Προ των πυλών εμφανίζεται το επόμενο πακέτο με τα αντιλαϊκά μέτρα στο πλαίσιο του δεύτερου κύκλου «μεταμνημονιακής παρακολούθησης», με επίκεντρο τη διάλυση του νομικού καθεστώτος στην προστασία της πρώτης κατοικίας, τις νέες παρεμβάσεις κρατικής στήριξης των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, την κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων και των άλλων «εκκρεμοτήτων» που προβλέπονται σε αυτήν τη φάση από το «ενισχυμένο εποπτικό πλαίσιο».

Ιδιαίτερη κινητικότητα εμφανίζεται στο ζήτημα των «κόκκινων» δανείων και μάλιστα με την άμεση εμπλοκή των εγχώριων τραπεζών στις συνεννοήσεις με τα τεχνικά κλιμάκια των «θεσμών» που ήδη βρίσκονται στην Αθήνα. Σε αυτό το φόντο, το αντιλαϊκό σφαγείο αναφορικά με την κλιμάκωση των πλειστηριασμών απέναντι στην πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας προσλαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις καθώς οι «επεξεργασίες» και οι «προτάσεις» που βρίσκονται στο τραπέζι μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν:

-- Την κατάργηση διάταξης του νόμου 3869/2010 (λεγόμενος νόμος Κατσέλη) αναφορικά με τη δυνατότητα του δανειολήπτη να προσφύγει στα δικαστήρια προκειμένου να τύχει προστασίας για την πρώτη κατοικία. Αυτή η εξέλιξη έρχεται να σφίξει ακόμη περισσότερο τη θηλιά των εκβιασμών, αφήνοντας τα αδύναμα λαϊκά νοικοκυριά στο «έλεος» των τραπεζών.

-- Σε συνδυασμό με το παραπάνω, προωθούνται λύσεις στο πλαίσιο του «εξωδικαστικού συμβιβασμού» μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας που ήδη βρίσκεται σε λειτουργία σε ό,τι αφορά τα επιχειρηματικά χρέη.

Στην ίδια «αυτόματη» διαδικασία εντάσσονται οι οφειλές για την πρώτη κατοικία, ενδεχομένως δε και άλλα χρέη νοικοκυριών, όπως προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, γίνεται φανερή η επιχείρηση διαμοιρασμού των οφειλών που μπορεί να καταβάλλει η λαϊκή οικογένεια μεταξύ των τραπεζών και του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

-- Κατακρεουργούνται τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για την παρεχόμενη «προστασία» από πλειστηριασμούς. Ο κεντρικός άξονας αφορά τις λεγόμενες «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», όπως αυτές προσδιορίζονται από τη στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ). Σήμερα, η προστασία της πρώτης κατοικίας παρέχεται για οικογενειακό εισόδημα προσαυξημένο κατά 70% σε σχέση με τις «εύλογες δαπάνες». Αυτές ξεκινούν για τον άγαμο από τα 8.180 ευρώ μεικτό εισόδημα το χρόνο και για το ζευγάρι (οικογενειακό εισόδημα) από τα 13.917 ευρώ, με προσαύξηση 3.361 ευρώ για κάθε παιδί.

Τα νέα κριτήρια με το πλήρες φακέλωμα μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας θα περνούν από την «κρησάρα» του «εξωδικαστικού συμβιβασμού», ενώ ταυτόχρονα μπαίνουν και νέοι φραγμοί για προσφυγές στα δικαστήρια.

Με βάση και τα παραπάνω η μείωση του περιουσιακού κριτηρίου (π.χ. στο εύρος των 100.000 ευρώ) θεωρείται από τους τραπεζίτες δευτερεύον ζήτημα αλλά σε κάθε περίπτωση θα δώσει ένα ακόμη σινιάλο για την κλιμάκωση των πλειστηριασμών. Σήμερα, το περιουσιακό κριτήριο «προστασίας» ξεκινά από 180.000 ευρώ για μονοπρόσωπο νοικοκυριό και προσαυξάνεται σε 220.000 για ζευγάρι, σε 240.000 για οικογένεια με 1 παιδί, 260.000 για οικογένεια με δύο παιδιά και 280.000 για οικογένεια με τρία παιδιά.

-- Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, θα μπορούν να «προσφέρουν» «κουρέματα» δανείων ή επιμηκύνσεις αποπληρωμών (σε αυτούς που προσφεύγουν στον «εξωδικαστικό συμβιβασμό» και πληρούν τα κριτήρια). Το ζήτημα αυτό συγκαταλέγεται στους κεντρικούς άξονες των αντιλαϊκών διεργασιών, καθώς αποτελεί τμήμα της διαδικασίας για την απομείωση των προβληματικών δανείων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η πρακτική αυτή θα βασιστεί στη σχέση τρέχουσας αξίας του δανείου (σημερινό υπόλοιπο) προς την αξία ακινήτου. Σε αυτό το πλαίσιο, «κούρεμα» θα προβλέπεται μόνο σε περιπτώσεις οφειλετών με τρέχον χρέος μεγαλύτερο από την αξία του ακινήτου και όχι για το αντίθετο.

Βέβαια, η πρακτική αυτή διασφαλίζει τα συμφέροντα των τραπεζών, με κριτήριο το μεγαλύτερο τίμημα που έχουν να περιμένουν είτε από το δανειολήπτη είτε μέσω πλειστηριασμών...

-- «Κλειδωμένο» θεωρείται και το ζήτημα της κρατικής επιδότησης στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας. Μέτρο που στην πραγματικότητα διευκολύνει τις τράπεζες να βάλουν στο «χέρι» τις απαιτήσεις τους από τα στεγαστικά δάνεια, ενώ σφίγγει και τη θηλιά των εκβιασμών στα λαϊκά νοικοκυριά. Η ένταξη σε καθεστώς επιδότησης αφορά στα φτωχότερα τμήματα του λαού, σε συνδυασμό με την καταβολή ελάχιστων δόσεων, υπό την απειλή διακοπής της ενίσχυσης σε περίπτωση «καθυστέρησης», που υπερβαίνει την αξία τριών μηνιαίων δόσεων.

Παράλληλα, ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο νέας παράτασης του «νόμου Κατσέλη» μέχρις ότου ολοκληρωθούν τα αντιλαϊκά παζάρια για το νέο πλαίσιο.

Στο τραπέζι βρίσκονται και τα διάφορα σχέδια αναφορικά με τα νέα πακέτα κρατικής ενίσχυσης των τραπεζών με στόχο την απαλλαγή τους από τα «βαρίδια» των «κόκκινων» δανείων.

Σε αυτήν τη φάση φαίνεται να προκρίνεται το σχέδιο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, κατά το «ιταλικό μοντέλο» που έχει προηγηθεί. Πρόκειται για μεταφορά πακέτων με «κόκκινα» δάνεια σε εταιρεία «ειδικού σκοπού», που με τη σειρά της θα προχωρήσει σε εκδόσεις ομολόγων με την κάλυψη των εγγυήσεων του Δημοσίου.

Ουσιαστικά πρόκειται για παραλλαγή του σχεδίου που έχει εκπονήσει η Τράπεζα της Ελλάδας, το οποίο, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, ενδέχεται να αξιοποιηθεί στη συνέχεια, σε συνεννόηση βέβαια με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Την ίδια ώρα, το υπουργείο Οικονομικών με φόντο τα παζάρια με τους «θεσμούς» «τρέχει» το επόμενο πακέτο με τις αναδιαρθρώσεις και παρεμβάσεις.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, δρομολογούνται τα παρακάτω:

• Προκηρύσσεται άμεσα η άδεια για το καζίνο του Ελληνικού, προχωρούν η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ και η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος». Στα σκαριά βρίσκονται νομοσχέδια του υπουργείου Ενέργειας αναφορικά με το «διαχωρισμό των δικτύων» και του υπουργείου Ναυτιλίας για τα λιμάνια.
• Αναφορικά με τις αιτιάσεις της Κομισιόν για το «δημοσιονομικό κόστος» από δικαστικές αποφάσεις, γίνεται λόγος για εκπόνηση μελέτης αναφορικά με τις «επιπτώσεις» και για την «κάλυψη του κόστους σε βάθος χρόνου».
• Πρόταση της κυβέρνησης προς τους «θεσμούς» αφορά τη διαμόρφωση μόνιμου εξωδικαστικού μηχανισμού, όπου θα εντάσσονται τα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων (τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία).
• Αναφορικά με τη διαμόρφωση του «κατώτατου μισθού» η συζήτηση με τους «θεσμούς» εστιάζει στον τρόπο προσδιορισμού της παραγωγικότητας. Κυβερνητικές πηγές τοποθετούν τις «αυξήσεις» μεταξύ 5% - 8%.