Είναι πολύ μικρή πια η Πανεπιστημιούπολη για να χωρέσει τον πλούτο του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»! Είναι τόσες πολλές, τόσο διαφορετικές και όμορφες οι εκδηλώσεις του, που δε σου φτάνει ο χρόνος, και στενεύει ο χώρος. Θέλεις να βρίσκεσαι ταυτόχρονα από τη μια του άκρη στην άλλη, από τις τόσες πολλές συζητήσεις χτες στα θέατρα, από τα περίπτερα στις σκηνές... Και σε κάθε βόλτα που κάνεις ανακαλύπτεις όλο και κάτι καινούριο.

Δύσκολα περιγράφει κανείς με λόγια τη συντροφικότητα, το μεγαλείο της εθελοντικής δουλιάς, την αποφασιστικότητα των νέων παιδιών που σε πλησιάζουν με τον «Οδηγητή» στο χέρι, τη χαρά της συνάντησης με παλιούς και νέους συντρόφους, το βλέμμα του θαυμασμού που έχουν οι επισκέπτες που διαβαίνουν για πρώτη φορά τις πύλες του Φεστιβάλ. Γιατί είναι μοναδική η έμπνευση που δημιουργεί η στράτευση σ' ένα σκοπό: Ν' αλλάξουμε τον κόσμο!

Από αυτή την έμπνευση είναι πλημμυρισμένο το 32ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» που για τρίτη μέρα χτες φώτισε την Πανεπιστημιούπολη, φλόγισε μέγα πλήθος νεολαίας.

Στο χώρο των μαθητών τέσσερα νέα παιδιά διαβάζουν στα μικρόφωνα. «Είναι από τα "Ματωμένα χώματα" της Διδώς Σωτηρίου. Εχει μεγάλη σημασία η λογοτεχνία για μας και μέσα από το Φεστιβάλ κάνουμε προσπάθεια να φέρουμε τους μαθητές πιο κοντά στο καλό βιβλίο», μας εξηγούν τα παιδιά της ΚΝΕ.

Απέναντι, στο χώρο του πολιτισμού, μαζευόταν ο κόσμος για το αφιέρωμα στη λογοτεχνία της Αντίστασης. Πηγαίνοντας προς τα εκεί, σταματούσε με θαυμασμό μπροστά στην εικαστική έκθεση που απεικονίζει με κάθε τεχνοτροπία το μόχθο και την ομορφιά των εργατών της Ζώνης. Δουλιά, ζωή, αντίσταση, αγώνας, λέξεις που σου 'ρχονται αυτόματα στο μυαλό και κοιτώντας ψηλά, τις συμπληρώνουν τα γιγαντοσυνθήματα: «Στους αγώνες της τάξης μας η ελπίδα»!

Η εργατιά ξέρει να παλεύει αλλά και να τραγουδά. Από αυτήν εμπνέονται κι οι φοιτητές λίγο πιο κάτω, που στο χώρο του Φεστιβάλ ετοιμάζουν τα πανό τους. Γιατί «έχουμε αγώνες αύριο»! «Ο νόμος-πλαίσιο δε θα περάσει», «ΟΧΙ στο διάλογο απάτη»... ζωγραφίζουν με την κόκκινη μπογιά και υπογράφουν «Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας».

Πιο κάτω, στη Διεθνούπολη, πλήθος κόσμου συναντιέται με τους λαούς που ματώνουν κάτω από την μπότα του ιμπεριαλισμού. Σφίγγουν με θέρμη το χέρι των αντιπροσώπων από το Λίβανο και την Παλαιστίνη, λένε «κράτα γερά, είμαστε μαζί σου!» στην Κούβα που αντιστέκεται. Δεν είμαστε μόνοι μας. Δεν είστε μόνοι σας. Είναι διεθνές αντάμωμα το Φεστιβάλ!

Μα λίγος ο χρόνος. Ανηφορίζουμε για την κεντρική σκηνή... πέφτουμε πάνω στη θεατρική. Δεύτερη χρονιά φέτος, που μπήκε το θέατρο στο Φεστιβάλ και στη θεατρική σκηνή δε βρίσκεις θέση να κάτσεις. Το πείραμα πέτυχε! Τις δυσκολίες τις νίκησαν τα παιδιά της ΚΝΕ, το θέατρο γεμίζει κάθε μέρα.

Ετσι, θα ξεμπερδέψουν και με τις δυσκολίες της μάχης των επερχόμενων εκλογών, την προσπάθεια των υποψήφιων δημάρχων και νομαρχών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ να εξαγοράσουν και να ακρωτηριάσουν τις συνειδήσεις νέων κι εργατών. Δύναμή τους είναι η πολιτική του ΚΚΕ. Δύναμή τους το όνειρο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Καλούν σε ψήφο και στάση ζωής με προοπτική ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

Κι όσο προχωράει η νύχτα αρχίζουν οι μουσικές. Πλημμυρίζουν οι εξέδρες, δυναμώνουν οι μουσικές, σε ταξιδεύουν οι στίχοι. Σα φεγγάρι ολόγιομο μοιάζει το σήμα του Φεστιβάλ στην «πλάτη» της κεντρικής σκηνής. Κι όταν... «σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις»...

Τραγουδάμε δυνατά το δίκιο της τάξης μας! Και σήμερα που κορυφώνονται οι εκδηλώσεις, θα 'μαστε όλοι εκεί. Θα φωνάξουμε ακόμα πιο δυνατά: Εχουμε κάνει «Ανυπόταχτη επιλογή», βαδίζουμε με το ΚΚΕ για την Ανατροπή!