Από τις πρώτες ώρες που άνοιξε τις πύλες της την Παρασκευή, στον χώρο του πρώην στρατοπέδου ΕΑΤ - ΕΣΑ, μέχρι και την ολοκλήρωσή της την Κυριακή το βράδυ, ήταν αμείωτη η ροή επισκεπτών που κατέφταναν για να περιηγηθούν στο πλούσιο υλικό και στα εκθέματα. Η μία μετά την άλλη ξεκινούσαν οι οργανωμένες ξεναγήσεις, ενώ υπήρχαν και μικρότερες ομάδες που διάβαιναν τις αίθουσες του λιθόκτιστου κτιρίου που φιλοξενούσε τις τρεις ενότητες στις οποίες ήταν διαρθρωμένη η έκθεση. Ολόγυρα άκουγε κανείς τις συζητήσεις των επισκεπτών με αφορμή κάποιο έκθεμα, π.χ. τα επιτεύγματα της ΕΣΣΔ σε πολλούς τομείς της κοινωνικής ζωής, ερωτήσεις προς τους ξεναγούς, αλλά και τα απανωτά θετικά σχόλια που απέσπασε η πρωτοβουλία της ΚΟ Αττικής. Ιδιαίτερη ήταν η παρουσία οικογενειών με τα παιδιά τους, καθώς επίσης νέων ανθρώπων, μελών και φίλων της ΚΝΕ.

Για όλους αυτούς η έκθεση αποτέλεσε και ευκαιρία να βρεθούν πρώτη φορά και να γνωρίσουν τον ιστορικό χώρο του πρώην στρατοπέδου ΕΑΤ - ΕΣΑ, να δουν ορισμένα από τα εκθέματα που βρίσκονται μόνιμα εκεί, να αντικρίσουν από κοντά τα κελιά της απομόνωσης όπου κλείνονταν για μέρες οι αγωνιστές. Εξάλλου, όχι τυχαία, στην έκθεση της ΚΟ Αττικής υπήρχε ξεχωριστή ενότητα για το κύμα αλληλεγγύης της ΕΣΣΔ στην αντιδικτατορική πάλη του ελληνικού λαού, τιμώντας και αναδεικνύοντας τη σημασία του ίδιου του χώρου.

Το ενδιαφέρον των επισκεπτών μαγνήτισε η μάσκα θανάτου του Β. Ι. Λένιν, η οποία παραχωρήθηκε το 2017 στο Αρχείο του ΚΚΕ από τον διακεκριμένο αρχιτέκτονα και ζωγράφο Δημήτρη Ταλαγάνη, ο οποίος απεβίωσε το 2021. Μάλιστα, λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος, το εκμαγείο εκτός από την πρώτη μέρα, όπως προβλεπόταν, εκτέθηκε και την Κυριακή, ώστε να μπορέσουν να το δουν όσοι δεν είχαν προλάβει.

Για τους περισσότερους η περιήγηση στην έκθεση ολοκληρωνόταν με μια στάση στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» που λειτουργούσε στον χώρο και την προμήθεια εκδόσεων σχετικών με την ΕΣΣΔ, έργων σοβιετικής λογοτεχνίας, λευκωμάτων για την Οκτωβριανή Επανάσταση, σύγχρονων επεξεργασιών και ντοκουμέντων του ΚΚΕ. Αντίστοιχα, το καλύτερο αναμνηστικό ή πιθανώς και δώρο αποτέλεσαν οι σοβιετικές αφίσες που ανατύπωσε και διακινούσε η ΚΟ Αττικής, με πολλές από τις κατηγορίες αυτών να εξαντλούνται. Ωστόσο όλες οι αφίσες θα είναι διαθέσιμες ξανά στις εκθέσεις βιβλίου της ΚΟ Αττικής, από 15 Δεκέμβρη στα γραφεία της στην οδό Αχαρνών και στην οδό Κολωνού.

Μαζί με τη μεγάλη επισκεψιμότητα που γνώρισε η έκθεση, ιδιαίτερα επιτυχημένο ήταν και το πρόγραμμα εκδηλώσεων που τη συνόδευε.

Η αρχή έγινε την Παρασκευή με την προβολή της ταινίας «Το δύσκολο πόστο του επαναστάτη», η οποία παρακολουθήθηκε με έντονο ενδιαφέρον από τους θεατές. Το Σάββατο ακολούθησε η συναυλία δωματίου με έργα Σοβιετικών συνθετών, ενώ το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε την Κυριακή με τη συζήτηση με θέμα «100 χρόνια από την ίδρυση της ΕΣΣΔ: Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ο δρόμος χαράχτηκε...».

Ομιλητής στη συζήτηση της Κυριακής ήταν ο Δημήτρης Ξεκαλάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της διοίκησης του Συλλόγου «Εμείς που σπουδάσαμε στον σοσιαλισμό».

Στο άνοιγμά της απηύθυνε χαιρετισμό ο Σπύρος Χαλβατζής, αντιπρόεδρος του ΣΦΕΑ και στέλεχος του ΚΚΕ. Τόνισε ότι ο ΣΦΕΑ ανταποκρίθηκε με χαρά στην παραχώρηση του ιστορικού χώρου, ο οποίος συμβολίζει την αντίσταση, την ανυπακοή, τη δράση ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών αλλά και για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για βαθύτερες αλλαγές. Στη συνέχεια, αναφερόμενος στην αντιπαράθεση που υπάρχει για τον ίδιο τον χαρακτήρα της δικτατορίας, επεσήμανε τη στήριξη που αυτή απολάμβανε από μερίδες της αστικής τάξης.

Στην ομιλία του ο Δ. Ξεκαλάκης σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «η επιλογή μας να τιμάμε την επέτειο αυτή δεν απορρέει από μια συναισθηματική, πολύ περισσότερο μουσειακή προσέγγιση για την Ιστορία, αλλά από την επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση μας ότι η ταξική πάλη κινεί την Ιστορία».

Αντίστοιχα, αναφερόμενος στα συμπεράσματα από την επανάσταση του 1917, τόνισε πως «η νίκη των μπολσεβίκων απέδειξε την ορθότητα της λενινιστικής σκέψης ότι η νίκη του σοσιαλισμού πέρα από την αναγκαιότητά της είναι καταρχήν δυνατή, ότι έχει τη δυνατότητα να πετύχει σε μία χώρα ή σε ομάδα χωρών, δυνατότητα που γεννά η ανισόμετρη ανάπτυξη του ίδιου του καπιταλισμού.

Επιβεβαίωσε τη δυνατότητα της εργατικής τάξης, ως φορέα των νέων σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή και να ηγηθεί στον επαναστατικό αγώνα, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, ανασφάλεια, φτώχεια, ανεργία και πολέμους».

Αναλυτικά αναφέρθηκε και στα επιτεύγματα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, ξεχωρίζοντας ανάμεσά τους την ίδια τη δημιουργία της ΕΣΣΔ, με τη «συνένωση σε ισότιμη βάση των διαφορετικών εθνών, ιδρύοντας την Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ). Με αυτόν τον τρόπο η σοβιετική εξουσία έβαλε τις βάσεις για τη λύση ενός από τα πιο δύσκολα ζητήματα, του εθνικού ζητήματος, στη βάση των αρχών του προλεταριακού διεθνισμού».

Επεσήμανε ακόμα ότι «παρά τα προβλήματα, τις αδυναμίες, τις ανεπάρκειες και τα λάθη στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, το σοσιαλιστικό σύστημα του 20ού αιώνα επιχείρησε ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα του πολιτισμού: Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Απέδειξε την ανωτερότητά του απέναντι στον καπιταλισμό, τα τεράστια πλεονεκτήματα που παρέχει για την εργασία και τη ζωή των εργαζομένων».

Κλείνοντας υπογράμμισε: «Η ήττα του επαναστατικού κινήματος αποτελεί ένα ιστορικό πισωγύρισμα, που το πληρώνουν σήμερα ακριβά οι λαοί σε όλο τον κόσμο. Η ήττα όμως αυτή είναι προσωρινή. Αλλωστε, τέτοιες προσωρινές ήττες γνώρισε πολλές ο καπιταλισμός μέχρι να κυριαρχήσει. Η ήττα αυτή δεν σταματά την κοινωνική εξέλιξη, δεν σημαίνει το τέλος της Ιστορίας, δεν δικαιώνει τον καπιταλισμό που σαπίζει, και δεν ανατρέπει τον χαρακτήρα της εποχής μας ως εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό».

Μια ξεχωριστή βραδιά ήταν αυτή του Σαββάτου για όσους απόλαυσαν τη συναυλία κλασικής μουσικής δωματίου με έργα Σοβιετικών συνθετών που πραγματοποιήθηκε.

Στο πρώτο μέρος της εξαίσιας συναυλίας είχαν την ευκαιρία να ακούσουν το «Five pieces» για δυο βιολιά και πιάνο του D. Shostakovich και το «Τρίο για κλαρινέτο βιολί και πιάνο» του Aram Khachaturian. Σε αυτό το μέρος συμμετείχαν οι: Γιαννακάκης Παναγιώτης (πιάνο), Κοτζιά Μαριλέννα (βιολί), Πατρικίδου Νίνα (βιολί), Παραματευτάκη Αναστασία, Σαρρή Μαρία (βιολί).

Στο δεύτερο μέρος ακολούθησε το «Brass quintet» του Alexander Arutunian, που αφορά χαρακτηριστικές σκηνές της ζωής των Αρμενίων, το όποιο μάλιστα για πρώτη φορά εκτελέστηκε στην Ελλάδα στη συγκεκριμένη συναυλία. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τα έργα του D. Shostakovich «Romance» από την ταινία «Gadfly» και του Vasili Agapkin, «Slavianska», το οποίο γράφτηκε το 1912 και χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα από τον Κόκκινο Στρατό. Αντίστοιχα συμμετείχαν οι Κούσης Ρενάτο (τρομπόνι), Μαυρόπουλος Αλέκος (τρομπέτα), Μπακούρης Τάσος (κόρνο), Σαρρής Νίκος (τρομπέτα), Τρανουδάκης Μαρίνος, Τριανταφύλλου Ντίνος (τούμπα).

Παρουσιάστηκε ένα πρώτο τμήμα έργων, ενώ η συναυλία θα επαναληφθεί στα τέλη Γενάρη στον φιλολογικό όμιλο «Παρνασσός».

Την εκδήλωση άνοιξε ο Δημήτρης Κουφαλάκος, στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος σημείωσε μεταξύ άλλων πως «η ΕΣΣΔ έγινε φυτώριο πλήθους συνθετών, που σήμερα αναγνωρίζονται παγκόσμια ως από τους πιο σημαντικούς του 20ού αιώνα», επισημαίνοντας μεταξύ άλλων πως «το βασικότερο επίτευγμα του σοσιαλισμού σε όλες τις τέχνες είναι ότι η ανάδειξη τέτοιων καλλιτεχνών δεν ήταν προϊόν μιας εγωκεντρικής, ανταγωνιστικής πορείας, αλλά αποτέλεσμα ενός αγώνα για την καθολική ανύψωση του πολιτιστικού επιπέδου ενός λαού».

Στο τέλος της συναυλίας και αφού καταχειροκροτήθηκαν όλοι οι συμμετέχοντες μουσικοί, η ΚΟ Αττικής τούς προσέφερε την έκδοση «Τα επιτεύγματα της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό» και μία σειρά από σοβιετικές αφίσες.

Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν και δυο προσφορές σημαντικών υλικών στο Αρχείο του ΚΚΕ.

Την πρώτη προσφορά έκανε η Βασιλική Κελαϊδίτη και παρέλαβε εν μέσω χειροκροτημάτων εκ μέρους της ΚΕ ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η προσφορά έγινε στη μνήμη του παππού της Ναπολέοντα Αντζουλάτου, εξόριστου σε Αργοστόλι, Γυάρο, Βούρλα, Θήβα και του Βαγγέλη Γρηγοράτου (αδελφού του «Αστραπόγιαννου» Κεφαλονιάς) αντιστασιακού, με φύλακες και εξορίες, και περιλαμβάνει τα παρακάτω:

- «Στάλιν - Αυτή είναι η ειρήνη», Αφίσα, Λιθογραφία των Harald Hellmich/Klaus Weber (Λειψία), ΛΔΓ 1952, Μέγεθος 83,2 x 58,3 cm., πρωτότυπο. Δύο αντίγραφα της αφίσας έχουν δοθεί στην Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης και στην Επιτροπή Περιοχής στην Πάτρα από την ίδια.

- «Σοβιετικοί δεξιοτέχνες της Σάτυρας», έκδοση 1946, Μόσχα, Λένινγκραντ (Βιβλίο σπάνιο). Στην παρούσα έκδοση σατιρίζουν την ήττα του φασισμού.

- «Το καπλάνι της βιτρίνας, ο αδελφός μας Νίκος», μετάφραση στα Ρώσικα του παιδικού βιβλίου της Αλκης Ζέη, Ρώσικη Παιδική Λογοτεχνία, Μόσχα 1969 (XLibris, σπάνιο).

- Επίσης στη μνήμη του Μανώλη Παπαδάκη, μηχανουργού, σιδηρουργού, έγγραφο (χειρόγραφο με υπογραφή, 1944) του Αρη Βελουχιώτη προς την Πελοποννησιακή Επιτροπή του ΕΑΜ, που αφορά τον αρχιμανδρίτη Γερμανό Δημάκο (Ανυπόμονο).

Σημειωτέον πως πρόκειται για τη δεύτερη προσφορά υλικών από την ίδια, αφού στο παρελθόν έχει παραδώσει εξίσου σημαντικά υλικά στο Ιστορικό Αρχείο του Κόμματος.

Ως ευχαριστήριο δώρο στην Βασιλική Κελαϊδίτη δόθηκαν το Λεύκωμα «Κομμουνιστική Διεθνής, 1919-1943», η έκδοση «1917. Η πορεία προς την Οχτωβριανή Επανάσταση από μήνα σε μήνα» και μια σειρά από τις σοβιετικές αφίσες που ανατύπωσε η ΚΟ Αττικής.

Αντίστοιχα την Κυριακή ο σύντροφος Γιάννης Παπαδόπουλος από την Κοκκινιά παραχώρησε τέσσερις πρωτότυπες σοβιετικές εφημερίδες από την Πρωτομαγιά του 1983. Εκ μέρους της ΚΕ τις παρέλαβε το μέλος της, Μάκης Μακρής.