Η αντιδραστική κυβέρνηση της Πολωνίας, που πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας, στο πλαίσιο της συνολικής γραμμής της ΕΕ που εξισώνει τον φασισμό με τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, προχώρησε σε άλλη μια καταστροφή μνημείου του Κόκκινου Στρατού. Γράφαμε στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» σχετικά με την απόφαση των αρχών της Βαρσοβίας να προχωρήσουν στο γκρέμισμα του μνημείου στο πάρκο Σκαρισβέφσκι προς τιμήν 26 στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού, που είχε ανεγερθεί το 1946, στο σημείο όπου σκοτώθηκαν σε μάχη στις 13 Σεπτέμβρη 1944.

Οπως καταγγέλλει το ΚΚ Πολωνίας, το μνημείο αυτό, που οι περίοικοι της περιοχής για χρόνια φρόντιζαν, ήταν το τελευταίο που είχε απομείνει εκτός του μνημείου - μαυσωλείου για τον Κόκκινο στρατό. Μάλιστα, όπως τονίζει: «Οι αρχές της Πολωνίας ξαναγράφουν και παραχαράσσουν την Ιστορία. Εχουν δημιουργήσει γι' αυτόν το σκοπό το λεγόμενο "Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης" και υπάρχει ο ειδικός λογαριασμός της "αποκομμουνιστικοποίησης", που υποχρεώνει και τις τοπικές αρχές να εξαφανίσουν όλα τα μνημεία που συνδέονται με τον κομμουνισμό, περιλαμβανομένων των μνημείων για τον Κόκκινο Στρατό. Βεβαίως, είναι αδύνατο να κρυφτεί το αναμφισβήτητο γεγονός ότι το 1944-'45 η Πολωνία απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό μαζί με τους στρατιώτες του πολωνικού στρατού που πάλευαν στο πλευρό του. Στη διάρκεια αυτού του σκληρού αγώνα για την απελευθέρωση όλων των εδαφών που έχει η σημερινή Πολωνία, πάνω από 600.000 Σοβιετικοί στρατιώτες έπεσαν στα πεδία των μαχών. Σε αυτούς ο πολωνικός λαός χρωστάει την ευγνωμοσύνη του για τη διάσωση από τον σχεδιασμένο ολοκληρωτικό αφανισμό του από τους Γερμανούς ναζί».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Την απόφαση της κατεδάφισης του συγκεκριμένου μνημείου πήραν οι τοπικές δημοτικές αρχές που εξελέγησαν με τη λεγόμενη "Πλατφόρμα Πολιτών". Επιβεβαιώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η λεγόμενη "δημοκρατική αντιπολίτευση" όπως και το συντηρητικό κυβερνών "Κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης" συμβάλλουν στο ξαναγράψιμο της Ιστορίας. Τοπικές αρχές σε άλλες πόλεις καταφέρνουν να ξεπερνούν την πίεση και να αποτρέπουν την καταστροφή των μνημείων. Αυτή η πράξη είναι ένα παράδειγμα βαρβαρότητας που μπορεί να συγκριθεί με τα εγκλήματα των "Ταλιμπάν" και του "Ισλαμικού Κράτους" που καταστρέφουν ιστορικά μνημεία που δεν ταιριάζουν με την ιδεολογία τους. Αλλά η ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να σταλεί στη λήθη με τα κομπρεσέρ».