Γρηγοριάδης Κώστας

Εμοιαζε, δεν έπεφτε! Γνωρίζει η κυρία Ντόρα, αλλά τι να πει και τι να μολογήσει...

***

Οι κάμερες όλων των καναλιών, Τετάρτη βράδυ, ήσαν στραμμένες στη μεγάλη διαδήλωση κατά του «τρομονόμου». Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσαν το «ΣΤΑΡ», το «ΜΕΓΚΑ», ο «ΑΛΦΑ», ο «ΑΝΤΕΝΝΑ» και μερικά ακόμη! Και τα κρατικά, βεβαίως...

Ολα τα άλλα, δηλαδή ο «902» TV, έπαιξαν το θέμα καλά...

***

Κάθε μέρα βλέπουμε (ακούμε) όλα ανεξαιρέτως τα κανάλια να λένε κάτι για τον κύριο Κρουζ! Τώρα, μας «ενημέρωσαν» ότι κάποιοι έχουν βιντεοταινίες με σκηνές... Ο μίστερ Κρουζ το διαψεύδει! Επεται συνέχεια; Οπωσδήποτε, γιατί ό,τι το πορνοειδές δεν ξεφεύγει από τους κυνηγούς των ειδήσεων...

***

Από το 1785, για πρώτη φορά, σημαντική συντηρητική εφημερίδα του Λονδίνου υποστηρίζει τους Εργατικούς του Μπλερ!

Μόνο μία; Ισως για να τηρούνται τα προσχήματα... Αλλά δε μάθαμε, αν και ο Μπλερ τα 'χει βάλει με τη «Δεξιά» και ζητάει ψήφο, για να μην έρθει η επάρατος!

***

Αυτά είναι! Ο κύριος Μαργαρίτης (του ΣΥΝ) δήλωσε ότι μια μικρή ποσότητα χασίς, που κάπνισε μια φορά, δεν κατάλαβε να τον έβλαψε («ΕΞΤΡΑ»)!

Αφού είναι έτσι, καιρός να ξαναδοκιμάσει! Και μία και δύο φορές! Και παραπάνω!

***

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας απαίτησε από το εκεί Κομμουνιστικό Κόμμα ν' αλλάξει τ' όνομά του και να μη λέγεται Κομμουνιστικό, αλλιώς θα το θέσει εκτός νόμου!

Αντιστέκονται οι εκεί σύντροφοι! Εξάλλου, αυτή είναι η διαφορά από κείνους που πέταξαν και όνομα και σύμβολα και περιεχόμενο, δίχως, μάλιστα, να απειλούνται να τεθούν εκτός νόμου.

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει, τι περιέχει η διαθήκη του Π. Αγγελόπουλου, πόσα δισεκατομμύρια διαθέτει η οικογένεια και πού θα μοιραστεί η αμύθητη περιουσία του; Δικά μας είναι;

***

Στη μεγάλη διαδήλωση κατά του «τρομονόμου», διακρίναμε (χάρη στην κάμερα) και τρεις (3) ΣΥΝασπισμένους!

Πήγαν στη συγκέντρωση των χιλιάδων, κουβάλησαν κι ένα πανό για τη «Γένοβα», ανάγγειλαν την παρουσία του κόμματός τους και ξεμπέρδεψαν!

Κινητοποίηση με τα όλα της!..

***

Η κοτερολογία είναι το κυρίαρχο!!!

Στο μεταξύ, οι περισσότεροι από εκείνους, που κανοναρχούν τη συζήτηση (ή και συμμετέχουν στη συζήτηση), είναι από τους πιο τακτικούς θαμώνες διαφόρων κότερων! Οι ίδιοι κολακεύονται γι' αυτό, αλλά δημοσίως καρφώνουν άλλους, που επίσης συχνάζουν σε κότερα!..

***

Τον Σημίτη έπρεπε να ανακηρύξει η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου, στη Θεσσαλονίκη^. τον Σημίτη, που είναι ιατρός διά πάσαν νόσον, όχι τον Χριστόδουλο, που γιατρεύει ψυχές! Εκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες! Ετσι δε λένε;

***

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ δήλωσε ότι χρειάζεται σωφροσύνη όλων μας, για να νικήσουμε! Κι έριξε τους τόνους ανάμεσα στον ΣΕΒ και την κυβέρνηση...

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Βάζετε στοίχημα ότι μετά την κοτερολογία θ' αρχίσει μια ορισμένη γκαλοπολογία, στη διάρκεια της οποίας θα μεταδίδονται ακριβώς τα ίδια που ξανακούσαμε χτες, προχτές, το Μάη, το Γενάρη, το 2000, το 1999 κλπ.;

***

Δεν πρόλαβε ο Τηλέπαθος να γράψει την αναγκαιότητα να παιχτεί ο «Δράκος» με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, και η ΝΕΤ ανταποκρίθηκε προχτές το βράδυ. Κι έτσι χαρήκαμε τη σημαντική αυτή ταινία του ελληνικού κινηματογράφου. Α, είπαμε. Τα καλά να λέγονται.

***

Αντε γεια σας και για σήμερα, αγαπητοί μου τηλέπαθοι. Ες αύριον πλέον τα σπουδαία...

Σκηνή πρώτη

«Μια ακόμη σύγκρουση με εποίκους», μου είπε χαμηλόφωνα. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Ο θάνατος είναι ανάμεσά μας. Ομως, ο δικός μου γιος; Η σκηνή χιλιοπαιγμένη, αυτούς τους μήνες. Οι νεκροί πολλοί. Ο λόγος ένας, ο θρήνος κοινός, ο πόνος μοναχικά δίκαιος και ανεπανάληπτος για τον καθένα. Σωριάστηκα στην καρέκλα. Σιωπή. Ο ήχος των λόγων του έφθανε στα αυτιά μου ανάκατος με το θρήνο στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Ο χρόνος σταμάτησε. Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε.

Σκηνή δεύτερη

«Ναι, άκουσα ότι έχει παιδιά, γονείς, γυναίκα, γιατί να μην ζήσει; Το δικό μου παιδί δε ζει πια. Ας μην το νιώσει και ο πατέρας του αυτό. Ο πόνος μας ίδιος θα είναι, όπως είναι και τώρα. Ετσι, για να μην πάει χαμένη η μικρή ζωή του γιου μου. Αλλωστε, δεν έχω κάτι να χωρίσω με αυτόν. Δεν είναι ο θάνατός του η ζωή μου. Είναι η ζωή μας απλώς».

Υπέγραψα. Ο γιατρός με κοιτούσε εμβρόντητος. Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά τον χαιρέτισα χαμογελώντας. Πικρά, αλλά χαμογελώντας.

«Ημασταν όλοι στη διαδήλωση. Πολύς κόσμος, Ισραηλινοί και Ισραηλινοί Αραβες, μαζί. Ηταν οι πρώτες μέρες της Ιντιφάντα. Ο γιος μου ήταν στην κεφαλή της πορείας. Πίσω από το πανό: «Τέρμα στην κατοχή, ναι στην ειρηνική συνύπαρξη δύο ανεξάρτητων λαών». Η αστυνομία και ο στρατός σε ασφυκτικό κλοιό. Προσπάθησαν να μας διαλύσουν. Τα δακρυγόνα βροχή. Ο ήχος από τις σφαίρες, αληθινές και λαστιχένιες, εκκωφαντικός. Μέσα στον καπνό, είδα το γιο μου να υποχωρεί, ανάμεσα σε άλλους νέους. Τον είδα να γονατίζει, να πέφτει, να χάνεται. Τον χτύπησαν δύο σφαίρες. Ηταν 18 χρόνων. Ο ίδιος ήταν περισσότερο Ισραηλινός. Σ' αυτήν τη χώρα γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ηταν μέλος του κινήματος ειρήνης, όπως και εγώ. Αυτό που ήθελε, αυτό που θέλουμε, είναι να ζήσουμε ειρηνικά, δίπλα ο ένας λαός στον άλλο, δίκαια, χωρίς κατοχή, χωρίς βία, χωρίς πόνο, αυτόν τον ίδιο πόνο, είτε εκεί, είτε εδώ. Είναι η κοινή μας ζωή, απλώς».

Υ.Γ. Την ημέρα που έγινε γνωστή η πραγματοποίηση μεταμόσχευσης καρδιάς στον Ισραηλινό ασθενή από τη δωρεά Παλαιστινίου, άρχιζαν στο Ισραήλ οι δίκες για τις δολοφονίες των 13 Ισραηλινών Αράβων, στις αρχές Οκτωβρίου, στις μεγάλες διαδηλώσεις των Ισραηλινών φιλειρηνιστών και των Ισραηλινών Αράβων με αφορμή την έναρξη της Ιντιφάντα.