Στο πρώτο και στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου αναφέρεται ο διαδικαστικός τρόπος προώθησης της απολιγνιτοποίησης, η δημιουργία για παράδειγμα ανώνυμης εταιρείας με την ονομασία «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ» και η σύσταση διαφόρων ακόμα επιτροπών του αρμόδιου υπουργείου. Από κει και πέρα, στα υπόλοιπα μέρη καθορίζονται τα πολεοδομικά σχέδια των περιοχών όπου προωθείται η απολιγνιτοποίηση, π.χ. πού θα τοποθετηθούν οι ΑΠΕ, τι θα γίνει με την απόληψη κοιτασμάτων, οριοθέτηση υδατορεμάτων, οι εγκαταστάσεις τηλεθέρμανσης, η απόσχιση των υπό απολιγνιτοποίηση περιοχών από τη ΔΕΗ κ.λπ.

Από τη ΝΔ ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Ν. Παπαθανάσης εκθείασε το νομοσχέδιο για «τις διευκολύνσεις που δίνουμε για τις στρατηγικές επενδύσεις», που έτσι «θα πετύχουμε μία γρήγορη εγκατάσταση επιχειρήσεων, επενδύσεων στην περιοχή που θα δημιουργήσουν πολλές νέες θέσεις εργασίας», και άλλα παρόμοια. Με το έγκλημα συμφωνούν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, προβάλλοντας επιμέρους διαφοροποιήσεις ως προς το μοντέλο. Π.χ. η ειδική αγορήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Πέρκα είπε «ναι στην απολιγνιτοποίηση» και κατηγόρησε την κυβέρνηση για προχειρότητα, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη ότι «κομβικό σημείο είναι η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, των τοπικών φορέων», προσθέτοντας με νόημα πως «δεν το λέμε εμείς, αλλά περιγράφεται αναλυτικά στον κανονισμό του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης» της ΕΕ, «της Λευκής Βίβλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, καθώς και στις υποδείξεις του ΟΟΣΑ για την εδαφικότητα και την ανάπτυξη των Περιφερειών της Ελλάδας και του Οδικού Χάρτη Μετάβασης της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, από την Παγκόσμια Τράπεζα»...

Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο και ο ειδικός αγορητής του Γιάννης Δελής τόνισε ότι «πράγματι οι επιχειρηματικοί όμιλοι της "πράσινης" Ενέργειας, τα "πράσινα αρπακτικά" όπως τα λέει ο κόσμος, μεταβαίνουν ολοταχώς σε ένα νέο πεδίο επενδύσεων, το οποίο τους υπόσχεται μεγάλα τεράστια κέρδη, και μάλιστα μεταβαίνουν με την ολόπλευρη φροντίδα του κράτους και όλων των κυβερνήσεών του. Τρανή απόδειξη γι' αυτό είναι και το σημερινό νομοσχέδιο. Την ίδια στιγμή, βέβαια, μεταβαίνουν και κάποιοι άλλοι. Αυτοί όμως δεν μεταβαίνουν στα κέρδη. Μεταβαίνουν στον σκληρό κόσμο της ανεργίας και της ανασφάλειας, και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους χιλιάδες εργαζόμενους της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής. Και, βέβαια, στο τέλος μεταβαίνουν και τα λαϊκά νοικοκυριά μαζί με τους μικρομαγαζάτορες και τους αυτοαπασχολούμενους. Και όλοι αυτοί μαζί μεταβαίνουν στον κόσμο της ακόμα μεγαλύτερης ακρίβειας του ηλεκτρικού ρεύματος, στον δύσκολο κόσμο της ενεργειακής φτώχειας».

Και επισήμανε ότι συνολικά απολιγνιτοποίηση «σημαίνει τεράστια αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, αυξήσεις στα τιμολόγια της τηλεθέρμανσης. Σημαίνει χαμένες θέσεις εργασίας, χτύπημα των εργασιακών σχέσεων μέσα από τις λεγόμενες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, καταστροφή του περιβάλλοντος φυσικά, μέσα από την καύση των απορριμμάτων, και βεβαίως στο τέλος μεγάλες, πολύ μεγάλες ανατιμήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, που θα τα πληρώνουν όλα τα λαϊκά νοικοκυριά. Τα όποια αντισταθμιστικά είναι το "τυράκι στη φάκα", δηλαδή η απολιγνιτοποίηση θέλει και πάλι χαμένο τον λαό και πάλι κερδισμένους τους μεγάλους ομίλους της Ενέργειας».