Από τα ΝΑΤΟικά σεμινάρια

Ενδεικτική εξέλιξη το γεγονός ότι στο Γ' Σώμα Στρατού (με έδρα τη Θεσσαλονίκη), χαρακτηρισμένο Σώμα Ταχείας Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ (NATO Rapid Deployable Corps - Greece (NRDC-GR), φιλοξένησε στις εγκαταστάσεις του από 17 Αυγούστου έως 2 Σεπτέμβρη στελέχη του «Πολυεθνικού Κέντρου Συντονισμού Logistics» (MLCC). ΝΑΤΟικής κοπής φορέας, με έδρα την Πράγα, του οποίου το «όραμα» είναι επισήμως «η οικοδόμηση ή/και η ενίσχυση των ικανοτήτων υλικοτεχνικής υποστήριξης, η μείωση των ελλείψεων και του κόστους υλικοτεχνικής υποστήριξης των μελών και των μη μελών του MLCC παρέχοντας πολυεθνικές λύσεις για την υλικοτεχνική υποστήριξη των δυνάμεών τους». Από την 1η Απρίλη 2014 κράτη - μέλη είναι: Αυστρία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Κροατία, Τσεχία, Γεωργία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία, Ισπανία, Βρετανία, ΗΠΑ. Επιπλέον, οι Βουλγαρία, Πορτογαλία και Σερβία έχουν υπογράψει «Δήλωση Συμμετοχής» ως το πρώτο βήμα για να ενταχθούν στο MLCC.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα στελέχη του MLCC διοργάνωσαν στη Θεσσαλονίκη και το NRDC-GR τα σεμινάρια «LOGFAS Fundamentals Course» και το «LOGFAS Sustainment Ενότητα Σχεδιασμού (SPM)/ Μάθημα Μοντέλου Διανομής Προμηθειών (SDM)», με ομιλητές και συμμετέχοντες από τα Αρχηγεία της Δομής Δυνάμεων του ΝΑΤΟ (NATO Force Structure - NFS).

Οπου LOGFAS ίσον Logistics Functional Area Services, «το σετ εργαλείων που υποστηρίζουν διαδικασίες επιμελητείας του ΝΑΤΟ για στρατηγική μετακίνηση και μεταφορά, πολυεθνικό σχεδιασμό και εκτέλεση ανάπτυξης, προγραμματισμό κινήσεων εντός του θεάτρου επιχειρήσεων και σχεδιασμό υποστήριξης. Αναπτύσσεται, συντηρείται και υποστηρίζεται από την Υπηρεσία Υποστήριξης και Επιχειρηματικής Εφαρμογής του Οργανισμού Επικοινωνιών και Πληροφοριών του NATO (NCIA)», όπως αναφέρεται αρμοδίως.

Αλλωστε, και επισήμως λέγεται ότι στόχος των «σεμιναρίων LOGFAS» ήταν «η βελτίωση της γνώσης, η εκπαίδευση και η εξοικείωση των συμμετεχόντων με την έννοια του λογισμικού LOGFAS, που είναι η κύρια πλατφόρμα του ΝΑΤΟ που χρησιμοποιείται για την υποστήριξη των Επιχειρήσεων Logistics».

Θυμίζουμε ότι το Γ' Σώμα Στρατού (NRDC-GR) από τις 18 Δεκέμβρη 2021 βρίσκεται σε κατάσταση «Πλήρους Επιχειρησιακής Ικανότητας» ως Χερσαία Τμηματική Διοίκηση Πολλαπλών Σωμάτων Στρατού (Multi Corps Land Component Command - MC LCC), «δυνάμενο πλέον να αναλάβει τη Διοίκηση έως 5 Χερσαίων Σχηματισμών επιπέδου Σώματος Στρατού (ΣΣ)». «Το NRDC - GR είναι το πρώτο Στρατηγείο της Δομής Δυνάμεων του ΝΑΤΟ με "Πλήρη Επιχειρησιακή Ικανότητα" διεύθυνσης χερσαίων επιχειρήσεων πολλαπλών ΣΣ υπό τη διοίκηση μίας Διακλαδικής Διοίκησης της Συμμαχίας (JFC)», υπογράμμισε τότε το ΓΕΕΘΑ, με ό,τι μπορεί να σημαίνει για τον λαό μας αυτό σε συνθήκες όξυνσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης, όπως εκδηλώνεται π.χ. στο Ουκρανικό, αλλά και σε άλλες ζώνες του πλανήτη όπου ο ευρωατλαντικός άξονας αντιπαρατίθεται με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Θυμίζουμε, επίσης, ότι συνέπεια της κατάπτυστης νέας Συμφωνίας για τις Βάσεις, οι Αμερικανοί έχουν αναπτύξει και λειτουργούν στη χώρα ένα εκτεταμένο πλέγμα Logistics για την ταχύτερη διεκπεραίωση δυνάμεών τους προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, με βασικούς κόμβους σε αυτό το πλέγμα το Στρατόπεδο Γεωργούλα στον Βόλο (το χαρακτηρίζουν Logistics Support Area Volos), το Στρατόπεδο Κανδηλάπτη (μια ανάσα από τον κόμβο της Εγνατίας - του αποδίδουν τον χαρακτηρισμό Logistics Support Area «Αlex A») και το Στρατόπεδο Γιαννούλη (του αποδίδουν τον χαρακτηρισμό Logistics Support Area «Αlex Β»). Μάλιστα, ειδικά οι υποδομές της Αλεξανδρούπολης είναι πλέον σε χρήση και από τις βρετανικές και ιταλικές Ενοπλες Δυνάμεις στη μετακίνησή τους προς και από τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τον λαό της περιοχής, μέσα και από τη στοχοποίησή της από τη Μόσχα.

Αλλά και η ίδια η Θεσσαλονίκη, το λιμάνι, το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της πόλης έχουν πάμπολλες φορές αποτελέσει κόμβο διεκπεραίωσης αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων, με το Γ' ΣΣ να παίζει βασικό ρόλο στις επιχειρήσεις αυτές και σεμινάρια σαν το προαναφερθέν να δείχνουν ότι επίκειται συνέχεια.

Associated Press

Με άρθρο τους - ενόψει και της συνεδρίασης της ΕΚΤ αύριο που θα ασχοληθεί και με το ζήτημα της δημοσιονομικής πολιτικής - ο διευθυντής του τμήματος δημοσιονομικών υποθέσεων του ΔΝΤ, Βίτορ Γκασπάρ, ο ομόλογός του του ευρωπαϊκού τμήματος, Αλφρεντ Κάμερ και η επικεφαλής στρατηγικής, Τζεϊλά Παζαρμπασίογλου, σημειώνουν ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι «ζωτικής σημασίας για να αποτραπούν κρίσεις χρέους, που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια την ΕΕ» και πως «εν μέσω αναπάντεχης οικονομικής αβεβαιότητας και δημοσιονομικών προκλήσεων που έρχονται, δεν μπορεί να περιμένει η μεταρρύθμιση του δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ».

Προτείνουν τη δημιουργία ενός ταμείου στα πρότυπα του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης και στόχο να συμβάλει κατά την περίοδο της καθόδου του οικονομικού κύκλου - των καπιταλιστικών κρίσεων - στην αποτροπή της περικοπής των «αναπτυξιακών δαπανών». Να τροφοδοτεί δηλαδή με φρέσκο χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως και να εξασφαλίζει τη χρηματοδότηση για ένα «Ταμείο Κλιματικής Αλλαγής», μέσα από το οποίο οι λαοί θα πληρώσουν τις «πράσινες» μπίζνες.

Παράλληλα οι αναλυτές του Tαμείου τονίζουν πως ένας τέτοιος μηχανισμός θα συνέβαλλε στην αποτελεσματικότερη εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων, στους «σιδερένιους» κανόνες δηλαδή των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ, ενώ για τον σκοπό αυτό συστήνουν ενίσχυση των ρόλων των εθνικών δημοσιονομικών συμβουλίων που θα παρακολουθούν την εφαρμογή τους, αλλά και ένα νέο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο που θα «αξιολογεί» τα μεσοπρόθεσμα δημοσιονομικά σχέδια.

Παράλληλα, η πρόταση του ΔΝΤ είναι η ταχύτητα και η ένταση της λεγόμενης «δημοσιονομικής προσαρμογής» σε κάθε χώρα να εξαρτάται από την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους τους. Τα στελέχη του ΔΝΤ προτείνουν «ευελιξία» που φανερά θα ευνοεί τις λιγότερο υπερχρεωμένες χώρες: Συγκεκριμένα κράτη - μέλη με εύθραυστα οικονομικά θα πρέπει να δημοσιεύουν για τρία έως πέντε έτη ισοσκελισμένο προϋπολογισμό ή πλεόνασμα, αξιοποιώντας το «εργαλείο» της «οροφής δαπανών», ενώ εκείνα με λιγότερα χρέη θα έχουν περισσότερη ευελιξία, ενθαρρύνοντας έτσι τις κυβερνήσεις να δημιουργούν «μαξιλάρια» ασφαλείας για το κεφάλαιο κατά την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.