Σε δύο Κυριακές οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν να επιλέξουν το νομάρχη και το δήμαρχο που θα τους εκπροσωπεί για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται να υπόσχονται μια σειρά έργων και υπηρεσιών, σαν να μην ανήκουν σε αυτά τα κόμματα, σαν να μην κυβερνούν αυτά τα κόμματα όλα αυτά τα χρόνια, σαν να εμφανίστηκαν τώρα, λίγες βδομάδες πριν τις εκλογές, δήθεν για να δώσουν λύσεις.

Με τη σειρά τους οι υποψήφιοι του ΣΥΝ εμφανίζονται και αυτοί λες και δε συνδιοίκησαν σε πολλούς δήμους της χώρας με το ΠΑΣΟΚ. Λες και δε διοίκησαν μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), την Ενωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ) και πολλές Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) σε όλη τη χώρα.

Κι όμως. Ολοι αυτοί που τώρα ζητούν την ψήφο των εργαζομένων, έχουν συντελέσει όλα τα προηγούμενα χρόνια ώστε μέσα από την Αυτοδιοίκηση να περάσουν μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων.

Η λαϊκή οικογένεια δέχτηκε επίθεση μέσω της αύξησης των δημοτικών φόρων από τους δήμους. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι περιπτώσεις των Δήμων Νίκαιας και Αγίου Παύλου στη Θεσσαλονίκη, όπου όχι μόνο δε σημειώθηκε αύξηση της φορολογίας, αλλά στην περίπτωση του Αγ. Παύλου αποφασίστηκε η απαλλαγή από τη δημοτική φορολογία των ατόμων με αναπηρία, των πολυτέκνων και των άπορων οικογενειών. Και στις δύο περιπτώσεις στο τιμόνι των δήμων βρίσκονται κομμουνιστές δήμαρχοι.

Η αφαίμαξη συνεχίστηκε με την επιβολή υπέρογκων τροφείων στους παιδικούς σταθμούς, με αποτέλεσμα πολλοί γονείς να μην μπορούν να στείλουν εκεί τα παιδιά τους.

Τις εργασιακές σχέσεις που υλοποίησαν δήμοι που πρόσκεινται σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ θα τις ζήλευε και ο ΣΕΒ. Προγράμματα ανασφάλιστης εργασίας, μερική απασχόληση, μία θέση εργασίας για τρεις και τέσσερις εργαζόμενους. Στήριξαν τέτοιου είδους επιλογές βάζοντας το ψευτοδίλημμα «καλύτερα δεν είναι να υπάρχει μισή δουλιά από το να μην υπάρχει καθόλου;». Ετσι αντιλαμβάνονται το ρόλο τους αφού δεν τους περνά από το μυαλό ότι ο εργάτης έχει δικαίωμα να έχει δουλιά με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και παλεύει γι' αυτό.

Μέσω των δήμων προωθήθηκε η ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Από τη μία, δημιούργησαν το Διαδημοτικό Δίκτυο Δομών Υγείας 40 δήμων το 2003, μέσα από το οποίο ουσιαστικά περιορίζεται ακόμα περισσότερο η κρατική ευθύνη παροχής υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας. Από την άλλη, πολλοί δήμοι κατέθεσαν προτάσεις για ίδρυση πανεπιστημίων. Επιπλέον, διεκδικούν τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ αντιμετωπίζοντας τους φοιτητές και τις οικογένειές τους ως πελάτες για κερδοσκοπία.

Προώθησαν τις περιβόητες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Ετσι, μια σειρά έργων και δραστηριοτήτων έγιναν με τη συνεργασία επιχειρηματιών. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε έργο αυτής της κατηγορίας τα κριτήρια ήταν αμιγώς επιχειρηματικά, δηλαδή, όσο περισσότερο κέρδος τόσο το καλύτερο... Παράδειγμα, τα υπόγεια πάρκινγκ στην Αθήνα που χαρατσώνουν ανηλεώς τους εργαζόμενους.

Ολα τα παραπάνω και πολλά ακόμα παραδείγματα από την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ». Σε ένα μεγάλο αποκαλυπτικό αφιέρωμα που καταδεικνύει ότι κανείς από τους υποψήφιους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ δεν προέκυψε με ...παρθενογένεση σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Ολοι τους είχαν μερίδιο ευθύνης στην υλοποίηση της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής. Και τώρα πρέπει να πάρουν την απάντησή τους.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να έχουν ως βασικά κριτήρια ψήφου την ίδια τους τη ζωή και πώς αυτή θα καλυτερέψει. Το μεροκάματό τους, τη σύνταξή τους, το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν Υγεία, στην ασφαλιστική τους κάλυψη, την ακρίβεια, το δικαίωμα στην άθληση και τη συμμετοχή σε πολιτιστικές δραστηριότητες, χωρίς χορηγούς και «χαράτσια».

Κι επειδή ακριβώς η πολιτική μάχη των εκλογών θα κρίνει εάν όλα αυτά θα συνεχιστούν όπως και σήμερα ή εάν θα μπει ένα τέλος. Εάν τα συμφέροντα των εργαζομένων θα μπουν στην πρώτη γραμμή ή εάν οι δήμοι θα εξακολουθήσουν να είναι παραμάγαζα των επιχειρηματιών.

Οπου και να έχει βρεθεί η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία» και οι αγωνιστικοί συνδυασμοί, τα παραπάνω δεν αμφισβητούνται από την πλειοψηφία των εργαζομένων. Δε φτάνει όμως η διαπίστωση. Χρειάζεται να σταθούμε μπροστά στην κάλπη και να κάνουμε το βήμα στηρίζοντας τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και της Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών. Μόνο έτσι θα ανησυχήσουν, μόνο έτσι θα ταρακουνηθούν. Μέσες λύσεις δεν υπάρχουν γι' αυτό και αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.

Η αγωνιστική ψήφος σίγουρα την επομένη των εκλογών θα δυσαρεστήσει κάποιους. Θα δυσαρεστήσει τον ΣΕΒ, τα επιτελεία της αστικής τάξης και τα κόμματά της, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, γιατί θα δυσκολευτούν να συνεχίσουν την αντιλαϊκή λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει.

Καταδίκασαν τις βάρβαρες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Παλαιστίνη και Λίβανο, πήραν ξεκάθαρη θέση για τις δήθεν «ειρηνευτικές» αποστολές - που στην ουσία αποτελούν στρατό κατοχής.

Τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια:

• Απαιτούν πλήρη και σταθερή εργασία, αποκλειστικά δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση που να πληρώνει το κράτος και η εργοδοσία. Η Αυτοδιοίκηση να βρίσκεται στο πλευρό του εργατικού ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου.
• Διεκδικούν 1.300 ευρώ βασικό μισθό, 1.050 ευρώ κατώτερη σύνταξη.
• Επίδομα σε όλους τους ανέργους.
• Σύνταξη στα 60 για τους άντρες, στα 55 για τις γυναίκες.
• Κάλεσαν σε δράση κατά της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης της Υγείας, της Πρόνοιας και της Παιδείας. Αγωνίζονται για ενιαία δημόσια συστήματα, σύμφωνα με τις πραγματικές σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
• Ζήτησαν κατάργηση των διοδίων και ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες. Εκαναν κινητοποιήσεις σε σταθμούς διοδίων της Αττικής οδού. «Ανοιξαν τις παραλίες» για το λαό, με σειρά κινητοποιήσεων τις μέρες του καλοκαιριού ενάντια στο χαράτσι της εισόδου σε αυτές.
• Είπαν ΟΧΙ στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα.
• Με περιοδείες ενημερώνουν και συζητούν με τους αγρότες για τις συνέπειες από την πολιτική της κυβέρνησης, σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ. «Ο άξονας της κυβέρνησης» σημειώνει η ΝΑΣ Καρδίτσας με ανακοίνωσή της «για την αγροτιά είναι η ΚΑΠ - στον ίδιο άξονα περιστρέφεται και το ΠΑΣΟΚ - η οποία στερεί από τους μικρομεσαίους αγρότες το δικαίωμα να καλλιεργούν τα χωράφια τους, να βελτιώσουν τη σοδειά τους και το εισόδημά τους».