Βρέξει χιονίσει, διαβάζω το «Ριζοσπάστη» καθημερινά. Το «Ριζοσπάστη» που, κάτω από τον τίτλο του γράφει: «Οργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ». Η λέξη «όργανο» σοκάρει «τα δημοκρατικά αισθήματα»(!) των επιχειρηματιών και των παρακεντέδων τους, που θαυμάζουν τις «ανεξάρτητες» εφημερίδες, που καταφέρνουν να βρίσκουν διαφορές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ομως, ο «Ριζοσπάστης», κι ας μην το λέει, αντιπροσωπεύει και μάχεται για όλο τον ελληνικό λαό, είναι όργανο όλου του ελληνικού λαού. Οδηγός και φάρος του. Αυτόν διαβάζουν ακόμα και φανατικά, αλλά τίμια, στελέχη των αστικών κομμάτων, όταν θέλουν να μάθουν την αλήθεια σε μπερδεμένες καταστάσεις. Κάποιο από αυτά τα στελέχη διαμαρτυρήθηκε, γιατί η διοίκησή του δεν τους ενημέρωνε, λέγοντας: «Μα θα πρέπει να διαβάζουμε "Ριζοσπάστη", για να μαθαίνουμε για τις κινήσεις του κόμματός μας;»

Διάβασα στα «ΝΕΑ», πριν από δυο βδομάδες περίπου, ένα σχόλιο με τίτλο «Φανατικοί και Υποκριτές» και με υπογραφή Κ.Δ.Μ. Αρχίζει, λοιπόν, ο κ. Κ.Δ.Μ., ως εξής: «Το τι υποκρισία υπάρχει στην Ελλάδα δε λέγεται. Οι φανατικοί υποστηρικτές του Μιλόσεβιτς εν Ελλάδι, αυτοί που διοργάνωναν συναυλίες υπέρ του Σέρβου ηγέτη, όταν το ΝΑΤΟ, βομβάρδιζε τη Σερβία, τώρα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τίποτα».

Τι μας λέει ο κύριος αυτός; `Η είστε με την αμερικάνικη Νέα Τάξη ή είστε με έναν εγκληματία. Και ήθελα να ξέρω, αν οι κύριοι που τα γράφουν αυτά, το κάνουν για να ευχαριστήσουν τ' αφεντικά και να κρατήσουν τη θέση τους κι όταν δουν τη φάτσα τους στον καθρέφτη ντρέπονται ή λέγε λέγε το πιστεύουν και οι ίδιοι. Είναι τόσο αγιάτρευτος ο μαϊμουδισμός τους που ό,τι πει ο Μπους γίνεται σύνθημα. Οποιος δεν είναι μαζί μου είναι με τον Μπιν Λάντεν και την τρομοκρατία λέει ο Μπους. Πώς καταντήσαμε, στο σημείο που πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα σε τρομοκράτες και εγκληματίες; Χάθηκε ο ίσιος δρόμος της καμήλας; Δε θέλουμε ούτε τρομοκρατία ούτε σκλαβιά και κατοχή. Θέλουμε να είμαστε αφεντικά στο σπίτι μας και να προκόψουμε με τη δουλιά μας. Να έχουμε σχολεία που να διδάσκουν στα παιδιά τι θα πει άνθρωπος και να αγωνίζονται για τον άνθρωπο. Το χώμα του Ελληνικού Εθνους, όπως και κάθε Εθνους, να είναι ιερό. Μόνο επισκέπτες και τουρίστες. Οχι πια καταχτητές. Αυτά γράφει ο «Ριζοσπάστης» και χαίρομαι να τον διαβάζω και να παίρνω κουράγιο κι αισιοδοξία. Και τα λέει καθαρά, γιατί αυτό που γράφει το εννοεί. Γράφει για πράγματα που καίνε το λαό, γιατί ο «Ριζοσπάστης» αισθάνεται υπεύθυνος για το λαό.

Θα ήθελα να γράψω κι άλλα για το «Ριζοσπάστη», αλλά δυστυχώς μπήκε ο Αποστόλης, που έφερε μια πίτσα και τις παντούφλες του, με σκοπό να μείνει όλη μέρα μαζί μου και να αισθάνεται άνετα. Αυτό θα μπορούσα να το αντιμετωπίσω, αλλά έχει και ερωτήσεις και στις ερωτήσεις του Αποστόλη, δύσκολα βρίσκεις απάντηση. Λοιπόν, ο Αποστόλης, έχει κάνει μια προσωπική έρευνα για ανθρώπινες ζωές και έχει καταλήξει στο εξής. Η ζωή ενός Αμερικανού, αντιστοιχεί στις ζωές 15 Ελλήνων, 32 Παλαιστινίων, 47 Βιετναμέζων και 63 Αφγανών. Και θέλει να μάθει ο Αποστόλης, αν οι υπολογισμοί του είναι σωστοί, και αν ο ΟΗΕ, έχει κάνει επίσημη αξιολόγηση. Οσο για τις ζωές των γέρων, των γυναικών, των παιδιών και των αρρώστων στα νοσοκομεία δε ρωτά, γιατί είναι φανερό ότι επίσημα και ανεπίσημα η αξία της ζωής τους είναι = 0