Παρά τα μεγαλεπήβολα, που αναφέρονται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου του ΥΠΕΧΩΔΕ για την οικιστική ανάπτυξη που άρχισε χτες να συζητείται στη Βουλή, στην πραγματικότητα αυτό που προωθείται είναι: Η ιδιωτική πολεοδόμηση, με τη δυνατότητα που παρέχει σε ιδιωτικούς φορείς να πολεοδομούν. Η επιβολή νέων φόρων, μέσω των δήμων, με την επιβαλλόμενη ειδική φορολογία για τις αναπλάσεις, ενώ ταυτόχρονα αφαιρούνται έσοδα από τους ΟΤΑ για να γίνουν πολεοδομικοί οργανισμοί. Αυξάνονται οι εισφορές σε γη και χρήμα για την οικοδόμηση. Προωθείται ακόμα περισσότερο η τσιμεντοποίηση, αφού δεν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός χρήσεων γης. Να σημειωθεί, τέλος, ότι από το νομοσχέδιο δε λείπουν και φωτογραφικές διατάξεις όπως η αναφερόμενη σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, όπου αναπτύσσει δραστηριότητες ο Λαμπράκης.

"Το κύριο στο παρόν νομοσχέδιο είναι ότι παρά τις εκφρασμένες φιλοδοξίες του δεν παρουσιάζει καμία ανταπόκριση στις όλο και αυξανόμενες ανάγκες βελτίωσης στον τραγικά καταστρεφόμενο αστικό, υπαίθριο και πολιτιστικό χώρο", τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ Ν. Γκατζής.Και πρόσθεσε: "Παρ' όλο που λέει ότι βάζει τέλος στην παρανομία και αυθαιρεσία, επαίρεται για τις παραπέρα επεκτάσεις σχεδίου που στο μεγάλο μέρος αποτελούν επιβράβευση της διαδικασίες αυθαιρεσίας και παράνομων τεμαχισμών - οικοπεδοποιήσεων, κάνοντας και ειδικά βήματα προς αυτό το σκοπό.

Αναφερόμενος ο βουλευτής του ΚΚΕ και σε άλλα αρνητικά σημεία του νομοσχεδίου παρατήρησε την:

• Παραπέρα απαλλαγή του κράτους από τις υποχρεώσεις του στα κοινόχρηστα - κοινωφελή, κοινωνικά προγράμματα με αύξηση των δυνατοτήτων και διαδικασιών ανταποδοτικότητας και καταστροφικής αντιπαροχής που δεν κάνουν μόνο οι ιδιώτες, αλλά και το κράτος.
• Παραπέρα αποκέντρωση πολεοδομικών αρμοδιοτήτων χωρίς τους απαραίτητους περιβαλλοντικούς περιορισμούς. Κάτι που ανοίγει τεράστιες δυνατότητες ασυδοσίας των τοπικών αρχών.
• Επίταση της πολυπλοκότητας της πολεοδομικής νομοθεσίας όχι τυχαία, αλλά με στόχο την πελατειακή ερμηνεία και επομένως χειροτέρευση στο θέμα των πελατειακών και ρουσφετολογικών διακρίσεων, σαν συνέχιση μιας σταθερής σε αυτό πολιτικής εδώ και δεκαετίες που εκσυγχρονίζεται διαρκώς βελτιωνόμενη.
• Μεγαλύτερη φτώχεια εκσυγχρονισμών σε σχέση με προηγούμενες βασικές πολεοδομικές ρυθμίσεις.
• Αύξηση φορολογίας σε χρήμα των μικρών.
• Σημαντικοί νέοι διορισμοί και επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού. Αναπτύσσοντας τους άξονες όπου κατά την άποψη του ΚΚΕ πρέπει να στηριχτεί η χωροταξική και πολεοδομική πολιτική ο Ν. Γκατζής είπε ότι πρέπει:
• Να στηρίζει και να εξυπηρετεί με εθνικά κριτήρια την ανάπτυξη της χώρας, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.
• Να διασφαλίζει τη δημόσια και δημοτική περιουσία, με την εφαρμογή του δικαιώματος προτίμησης του δημοσίου και του τεκμηρίου υπέρ του δημοσίου.
• Να εξασφαλίζει τη δραστική ενίσχυση του δημόσιου τομέα στο χωροταξικό, πολεοδομικό σχεδιασμό, στις αναπλάσεις και στις αναμορφώσεις των υποβαθμισμένων περιοχών με την κατάργηση όλων των διατάξεων περί ιδιωτικής πολεοδόμησης και δυνατοτήτων και τέτοιες λειτουργίες επέμβασης και διαχείρισης του περιβάλλοντος χώρου από το μεγάλο κεφάλαιο. Δεύτερον, τη κατάργηση εφαρμογή της οδηγίας 25/96 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την οποία μπορούν να ιδιωτικοποιούνται οι υπηρεσίες και οι αρμοδιότητες του δημόσιου τομέα.
• Να εξασφαλίζονται για την εφαρμογή τους πόροι από μια φορολογική πολιτική υπέρ των εργαζομένων.
• Να δίνονται χρηματοδοτικές προτεραιότητεςστις υποβαθμισμένες περιοχές με τη χρησιμοποίηση των χρημάτων ανταλλάξιμης περιουσίας (τμήματος γερμανικών επανορθώσεων).

Ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε: "Οι θετικές διατάξεις του νομοσχεδίου είναι ελάχιστες. Δεν αλλάζουν την ουσιαστική πολιτική που έχει η κυβέρνηση και στον τομέα της γης και την ανάπτυξη των πόλεων. Και επειδή θεωρούμε ότι δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων, δεν εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο, δε διαφυλάσσει τη δημόσια έκταση και το περιβάλλον και είναι φορομπηχτικό, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο".

"Το θέμα της ανάπτυξης - τόνισε στην παρέμβασή του, κατά την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία, ο βουλευτής του ΚΚΕ Αχ. Κανταρτζής - έχει πολυσυζητηθεί. Το βασικό ερώτημα για μας είναι: Ποιος δημιουργεί την ανάπτυξη και ποιος σε τελευταία ανάλυση πρέπει να κερδίσει από αυτήν; Η αντίληψη που ασπάζονται και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, και όχι μόνο, θεωρεί τις επιχειρήσεις, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο, δημιουργό της ανάπτυξης, υποβαθμίζοντας το ρόλο των εργαζομένων, που είναι οι πραγματικοί δημιουργοί. Αποτελεί το ιδεολογικό υπόβαθρο του "κοινωνικού διαλόγου". Επιδιώκει να επιβάλει στους εργαζόμενους την αντίληψη ότι πρέπει να θυσιάσουν δικαιώματα και κατακτήσεις. Επιδιώκει να επιβάλει στους εργαζόμενους την αντίληψη ότι πρέπει να δεχτούν την αφαίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που είχαν μετά από σκληρούς αγώνες, για να ενισχυθεί, λένε, η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρήσεων, δηλαδή, του μεγάλου κεφαλαίου. Αρα, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να δεχτούν τη συνέχιση της λιτότητας, τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την ισοπέδωση του ασφαλιστικού συστήματος, σύμφωνα με την πολιτική που ακολουθείται. Να ποιο είναι το μέλλον που επιφυλάσσει στο λαό μας η συνέχιση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής".

"Γίνεται προσπάθεια από μέρους της κυβέρνησης - είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο βουλευτής του ΚΚΕ - να καλλιεργηθεί μια δήθεν αισιόδοξη εικόνα στο λαό μας για την πορεία της εθνικής μας οικονομίας, προκειμένου να γίνει αποδεκτή η συνέχιση της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθείται μέχρι σήμερα. Από πού όμως αντλεί την αισιοδοξία η κυβέρνηση; Από την αύξηση κατά 2,6% του ΑΕΠ του προηγούμενου έτους έναντι 2% το 1995 και από την πτώση του πληθωρισμού στο 8,5% το 1996 από το 9,5% που ήταν κατά μέσο όρο το 1995. Πόσο πραγματική, όμως, είναι η εικόνα που προσπαθεί να παρουσιάσει η κυβέρνηση; Και το σπουδαιότερο, ποια είναι τα σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα που προσπαθεί, είτε να αποκρύψει, είτε να υποβαθμίσει;

Είναι φανερό ότι η μέτρηση της οικονομικής ανάπτυξης με μόνο το δείκτη μεταβολής του ΑΕΠ ή κάποια άλλα ξερά στατικά στοιχεία, ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, όταν αποσιωπώνται οι κοινωνικοί δείκτες, που δείχνουν την ποιότητα ζωής και το βιοτικό επίπεδο του λαού μας, την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων, της ανεργίας, της εγκληματικότητας, της καταστροφής του περιβάλλοντος, των ναρκωτικών και μια σειρά άλλα ζητήματα.

Χρόνια τώρα ο λαός μας καλείται σε θυσίες και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, για να πιάσουμε, όπως λένε, τα περίφημα κριτήρια του Μάαστριχτ. Για ποια όμως οικονομική ανάπτυξη μπορεί να γίνεται λόγος, όταν η πολιτική της λιτότητας, οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών, η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης ροκανίζουν το εισόδημα των εργαζομένων; Για ποια οικονομική ανάπτυξη μπορεί να γίνεται λόγος, όταν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σπρώχνονται στον αφανισμό και στο λουκέτο, κάτω από τον ανελέητο ανταγωνισμό; Για ποια οικονομική ανάπτυξη μπορεί να γίνεται λόγος, όταν η αγροτιά του τόπου μας, η φτωχή και μεσαία αγροτιά, οδηγείται στο ξεκλήρισμα και από 20% που είναι σήμερα, σε λίγα χρόνια δε θα έχει μείνει ούτε το 6%; Για ποια οικονομική ανάπτυξη μπορεί να γίνεται λόγος, όταν η ανεργία από το 4% που ήταν το 1981, έφτασε το 10,4% φέτος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία; Και όπως ομολογούν και οι μελέτες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για να πιάσουμε τα κριτήρια του Μάαστριχτ, η ανεργία θα εκτιναχτεί στο 18%

Οι εργαζόμενοι - σημείωσε καταλήγοντας ο Αχ. Κανταρτζής - πρέπει να έχουν καθαρό ότι ακόμα και αν η χώρα μας πιάσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ, δεν πρόκειται να βελτιωθεί η θέση τους, αφού η λιτότητα θα συνεχιστεί, ακόμα και για τις χώρες που θα τα έχουν εκπληρώσει και θα έχουν μπει στην ΟΝΕ, θα συμμετάσχουν στο κοινό νόμισμα, όπως αποφασίστηκε και από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Δηλαδή έχουμε έναν ατέλειωτο φαύλο κύκλο λιτότητας χωρίς τέλος".

Η πλήρης ΝΑΤΟποίηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, είτε αυτή έχει να κάνει με τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα, είτε με την αναδιάρθρωσή τους σύμφωνα με το νέο δόγμα, φαίνεται πως ήταν το αντικείμενο της χτεσινής συνάντησης του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη με τον υπουργό Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλο.Αγκάθι, βέβαια, στέκει η νέα δομή του ΝΑΤΟ, οι τελικές αποφάσεις για την οποία θα ληφθούν τον Ιούλη στη Σύνοδο της Μαδρίτης. Πάνω σ' αυτό το θέμα υπάρχει αδιέξοδο, αφού με βάση τα όσα έχουν δρομολογηθεί, τυχόν εφαρμογή του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ θα σήμαινε στην πράξη ελληνοτουρκική συγκυριαρχία στο Αιγαίο υπό την αμερικανική επικυριαρχία, μέσω του στρατηγείου της Νάπολης, που θα αναθέτει ακόμα και σε Τούρκους την ευθύνη της άμυνας του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών νησιών. Ο Α. Τσοχατζόπουλος σε συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε η Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου εμφανίστηκε, σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά, υπερασπιστής της γραμμής "όσο πιο ανυποχώρητοι είμαστε βοηθάμε στη διατήρηση της ειρήνης". Ειδικά για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ άφησε να φανεί ότι η Ελλάδα θα θέσει εμπόδια αν δεν εξασφαλίζονται "ίσοι όροι για όλα του τα μέλη". Μιλώντας για το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα είπε ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ότι τα Επιτελεία ορίζουν τις προδιαγραφές των οπλικών συστημάτων, ώστε μέχρι το τέλος του 1997 να έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις για ορισμένα από αυτά.

Σχετικά με τις στρατιωτικές αποστολές, στη μεν Βοσνία είπε ότι η ελληνική δύναμη θα παραμείνει και μετά τον Ιούλη του 1998, στη δε Αλβανία είπε ότι αν δεν καταλήξουν τα κόμματα για τις εκλογές, μπαίνει θέμα αποχώρησης.

Μέσα σε έντονο κλίμα διαφωνιών και αντιδράσεων πραγματοποιήθηκε χτες στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση - σύσκεψη στελεχών του ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης για τον "κοινωνικό διάλογο" της κυβέρνησης. Πολλοί ομιλητές, ιδιαίτερα του Συνδικαλιστικού Τομέα, εξέφρασαν τις έντονες διαφωνίες τους για τα σχέδια της κυβέρνησης εναντίον των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενώ άλλοι μίλησαν για διάλογο που οι όροι του έχουν ήδη προδιαγραφεί και "οι διαρροές στον Τύπο έχουν προκαταλάβει τη συζήτηση".

Μιλώντας ο υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, ομολόγησε πως "με τον κοινωνικό διάλογο σκοπεύουμε να πείσουμε για τις αποφάσεις μας". Μάλιστα για να πείσει το ακροατήριο για την ορθότητα των κυβερνητικών αποφάσεων ισχυρίστηκε ότι "μια μεγάλη πλειοψηφία συμφωνεί με τη μερική απασχόληση εργασίας και ιδιαίτερα οι γυναίκες". Στο σημείο αυτό σημειώθηκε έκρηξη αντιδράσεων στο ακροατήριο και πολλοί φώναξαν "τι είναι αυτά που μας λες υπουργέ".

Μετά από πιέσεις, το προεδρείο της εκδήλωσης αναγκάστηκε να δώσει το λόγο σε εκπροσώπους φορέων, οι οποίοι εκδήλωσαν έντονο προβληματισμό για τους στόχους που έχει αυτή η κυβερνητική "επιχείρηση", όπως τη χαρακτήρισαν.