ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Προετοιμάζουν μαζί τα επόμενα «πακέτα» μέτρων

Αντιλαϊκή παρακαταθήκη η «μελέτη» του ΚΕΠΕ για πλήρη διάλυση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων

Με ισχυρό ΚΚΕ, ο λαός μπορεί να φέρει τούμπα τα πράγματα προς όφελός του. Να ανοίξει δρόμους για την δική του εξουσία, τη μόνη διέξοδο που απαντάει στα συμφέροντα και τις ανάγκες του

Συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών Φ. Σαχινίδη είχε χτες ο Λ. Παπαδήμος για το πρόγραμμα «ανακεφαλοποίησης των τραπεζών» που προβλέπεται στο μνημόνιο. Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες, η ενίσχυση του τραπεζικού κεφαλαίου με ζεστό χρήμα θα ολοκληρωθεί στις αρχές της επόμενης βδομάδας, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Κυβερνητικές πηγές σημείωναν χτες ότι μέχρι τις εκλογές, θα πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί το σχέδιο των μέτρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013 - 2014 που θα ληφθούν τον Ιούνιο, για τα οποία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν δεσμευτεί ψηφίζοντας το μνημόνιο. Την ίδια ώρα, τα οικονομικά επιτελεία των εταίρων της συγκυβέρνησης, αλλά και το Μέγαρο Μαξίμου, προετοιμάζουν το έδαφος για τη λήψη πρόσθετων μέτρων αμέσως μετά τις εκλογές, προκειμένου να καλυφθούν οι αστοχίες του προϋπολογισμού του 2012.

Σε χτεσινές δηλώσεις του σε τηλεοπτικό σταθμό, ο υπουργός Οικονομικών έκανε λόγο για την ανάγκη «μετεκλογικής συνεργασίας των κομμάτων που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό», δηλαδή κομμάτων και άλλων διαχειριστών που έχουν συμφωνήσει να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις των μονοπωλίων. Παρουσιάζοντας την έκθεση του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, αρκέστηκε να δηλώσει ότι «καταγράφει τις δαπάνες που ξέφυγαν την τελευταία δεκαετία» και ότι πρόκειται για «προτάσεις», που θα παρθούν υπόψη για τις «αποφάσεις της επόμενης κυβέρνησης».

Προτεραιότητες - σφαγείο

Στις προτεραιότητες του μαύρου μετώπου είναι:

Η διάλυση και κατάργηση κάθε είδους κοινωνικών επιδομάτων - ανεργίας, ΕΚΑΣ, πολυτεκνικά, προνοιακά, φοιτητικά κ.ά. - ο αποκλεισμός από αυτά εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών, μέσα από την εφαρμογή «ελάχιστων» εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, τέτοιων που να ανταποκρίνονται στις σημερινές νόρμες της μαζικής φτώχειας και εξαθλίωσης.
Παραπέρα περικοπές των κυρίων συντάξεων, σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, και για τα ποσά κάτω από 1.300 ευρώ, σε συνέχεια της καρατόμησης 12% για τα ποσά πάνω από τα 1.300 ευρώ.
Παραπέρα συρρίκνωση, μέχρι και κατάργηση, των επιδομάτων που έχουν ξεμείνει από το 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο. Παραπέρα περικοπές βασικού μισθού στο δημόσιο τομέα, με νέες «παρεμβάσεις» μέσα από το λεγόμενο ενιαίο μισθολόγιο, πρόσθετες «παρεμβάσεις» στα λεγόμενα «ειδικά μισθολόγια» για κατηγορίες εργαζομένων στο δημόσιο σε συνέχεια των περικοπών 10% που ήδη εφαρμόζουν.

Επίσης τα κόμματα της συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ -ΝΔ) έχουν ήδη συμφωνήσει και καταλήξει σε «κοινό πόρισμα» για την «αναμόρφωση» του φορολογικού συστήματος, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει ενιαίο μειωμένο συντελεστή τόσο για τα αδιανέμητα όσο και για τα διανεμόμενα κέρδη (μερίσματα). Πρόκειται για την πρόταση που έχει υποδειχτεί από τη ΝΔ με κατεύθυνση τη μείωση του συντελεστή κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες (15% από 20%).

ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ

«Συστάσεις» στο πολιτικό προσωπικό

Τους αποπροσανατολιστικούς καυγάδες συνεχίζουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με αφορμή τις τροπολογίες που μπαίνουν στα νομοσχέδια. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επανέλαβε χτες ότι «καμία άσχετη τροπολογία δεν θα γίνεται δεκτή και όλες οι υπόλοιπες θα είναι σε γνώση του πρωθυπουργικού γραφείου». Ωμή παρέμβαση στο θέμα έκανε με ανακοίνωσή του ο ΣΕΒ, ανησυχώντας για την παραπέρα απαξίωση του αστικού πολιτικού συστήματος μπροστά στις εκλογές. Οπως λέει, «είναι ντροπή για το κοινοβουλευτικό μας σύστημα, στίγμα για τον πολιτικό κόσμο και πρόκληση για τη δοκιμαζόμενη κοινωνία, η βιομηχανία τροπολογιών που ανθεί τούτες τις μέρες στη Βουλή ενόψει εκλογών (...) Η αθεράπευτη αυτή πελατειακή - συντεχνιακή και μικροπολιτική αντίληψη είναι η βαθύτερη αιτία των σημερινών μας δεινών. Οσοι επιμένουν να την αναπαράγουν δεν είναι απλώς ασυνείδητοι - είναι πολύ επικίνδυνοι για την οικονομία, για την κοινωνία, για τον τόπο μας στη σημερινή συγκυρία».

Τα γαλλικά «αριστερά φούμαρα»

«Στόχος μας είναι να πάρουμε την εξουσία» λέει στην «Κυριακάτικη Αυγή» ο Ζαν Λικ Μελανσόν, υποψήφιος για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές στις 22 Απρίλη, του λεγόμενου «αριστερού μετώπου», που είναι ο συνασπισμός, όπου συμμετέχει το Γαλλικό ΚΚ που η πολιτική του είναι πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, και το «Αριστερό Κόμμα» του συγκεκριμένου πολιτικού, που προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Σημειωτέον ότι γραμματέας του Γαλλικού ΚΚ, Πιέρ Λοράν, φιλοξενήθηκε αυτές τις μέρες από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που τον περιέφερε σαν υπόδειγμα για «αριστερές» συνεργασίες. Οι προτάσεις του Μελανσόν προβάλλονται ως εναλλακτική «αντινεοφιλεύθερη» διέξοδος στην ΕΕ, που θα επιβάλει ...τη δικαιότερη «ανακατανομή του πλούτου». Λέει χαρακτηριστικά: «Οι ευρωκράτες που παραδίδουν μαθήματα θα μάθουν σύντομα ότι ωριμότητα δε σημαίνει ότι αποδέχεσαι την εκμετάλλευσή σου χωρίς να λες κουβέντα, αλλά αντιθέτως, σημαίνει να πράττεις έτσι ώστε όλοι να ωφελούνται δίκαια από τον παραγόμενο πλούτο».

Τι μας λέει ο Γάλλος «ριζοσπάστης», «αριστερός»; Οτι μπορεί να υπάρξει ένας πιο «ανθρώπινος καπιταλισμός», όπου και οι καπιταλιστές και οι εργάτες θα είναι ευχαριστημένοι. Επιβεβαιώνεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι οπορτουνιστικές δυνάμεις του λεγόμενου Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς και στην χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ, στέλνουν τους εργαζόμενους στη διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος και όχι στην πάλη για την ανατροπή του. Οι θέσεις τους λένε για μεταρρύθμιση της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για αλλαγή του δημοσιονομικού Συμφώνου, για «αυταρχικούς Μέρκελ και Σαρκοζί» και για «αυστηρότερη φορολόγηση του κεφαλαίου». Τώρα, πώς θα γίνουν όλ' αυτά χωρίς σύγκρουση με τους καπιταλιστές σε κάθε χώρα, με την εξουσία τους, με την ΕΕ, αυτό δεν το διευκρινίζουν σκόπιμα. Γιατί όποια κυβέρνηση σε όποιο κράτος - μέλος εναντιωθεί στην πολιτική τους, ανοίγει το δρόμο της σύγκρουσης. Αλλά, όπως λέει ο Μελανσόν, παλεύουν για δίκαιη κατανομή του πλούτου, λες και υπάρχει δυνατότητα χωρίς εναντίωση στην ιδιοκτησία των καπιταλιστών και την εξουσία τους και χωρίς αγώνα για την ανατροπή τους, να τους αναγκάσεις να μοιράσουν έστω και μέρος των κερδών τους στους εργαζόμενους. Και μάλιστα σε συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης και ανταγωνισμού.

Ο Μελανσόν, στη συνέντευξή του επίσης αναπαράγει τα περί συνεργασίας με τη σοσιαλδημοκρατία που με τη «νίκη της Αριστέρας», θα αναγκαστεί «να αναθεωρήσει ορισμένα πράγματα και να επιστρέψει σε μια σαφή αριστερή πολιτική γραμμή». Ποια είναι αυτή η γραμμή; Την περιέγραψε παραπάνω: Αυτή της «καλύτερης» διαχείρισης του συστήματος. Μα εδώ ομολογεί πράγματι ότι θέλει συνεργασία με μια πολιτική δύναμη του κεφαλαίου. Και μάλιστα σε κυβέρνηση. Γίνεται κατανοητό πόσο «φιλολαϊκή» μπορεί να είναι αυτή η κυβέρνηση. Θυμηθείτε την πείρα της κεντροαριστεράς σε Ιταλία και Γαλλία. Διαχειρίστηκαν τον καπιταλισμό, αφόπλισαν το κίνημα, πέρασαν αντιλαϊκά μέτρα, μέχρι και σε πόλεμο συμμετείχαν (Γιουγκοσλαβία). Η πολιτική του Μελανσόν και των απανταχού οπορτουνιστών, είναι επικίνδυνη για τα λαϊκά στρώματα, γιατί σπέρνει αυταπάτες, τη στιγμή που είναι υπερώριμη η ανάγκη της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και της πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία, που θα καταργήσει τους καπιταλιστές.

Οι εργαζόμενοι και στη Γαλλία και στην Ελλάδα δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στις δήθεν εύκολες λύσεις μέσα στα πλαίσια του συστήματος. Πολύ απλά, γιατί και τις καλύτερες των προθέσεων να έχει μια «αριστερή», «προοδευτική» κυβέρνηση -όπως ευαγγελίζονται και ο «αριστερός» Μελανσόν ή ο «σοσιαλιστής» Φρανσουά Ολάντ- για «φιλολαϊκά μέτρα», αν δε συγκρουστεί στο επίπεδο της οικονομίας με τα μονοπώλια, αν δεν έχει -που δεν έχει- στρατηγική ανατροπής τους (αν την είχε, δε θα καλλιεργούσε αυταπάτες χειραγώγησης των εργαζομένων και εγκλωβισμού τους σε λογική «φιλολαϊκού» καπιταλισμού που θα τον καταφέρει τάχα μια κυβέρνηση), τότε οποιοδήποτε ουσιαστικό φιλολαϊκό μέτρο είναι αδύνατο να εφαρμοστεί. Το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι «αριστεροί» ούτε στο ελάχιστο δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, αποδεικνύει ότι είναι επικίνδυνοι για την εργατική τάξη και τα άλλα εκμεταλλευόμενα στρώματα. Αλλωστε οι «τρίτοι» δρόμοι, η ταξική συνεργασία και συναίνεση, ή «ενδιάμεσες εξουσίες» ανάμεσα στην αστική και την εργατική εξουσία, έχει αποδειχτεί και ιστορικά ότι λειτουργούν για τη διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας με την πείρα τους μπορούν να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, με στρατηγική ανατροπής του καπιταλισμού και όχι διαχείρισης, μπορούν να προσδοκούν καλυτέρευση της ζωής τους, όπως τους αξίζει στον 21ο αιώνα. Αφαιρώντας την εξουσία από τα παράσιτα που τους απομυζούν. Γιατί είναι οι εργάτες που μπορούν να ζήσουν χωρίς καπιταλιστές και όχι το αντίθετο.

Δ.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αλλη η ανάπτυξη που συμφέρει το λαό

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ

Σε σχόλιο για τα νέα βάρβαρα μέτρα και την ανταγωνιστικότητα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η ανάπτυξη που έχει στόχο την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα φέρνει ανεργία, φτώχεια για τους εργαζόμενους, εκτοπίζει τους μικρομεσαίους. Αυτός είναι ο μονόδρομος για την πλουτοκρατία, την ΕΕ και τα κόμματά τους, όχι για το λαό. Ισχυρό ΚΚΕ, λαϊκή αντεπίθεση για δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού και όχι των μονοπωλίων».