«Τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, διότι κι αυτό το θεωρούσα χρέος. Εγραψα για την Ελλάδα, για τη φτώχεια, για τη γυναίκα, για την εργατιά, για τον πόνο, για την αδικία, για το χαμό, για τη φυγή, για τη λευτεριά, για τον πόθο, για το ανικανοποίητο. Και πού δεν φτερούγισε η φαντασία μου όλα αυτά τα χρόνια...» Με τα μελωδικά «φτερουγίσματα» της μεγάλης τέχνης του, ο Βασίλης Τσιτσάνης για μισό αιώνα τραγούδησε τη ρωμιοσύνη, χτίζοντας νότα τη νότα στην καρδιά της την απέραντη μουσική του, καταθέτοντας ένα πλουσιότατο έργο σε μέγεθος και ποιότητα. Τα τραγούδια του ταυτίστηκαν με την ψυχή, τις μνήμες, τις λαχτάρες του λαού μας και συνεχίζουν να παραμένουν αξεπέραστα. Συνθέτης, στιχουργός και...