Στον τομέα της Εθνικής Αμυνας, η ΝΔ, κατά τον ένα χρόνο που βρίσκεται στην κυβέρνηση, βαδίζει στα χνάρια της ίδιας πολιτικής ενίσχυσης και υλοποίησης των νεοταξικών σχεδιασμών, πολιτική που είχαν δρομολογήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Ηδη, το ΚΥΣΕΑ την 1η Μάρτη 2005 ενέκρινε την κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενη «Πολιτική Εθνικής Αμυνας». Πρόκειται για πολιτική εναρμονισμένη στις κατευθύνσεις των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Η νέα πολιτική άμυνας καθορίστηκε με βάση τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, που έγινε τον Ιούνη του 2004 στην Κωνσταντινούπολη, όπου τέθηκαν οι κατευθύνσεις για την επιχειρησιακή του ετοιμότητα και καθορίστηκαν οι υποχρεώσεις των χωρών - μελών.
Είχε προηγηθεί το Συμβούλιο Αμυνας (ΣΑΜ), στις 24 Νοέμβρη 2004, που αποφάσισε για τη Μελλοντική Δομή Ενόπλων Δυνάμεων (2005-2020), με βάση την οποία το δόγμα υπεράσπισης των ελληνικών συνόρων και της εθνικής ανεξαρτησίας αντικαθίσταται από το ΝΑΤΟικό δόγμα περί «ασύμμετρων απειλών» και ενισχύεται η ελληνική στρατιωτική παρουσία στις ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ηδη, ενισχύεται η ελληνική στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν και η Ελλάδα συμμετέχει οικονομικά στην εκπαίδευση των «ταγμάτων ασφαλείας» στο Ιράκ.
Στα πλαίσια αυτά, ενισχύεται ο θεσμός των Επαγγελματιών Οπλιτών, που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, με τη δημιουργία του συστήματος Εφέδρων Υψηλής Ετοιμότητας (ΕΦΥΕΣ) που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Πρόκειται, σύμφωνα με το υπό κατάθεση νομοσχέδιο, για ένα είδος μερικής και εποχικής απασχόλησης στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα αφορά περί τους 30.000 στρατιώτες.
Στο μεταξύ, στο υπουργείο Αμυνας η ενημέρωση τέθηκε υπό διωγμό με τα μέτρα περιορισμού των δημοσιογράφων που επέβαλε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου σε βάρος των διαπιστευμένων, στους οποίους απαγορεύεται οποιαδήποτε κίνηση χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια και χωρίς στρατιωτική συνοδεία.
Στην εξωτερική πολιτική η κυβέρνηση ακολούθησε την πολιτική των προκατόχων της.
Με πρόσχημα την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων της Πολυκλινικής του Ολυμπιακού Χωριού η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε το πρώτο νομοσχέδιο που γενικεύει τους όρους εμπορευματοποίησης στο εναπομείναντα δημόσιο σύστημα Υγείας.
Ετσι με το νόμο 3293/2004 και με το άρθρο 1 ιδρύει Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με τη μορφή Ανώνυμης Εταιρίας (ΑΕ) που λειτουργεί με τους «κανόνες της ανταγωνιστικής οικονομίας». Σκοπός της ΑΕ είναι η διαχείριση των μονάδων Υγείας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1.
Στους κανόνες του διεθνούς ανταγωνισμού στο χώρο της Υγείας υπακούει και ο δεύτερος νόμος (3305/2005) που ψήφισε η ΝΔ για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Ο ίδιος υπουργός Υγείας Ν. Κακλαμάνης στην ημερίδα της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας (31.1.2005) παρουσίασε αυτόν το νόμο ως «στέρεο υπόβαθρο» για τις «μεγάλες εταιρίες που δραστηριοποιούνται επενδύοντας σε εγκαταστάσεις, εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό παράγοντας "νέα προϊόντα" στον χώρο της Υγείας».
Με κοινή απόφαση των υπουργών Υγείας και Εργασίας ενοικιάστηκαν κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) για τα νεογνά ενώ κινούνται για επινοικίαση κρεβατιών ΜΕΘ και για τους ενήλικες, τη στιγμή που υπάρχουν εκατοντάδες έτοιμα κρεβάτια, τα οποία δε λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού.
Στην ίδια ρότα της εμπορευματοποίησης κινούνται και τα δύο νομοσχέδια που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο υγείας για τα νοσοκομεία και τη δημόσια Υγεία (δηλαδή για τον έλεγχο των νερών, της ατμόσφαιρας, των τροφίμων κλπ), ενώ υπό διερεύνηση βρίσκεται και η σύναψη συμβάσεων των δημόσιων νοσοκομείων με τις ασφαλιστικές εταιρίες για την εκχώρηση σε αυτές του 20% των κρεβατιών.
Τη γενίκευση της εμπορευματοποίησης προσπαθεί να αντιπαρέλθει η κυβέρνηση με το επικοινωνιακό τρικ της «ραντσομαχίας»...
Στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης προωθήθηκε πιστά το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα «Πολιτεία», που θεσμοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ύστερα από τη διαρκή και ασφυκτική πίεση του μεγάλου, ντόπιου και ξένου, κεφαλαίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι δίπλα σε κάθε βήμα αυτής της προώθησης υπογραμμίζεται πρωτίστως η σημασία που έχει αυτό στην επιχειρηματικότητα.
Προωθήθηκαν επίσης στη Δημόσια Διοίκηση πολιτικές που κινούνται σαφώς σε κατεύθυνση περιστολής των εργατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, στο όνομα της βελτίωσης της αποδοτικότητας και της ποιότητας των δημοσίων υπηρεσιών.
Σε αυτό το πλαίσιο:
Ιδια είναι η πολιτική που υλοποιείται και στο χώρο της Αυτοδιοίκησης, με την κυβέρνηση της ΝΔ να εξακολουθεί την παρακράτηση πόρων του θεσμού και να επιβαρύνει παραπέρα τους δήμους, αφού δε χρηματοδοτεί τις κρατικές αρμοδιότητες που τους έχουν μεταφερθεί.
Στις δράσεις του υπουργείου, που αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2005, περιλαμβάνονται:
Στο δρόμο της συνέχισης και ολοκλήρωσης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που επιτάσσει η ΕΕ κινήθηκαν οι επιλογές της κυβέρνησης και στο χώρο της Παιδείας. Στην κατεύθυνση αυτή έχει επιστρατευτεί και ο «εθνικός διάλογος», τον οποίο η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως άλλοθι για την προώθηση της πολιτικής της. Το σίγουρο είναι ότι η λαϊκή οικογένεια δεν είδε καμία ελάφρυνση, καθώς η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση συνεχίζεται μαζί με την υποχρηματοδότηση της Παιδείας.
Οι αλλαγές στο εξεταστικό δε δίνουν απάντηση στο μεγάλο αίτημα για αναπροσανατολισμό του Λυκείου και αποδέσμευσή του από την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση, οι διορισμοί εκπαιδευτικών παραμένουν στα ίδια χαμηλά επίπεδα ενώ, όπως φάνηκε και από τις πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις, ο αυταρχισμός στα σχολεία εντείνεται.
Η κυβέρνηση, έχοντας δηλώσει την προσήλωσή της στις αντιδραστικές προβλέψεις της Μπολόνια, ήδη προωθεί το νομοσχέδιο για την αναγνώριση τίτλων σπουδών του εξωτερικού, που αποτελεί τη δεύτερη πράξη εφαρμογής των αποφάσεων της Μπολόνια ενώ, στο δρόμο προς τη Σύνοδο του Μπέργκεν, ετοιμάζεται να προωθήσει την «αξιολόγηση», μεγαλύτερη δηλαδή υπαγωγή στις ανάγκες της αγοράς.
Η επιτάχυνση των διαδικασιών ένταξης του πολιτισμού στις ανάγκες του κεφαλαίου για ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία και της υπαγωγής του στις επιταγές της Λισαβόνας για την «ανταγωνιστικότητα» βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης, όπως προκύπτει από την πολιτιστική της πολιτική, ένα χρόνο μετά τις εκλογές.
Μέσα σε αυτό το χρόνο η ΝΔ - συνεχίζοντας το «δρόμο» του ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης - κατέστησε σαφές ότι ο πολιτισμός είναι υπόθεση του κεφαλαίου, γεγονός που τεκμηριώνεται και με το «κύμα» παραχωρήσεων μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς για τις διαφημιστικές ανάγκες πολυεθνικών εταιριών.
Η πολιτική αυτή συνοδεύτηκε, εκτός των άλλων, με αυταρχισμό (χτύπημα των ΜΑΤ στους συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού) και με «πάγωμα» χρηματοδοτήσεων σε πολιτιστικούς φορείς.
Από νομοθετικής πλευράς μόνο ενδείξεις και δηλώσεις προθέσεων υπάρχουν, αφού, οι εξαγγελθείσες αλλαγές στον αρχαιολογικό νόμο, τον Οργανισμό του ΥΠΠΟ, τον κινηματογράφο και τις διάφορες «ακαδημίες τεχνών» (όλα προς το αντιδραστικότερο) ακόμη αναμένονται.