμενικά ένα θερμοκήπιο γέννησης και αναπαραγωγής αυτών των φαινομένων. Αυτές είναι οι δικές του... αξίες. Αυτά είναι τα δικά του... μέσα και... εφόδια. Το κάθε κόμμα, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και αυτά εξυπηρετεί ερχόμενο στην κυβέρνηση, έχει απόλυτη ανάγκη αυτές τις "αξίες" και τα "μέσα" για να κλέβει την ψήφο του λαού και να στεριώνει την εξουσία του. Η όποια επιδίωξη εκμηδενισμού των φαινομένων αυτών, πέρα και ανεξάρτητα από το σύστημα που τα εκτρέφει, θα ήταν μια μεγαλόπρεπη και απογοητευτική αυταπάτη. Ο στόχος, όμως, του μεγαλύτερου δυνατού περιορισμού τους είναι αναγκαίος, λογικός και εφικτός. Και μπορεί να προωθηθεί, μόνο και εάν τα όποια συγκεκριμένα μέτρα βρίσκονται σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης και διεύρυνσης των δημοκρατικών ελευθεριών, αποφασιστικής αναβάθμισης της λαϊκής κυριαρχίας και ελέγχου της όποιας εξουσίας, ουσιαστικού εκδημοκρατισμού της πολιτικής και δημόσιας ζωής της χώρας. Σε τέτοια κατεύθυνση βρίσκονται οι συγκεκριμένες προτάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ. Προτάσεις και μέτρα, που με τον ένα ή άλλο τρόπο υπονομεύουν και αντιστρατεύονται τα προηγούμενα, θα φέρουν αναπόφευκτα τα αντίθετα ακριβώς αποτελέσματα. Θα ενισχύσουν τον αυταρχισμό της εξουσίας, θα περιορίσουν τις δυνατότητες ελέγχου της και θα δημιουργήσουν το πρόσφορο έδαφος για κάθε λογής αντιδημοκρατικά μέτρα και εκτροπές.

Δ. Τ.

---------------------------------------------------------------------

Η αντιμετώπιση της ανυποληψίας των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων βρίσκεται στο στόχαστρο των πολλών τελευταία προτάσεων για τα οικονομικά και τη λειτουργία των κομμάτων ή αυτές οι ίδιες οι δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα;

-------------------------------------------------------

Εκεί που πραγματικά αποκαλύπτεται περίτρανα το "βασίλειο της σαπίλας" είναι τα αποδεικτικά στοιχεία και οι πληροφορίες που προκύπτουν από την υπόθεση της κόντρας Κουρή - ΠΑΣΟΚ, α) τόσο για την αλληλοδιαπλοκή των συμφερόντων μεταξύ των εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, της ολιγαρχίας και του εκδοτικού κατεστημένου, όσο και β) για τη συντήρηση και ενίσχυση του "αυριανισμού" μέσω της εκτροφής "Κουρήδων στη θέση του Κουρή". Τα πράγματα μιλούν από μόνα τους:

ΠΡΩΤΟ,ο "Ρ" είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η συνάντηση, στην οποία αναφέρεται ο Γ. Κουρής στο εξώδικό του κατά της Εθνικής Τράπεζας, πραγματοποιήθηκε, όπως άλλωστε ομολογείται και από την Εθνική μέσω πληρωμένης καταχώρισής της στις εφημερίδες. Πρόκειται για τη συνάντησή του με το διοικητή της Εθνικής, υπό την παρουσία του διευθυντή του "Βήματος" Στ. Ψυχάρη και του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Α. Τσοχατζόπουλου! Συνάντηση, όπου συζητήθηκε - και κατά τον Γ. Κουρή "αποφασίστηκε" - το θέμα της δανειοδότησής του με 500 εκ. δραχμές! Ομως ο Γ. Μίρκος δεν ενέδωσε και ο ιδιοκτήτης του Ταύρου κατάγγειλε την Τράπεζα μέσω εξωδίκου... Εξώδικο, στο οποίο ομολογεί ότι δεν ήταν "80 ψωροεκατομμύρια" αυτά που ζήτησε, όπως και πάλι ψευδώς ισχυρίζεται, αλλά πολύ περισσότερα. Τι δουλειά είχαν οι Τσοχατζόπουλος και Ψυχάρης και υπό ποία ιδιότητα παραβρέθηκαν σ' αυτή τη συνάντηση; Μα "για να πουν καλά λόγια για τον Κουρή στο διοικητή", όπως εξηγούν έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες... Μίλησε κανείς για τη δυσωδία που προκαλεί η τακτική αλληλοεξυπηρέτησης και συνδιαλλαγής μεταξύ πολιτικού και εκδοτικού κατεστημένου;

ΔΕΥΤΕΡΟ,οι ίδιοι παράγοντες σημειώνουν ότι η μόνη εφημερίδα που αναπαρήγαγε τις επιθέσεις και τα πρωτοσέλιδα της "Αυριανής" για "σκάνδαλα" κατά του Γ. Μίρκου είναι το "Βήμα"... Πρόκειται για ένα ακόμα δείγμα των κωδίκων επικοινωνίας μεταξύ Λαμπράκη - Κουρή.Η εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη, αφού συμμετείχε στο εν λόγω παιχνίδι για τους δικούς της λόγους, κατόπιν "παρέθεσε γεύμα στον Μίρκο και τον πρόβαλε με φωτογραφία"... Η όπως λέγεται και αλλιώς "να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω μέλι".

ΤΡΙΤΟ,οι πόρτες των κρατικών τραπεζιτικών οργανισμών ήταν ανοιχτές για τη χρηματοδότηση του Κουρή με όλες τις κυβερνήσεις. Ας σημειωθεί ότι η Εθνική επί κυβέρνησης ΝΔ προσέφερε εγγυητική επιστολή ύψους 1 δισ. δραχμών στον Κουρή... Σε έναν πελάτη δηλαδή, που όπως αναφέρεται σήμερα δε διέθετε ούτε καν... φορολογική ενημερότητα! Επίσης, μετά από σειρά μικροδανείων, ο Γ. Κουρής χρωστά σήμερα 480 εκ. δραχμές στην Εθνική και άλλα 200 εκ. δραχμές στην Εμπορική, ενώ μέχρι 31-10-94 του είχαν σφραγιστεί επιταγές συνολικού ύψους 700 εκ. δραχμών.Την ίδια ώρα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, που σχετίζονται με το χώρο του Τύπου, υποστηρίζουν ότι αυτή τη στιγμή το συγκρότημα Κουρή "έχει μπει μέσα" τουλάχιστον 2 δισ. δραχμές,λόγω της εμπλοκής του στον τηλεοπτικό σταθμό STAR.

ΤΕΤΑΡΤΟ,η "Αυριανή" υποστηρίζει ότι "άλλαξε" και έγινε "ανεξάρτητη εφημερίδα για το καλό του τόπου", που "δε θα χαρίζεται ούτε στο ΠΑΣΟΚ"... Ποιος ο λόγος της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος; Απλώς "χάλασε η δουλιά", όπως ομολογεί, ουσιαστικά, με την επιστολή του προς τον Α. Παπανδρέου ο Γ. Κουρής. Επιστολή, με την οποία ζητά από το ΠΑΣΟΚ 1,2 δισ. δραχμές για τις υπηρεσίες του στο κόμμα, από το 1989 και μετά. Είναι φανερό ότι η στροφή της "Αυριανής" οφείλεται στη "μη καταβολή δεδουλευμένων"... Οπου ως δεδουλευμένα ορίζονται, μεταξύ άλλων, η λάσπη κατά πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ, που όπως λέει ο Κουρής προς στελέχη του κυβερνώντος κόμματος: "Εσείς μου τα δίνατε, εσείς μου λέγατε να γράψω αυτά που έγραφα"...

ΠΕΜΠΤΟ,από τις γλαφυρότερες ομολογίες για τη σύμφυση "αυριανισμού", πολιτικής εξουσίας και εκδοτικών συμφερόντων αποτέλεσε η δημόσια διακήρυξη του Δ. Λιβανού ότι το υπουργικό γραφείο του αποτελεί χώρο "ιδιωτικών συζητήσεων", είτε για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είτε για το παραγέμισμα των θησαυροφυλακίων των χρυσοκάνθαρων. Θα φερόσουν έτσι απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, αν σου έδινα την άδεια καζίνο που ζήταγες, ρώτησε από τηλεοράσεως ο υπουργός, τον Κουρή! Να λοιπόν, που το - ομολογημένο πλέον - "πάρε - δώσε" χρησιμοποιείται και ως "υπερασπιστικό" στοιχείο της τιμής του ΠΑΣΟΚ! Οσο για την αντίδραση του συγκροτηματάρχη του Ταύρου, υπήρξε ακαριαία: Εσύ μου έδωσες τα στοιχεία για τα σκάνδαλα της Τέτης (σ. σ. υπεύθυνη του γραφείου δημοσίων σχέσεων του Α. Παπανδρέου, που βρίσκεται στο στόχαστρο της "Αυριανής"), να το χαρτί με τα δαχτυλικά σου αποτυπώματα (!), αντέτεινε στον Λιβανό. Ο τελευταίος είπε ότι θα του κάνει μήνυση...

ΕΚΤΟ,την ώρα που στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι χτεσινοί συναγελαζόμενοι της "Αυριανής", δηλώνουν όψιμοι διώκτες του "αυριανισμού", ο "αυριανισμός" ενισχύεται και εκτρέφεται χωρίς προσχήματα, παράλληλα με την κατοχύρωση της πλήρους ασυδοσίας των μεγαλοσχημόνων στο χώρο του Τύπου.Την ώρα που δηλώνεται ότι επιδιώκεται διαφάνεια στον τομέα των χρηματοδοτήσεων, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι... Κυρίως όταν πρόκειται για τους "Κουρήδες στη θέση του Κουρή".Ας σημειωθεί απλώς ότι επειδή ο ΣΚΑ+ΔΚΙ δεν μπορούσε να παράσχει εγγυήσεις δανειοδότησης μόνο με τις μετοχές του, το δάνειο των 12 εκ. δολαρίων από την Εθνική δόθηκε στη ναυτιλιακή εταιρία MARITIME,ιδιοκτησίας του Αρ. Αλαφούζου. Ως εγγύηση μπήκε η υποθήκη των πλοίων της εταιρίας, που είχαν υποθηκευτεί... για δεύτερη φορά. Η Εθνική, που λέει ότι σήμερα ο ΣΚΑ+ΔΚΙ δεν της χρωστάει και υποστηρίζει ότι τέτοιου είδους διαδικασίες λήψης ως εγγύηση δεύτερης υποθήκης δεν αποκλείονται. Αραγε αυτό ισχύει για όλους όσοι εκλιπαρούν τις τράπεζες για ένα δάνειο;

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αλλά και τα στοιχεία και οι πληροφορίες που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας με αφορμή την κόντρα Κουρή - ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνουν ένα πρώτο και βασικό συμπέρασμα: Η πολιτική εξουσία της άρχουσας τάξης, οι κομματικοί φορείς της, έχουν ανάγκη τον "αυριανισμό" με τη μια ή την άλλη του μορφή. Η αντιπαράθεση που διεξάγεται σήμερα ανάμεσα στον φυσικό εκπρόσωπο του "αυριανισμού", τον Γ. Κουρή, και τον κομματικό φορέα που τον εξέθρεψε, το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν αναιρεί αλλά και σε ένα βαθμό επικαλύπτει το πραγματικό πρόβλημα. Οτι την ίδια στιγμή ο "αυριανισμός" αναπαράγεται με κάθε τρόπο. Την ίδια ώρα νέοι "Κουρήδες" συντηρούνται και ενισχύονται επειδή παίζουν - και για να συνεχίσουν να το κάνουν - το ρόλο του κληρονόμου και του αυθεντικού εκφραστή του "αυριανισμού" στις σύγχρονες συνθήκες.

Τα γεγονότα εκείνα που αποκαλύφθηκαν και ομολογήθηκαν τη βδομάδα που πέρασε δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα. Πρόκειται για γεγονότα και ομολογίες που καθρεφτίζουν: α) Τις μεθόδους του "αυριανισμού" ως μέσου, ως "εργαλείου" όσων τον εκτρέφουν και τον αξιοποιούν για την πολιτική και ηθική εξόντωση των αντιπάλων τους, και β) Το σύστημα της αλληλοεξυπηρέτησης και αλληλοδιαπλοκής μεταξύ πολιτικών και οικονομικο - εκδοτικών συμφερόντων, το οποίο αποτελεί θερμοκήπιο για την αναπαραγωγή του "αυριανισμού".

Είναι σίγουρο ότι τα στοιχεία που έρχονται στο φως δεν είναι τα μόνα και δε θα πάψουν να εμφανίζονται και στο μέλλον με πιο αποκαλυπτικό τρόπο. Πολύ περισσότερο που το απόστημα δε θα πάψει να σπάει και οι εσωτερικές αντιθέσεις της αστικής τάξης θα οδηγούν στο να "βγαίνουν στη φόρα" κάποια από τα "κατορθώματά" της. Ομως, δεν αρκεί η καταγραφή αυτών των στοιχείων. Σήμερα παρά ποτέ απαιτείται η αξιοποίησή τους, όχι απλώς για την καταγγελία, αλλά για την αντιμετώπιση του καρκινώματος του "αυριανισμού" και των ηθικών αυτουργών που ευθύνονται για την πολιτική και κοινωνική "νομιμοποίησή του".

"Δεν είχαμε τίποτα στα χέρια μας". Αυτή ήταν η φράση του κατ' επάγγελμα λασπολόγου ιδιοκτήτη της "Αυριανής", Γ. Κουρή, όταν ρωτήθηκε πώς έγραφε τα όσα έγραφε τόσα χρόνια κατά των πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ. Τόσο απλά. "Δεν είχαμε τίποτα"... Είναι, ίσως, η μόνη φράση του που αξίζει να σταθεί κανείς από όσες διατύπωσε μετά την πολυθρύλητη εκπομπή του ΑΝΤΕΝΝΑ, το λογοκριμένο "Προφίλ".Δεν πρόκειται για μια ομολογία που φωτογραφίζει το χτες, αλλά και το σήμερα του συγκροτήματος του Ταύρου. Σήμερα που το ΠΑΣΟΚ "λούζεται" το προϊόν του. Που αποτελεί στόχο των "καταγγελιών" της "εφημερίδας που γκρέμισε τον καραμανλισμό"... όπως αυτοδιαφημιζόταν. Στην πραγματικότητα το μόνο στο οποίο επιδίδεται χρόνια τώρα είναι το γκρέμισμα και η διαπόμπευση αξιών, αρχών και εννοιών.

Θα μπορούσε να σταθεί κανείς μόνο στα παραδείγματα του παρελθόντος, για να φωτογραφίσει την γκεμπελίστικη τακτική του "πες πες, κάτι θα μείνει". Ομως ο ιδιοκτήτης της "Αυριανής" πρόσφερε φρέσκα αποδεικτικά στοιχεία των μεθόδων του "αυριανισμού". Εκπληκτική ήταν η ομολογία του, από τηλεοράσεως μάλιστα, ότι όσα καταμαρτυρά στον υπουργό Τουρισμό Δ. Λιβανό τις τελευταίες βδομάδες - περί αδιαφανούς αγοράς διαμερίσματος στην οδό Μελεάγρου, αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων - είναι ψευδή.Εγώ δεν ξέρω τίποτα, ούτε πού είναι, ούτε αν υπάρχει σπίτι, είπε, όταν τον προκάλεσε ο Δ. Λιβανός. Απλώς, αυτά που λέω τα πήρα από το "Βήμα",συνέχισε ο Κουρής ("Οδός Μελεάγρου. Λέτε να ανοίξει καζίνο;", έγραφε το "Βήμα" στις 8 - 1 - '95). Και εδώ πραγματικά, σε συνάρτηση με μια σειρά άλλα περιστατικά που θα δούμε παρακάτω, ανακύπτει ένα τεράστιο ζήτημα για τις σχέσεις μεταξύ των συγκροτημάτων Λαμπράκη - Κουρή και όχι μόνο.

Σε συνδυασμό με το παραπάνω δεν μπορεί να παρακαμφθεί η πληροφορία που έφερε στο φως ο "Ρ" προχτές, σχετικά και με τις μεθόδους του "αυριανισμού" και με τις αλληλοδιασυνδέσεις εκδοτικών συμφερόντων. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από εγκυρότατες τραπεζικές πηγές, ο διοικητής της Εθνικής Γ. Μίρκος δεν είχε να αντισταθεί μόνο στους εκβιασμούς του Κουρή για παράνομη χρηματοδότηση, αλλά και σε άλλους εκδότες "από το χώρο της Δεξιάς"... που τον εκβίαζαν για λογαριασμό του Κουρή!

Το τελευταίο δείγμα νέας γελοιότητας και αθλιότητας εκ μέρους της "Αυριανής" είναι η προχτεσινή "έμπνευση" Κουρή να ανοίξει κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον Α. Παπανδρέου! Και αυτό για να μη δανείζεται ο πρωθυπουργός από τους υπουργούς για να χτίσει τη βίλα... Ετσι απάντησε ο Κουρής όταν αποκαλύφθηκε το νέο του "επίτευγμα", αξιοποιώντας την πρωθυπουργική "γκέλα" με το "πόθεν έσχες". Πρόκειται για μεθόδους που χρησιμοποιούσε η "σάρκα εκ της σαρκός" του ΠΑΣΟΚ, από την εποχή ακόμα που ο Α. Παπανδρέου εκθείαζε το ύφος και το ήθος της "Αυριανής"...