ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 31 Μάη 2013
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΞΑΝΘΗΣ
Καταψήφισε τη διέλευση του αγωγού TAP

Ο δήμαρχος ομολόγησε ότι στο στάδιο της λειτουργίας του, το έργο θα απασχολεί το πολύ 15 εργαζόμενους στην περιοχή

Ακόμα και οι υποστηριχτές του έργου, ομολογούν τώρα ότι ο αγωγός θα προσφέρει ελάχιστες θέσεις εργασίας, όταν ξεκινήσει η λειτουργία του
Ακόμα και οι υποστηριχτές του έργου, ομολογούν τώρα ότι ο αγωγός θα προσφέρει ελάχιστες θέσεις εργασίας, όταν ξεκινήσει η λειτουργία του
Τη διέλευση του αγωγού TAP από το Δήμο Ξάνθης ενέκρινε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης στη συνεδρίασή του το βράδυ της Τετάρτης, με μοναδική αρνητική ψήφο αυτή του συμβούλου του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε ότι δεν υπάρχει απολύτως κανένα συμφέρον για το λαό από τη σχεδιαζόμενη επένδυση και το πέρασμα του αγωγού από την περιοχή.

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το τμήμα Μελετών και Εκτέλεσης Εργων της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ξάνθης, έφερε προς έγκριση το έγγραφο που κατέθεσε η «Trans Adriatic Pipeline» (TAP), με το οποίο ζητά άδεια για τη διέλευση του αγωγού μέσα από τον οικισμό Λεύκη, που βρίσκεται σε απόσταση 4,5 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης της Ξάνθης.

Σύσσωμες οι παρατάξεις που στηρίζουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι ΣΥΡΙΖΑ/ΔΗΜΑΡ (δημοτικός σύμβουλος προερχόμενος από το ΣΥΡΙΖΑ), μαζί και ο σύμβουλος της μειονοτικής παράταξης, αλλά και ο δημοτικός σύμβουλος που «ανεξαρτητοποιήθηκε» από τη ΝΔ, ψήφισαν υπέρ της διέλευσης. Ωστόσο, κανένας δεν τοποθετήθηκε, πλην του δημάρχου (ΝΔ), ο οποίος, μετά την παρέμβαση του εκπροσώπου του ΚΚΕ, παραδέχθηκε ότι το έργο, αν και όποτε γίνει, δε θα φέρει τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που διαφημίζονται, αλλά όπως είπε το πολύ 200-300 στο στάδιο της κατασκευής και το πολύ 10-15 στο στάδιο της λειτουργίας.

Ο δημοτικός Σύμβουλος του ΚΚΕ, Γιώργος Κολλάρος σημείωσε την ξεκάθαρη αντίθεση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», εξηγώντας αναλυτικά τους λόγους και κάλεσε τους εργαζόμενους να υψώσουν τείχος αντίστασης στην πολιτική παράδοσης του πλούτου της χώρας στα ντόπια και ξένα μονοπώλια και τη συνειδητή παραχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Δίκτυα και Ενέργεια στα χέρια του λαού

Σε ανακοίνωσή της, η «Λαϊκή Συσπείρωση» Ξάνθης αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Η σχεδιαζόμενη επένδυση και κατασκευή του αγωγού TAP, δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού. Αντίθετα, θα τον οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια, για να κερδίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον τομέα της Ενέργειας, εγχώριοι και διεθνείς. Αυτοί θα βάλουν στο χέρι και την όποια αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας και θα κερδοσκοπήσουν σε βάρος των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων για φθηνή ενέργεια.

Πουθενά στον κόσμο η παράδοση του ενεργειακού πλούτου στα μονοπώλια και οι ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ενέργειας δεν έφεραν λαϊκή ευημερία. Παντού στέρησαν ακόμα περισσότερο την ενέργεια που για μας είναι κοινωνικό αγαθό, από τα λαϊκά στρώματα και τη μετέτρεψαν σε πανάκριβο εμπόρευμα.

Η δε άποψη ότι οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα λύσουν δήθεν το πρόβλημα της ανεργίας είναι κάλπικη, καθώς οι θέσεις αυτές θα είναι ελάχιστες και μόνο για το διάστημα της κατασκευής του αγωγού καθώς μετά απαιτείται ένας πολύ μικρός αριθμός εργαζομένων οι οποίοι θα εργάζονται με τις νέες σημερινές εργασιακές σχέσεις (καταβαράθρωση συλλογικών συμβάσεων, μισθοί πείνας, ανασφάλιστη εργασία, έκθεση σε εργατικά ατυχήματα κτλ) προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Η λύση για το λαό βρίσκεται στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και του ενεργειακού πλούτου της χώρας, αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό κυρίαρχο και τη δική του διακυβέρνηση - εξουσία. Μόνο αυτή η πρόταση μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων της χώρας, με σκοπό την κάλυψη των λαϊκών αναγκών».

Το έγγραφο της εταιρείας

Στο έγγραφο που διαβίβασε στο Δημοτικό Συμβούλιο η εταιρεία «Trans Adriatic Pipeline», σημειώνεται μεταξύ άλλων:

«Ο Διαδριατικός αγωγός Trans Adriatic Pipeline (TAP) είναι ένα έργο αγωγού φυσικού αερίου με διάμετρο 48 ίντσες (1,2 m). Ο αγωγός θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή της Κασπίας μέσω Ελλάδας και Αλβανίας και διασχίζοντας την Αδριατική Θάλασσα θα καταλήγει στη νότια Ιταλία και περαιτέρω στη Δυτική Ευρώπη. Το πρόγραμμα έχει σχεδιαστεί για να επεκτείνει τις δυνατότητες μεταφοράς του συστήματος από 10 σε 20 δ.κ.μ. ετησίως σε μεταγενέστερο στάδιο ανάπτυξης. Μέτοχοι της TAP AG είναι η Axpo της Ελβετίας (42,5%), η Statoil της Νορβηγίας (42,5%) και η Ε.ΟΝ Ruhrgas της Γερμανίας (15%).

Το ανατολικό τμήμα του TAP στην Ελλάδα, μεταξύ της Νέας Μεσημβρίας και των Ελληνοτουρκικών συνόρων, θα έχει μήκος περίπου 360 χλμ. ξεκινώντας βορειοδυτικά της Νέας Μεσημβρίας (κοντά στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ) και φτάνει μέχρι τα Ελληνο-Τουρκικά σύνορα, ΒΑ του χωριού Κήποι. Οι εγκαταστάσεις στο τμήμα αυτό περιλαμβάνουν 13 βαλβιδοστάσια και 2 σταθμούς συμπίεσης. Το έργο του TAP στην παρούσα φάση ασχολείται με την αδειοδότηση. Μέρος της διαδικασίας αυτής είναι η διερεύνηση όλων των υπαρχουσών, εν εξελίξει ή μελλοντικών κατασκευών κατά μήκος της χάραξης, καθώς και η απόκτηση της συγκατάθεσης των εμπλεκομένων αρχών όσον αφορά την επιλεγμένη διαδρομή.

Σας παρακαλούμε να μας δώσετε πληροφορίες και δεδομένα σχετικά με υπάρχοντα, εν εξελίξει ή προγραμματισμένα έργα υποδομής της αρμοδιότητάς σας κατά μήκος της διαδρομής του αγωγού, καθώς και οποιαδήποτε άλλα πληροφορίες ή δεδομένα εντός του πεδίου ευθύνης σας που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη διαδρομή του αγωγού. Θα σας παρακαλούσαμε για τη γραπτή συγκατάθεσή σας για τη διαδρομή του αγωγού όπως αυτός φαίνεται στους χάρτες, καθώς αυτό είναι πολύ σημαντικό για το παρόν στάδιο της υλοποίησης του έργου».


ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τι σημαίνει για το λαό η «ανταγωνιστικότητα»;

-- Ποιος χάνει και ποιος κερδίζει από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, την οποία διαπιστώνουν οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί;

Μια ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική θεώρηση για το τι σημαίνει «ανταγωνιστικότητα» στον καπιταλισμό και πώς αυτή επιτυγχάνεται δίνει η Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας (World Competitiveness Yearbook - WCY) που συνέταξε το International Institute for Management Development (IMD) του Business School της Λωζάνης, για το 2013. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ελληνική καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται στην 54η θέση σε σύνολο 60 χωρών, βελτιώνοντας κατά 4 θέσεις τις επιδόσεις της σε σχέση με το 2012 (58η θέση). Στο σχετικό δελτίο, η άνοδος της Ελλάδας θεωρείται αναμενόμενη, εξαιτίας της «κυβερνητικής πολιτικής και τις κυβερνητικές αποφάσεις στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, και της σημαντικής βελτίωσης της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό». Σε άλλο σημείο, εξαίρεται «η εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού προγράμματος, με άξονα τις αποκρατικοποιήσεις». Δηλαδή, βασικοί παράγοντες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μιας οικονομίας στον καπιταλισμό, είναι η «δημοσιονομική πειθαρχία», που σημαίνει περικοπές σε δημόσιες δαπάνες που σχετίζονται με μισθούς, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Πρόνοια και άλλα, οι «μεταρρυθμίσεις», κύρια στους μισθούς και την αγορά εργασίας, όπως και οι ιδιωτικοποιήσεις, που σημαίνει ολοκληρωτική παράδοση στρατηγικών τομέων της οικονομίας στο κεφάλαιο. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, οι καλύτερες επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας καταγράφονται στο δείκτη της «επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας». Ο συγκεκριμένος δείκτης αφορά κατά κανόνα μέτρα που πήραν οι ίδιοι οι εργοδότες, για να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους και να τις αναδιαρθρώσουν σε συνθήκες κρίσης.

Ποια ήταν αυτά τα μέτρα; Μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών, διευθέτηση του χρόνου εργασίας (εκ περιτροπής εργασία και άλλα) και η χρήση όλου του πλέγματος των αντεργατικών νόμων, με τους οποίους το αστικό κράτος φιλοδώρησε τους καπιταλιστές. Οι άλλοι δείκτες, με τους οποίους μετριέται η ανταγωνιστικότητα, είναι η «οικονομική αποδοτικότητα», η «κυβερνητική αποτελεσματικότητα» και οι «υποδομές». Αφορούν, δηλαδή, το κατά πόσο προχώρησε η «αναδιάταξη» της κρατικής μηχανής, των δημόσιων οικονομικών και των κρατικών υποδομών, ώστε όλα να προσαρμοστούν καλύτερα στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλίων. Σύμφωνα με το ίδιο δελτίο του IMD, οι πέντε κύριες προκλήσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας το 2013 είναι «η ταχεία προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη μείωση των δαπανών του δημόσιου τομέα (...) η ενίσχυση της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων (...) ο εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος, με στόχο τη μείωση της φοροδιαφυγής (...) η μείωση της γραφειοκρατίας που αφορά την επιχειρηματικότητα (...) η πάταξη των φαινομένων διαφθοράς στο δημόσιο τομέα». Ενα προς ένα αυτά τα μέτρα περιέχονται στο πρόγραμμα της συγκυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, που ευθυγραμμίζονται πλήρως με τα κριτήρια που θέτουν οι διάφοροι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας μιας καπιταλιστικής οικονομίας. Ο ίδιος ο Τσίπρας δήλωνε στο CNN (Νοέμβρης 2012): «Για να υπάρξει ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, πρέπει να υπάρξουν σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα, τις οποίες φυσικά δεν τις αρνούμαστε». Ενα μήνα μετά, κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι «δεν πετυχαίνει κανένα στόχο στο επίπεδο της διαχείρισης του χρέους και στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας».

Παίρνοντας αφορμή από τις ανακοινώσεις του IMD, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας ζήτησε για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων: Την άμεση πληρωμή των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις, το συμψηφισμό των οφειλών των επιχειρήσεων προς το κράτος με τις οφειλές του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τις επιχειρήσεις, την άμεση επιστροφή του ΦΠΑ των εξαγωγικών επιχειρήσεων, την άμεση κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, ούτως ώστε να βεβαιωθούν οι οφειλές του κράτους προς τις επιχειρήσεις, την επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας, με την επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, την εξαίρεση των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ από τον κανόνα de minimis ούτως ώστε να μπορέσει η πολιτεία να προχωρήσει στην κατά 100% επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, τη σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου, και, τέλος, την άρση τουλάχιστον τριάντα (30) σημαντικών εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, «που έχουμε υποσχεθεί ως χώρα στην τρόικα από το 2010». Οι βιομήχανοι εξασφάλισαν πάμφθηνα εργατικά χέρια, ατομικές συμβάσεις εργασίας, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, νέα πεδία δράσης με τις συμπράξεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Τώρα, με εργάτες - σύγχρονους δούλους θέλουν και ρευστό για να κάνουν επενδύσεις. Αλλη μια απόδειξη ότι η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων τρέφεται από την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και του λαού και πως η καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα είναι ασυμβίβαστη με τις λαϊκές ανάγκες.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ