Με μάστορες της πέτρας και του μαρμάρου, αλλά και επιστήμονες συναντήθηκε χτες το πρωί ο Σπύρος Χαλβατζής. Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη «Συμπαράταξη» επισκέφτηκε τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, όπου τελούνται εργασίες αναστήλωσης. Συνοδευόμενος από το δημοτικό σύμβουλο Στέλιο Λάμπρου κι άλλους φίλους του συνδυασμού, ενημερώθηκε για την πορεία των έργων, τα προβλήματα που ανακύπτουν και ενημέρωσε τους εργαζομένους για τις θέσεις της «Συμπαράταξης».

Στην Ακρόπολη λειτουργούν αυτή τη στιγμή πολλά εργοτάξια συντήρησης και αναστήλωσης μνημείων, με δεκάδες αρχαιολόγους, συντηρητές και τεχνίτες. Οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ σκληρές, με λεπτοδουλειά πάνω σε ογκώδη κομμάτια μαρμάρου και πέτρας, εργασία στο ύπαιθρο, το δε καλοκαίρι με υψηλότατες θερμοκρασίες. Επίσης, πολλοί εργαζόμενοι εκεί έχουν να αντιμετωπίσουν ζητήματα όπως η λήξη, νωρίτερα ή αργότερα, της σύμβασής τους και φυσικά τις ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα και τη γενικότερη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων που προωθούν κυβέρνηση και Βρυξέλλες.

Σ' αυτά τα προβλήματα αναφέρθηκε εκτενώς ο Σπ. Χαλβατζής όπως και στην εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Για τις απεργίες που ενίοτε κάνουν οι εργαζόμενοι στους αρχαιολογικούς χώρους, για να εισπράξουν τα καταγγελτικά σχόλια της κυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών στο χώρο του τουρισμού, ο υποψήφιος με τη «Συμπαράταξη» σημείωσε ότι απεργεί όποιος έχει προβλήματα και μάχεται για την ικανοποίηση των αιτημάτων του.

Σημείωσε τις θεσμικές αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη μετέτρεψαν σε «μακρύ χέρι» της κεντρικής διοίκησης και άλλο ένα φορομπηχτικό μηχανισμό. Αναφερόμενος σε μια σειρά από άλλα ζητήματα, τόνισε ότι η «επίδοση» κάτω από τη βάση την οποία «πέτυχε» περίπου το 50% των μαθητών που πήραν μέρος στις πανελλήνιες εξετάσεις, είναι αποτέλεσμα της διαρκούς υποβάθμισης του δημόσιου τομέα της Παιδείας, που γεννά αγραμματοσύνη, λεξιπενία κ.ά.

Υπογράμμισε ότι αυτή η αποτυχία αποσιωπάται στο βωμό νέων «μεγάλων ιδεών», όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 και η αντιμετώπιση της λεγόμενης τρομοκρατίας. Οτι αποσιωπάται πως λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας και της απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων, το 2001 είχαμε 181 εργάτες νεκρούς σε εργατικά ατυχήματα και εκατοντάδες άλλους βαριά τραυματισμένους και ανάπηρους. Οτι αυτές οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις γίνονται και στο όνομα της επίσπευσης εργασιών για το 2004. Οτι αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες των πολυεθνικών και της ολιγαρχίας θα έχουν μεγάλο οικονομικό κόστος για τα λαϊκά στρώματα και το περιβάλλον, ενώ με πρόσχημα την ασφάλειά τους δίνεται η ευκαιρία στις ξένες μυστικές υπηρεσίες να «αλωνίζουν» στην Ελλάδα.

Τέλος, κάλεσε τους εργαζομένους σε αγώνα ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική, που επιδιώκει τη μετατροπή των εργαζομένων σε απασχολήσιμους και την ανατροπή των κατακτήσεων της εργατικής τάξης.

Στην Αθήνα, εδώ και χρόνια, μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα λυμαίνονται ελεύθερα κομμάτια γης ή τα διεκδικούν μέσα σε πάρκα, πλατείες και χώρους πρασίνου, προκειμένου να τα «αξιοποιήσουν» με μπετόν και τραπεζοκαθίσματα. Οι ελεύθεροι χώροι ολοένα και μειώνονται, με ό,τι αυτό σημαίνει για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των Αθηναίων. Στο 1ο και στο 2ο Δημοτικό Διαμέρισμα (ΔΔ) έχουμε χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις.

H «Συμπαράταξη για την Αθήνα», τοπικοί σύλλογοι και δημότες, η Συντονιστική Επιτροπή Συλλόγων και Κινήσεων για την Προστασία των Ελεύθερων Χώρων, συγκέντρωσαν και κωδικοποίησαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί σημαντικοί χώροι ελεύθεροι και πρασίνου, καθώς και τις πιο πρόσφατες εξελίξεις. Για το 1ο ΔΔ σημειώνονται τα εξής:

Στο Πεδίον του Αρεως υπάρχουν παράνομα κτίρια και εγκαταστάσεις του Πανελλήνιου ΓΣ (επί προεδρίας Μ. Κυριακού κατέλαβε πέντε στρέμματα) μέσα στο πάρκο. Πέντε μήνες το χρόνο λειτουργούν εκεί παζάρια και εμπορικές εκθέσεις. Η δημοτική αρχή αρνείται να κατεδαφίσει τα αυθαίρετα, επικαλούμενη έλλειψη των αναγκαίων μηχανημάτων. Ο υπερνομάρχης Θ. Κατριβάνος υπεκφεύγει στο αίτημα να απομακρύνει παζάρια και εκθέσεις. Η υπερνομαρχία, που διαχειρίζεται το χώρο, σχεδιάζει επιπλέον την κατασκευή δρόμων σταυρωτά στο άλσος και τη λειτουργία θερινής Λυρικής Σκηνής παρά την αρνητική νομολογία του ΣτΕ.

Στο άλσος Ριζάρη μεθοδεύεται κατασκευή Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του ζεύγους Γουλανδρή. Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) έκανε δεκτή την προσφυγή των περιοίκων για ακύρωση της κατασκευής.

Στο πάρκο Ελευθερίας επεκτείνεται το Μέγαρο Μουσικής του Λαμπράκη (οικοδομήθηκε με σύμφωνη γνώμη κυβέρνησης - δημοτικής αρχής) και κατασκευάζεται υπόγειο γκαράζ. Εχουν γίνει πολλές υπερβάσεις ακόμα και στα τυπικώς εγκριθέντα.

Στο Κολωνάκι, στην οδό Δεινοκράτους, η Εκκλησία θέλει να κατασκευάσει ξενοδοχείο 800 κλινών ενόψει επισκεπτών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο δε ΕΟΤ σχεδιάζει να εκποιήσει ολόκληρο το Λυκαβηττό, παραδίδοντάς τον σε ιδιωτικά συμφέροντα για να τον «αξιοποιήσουν», με τραπεζοκαθίσματα και καφετερίες-εστιατόρια.

Προβλήματα εντοπίζονται φυσικά και στο 2ο ΔΔ: Στο Νέο Κόσμο, στην οδό Λαγουμιτζή, σε χώρο 22 στρεμμάτων, ο δήμος έχει εγκρίνει σχέδιο για τη μετατροπή του σε πάρκο με αθλοπαιδιές. Το μεγαλύτερο κομμάτι ανήκει στο δήμο. Ομως, 5,2 στρ. ανήκουν στη ΔΕΗ που θέλει να κατασκευάσει εκεί κτίριο γραφείων. Η Εκκλησία έχει 1,2 στρ. και ιδιώτες 0,3 στρ. Επίσης σχεδιάζουν αξιοποίηση διά της τσιμεντοποίησης. Οι περίοικοι διεκδικούν όλο το χώρο για να αναδειχτεί σε πάρκο - υπερτοπικός πόλος πρασίνου, αναψυχής, αθλοπαιδιών.

Στον Κήπο Ζαππείου, μεγάλα κομμάτια του χώρου χρησιμοποιούνται παράνομα ως πάρκινγκ ενώ επεκτάθηκε παράνομα η «Αίγλη». Ενόψει 2004 προετοιμάζεται η παραπέρα «αξιοποίηση» του χώρου και κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ.