-- Κύριε Κουτσούμπα, πάμε οικονομία, και να ξεκινήσω απ' τα χτεσινά. Είχαμε τις πιέσεις που δέχτηκε το Χρηματιστήριο, είχαμε τις πιέσεις που δέχτηκαν οι τράπεζες (...) απ' την άλλη έχουμε ένα περιβάλλον που είναι ασθενές αυτήν τη στιγμή, οικονομικό, στην ΕΕ (...) τελικώς όλο αυτό το σκηνικό πόσο ασφαλή καθιστά τα οικονομικά δεδομένα εδώ, στη δική μας χώρα;

-- Θέλει μια πιο προσεκτική παρακολούθηση, γιατί είμαστε στην αρχή αυτών των εξελίξεων, με τις τράπεζες, για να καταλήξουμε σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα ως Κόμμα. Ομως υπάρχουν ορισμένα αντικειμενικά δεδομένα που μπορούμε με σιγουριά να πούμε. Καταρχήν το ζήτημα της «κανονικότητας», με το οποίο βγήκε μετά τον Αύγουστο η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας απ' τη ΔΕΘ, ότι «προχωράμε σε κανονικότητα», καταρρέει, είναι επίπλαστο. Είναι φανερό αυτό, γιατί θα υπάρχουν - και υπάρχουν ήδη με αφορμή αυτό το γεγονός - αναταράξεις. Θα υπάρξουν και στο μέλλον. Αλλωστε αυτός είναι ο καπιταλισμός, αυτές είναι οι περιβόητες αγορές. Και κερδοσκοπία γίνεται, και τα funds - τα μεν και τα δε - παίζουν ρόλο, και κάνουν παιχνίδια και τα διάφορα λόμπι, και πάει λέγοντας.

Δεύτερο ζήτημα που μπορούμε ως αντικειμενικό δεδομένο να πούμε σήμερα είναι ότι υπάρχει αυτή η διαδικασία των προβλημάτων που έχουν οι ελληνικές τράπεζες, και αυτό επίσης είναι γνωστό. Δεν είναι σημερινό, ούτε έγινε χτες, απλώς οξύνθηκε και βγήκε στην επικαιρότητα. Δηλαδή η κεφαλαιακή επάρκεια. Είναι ανεπαρκής δηλαδή η κεφαλαιακή βάση των ελληνικών τραπεζών, κυρίως εξαιτίας των «κόκκινων» δανείων, που δεν φαίνεται κιόλας να εξοφλούνται, γιατί το γεγονός είναι ότι μέσα στην κρίση έχει καταστραφεί το κεφάλαιο που δάνεισαν οι τράπεζες. Κι αυτό πρέπει να καταγραφεί κάποια στιγμή και στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει γίνει ακόμα. Αρα λοιπόν, απ' αυτήν τη σκοπιά γίνονται και πιέσεις για ένταση των πλειστηριασμών, των κατασχέσεων κ.λπ.

Το τρίτο δεδομένο είναι το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή δεν μπορούμε να μιλήσουμε - παρότι είναι οι πρώτες στιγμές - μόνο για τον οικονομικό χαρακτήρα και περιεχόμενο αυτού του προβλήματος που δημιουργήθηκε με τις τραπεζικές μετοχές στο Χρηματιστήριο. Υπάρχει - και πρέπει να το σκεφτούμε - ζήτημα παρέμβασης για τον έλεγχο του εγχώριου τραπεζικού τομέα, άρα και της εγχώριας, της ελληνικής οικονομίας. Και βεβαίως διάφορα γεωπολιτικά παιχνίδια και πιέσεις προς την Ελλάδα από διάφορους για εξελίξεις, είτε αφορούν τη Μέση Ανατολή, είτε τα Βαλκάνια. Ζητήματα που συζητούσαμε και πριν σ' αυτήν την κατεύθυνση. Το μόνο σίγουρο που πρέπει να πω σήμερα, και να είναι καθαρό, είναι να μην τολμήσει η κυβέρνηση, αυτό είναι και προειδοποίηση προς την κυβέρνηση από το Κόμμα μας, μην τολμήσει οποιοδήποτε πρόβλημα των τραπεζών ή με αφορμή αυτό το ζήτημα να το ρίξει στα λαϊκά στρώματα πάλι. Είτε με κατασχέσεις, είτε με ένταση των πλειστηριασμών, είτε με «κούρεμα» των καταθέσεων, γιατί κάτι τέτοια ακούγονται.

-- Εχω την πληροφορία ότι ένα από τα αιτήματα των τραπεζιτών είναι να διαγραφούν τα «κόκκινα» δάνεια και να μεταφερθούν σ' έναν άλλο ενιαίο φορέα (...) Εάν όμως το δίλημμα είναι «ή πειράζουμε τις οικονομίες του κόσμου τις οποίες τις έχει στις τράπεζες για μια ώρα ανάγκης και για να γίνει αυτό πρέπει να χαριστούν δάνεια σε μεγαλοκαρχαρίες», η απάντηση ποια είναι; Διαγράφουμε δάνεια για να σώσουμε καταθέσεις;

-- Πρέπει να ξεφύγουμε απ' αυτά. Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να είναι συνέχεια κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη τού «έστω ένα μικρότερο κακό, μήπως δεν γίνει αυτό, μήπως το άλλο...» και να υπηρετεί έτσι το μεγάλο κεφάλαιο, ξένα funds, τα «κοράκια» που λέμε. Γιατί και αυτό δεν θα λύσει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα, δεν πρόκειται να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις, η απειλή ότι «θα σου κόψω και καταθέσεις εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, γι' αυτό βάλε πλάτη για να κερδίζει ο τραπεζίτης, για να κερδίζει το ξένο fund, για να κερδίζει ο τάδε κερδοσκόπος». Τέρμα μ' αυτά τα ζητήματα. Και ο ελληνικός λαός πρέπει να απαντήσει καθαρά όχι σε τέτοια μέτρα, ημίμετρα, τα οποία πλήττουν ουσιαστικά πάλι το λαϊκό εισόδημα με πάρα πολλούς τρόπους.

-- Αρα διαφωνείτε, καταλαβαίνω.

-- Ε, βέβαια.