Αρκετά πολιτικοποιημένοι είναι οι ψηφοφόροι του λεκανοπεδίου της Αττικής, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της σημαντικής και ενδιαφέρουσας έρευνας τηςΔΗΜΕΛ, το τελευταίο μέρος της οποίας παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ". Αυτό προκύπτει από το σύνολο των ερωτήσεων για ζητήματα που αφορούν τις πολιτικές εξελίξεις, τις συζητήσεις γύρω απ' αυτές και ιδιαίτερα τις εκλογές. Στο ερώτημα "πόσο σας ενδιαφέρουν οι εκλογές", τόσο οι βουλευτικές όσο και οι δημοτικές και οι νομαρχιακές, διαπιστώνεται μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 6,5% των ψηφοφόρων δεν ενδιαφέρεται "καθόλου" για τις δημοτικές εκλογές, το 14,7% για τις βουλευτικές και το 19,7% για τις νομαρχιακές. Αντίστοιχα τώρα, "πολύ και αρκετά", ενδιαφέρεται το 77,6% των ψηφοφόρων για τις δημοτικές εκλογές, το 67,1% για τις βουλευτικές, και το 46,8% για τις νομαρχιακές.

Από τα στοιχεία της έρευνας διαπιστώνεται και σωστά, μεγαλύτερο ποσοστό ενδιαφέροντος για τις δημοτικές εκλογές, συγκριτικά με τις άλλες και όπως εκτιμούν οι ερευνητές, η δημοτική αρχή είναι πιο οικεία και πιο προσιτή στον ψηφοφόρο, διατηρεί ιστορικά αυξημένο κύρος και δίνει τη δυνατότητα ευρύτερης συμμετοχής. Είναι ένα αντικειμενικό γεγονός και από τη θέση που κατέχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σαν θεσμός του αστικού κράτους που εκλέγεται άμεσα από το λαό, αν και τα τελευταία χρόνια της προσδίδουν ρόλο διαχειριστή αντιλαϊκών επιλογών. Απ' αυτή την άποψη και κάτω από άλλες προϋποθέσεις και συσχετισμούς, μπορεί να συμβάλει στην πάλη για τις λαϊκές διεκδικήσεις.

Οπως διαπιστώνεται από τα στοιχεία της έρευνας, οι βουλευτικές εκλογές

ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους αρκετά περισσότερο από τις νομαρχιακές, γεγονός που φανερώνει ότι θεωρούν πιο σημαντική την κεντρική εξουσία από τη νομαρχιακή. Αυτό επίσης μπορεί να γίνει κατανοητό και από το γεγονός ότι η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση από τη θέση και το ρόλο της στα πλαίσια του κράτους δεν έχει να επιδείξει έργο ή αυτό δε γίνεται γνωστό. Και αυτό πάντα σε σύγκριση με το ότι ο θεσμός είναι νέος, αλλά και ότι η κεντρική εξουσία είναι αυτή που ασκεί πολιτική για όλα τα ζητήματα, ενώ η δημοτική αρχή έχει χρόνια τώρα πιο άμεση σχέση με τους ψηφοφόρους ενώ κάτω από άλλες στο παρελθόν συνθήκες, αγωνίστηκε και έλυσε λαϊκά προβλήματα.

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι αυτό που με βάση την έρευνα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν αδιαφορούν και δεν αποστρέφονται την πολιτική, αλλά ανεξάρτητα από το βαθμό και την ωριμότητα συνείδησης, εμφανίζονται αρκετά πολιτικοποιημένοι. Οσο και αν αυτό προκύπτει από μια έρευνα σε δεδομένη χρονική στιγμή, δεν μπορεί να μην εκτιμηθεί ότι η προπαγάνδα που επιμένει ότι το εκλογικό σώμα αποστρέφεται την πολιτική, μάλλον γίνεται σκόπιμα, προκειμένου να συμβάλει στη δημιουργία παθητικών πολιτικά ανθρώπων, παρά είναι η αντικειμενική πραγματικότητα. Επίσης εκφράζει την επιθυμία των πολιτικών και όχι μόνο κύκλων της άρχουσας τάξης για αδράνεια του λαού μπροστά στην εφαρμογή αντιλαϊκής πολιτικής. Επόμενα έστω και με τα στοιχεία της έρευνας, το έδαφος φαίνεται γόνιμο για την ακόμη πιο ενισχυμένη προσπάθεια των κομμουνιστών, των ταξικών δυνάμεων να επιδρούν ώστε αυτό το ενδιαφέρον για την πολιτική να μετατρέπεται σε συνειδητή πάλη ενάντια στη σημερινή πολιτική, σεαγώνα για μια πολιτική υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Ωστόσο, όμως και οι δημοσκοπήσεις δίνουν μια εικόνα, άλλοτε στατική και άλλες φορές σε κίνηση. Για το πώς σκέφτονται οι εργαζόμενοι, οι ψηφοφόροι. Κι αυτοί που αντιστέκονται και μάχονται την κυβερνητική πολιτική και άλλοι που δε συμμετέχουν δραστήρια στα κοινά.

Φυσικά, κάθε δημοσκόπηση απεικονίζει, σε μια συγκεκριμένη στιγμή, μια τάση σε ένα συγκεκριμένο σώμα στο οποίο αναφέρεται. Το αποτέλεσμα κάθε δημοσκόπησης, συναρτάται από τα ερωτήματά της και από ένα πλήθος ιδεολογικών και πολιτικών στοιχείων και παραγόντων, που εμπεριέχουν τα ερωτήματα κάθε έρευνας. Ομως, συχνά, οι δημοσκοπήσεις χρησιμοποιούνται, με σκοπό να υπηρετήσουν διάφορες σκοπιμότητες.

* * *

Πρώτο: Το υψηλό ποσοστό των ψηφοφόρων που υποστηρίζει την άποψη ότι "δεν πάει άλλο, πρέπει να αντιδράσουμε" προβληματίζει ήδη πολλούς για το πού έχει φτάσει σήμερα η κατάσταση. Κι είναι επόμενο, αφού τα προβλήματα οξύνονται, από την κυβερνητική πολιτική, υπάρχουν σοβαρές κοινωνικές αιτίες και μια, ακόμα και μικρή, αφορμή μπορεί να πυροδοτήσει αγωνιστικές καταστάσεις.

Είναι πολύ ενθαρρυντική και ελπιδοφόρα η άποψη ότι πρέπει "να ενδιαφερθούμε για τα κοινά προβλήματα",ποσοστό 74,8 %, σε αντίθεση με το ενδιαφέρον για το προσωπικό μας συμφέρον, ποσοστό 11,3%.

Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν την άποψη του ΚΚΕ ότι παραμένουν ισχυρές κάποιες αξίες, παρά τις αντίθετες προσπάθειες της αστικής τάξης να προωθήσει τη λογική του ατομισμού και της προσωπικής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Στις αξίες, της συλλογικότητας, του κοινού συμφέροντος στηριζόμαστε και επιδιώκουμε, στο μέτρο των δυνάμεών μας, να τις αναπτύσσουμε και να τις προωθούμε, σε βάρος του ατομικού οφέλους.

Δεύτερο: Παρά την άσχημη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, εξαιτίας κυρίως της ασκούμενης πολιτικής από τις δυνάμεις της συναίνεσης που κυριαρχούν στην ηγεσία του, εξακολουθεί ο κόσμος να το εμπιστεύεται σε σοβαρό βαθμό. Αυτό αποδεικνύεται και από την απάντηση στο ερώτημα "η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για τη λύση των προβλημάτων",που συγκεντρώνει 47,7 %

Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δείχνουν ότι υπάρχουν και αναπτύσσονται αγωνιστικές διαθέσεις στους εργάτες και στο λαό. Χρειάζεται με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη οι κομμουνιστές που δρουν στο μαζικό κίνημα να απευθύνονται και να τους καλούν σε αντίσταση, σε κινητοποίηση, στον ενωμένο αγώνα. Να δρουν πολιτικά, με τρόπο που να μετατρέπουν την απλή αγωνιστική αντίδραση των εργαζομένων σε συνειδητή, οργανωμένη δράση.

Τρίτο: Δεν ευσταθεί η άποψη που διαχέεται συχνά στον Τύπο, ότι οι ψηφοφόροι απορρίπτουν την αναγκαιότητα των κομμάτων. Αντίθετα, όχι μόνον δείχνουν ενδιαφέρον για τα κόμματα και τις πολιτικές συζητήσεις, αλλά προσπαθούν να πείσουν συνομιλητές τους για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις Επίσης, η φιλολογία που αναπτύσσουν οι απολογητές της αστικής τάξης ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για τα κόμματα, για την πολιτική και για το μαζικό κίνημα, ανατρέπεται από τα αποτελέσματα της έρευνας. Οι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων απαντούν σε υψηλά ποσοστά ότι ενδιαφέρονται για την πολιτική και αρκετοί ότι συμμετέχουν στα δρώμενα. Φυσικά η συμμετοχή (ο τρόπος, οι μορφές, η ένταση) έχει μια σχετικότητα. Διαφορετική είναι σε εκλογικές διαδικασίες, π. χ., βουλευτικές εκλογές, αλλιώτικη στις δημοτικές και άλλη στη λειτουργία του μαζικού κινήματος.

Τέταρτο.Η αρνητική τοποθέτηση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική φαίνεται και από τις παρακάτω απαντήσεις, οι οποίες σχετίζονται με την οικονομία.

Πώς κρίνετε το εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης ειδικά στην οικονομία; Το "μάλλον αρνητικό" 16,2% και "αρνητικό" 59,2%, συνολικά δηλαδή, 75,4% είναι χαρακτηριστικό.

Πώς κρίνετε την πολιτική απόφαση της κυβέρνησης για υποτίμηση της δραχμής; Το 17,3% "μάλλον αρνητική" και το 61,8% "αρνητική", συνολικά 79,1% δείχνουν ότι οι πανηγυρισμοί της δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.

Πέμπτο.Σε ό,τι αφορά τη συνοχή των ψηφοφόρων των κομμάτων, το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά στην πρώτη θέση, με ποσοστά που φτάνουν στο 89,7 %. Αυτό το στοιχείο το συναντάμε σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

* * *

Αυτό που προέχει για το ΚΚΕ, είναι να επιμείνουμε στην προβολή των θέσεών μας. Πιο πειστικά, περισσότερο αποδεικτικά και κυρίως, πιο πλατιά να φτάνει η φωνή μας παντού. Μέσα απ' αυτή την ιδεολογική και πολιτική δουλιά και κυρίως με πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη ενωτικής δράσης στο μαζικό λαϊκό κίνημα, με την ενίσχυση της ενότητας και των αγωνιστικών του χαρακτηριστικών, θα προωθείται πιο αποτελεσματικά η λογική της αντίστασης στην επίθεση της ολιγαρχίας και της κυβέρνησης.

Μπορεί με σωστή δουλιά όχι μόνον να ραγίζει, αλλά ακόμα και να σπάζει η ιδεολογική και πολιτική άποψη της αστικής τάξης, ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική αποτελεί μονόδρομο. Κι αυτό θα γίνεται στο βαθμό που θα προωθείται πιο αποτελεσματικά η πολιτική συσπείρωσης και κοινής δράσης, η λογική του κοινωνικοπολιτικού μετώπου που με συνέπεια ακολουθεί το ΚΚΕ.

Χαμός στο πολιτικό τμήμα του "Ρ". Εδώ και τριάντα και κάτι ώρες ο καλός συνάδελφος και σύντροφος Δημήτρης Καραγιάννης απέκτησε τρίτη... νόμιμη γυναίκα, βάρους 3.900γρ.! Ποιος τον πιάνει τώρα. Από μας, τα θερμά μας συγχαρητήρια στο Μήτσο και στη συντρόφισσά του και... καλό κουράγιο.

Ο κόσμος εξακολουθεί να εμπιστεύεται το συνδικαλιστικό κίνημα σε σοβαρό βαθμό. Αυτό αποδεικνύεται και από την απάντηση στο ερώτημα "η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για τη λύση των προβλημάτων", που συγκέντρωσε το 47,7%