Δεν ήταν μόνο τα σπαθιά που λαμποκοπούσαν, ούτε μόνο τα τουφέκια που «έπεφταν» αντιλαλώντας στα «άπαρτα βουνά», δεν ήταν μόνο μια διαδήλωση, ούτε μόνο ο τοίχος της Καισαριανής εκεί που οι αγωνιστές έφευγαν με ένα τραγούδι στα χείλη, δεν είναι μόνο ο εργάτης που κουβαλά ένα τσουβάλι, ή μια παρέα αγρότες σε ένα διάλειμμα της δουλειάς, ήταν κάτι βαθύτερο: Ηταν η Ανθρώπινη Πράξη, ο Αγώνας του Ανθρώπου, που άλλαζε τα «πράγματα», μεταμορφώνοντας ταυτόχρονα και τον ίδιο. Ισως είναι «εύκολο» για ένα ζωγράφο να αποτυπώσει στον καμβά του το «πριν» του Αγώνα, ή το αποτέλεσμά του, το «θρίαμβο» ή την «ήττα». Την κίνηση όμως, είναι δυνατόν κανείς να τη «ζωγραφίσει»; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι...